ตั้งแต่เมื่อไหร่
ฉันไม่รู้ว่า ฉันรักเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ ฉันไม่รู้ว่า ฉันรักเธอได้อย่างไร ฉันไม่รู้ว่า ทำไมฉันถึงต้องรักเธอมากมายอย่างนี้ ทั้งๆที่ฉันควรจะรู้ตัวเองว่าฉันไม่มีอะไรที่จะเหมาะสมกับเธอเลยวัยของเราต่างกันและเธอมีเจ้าของแล้วด้วย แต่อะไรทำให้ฉันรักเธอก่อนนี้ฉันไม่เคยเห็นเธอเลยพอเธอก้าวเข้ามาให้ฉันได้รู้จัก มันทำให้ฉันรู้สึกแปลกๆ เวลาเธอไม่มาทำไมฉันต้องคิดถึงในเมื่อมีคนอื่นอีกมากมายที่เขาไม่มาหาฉันทำไมฉันไม่คิดถึง แต่กับเธอทำไมฉันถึงได้คิดถึงเธอมากมายฉันพยายามตัดใจแล้วแต่ฉันแพ้ใจตัวเองฉันตัดใจจากเธอไม่ได้เลยเธอทำให้ฉันต้องหลั่งนำตาหลายครั้งหลายหนแต่ฉันก็รักเธอรักมากขึ้นทุกวันเป้นเพราะฉันได้ออกปากบอกเธอไปใช่ใหมว่าฉันรักเธอแต่รักอย่างพี่สาวรักน้องชายเธอจึงไม่มาหาฉันแล้วหรือว่าเธอรังเกียจฉันใช่ใหมฉันเสียใจมากที่เป็นแบบนี้ ฉันไม่รู้ใจเธอเลยว่าเธอคิดอะไรเวลาเธอมองฉันฉันคงแปลความหมายของสายตานั้นผิดไปฉันเข้าใจผิดไปเองใช่ใหมเธอไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉันเลยใช่ใหมฉันหลงผิดไปคนเดียวฉันขอโทษนะที่ทำให้เธอสับสนฉันขอโทษที่ทำให้เธอต้องอึดอัดใจในการที่จะพูดคุยกับฉันเพราะเธอมีครอบครัวแล้วไงฉันจึงต้องเป็นได้แค่พี่สาวทั้งๆที่ฉันอยากเป็นคนที่เธอรักและฉันก็รักเธอแต่ฉันทำอย่างนั้นไม่ได้เลยฉันไม่มีสิทธิ์อะไรเลยฉันอยากจะบอกเธอว่าฉันขอแค่รักเธอได้มั้ยขอแค่ให้เราได้พบกันได้คุยกันบ้างเท่านั้นก็พอฉันขอแค่นี้จริงๆแล้วฉันก็จะไม่รักใครอีกเลยฉันจะรักเธออยู่อย่างนี้ตลอดไปดลอดทั้งชีวิตของฉันแต่เธอคงรังเกียจฉันเพราะฉันได้ชื่อว่าเป็นหญิงม่ายไปเสียแล้วเธอคงขยะแขยงฉันจนไม่อยากมาพบฉันอีกไม่ป็นไรนะฉันจะเป็นฝ่ายไปจากเธอเองถึงแม้ว่าฉันจะต้องเจ้บปวดมากเพียงไหนฉันก็จะอดทนต่อไปนี้เราคงจะไม่พบกันอีกฉันจากเธอไปแต่ตัวแต่หัวใจฉันยังคงมีเธอตลอดไปฉันรักเธอมากนะลาก่อน
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [