อย่างน้อยวันนี้เราทำดีที่สุด...
แม้ว่าเวลาของความผูกพันมันอาจจะสั้นจนเหมือนเราไม่ได้รักกันและตอนนี้ความห่างไกลก็ได้ใกล้เรามากขึ้นเพื่อที่จะแทรกให้เราห่างกันไปทุกทีเธออยากรู้ไหมว่าทำไมเราต้องห่างกันฉันพยายามหาคำตอบให้กับตัวเองจนวันแล้ววันเล่าฉันก็ยังไม่เข้าใจหรืออาจเป็นเพราะเวลาของเธอกับฉันได้หมดลงแล้วคนบนฟ้าคงกำหนดให้เรามาพบกันแค่เท่านี้และเค้าก็ทำให้เราจากกันมันไม่ยุติธรรมเลยที่เค้าทำให้ฉันรักเธอทำไมเค้าถึงไม่ทำให้ฉันแค่รู้จักเธอเท่านั้นนะถ้าฉันรู้อะไรล่วงหน้าว่ามันจะเป็นแบบนี้สาบานได้ฉันจะไม่รักเธอแม้สักนิดเดียวมันช่างทรมานเหลือเกินกับความรู้สึกที่ฉันเป็นฉันเสียใจที่ไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านี้การสูญเสียครั้งนี้ฉันจะเรียกร้องจากใคร(บางทีคนเราก็ต้องการระยะห่างเพื่อทบทวนความรู้สึกตัวเองว่าเรารู้สึกอย่างไรกับเค้าคนนั้น)มันช่วยฉันได้มากแล้วตอนนี้ฉันคิดว่าสิ่งต่างที่ผ่านมาก็เป็นคำตอบที่ดีสำหรับฉัน ฉันคงเข้าข้างตัวเองที่คิดไปว่าอาจเพราะคนบนฟ้าอาจกำลังสงสัยเราสองคนอยู่ว่าเรารักกันจริงหรือเปล่าเค้าเลยทดสอบให้เราห่างกันแยกเราไปคนละทางเพื่อทดสอบว่าถ้าเราต้องใช้ชีวิตเพื่อรอคอยใครบางคนที่จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันช่วงเวลาที่รอนั้นจะเป็นตัววัดความรู้สึกและพิสูจน์ความแข็งแรงของความรักวัดการกระทำความเสมอต้นเสมอปลายกับการอดทนด้วยเงื่อนไขเวลาของการห่างไกลเมื่อถึงเวลานั้น เราจะได้รู้ว่าเราได้เลือกถูกคนหรือไม่และมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายกับการต้องทำหัวใจไม่ให้หวั่นไหวกับอารมณ์ความรู้สึกต่างๆที่คอยเข้ามาทำให้ไหวหวั่นกับสิ่งต่างๆ ที่เปลี่ยนแปลงไปทุกๆ วันความห่างไกลจึงเหมือนเป็นตัววัดปริมาณความรักของเราไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับวันพรุ่งนี้เราจึงกลัวที่จะเผชิญหน้ากับมันเราคิดไปล่วงหน้าว่าต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้เราไม่สามารถบังคับให้ใครมารักเราได้และถ้าเธอจะอยู่หรือเธอจะไปจะรักกันมากขึ้นหรือน้อยลงก็จะเป็นเพราะเราสองคนคงไม่ใช่ความต้องการของฉันฝ่ายเดียว หรือเธอฝ่ายเดียว(คงจะไม่มีอะไรที่จะน่ากลัวและเลวร้ายไปกว่า การยอมรับความรู้สึกตัวเอง อีกแล้วใช่มั๊ย)วันนี้ฉันจึงมีความสุขถึงแม้ว่าเราจะห่างกันแต่อย่างน้อยฉันก็ไม่เสียใจในสิ่งที่ฉันทำแต่ฉันคงจะเสียใจแน่ๆ หากฉันไม่ได้ทำนั่นก็คือการได้รักเธอมีวันที่เลวร้าย มีวันที่สวยงาม มีวันที่ว่างเปล่าสุขก็อยู่กับเราไม่นานทุกข์ก็อยู่กับเราไม่นานสุขเคยแวะผ่านมาแล้วก็ไปทุกข์ก็เช่นเดียวกันวันนี้ฉันมีความทรงจำที่ดี ระหว่างเราฉันจึงมีเรื่องให้นึกถึงวันดีดีมากมายและฉันก็ได้ยิ้มให้กับความทรงจำนั้นจน ณ ตอนนี้จนถึงวันนี้จึงรู้แล้วว่ายังมีเรื่องราวอีกมากมายให้เราทั้งสองต้องเรียนรู้และเผชิญหน้ากับมันอาจจะลำบากเหน็ดเหนื่อยแต่เชื่อฉันนะว่าสักวันความฝันเราต้องเป็นจริงฉันมีความหวังตราบที่ฉันยังมีลมหายใจ เพราะความหวังของฉันนั้นมันเป็นสิ่งที่มีค่าทำให้ฉันมีจุดมุ่งหมายเผื่อสักวันอาจจะได้เป็นดังหวังเมื่อฉันเป็นคนเริ่มต้นฉันก็อยากจะเป็นคนทำให้มันจบถึงแม้ว่าการได้รักคือการเสี่ยงที่จะไม่ได้รับรักตอบแทนการตั้งความหวังคือการเสี่ยงที่จะเจ็บปวดการพยายามคือการเสี่ยงที่จะล้มเหลว แต่ยังไงก็ต้องเสี่ยงเพราะสิ่งที่น่าอันตรายที่สุดถ้าชีวิตนี้ ฉันไม่เสี่ยงอะไรเลยถ้า”รัก” เริ่มต้นที่คนสองคนผูกพันกันเข้าใจกันต่างต้องการอยากที่จะร่วมทางเดินด้วยกันวันนี้ฉันก็อยากจะให้เรา “ไว้ใจ” กัน เพราะแน่นอนเราไม่รู้ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้นแต่ถ้าวันนี้เราทำดีที่สุดแล้ว ก็คงไม่ต้องกลัวอะไรวันต่อไปของเราก็คงจะดีเอง...และฉันก็พอใจ กับสิ่งที่ได้รับในเวลานี้ฉันมีความสุขที่ได้รัก รักในสิ่งที่ฉันเป็นรักในทุกความรู้สึกดีดีที่ได้รับจากทุกคนรักในสิ่งที่ตัวเองทำและฉันรักในสิ่งที่หัวใจฉันต้องการสำหรับฉันจึงไม่ต้องการอะไรมากมายฉันรู้สึกเหมือนกับตัวเองช่างเป็นผู้หญิงโชคดีเหลือเกินที่ฉันโชคดีที่มีคนที่รักฉันและฉันก็รักเค้ากับผู้ชายอย่างเธอทั้งที่บางครั้งเธอเองก็อาจคิดว่าตัวเองก็ไม่ใช่คนดีอะไรแต่อย่างน้อยวันนี้เธอดีกับฉัน ฉันจึงไม่สนใจว่าเธอจะเป็นอย่างไร และถึงแม้ว่าเรื่องราวระหว่างเราอาจจะไม่เป็นดังที่เราหวังเลยสักนิดเดียว หรืออาจจะไปไม่ถึงฝัน“ฉันรักเธอ” และอยากให้เธอมีความสุขแม้ว่าความสุขนั้นจะไม่ได้หมายถึงว่ามีฉันอยู่ด้วยก็ตามและหากความจริงเราต้องจากกันไปจริงๆ ฉันรับประกันได้เช่นกันว่าถ้าวันนี้ฉันไม่ขอร้องให้เธอมาเป็นของฉัน ฉันจะต้องเสียใจไปจนตราบชีวิตฉันจะหาไม่เพราะฉันรู้หัวใจฉันดีว่าเธอเพียงคนเดียวเท่านั้นที่อยู่ในใจฉันตลอดมาอยากบอกทุกคนว่าไม่มีใครได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการทั้งหมดไม่มีใครที่เกิดมาสมบูรณ์แบบวันนี้เราควร”ปล่อยวาง” เพื่อให้หัวใจไม่บอบช้ำนานเกินจนกลายเป็นแผลในใจที่คอยทำร้ายตัวเองมีความสุขกับความเป็นจริงวันนี้เพราะพรุ่งนี้เราอาจไม่มีโอกาส



Create Date : 10 มกราคม 2555
Last Update : 28 มกราคม 2555 21:39:39 น.
Counter : 930 Pageviews.

4 comments
จงรัก(ตัวเอง)อย่างไร้เงื่อนไขนะคะ nonnoiGiwGiw
(20 มิ.ย. 2568 10:08:54 น.)
คิดไม่ค่อยออก peaceplay
(17 มิ.ย. 2568 00:17:36 น.)
ต้นผีเสื้อราตรี tanjira
(16 มิ.ย. 2568 15:40:51 น.)
ขำขำ..มาแร้ววว สมาชิกหมายเลข 4149951
(14 มิ.ย. 2568 08:13:17 น.)
  
ชอบเหมือนกันค่ะ เพลงนี้ ประมาณว่า รักนะแต่ไม่แสดงออก อิอิ
---------------------------------------------------------------
หุหุ ใช่แล้วหล่ะค่ะ แบบว่าบางครั้งความรู้สึกภายในต้องซ่อนเก็บไว้ในใจเพียงผู้เดียว
ไม่สามารถแสดงออกไปให้อีกฝ่ายรับรู้ได้ อาจด้วยเหตุผลบางประการ


โดย: ดอกหญ้าหน้าบ้าน วันที่: 17 มกราคม 2555 เวลา:20:52:28 น.
  
(บางทีคนเราก็ต้องการระยะห่างเพื่อทบทวนความรู้สึกตัวเองว่าเรารู้สึกอย่างไรกับเค้าคนนั้น)
------------------------------------------------
โหยยย ประโยคนี้โดนใจเลยค่ะ ใช่ๆๆจริงๆนั่นหล่ะ



อ่านเนื่อหาในบล็อกแล้วเศร้าเนอะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
สู้ๆๆค่ะ ขอให้หหัวใจเข้มแข็งเร็วๆน๊าา


ขอบคุณที่แวะเข้าไปทักทายกันและไปฟังเพลงด้วยกันนะคะ
โดย: ดอกหญ้าหน้าบ้าน วันที่: 17 มกราคม 2555 เวลา:20:56:38 น.
  
เขียนบล็อกแบบไม่สงสารคนแก่ๆ มั่งเรย
เว้นวรรคบ้าง เคาะบ้าง เอนเตอร์บ้างก็ดีนะลูกนะ
อ่านยากมากๆ

แล้วก็ไม่สามารถอ่านได้ในขณะนี้

แหะ แหะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้า
โดย: ป้าแก่ๆ (เสี่ยวเฟย ) วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:11:54:41 น.
  
มาเป็นกำลังใจให้ครับ

โดย: ทองกาญจนา วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:13:16:13 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Featherandflower.BlogGang.com

ขนนกกับดอกไม้
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด