วันศุกร์นี้
ปาป้าคนดีก็จะกลับมาเยี่ยมพวกเราแล้วเอย
นับถอยหลังมาตั้งนาน
สามเดือนนี่มันนานจังเลยนะลูกนะ
จากที่เคยเล่นปีนภูเขาพุงแม่อยู่ทุกวัน
อีกไม่เท่าไหร่ ก็จะมีพุงพ่อ ที่ใหญ่เป็นภูเขาหิมาลัย มาให้ปีนแทนแล้ว
ภูเขาลูกนี้ ถึงยิ่งสูง ก็ไม่หนาว
เพราะปาป้าเราตัวกลมเบิ้ม ยิ่งกอดยิ่งอุ่น
เวลามายืนคู่กัน มาม่าดูเป็นคนแคระไปเลย

แล้วนีลล่ะ จะดูเป็นอะไร
ก็ดูเป็นลูกคนแคระน่ะซี่...

ปาป้าอยู่ได้แค่สามสัปดาห์
แล้วปาป้าก็จะจากไปอีกสามเดือน
ความสุขมันสั้นจริงลูกเอ๋ย....
แต่เมื่อปาป้าอยู่
สงกรานต์นี้เราจะสาดน้ำฝรั่งกันให้สนุกไปเลยนะลูกนะ.
ดีใจด้วยคนค่ะ
ป๊าน้องนีล น่ากอดมากเลยรู้ไหม
หน้าใจดี๊ ดี น่าคบค่ะ
โฮะๆๆๆ
เอาละเหวย สงกรานต์ปีนี้
ชะรอยแม่เจ้านีล จะไม่หนาว
(อ้าวเกี่ยวกันไหม)