สะพานชีวิต
สะพานชีวิตที่ทอดยาว เส้นทางสีขาวที่ก้าวเดินในแต่ละก้าวถูกแต่งแต้มให้เป็นสีต่างๆกันไปบางก้าวเป็นสีที่สดใส บางก้าวเป็นสีเท่าหม่นสลับสับเปลี่ยนกันไป ทำให้สะพานดูมีสีสันในขณะที่ฉันเดินมาถึงกลางสะพานอีกหลายๆคนเดินอยู่ข้างหลังฉันและก็ใครอีกหลายๆคนที่เดินนำหน้าฉันนั่นคือเส้นทางที่ทุกคนจะต้องเดินไปตามบาทวิถีหนทางสิ้นสุดอยู่ที่ใดทุกคนรู้อยู่ที่ว่าเราจะก้าวเดินไปอย่างระมัดระวังหรือปล่อยจิตใจให้ล่องลอยโดยที่ไม่รู้ว่าฉันย่างก้าวถึงไหนแล้วตอนนี้ฉันกำลังล่องลอยอยู่กลางสะพานฉันรู้สึกเคว้ง บางอารมณ์ฉันอยากเดินกลับไปแต่ในแต่ละก้าวที่ฉันเดินผ่านมามันได้ถูกแต่งแต้มสีสันไปแล้วแก้ไขอะไรไม่ได้ เพราะฉนั้นในทุกย่างก้าวต่อไป ฉันเตือนตัวเองว่าจะต้องแต้มสีสันในก้าวต่อไปให้สดใสดียิ่งกว่าเดิมจนกว่าหนทางจะสิ้นสุดลงตามทางข้างหน้ามันยังคงเป็นสีขาวที่รอสีสันมาแต่งแต้มฉันยังคงก้าวเดินต่อไป ต่อไปบนเส้นทางสะพานชีวิต....