ในเมื่อไม่รักกันแล้ว ก็ปล่อยมือจากกันเถอะ
มันเป็นเรื่องธรรมดาหากความรักของคนสองคนเดินมาถึงทางตันไม่สามารถจูงมือกันไปได้ตลอดรอดฝั่งเหมือนอย่างที่วาดฝันไว้ก็ถึงเวลาของการ"เลิกรา"แต่มีบางคู่ที่รู้ทั้งรู้ว่ายังไงซะรักครั้งนี้ก็ไปด้วยกันไม่รอดก็ยังพยายามฝืนยื้อดันทุรังเพื่อจะรักษาสถานภาพของคำว่า"คนรัก"เอาไว้ให้นานที่สุดจนสุดท้ายแล้วทุกอย่างก็ต้องจบลงและจากลากันไปด้วยความรู้สึกไม่ดีเชื่อเถอะว่าจากคนเคยรักกันจนหมดใจหากวันใดวันหนึ่งใครคนใดคนหนึ่งหมดใจหรือปันใจอีกฝ่ายต้องรับรู้หรือสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงนั้นเพราะอะไรๆก็คงไม่เหมือนเคย...จากเดิมที่ไม่ว่าจะเอาทำอะไรเขาหรือเธอก็จะสนับสนุนเห็นดีเห็นงามและคอยให้คำปรึกษาเมื่อหมดรักกลับขวางไปซะทุกอย่างแถมบางทียังชอบพูดจาประชดประชันเสมอหรือจากเดิมที่นึกถึงเราเป็นคนแรกไม่ว่าจะทำอะไรก็คอยถามไถ่หรือขอคำปรึกษากลับกลายเป็นเราคือคนสุดท้ายที่รู้เรื่องของเขาหรือเธอเป็นต้นถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆไม่ว่าคุณทั้งคู่จะพยายามฝืนต่อไปแค่ไหนยื้อด้วยวิธีอะไรสุดท้ายทุกสิ่งทุกอย่างก็ต้องจบลงอยู่ดีทำไมไม่หันหน้าคุยกันว่าณตอนนี้ความรู้สึกที่มีให้กันและกันเป็นอย่างไรรู้สึกเฉยๆเหมือนเป็นเพื่อนรู้สึกเหมือนเป็นพี่เป็นน้องหรือความรู้สึกแบบคนรักมันค่อยๆหายไปตามกาลเวลาฯลฯจากนั้นอาจจะลองมาปรับเปลี่ยนเติมความหวานให้กันและกันดูเผื่อความรู้สึกต่างๆจะกลับมาเหมือนเดิมหากมันยังไม่ดีขึ้นทางเลือกสุดท้ายคงเป็นการตัดสินใจ"เลิกรา"จากกันด้วยดีจริงอยู่ว่าการจากลาใครสักคนไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะความพันผูกที่มีให้แก่กันและกันความรู้สึกดีๆที่เคยทำร่วมกันมันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะ"ตัดขาด"กันไปได้ง่ายๆทางที่ดีอยากให้คุณทั้งคู่ลองคิดถึงวันข้างหน้าจะเจ็บตอนนี้หรือเจ็บปวดช้ำใจต่อไปเรื่อยๆไม่มีที่สิ้นสุดทำไมไม่เก็บช่วงเวลาดีๆที่เคยมีด้วยกันไว้ให้เป็นความทรงจำดีๆที่หวนคิดถึงทีไรแล้วใจยิ้มได้ทุกครั้งเพียงแค่ยอมเป็นคนใจแข็งพอตัดใจหันหลังเดินจากมาตอนนี้ดีกว่าเจ็บช้ำต่อไปเรื่อยๆและคิดซะว่าอย่างน้อยเราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้มาแค่ได้รู้จักกันแต่ไม่ได้เป็นคู่กัน
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [