สักวันจะเป็นของเรา ไม่ได้อัพมาสักพักเพราะหลังๆมานี่มันเหนื่อยหัวใจเหลือเกินไฟที่เคยแรงลุก มันก็ค่อยๆมอดลง มอดลง มอดลง ไม่ทันได้รู้สึกตัว ความเบื่อหน่ายก็เข้ามาแทนที่ซะอย่างงั้นการที่ใจส่วนนึบจมลงไปในความรู้สึกที่หดหู่ อีกส่วนนึงก็กำลังตะเกียดตะกาย เฮ้ออ ก็ยังสู้ไหวอยู่หรอก อยากรู้จังคนเราเริ่มค้นหาตัวเองเจอกันซักตอนอายุเท่าไหร่กัน สงสัยว่าทำไมของตัวเรามันช้านัก........... เฮ้ อย่ามัวท้อสิ ถ้าลงมือตามหา ซักวันมันก็ต้องเจอเพราะฉะนั้น อย่าหยุดนะ อย่าหยุด ซักวันนึง อาจจะได้ติดปีกขึ้นไปขี่รุ้งอย่างที่หวังก็ได้
สู้ๆ
 โดย: Don't try this at home.
 วันที่: 26 มกราคม 2554 เวลา:12:39:06 น.ยังไงก้อขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
รีบๆ ตะเกียกตะกายขึ้นมาให้ได้เร็วๆ ค่ะ โดย: Inki
วันที่: 26 มกราคม 2554 เวลา:15:13:17 น.รีบลุกขึ้นมาสู้ๆค่ะ
ชีวิต ยังมีหวัง.. เป็นกำลังใจให้ค่ะ  โดย: tifun
วันที่: 26 มกราคม 2554 เวลา:16:58:31 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [