เจ็บ ๆ คัน ๆ อย่างที่แม่ว่าไว้เลย ใกล้สองขวบเมื่อไหร่ ไอ้หนูลูกครึ่งเซาธ์แอฟริกันไทย ต้องพูดได้ช้ากว่าใครเพื่อนแน่ ๆ ก็เดี๋ยวจะให้พูดภาษาไทย เดี๋ยวจะให้สปีคอิงลิช เด็กมันก็ต้องสับสนกันมั่งซี่ แต่ถึงกระนั้น นีลก็ฝอยได้ตลอดเวลา โดยที่มีแต่แม่และป้าแหม่มเท่านั้นที่ฟังรู้เรื่อง แปลได้ออก คำคำไหนที่เพิ่งรู้ใหม่ ๆ เธอก็จะใช้บ่อย ๆ ถูกบ้างผิดบ้างก็ไม่เห็นเป็นไร หนูเห่อนี่นา ใช่ไหม บางทีนีลก็จะโมโหกล่องแป้งโดว์ได้ตั้งนาน แม่เห็นนีลกระทืบเท้าชี้ ๆ แล้วบอก "ปิด ปิด ปิด" แม่ - ก็ปิดไงลูก กล่องมันปิดอยู่ ใช่แล้ว นีล - โน่! ปิด! ปิด! ปิด! แม่ - ก็มันปิดอยู่แล้วไง ถ้านีลจะปิด นีลต้องเปิดก่อน นีล - ฮ่า! เปิด! เปิด! เปิด! แม่ - อ๋อ จะเปิด.. หรือเวลาที่ตื่นเต้นกับอะไรสักอย่าง นีลก็จะวิ่งอย่างเร็วจี๋ไปที่อะไรสักอย่างนั้น แล้วก็สะดุดขาตัวเอง ล้มป้าบ (ดีว่าพุงใหญ่ ที่ป้าบนั่นเลยไม่ใช่หน้า หรืออก แต่เป็นพุง) แง ๆ ได้สักพักก็จะหันมาบอกแม่ว่า นีล - โอ๊ย คัน แม่ - ไม่ช่าย! นั่นเจ็บ! (นึกอารมณ์ประมาณตลกคาเฟ่ ที่ต้องมีคนนึงพูดผิด อีกคนคอยตบมุข) นีล - โอ๊ย เจ็บ (ก็ได้วะ) ซึ่งอีกประเดี๋ยวนีลก็จะใช้คำว่าเจ็บให้พร่ำเพรื่อไปหมด อย่างเช่นรำคาญป้ายยี่ห้อตรงหลังคอเสื้อ ก็บอกเจ็บเจ็บ แล้วทำหน้าเจ็บมาก เอารางวัลออสการ์ไปเลย หรือมดกัด เจ็บเจ็บอีกแล้ว แม่สงสารก็ต้องบอกว่าไม่เจ็บหรอกลูก แค่คัน ๆ นะ มาม่าทายาแล้วนะ เดี๋ยวก็หาย  เอาแว่นแม่มาใส่ ทำหน้าเครียดเข้ากับแว่นด้วย ไม่กี่วันก่อน นีลป่วยหนัก ป่วยแบบแม่คิดว่าจะต้องนอนโรงพยาบาลกันอีกซะแล้ว และหลังจากที่ไม่ยอมกินยาใด ๆ เลยมาสามวันเต็ม ๆ ก็งอมแงมได้ที่ ชนิดลืมตาแทบไม่ขึ้น คุณหมอลงความเห็นว่าต้องพ่นยาขยายหลอดลม และฉีดยาปฏิชีวนะด้วย ยังดีที่ไม่ต้องแอดมิต การพ่นยาผ่านไปอย่างทุลักทุเล ตอนแรกพยาบาลให้นีลนั่งตักแม่บนเตียง แม่กอดรวบแขนไว้ แม่ก็คอยแต่จะห่วงและใจอ่อน เพราะนีลร้องและดิ้นตลอด จนแขนหลุดออกมากระชากหน้ากากได้ทุกที เลยโดนนางพยาบาลไล่ออกจากหน้าที่ ต้องให้ป้าแหม่มขึ้นมาเอานีลนั่งตักแทน นีลร้องจนหมดแรง หลัง ๆ เลยไม่ดิ้นแล้ว ได้แต่ครางว่า "มาม้า มาม้า มาม้า.." ทีนี้ก็ถึงเวลาฉีดยา พยาบาลเดินเข้ามารุมเตียงอีกสามคน มีหัวหน้าจัดแบ่งหน้าที่ เอ้า คุณแม่จับหัว คุณป้าจับแขน พยาบาลสองคนจับขา อีกคนเป็นคนฉีด แม่คอยคุยไม่ให้นีลเสียขวัญ แต่นีลคงรู้ เพราะเริ่มตัวเกร็งอีก คุณพยาบาลไม่รีรอ จับต้นขาปุ๊บ แทงปั๊บ แป๊บเดียวเสร็จ นีลร้องไห้เสียงดัง แม่ก็ใจหาย บอกลูกไม่เป็นไรแล้วนะ ไม่เป็นไร พอนีลพูดได้ก็บอกแม่ว่า "โอย คัน" โถ แม่หัวเราะก๊ากทั้งน้ำตาเลยลูก.
 โดย: rebel - ไม่ได้ล็อกอิน IP: 202.183.157.154 วันที่: 9 กรกฎาคม 2548 เวลา:23:29:30 น.
ฮาจริงๆเลย ลูกคนนี้ น่ารักมากๆ ถ้าถ่ายวีดีโอไว้ได้ก็คงดีนะคะ
 โดย: mungkood
 วันที่: 9 กรกฎาคม 2548 เวลา:23:50:14 น.ความสุขในความเศร้าแบบคนมีลูก...เป็นอย่างนี้นี่เองนะคะ
 โดย: เพื่อนหนู จ. IP: 202.57.140.81 วันที่: 12 กรกฎาคม 2548 เวลา:15:15:23 น.
55555 น่ารักมากๆ
 โดย: a_kookai IP: 221.128.74.62 วันที่: 15 กรกฎาคม 2548 เวลา:17:43:17 น.
เดี๋ยวซัก 3 ขวบจะมันส์ๆ เจ็บๆ คันๆ มากกว่านี้อีกคุณอียอร์ คิคิคิ พูดมาแต่ละอย่าง ทั้งอึ้งทั้งขำ ดุก็ไม่ได้ซะด้วย เด็กสมัยนี้เค้ามีความคิดเป็นของตัวเองจริงจริ๊งงง
 โดย: sunnine
วันที่: 21 กรกฎาคม 2548 เวลา:15:35:59 น."อย่างที่แม่ว่าไว้เลย
ใกล้สองขวบเมื่อไหร่ ไอ้หนูลูกครึ่งเซาธ์แอฟริกันไทย..." ขอถามว่า แม่ นี่ แม่ไอ้หนู หรือแม่ของแม่ไอ้หนู คะ โดย: เปียดื้อ IP: 61.90.81.209 วันที่: 21 กรกฎาคม 2548 เวลา:23:45:27 น.
ฮั่นแน้ มีแซว ๆ
แม่ของไอ้หนูสิจ๊ะ แม่ของแม่ไอ้หนูน่ะ เห็นมันเป็นเทวดา อะไร ๆ หลานยายก็เก่งไปโม้ด .. อิอิ คุณ sunnine ไม่อยากคิดถึงตอนสามขวบเลย แม่มันต้องตายแน่ ๆ ฮือ...  โดย: Eeyore
วันที่: 22 กรกฎาคม 2548 เวลา:21:19:01 น.ขอคุยด้วยคนค่ะ เห็นคุณอียอร์ในเว็บพี่แก้วบ่อย ๆ
พอดีตามลิงค์ช่วยคุณเก๋มาค่ะ จะมาบอกว่าพอจะใกล้สี่ขวบอย่างลูกสาวพี่จะยิ่งปวดหัว ขึ้นไปอกค่ะ วัยต่อต้าน(แม่ )อย่างเด่นชัด แม่พูดอะไรเธอไม่ฟัง ต้องให้แม่งอนก่อนเธอถึงจะมาง้อและพอจะฟังบ้าง ปวดหัวกว่าเดิม ๆ ค่ะ อ้อ ลูกสาวพี่ชื่อคล้าย ๆ น้องนีล เลยค่ะ ของพี่ชื่อ นีร ค่ะ โดย: อ้อย IP: 161.246.1.33 วันที่: 27 กรกฎาคม 2548 เวลา:16:05:08 น.
พี่อ้อยคะ น้องนีร ชื่อเก๋และสวยจังเลยค่ะ
แปลว่าอะไรคะ ชื่อเจ้านีลเนี่ย ตั้งตามคุณอาค่ะ พอดีคุณอาเสียไปแล้ว เลยนำชื่อมาใช้ ชื่อสะกดว่า Neill ค่ะ เวลาใครถามว่าสะกดยังไง ก็บอกว่า as in Eugene O'Neill ไงคะ อิอิ  นี่ก็ว่าจะหัดงอนลูกไว้ก่อนค่ะ ลูกจะได้หัดมาง้อไว้แต่เนิ่น ๆ  โดย: ยอร์ IP: 210.213.53.78 วันที่: 29 กรกฎาคม 2548 เวลา:21:45:25 น.
พี่เปิดตำราตั้งชื่อลูกค่ะ นีร แปลว่าน้ำ ชื่อจริงชื่อนีรา
มาจากคำเดียวกัน ตอนแรกก็ไม่อยากจะให้ชื่อเล่นแบบนี้ เพราะกลัวจะมีคนบ่นว่าอ่านยาก แต่พ่อเค้าเชียร์ ก็เลยเอาก็เอา นี่ครูประจำชั้นใหม่ของลูก ก็เรียกไม่สะดวกปาก เลยเรียกชื่อเต็มเอา (ทั้ง ๆ ที่ถ้าเขียน นีล ก็รู้ว่าอ่านว่า นีน กันนะคะ) ของพี่เป็นลูกสาวด้วยมังคะก็ทะเลาะกันบ่อย ง้อกันบ่ยอ โดยเฉพาะช่วงปีนี้(เค้า 3 ขวบ 10 เดือนค่ะ) ตำราว่าจะมีช่วงที่ต่อต้านแม่ แล้วก็จริง ๆ เรื่องเดียวกัน แม่สั่ง ไม่ทำ แต่ถ้าพ่อสั่งได้เลย แม่บ่น แม่ดุ เดินไปอ้อนพ่อ ..พ่อ พ่อ แม่อ้อยแกล้ง เลยต้องหัดนับ 1..10 เอาไว้สะกดใจตัวเองไม่ให้ว๊ากอยู่ บ่อย ๆ เลยค่ะ โดย: อ้อย IP: 161.246.1.32 วันที่: 4 สิงหาคม 2548 เวลา:15:30:08 น.
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [