ความแน่นอนของชีวิต
มันไม่มีอะไรแน่นอนหรอกนะในชีวิตนี้ บางทีวันนี้คุณอาจจะได้รับข้อเสนอดีๆ จากการจ้างงานใหม่และคุณคิดว่ามันคือข้อเสนอที่ดีที่สุด คุณเลยตั้งใจมาขอลาออกจากงานปัจจุบัน แต่เมื่อได้พูดคุยกับนายจ้างแล้วคุณก็ตกหลุมพรางเพราะความใสซื้อและกตัญญูรู้คุณเกินเหตุของตัวเองเลยเกรงใจไม่กล้าลาออก ท้ายที่สุดจึงต้องปฏิเสธข้อเสนอนั้นแล้วกลับมารับข้อเสนอของเจ้านายที่คิดว่าเหมาะสมกับตัวเองแล้ว วันเวลาผ่านไปแล้วก็มาถึงวันที่ต้องประเมินผลงานปรากฏว่าคุณได้รับการประเมินยอดเยี่ยม ดีเด่นเจ้านายชมเปราะเสนาะหูไม่มีข้อเสียใดๆ ทั้งสิน แถมคุณเองก็บอกเจ้านายแล้วว่า เค้าสามารถพูดความจริงและตรงไปตรงมาได้ไม่ต้องกังวลว่าคุณจะเสียใจ เมื่อใกล้จบบทสนทนาก็มาถึงเรื่องเงินเดือน พอคุณของขึ้นเงินเดือนตามที่ตกลงกันไว้ก่อนหน้านี้ว่าถ้าคุณทำงานได้ดีและบรรลุจุดประสงค์ที่บริษัทตั้งไว้ บริษัทจะขึ้นเงินเดือนให้คุณตามที่คุณขอ ถ้าไม่ได้คุณก็แค่ขอลาออกเพราะถ้าทำงานแบบถวายหัวขนาดนี้แล้วยังไม่เห็นว่าการให้เงินเดือนตามที่ขอนั้นมันคุ้มค่ากับบริษัท คุณจะอยู่ไปเพื่อนอะไร เจ้านายเองก็ตอบมาแบบเห็นแก่ตัวว่าจำไม่ได้ว่าเคยพูดอะไรไว้ สงสัยตอนนั้นตอบแบบสั่วๆ เพื่อให้มันผ่านไป ไม่กี่สัปดาห็ก่อนถึงวันทำงานวันสุดท้ายตรงกับช่วงที่บริษัทได้มีการตรวจสอบภายในประจำปีพอดี คราวนี้แหละพอผู้ตรวจประเมินผลงานออกมา รวมทั้งเสนอติชมเกี่ยวกับของคุณ เจ้านายของคุณก็กลับลำตอบตกลงรับข้อเสนอของคุณซะงั้น คุณเองก็ดีใจใหญ่เพราะทำงานกับบริษัทมาตั้งแต่เริ่มต้นมันกลายเป็นความผูกพัน ตัวคุณเองก็ไม่อยากเชื่อว่าจะรู้สึกอาลัยอาวรณ์แบบนี้เหมือนกัน อารมณ์ช่วงนั้นเหมือนลอยอยู่ในปุยเมฆเก็บอาการดีใจไว้ไม่อยู่ แสดงมันออกมานอกหน้าแถมยังขาดสติทำให้ไม่รู้ว่าไปสะดุดหางใครเข้า จากที่เป็นดาวรุ่งก็ถูกสุนัขจิงจอกลอบกัดจนร่วงลงมาตินดินเพราะมันทนเห็นเจ้านายเอ็นดูคุณมากไปกว่ามันไม่ได้ มันเลยเอาจุดอ่อนของคุณที่ครั้งนึงคุณคิดว่ามันเป็นจุดแข็ง มาเล่นงานคุณเข้า อะไรนะเหรอคือจุดอ่อนที่คุณคิดว่าเป็นจุดแข็งก็เรื่องที่เป็นคนไม่ชอบพูดเรื่องส่วนตัว เรื่องอารมณ์และความรู้สึกนึกคิดของตัวเองให้กับเพื่อนร่วมงานที่ได้รู้จักกันแค่ไม่กี่วันนะซิ แสบไหมเล่าเจ้าสุนัขจิงจอกเฒ่า นี้นะเหรอเค้าเรียกว่าปัญญาชนที่ครั้งนึงเคยเป็นถึงครูบาอาจารย์
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [