ที่นี่เคยมีเรา
เวลานี้ ที่นั่นเป็นอย่างไรนึกเมื่อนิ่งพักใจเมื่อไกลห่างเราพานพบเราผูกพันเพื่อปล่อยวางเราร่วมทางแล้วแยกทางเพื่อต่างเดินเพียงส่วนเสี้ยวแห่งพานพบและพลัดพรากล้วนทำใจได้ยากแม้นานเนิ่นบางความหลังยังรู้สึก ( ลึกเหลือเกิน )หากยังยิ้มและดุ่มเดิน แม้เดียวดายเชื่อว่าพ้นราตรี มีทิวาและเชื่อว่าทางความฝันนั้นหลากหลายที่เคยรักเคยเคียงเป็นเพียงคล้ายถึงจุดตัดก็แยกย้ายไปตามทางเคยท้อแท้ร้างไร้เรี่ยวแรงฝันไม่เชื่อแม้มีตะวันในรุ่งสางไขว่คว้ายื่นมือไปในเลือนลางก็พบเพียงความเวิ้งว้าง- - ทรุดร่างลง
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [