“ความรักเจ้าขา (Some Thing about love)” กับบทสนทนาทางโทรศัพท์ในบ่ายวันอาทิตย์



ในเดือนที่กำลังกรุ่นไปด้วยกลิ่นของความรัก สำหรับผมมันก็คงไม่มีอะไรที่แตกต่าง ขอหลบมาอยู่เงียบๆ ตามประสาคนเศร้าเหมือนเคย บ่ายวันเหงาๆ อย่างบ่ายวันอาทิตย์ สำหรับผมคงไม่มีอะไรทำที่ดีไปกว่าการนอนฟังเพลงเบาๆ อ่านหนังสืออยู่กับบ้าน (หรืออาจเรียกว่าห้องก็ได้ แต่ผมชอบเรียกว่าบ้าน) ช่วงที่กำลังเคลิ้มๆ พลันเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น....





1.
“เป็นเพราะฉันยังเยาว์วัย จึงได้ทุ่มเททุกสิ่งให้ความรักไม่เหลือหลอ
เป็นเพราะฉันยังโง่เขลา จึงได้คิดเสียสละทั้งหมดของชีวิต
เป็นเพราะฉันยังไร้เดียงสา จึงได้เชื่อว่าเธอคือนิจนิรันดร์
ขอให้เธอรักฉันที่ความใสซื่อ
รักฉันที่ความบ้าบิ่น รักฉันที่ความดื้อดึง
ให้เราได้ใช้เวลาในวัยละอ่อนที่ยังไม่รู้จักคิดบอกลบคูณหาร
มารักกันตามประสาเด็กอ่อนหัดดูสักตั้งดีกว่า”

(หน้า17)




ผม: ฮัลโล ว่าไง หายเงียบไปนานเลยนะ

เธอ: ทำอะไรอยู่ ว่างป่าว

ผม: นอนเล่นอยู่บ้าน มีอะไรเหรอ

เธอ: ตอนนี้อยู่ร้านหนังสือ มาเดินหาหนังสือไปอ่านเล่น จะโทรมาถามชื่อหนังสือ

หนังสือที่ผู้หญิงเขียนน่ะ ชื่ออะไรน้า...

ผม: อะไรนะ (กำลังรวบรวมสติ และความคิด) แล้วผู้หญิงที่ว่าเนี่ย ใครเหรอ

เธอ: เออ จำชื่อไม่ได้เหมือนกัน เป็นผู้หญิงน่า....ช่วยนึกหน่อยดิ

ผม: ใครจะคิดออกเนี่ย มีข้อมูลอะไรเยอะกว่านี้มั้ย

เธอ: ประมาณว่า เขียนบทความแบบแรงๆน่ะ...จำชื่อไม่ได้

ผม: .......(นึกหัวจะแตก)....อ๋อ ใช่ คำ ผกา ป่ะ

เธอ: เออ ใช่ๆ...เดี๋ยวไปถามคนขายก่อนว่าหนังสือชื่อ
อะไร

ผม: เฮ้อ.....

เธอ: ช่วงนี้ มีอะไรน่าอ่านอีกมั่ง มันเบื่อๆน่ะ

ผม: ที่เพิ่งอ่านจบ สองเงาในเกาหลี ลองซื้อไปอ่านดูดิ มีของพี่ปราบดา

เล่มใหม่เรื่องตบตาหน้าปกรูปกวางน่ะเห็นมั้ย อ้อ ชอบอ่านของ

จิมมี่ เหลียว (Jimmy Liao) มั้ย ออกใหม่ตั้งหลายเล่ม นี่ก็กำลังอ่านอยู่

เธอ: ถึงว่า เหงาละสิ อ่านของจิมมี่ เดี๋ยวก็เหงาตายหรอก.......

ผม: อืม......

เธอ: เป็นไงบ้างล่ะ

ผม: ก็....เหมือนเดิม แล้วเธอล่ะ

เธอ: สบายดี อืม...แค่นี้นะ.....ขอบคุณ

ผม: หวัดดี............เฮ้อ







2.
เขาเด็ดดอกไม้ป่าจากริมลำธาร
แล้วฝึกซ้อมพูดสารพัดคำหวานอยู่ไม่ขาด
“คุณคือสุดที่รักของผม” “ผมจะรักคุณตลอดไป”
“คุณเติมเต็มชีวิตผม…”
น่าเสียดายว่าเขาก็ยังไม่กล้าส่งดอกไม้ให้เธออยู่ดี
ได้แต่ปล่อยให้ดอกไม้หลุดมือร่วงหล่นไปในลำธาร
ดอกไม้จมลงไปให้ท้องน้ำราวกับก้อนหิน
เกิดเป็นเสียงก้องของความระทม...

(หน้า16)




“ความรักเจ้าขา (Some Thing about love)” - Jimmy Liao หนังสือภาพแห่งความรักหลากรส สำหรับทุกหัวใจ


“….เมษายน ปี 2003 โรคติดต่อแพร่ระบาดไปทั่วเมือง ผมกลัวจนไม่กล้าออกไปไหนจำเป็นต้องอยู่โยงกับบ้าน จึงมีโอกาสได้หยิบผลงานเหล่านี้ขึ้นมาปัดกวาดเสียใหม่ แล้วพลังจิตวิญญาณไม่รู้ถั่งโถมมาจากไหน เพียงอึดใจเดียวก็วาดภาพใหม่ๆออกมาได้อย่างมากมาย มันออกจะมากเกินไปแล้วละ อาจเป็นเพราะอายุที่เริ่มจะมากขึ้น ขืนตอนนี้ไม่พูดเรื่องความรักเสียบ้าง วันหลังก็คงไม่มีโอกาสพูดอีกแล้ว หรือเปล่า...”

(จิมมี่ ไทเป พฤษภาคม ช่วงโรคติดต่อระบาด - บทส่งท้าย )






3.
เขาเอนตัวลงนอนที่นั่นอย่างแผ่วเบา
แววตาประเดี๋ยวสับสน ประเดี๋ยวสดใส
มุมปากประเดี๋ยวขยับขึ้น ประเดี๋ยวขยับลง
ประเดี๋ยวทำหน้านิ่วคิ้วขมวด
บ่นพึมพำราวกับจะหาคำอธิบายจากเทวดา
ประเดี๋ยวก็กระหยิ่มยิ้มระรื่น
ฮัมเพลงเบาๆอย่างนุ่มนวล
เขามีความรักแล้ว...
เขาบ้าไปแล้ว...

(หน้า 61)



หลายคนรู้จักจิมมี่จาก “Turn Left, Turn Right“ หรือผู้หญิงเลี้ยวซ้าย ผู้ชายเลี้ยวขวา หนังสือภาพเกี่ยวกับความรักของชายหญิงที่โชคชะตาเล่นตลกให้พบกันและพลัดพราก (ทำเป็นภาพยนตร์ด้วย) ส่วน ความรักเจ้าขาเล่มนี้ ไม่ได้ประกอบด้วยถ้อยคำรักหวานเลี่ยนเพียงอย่างเดียว แต่มันกลับประกอบไปด้วยมุมมองของความรักอันหลากหลาย ความสุข ความเศร้า ความเปลี่ยวเหงา ความอึดอัด ไม่แน่นอน บางบทอาจเป็นตลกร้ายสำหรับบางคน รับรองว่าท่ามกลางถ้อยคำสั้นๆเหล่านั้น อาจมีซักบทที่ตรงกับใจ ตรงกับประสบการณ์บางเสี้ยวในชีวิตของใครหลายคน ประกอบกับภาพวาดที่สวยงาม แถมชวนให้คิดตีความ ลองซื้อมาอ่านกันเพลินๆ (หนังสือของจิมมี่ มีแปล พิมพ์มาอีกหลายเล่ม ลองหาดูตามร้านหนังสือนะครับ )




4.
บ่ายวันที่คิดจะฆ่าตัวตายเป็นครั้งแรกนั้น
อากาศไม่ค่อยดีนัก
คืนก่อน เธอพูดให้เจ็บช้ำน้ำใจ
ทำให้ฉันต้องขุ่นเคืองอยู่ตลอดทั้งวัน
ฉันอยากให้เธอได้ลองลิ้มรสชาติความเจ็บปวดดูบ้าง
ให้เธอรู้สึกผิดต่อฉันไปชั่วชีวิต
(วิญญาณของฉันจะลอยมาปลอบโยนอยู่เคียงข้างเธอได้หรือเปล่านะ)
แต่ถ้าหากเธอเจ็บปวดเพียงนิดเดียว
แล้วก็ลืมฉันไปเสียอย่างนั้นล่ะ
หรือหากเธอต้องการการปลอบโยนอย่างเหลือเกิน
แล้วเกิดเลยเถิดไปรักเจ้าตือโป๊ยก่ายคู่ซี้เธอเข้า
(วิญญาณของฉันจะเข้ามาขัดขวางได้ทันท่วงทีหรือเปล่านะ)
แล้วก็ไม่แน่ว่าพรุ่งนี้ฉันอาจได้เจอเด็กผู้หญิงสักคน
ที่น่ารักมากกว่าเธอ และไม่เจ้าอารมณ์อย่างเธอก็ได้นี่นา
(วิญญาณจะรักกับมนุษย์ได้หรือเปล่านะ)
ค่ำคืนที่ตัดสินใจว่าจะอยู่หรือไปเป็นครั้งแรกนั้น
เมฆหมอกมืดมัวปกคลุมไปทั่วท้องฟ้า
แต่ยังมีดวงจันทร์กลมโตลอยเด่นอยู่หนึ่งดวง

(หน้า27)






5.
สุดท้ายพวกเขาก็กลับมา
คืนดีกันในที่สุด มือกุมมือ
เคลิ้มหลับไปใจแสนสุข
แต่พวกเขาไม่ได้รู้เลยแม้แต่น้อย
ว่าหมวกฟางของเขาทั้งคู่ยังคงแค้นเคือง
เป็นตายอย่างไรก็ไม่มีวันหวนคืนดี
ปลิวหนีไปคนละทิศละทางตามแต่คลื่นทะเล
ด้วยหัวใจที่บอบช้ำ

(หน้า59)







6.
แล้วเธอก็มาริมทะเลที่เก่าอีกจนได้
แล้วความโรแมนติกปนชอกช้ำของความรักก็ปรากฏอยู่เบื้องหน้าอีกครั้งหนึ่ง
เธอคิดอย่างไรก็คิดไม่ออกว่า ความร้อนแรงบ้าคลั่งอย่างไรในตอนนั้น
ที่ทำให้เธอถึงกับทุ่มเทสุดจิตสุดใจไม่ลืมหูลืมตา
ดูตอนนี้สิ ที่แห่งเดิมตรงนี้ มันก็แค่ชายหาดแสนธรรมดาที่แสนจะธรรมดาแห่งหนึ่งเท่านั้น
ส่วนเขาก็แค่ผู้ชายบุ่มบ่ามไม่ได้เรื่อง คนหนึ่งเท่านั้นเอง

(หน้า 101)




หลังจากวางสาย....ตะกอนบางอย่างในใจถูกกวนให้ฟุ้งขึ้นมาอีกครั้ง นานพอดูกว่ามันจะกลับสงบลงคล้ายไม่มีอะไรเกิดขึ้น.................


ความรักเจ้าขา (Something about love)
Jimmy Liao เขียน
วิลาวัลย์ สกุลบริรักษ์ แปล
พิมพ์ครั้งที่ 1 กุมภาพันธ์ 2549
นานมีบุ๊คพับลิเคชั่น จัดพิมพ์
ราคา 185 บาท



Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2550
Last Update : 12 กันยายน 2552 1:26:46 น.
Counter : 1749 Pageviews.

10 comments
: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - Leave the Past, in the Past : กะว่าก๋า
(10 ก.พ. 2568 05:33:51 น.)
CREATION OF THE GODS : วรรณกรรมห้องสิน ผู้ชายในสายลมหนาว
(10 ก.พ. 2568 12:19:19 น.)
น้ำแร่ Boots ขวดละ 10 บาท และรับสิทธิ AIS อาหาร เครื่องดื่ม ของทานเล่นก่อนเดินทางที่ สนบ สุวรรณภูมิ Tonkaow20
(12 ก.พ. 2568 08:23:45 น.)
: หนังสือที่อ่านในเดือนมกราคม 2568 : กะว่าก๋า
(1 ก.พ. 2568 06:58:34 น.)
  
น่าอ่านจังค่ะ ว่างๆจะไปหามาครอบครองสักเล่ม
โดย: blue_raindrop วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:18:11:21 น.
  
เป็นบล็อกที่อ่านได้อารมณ์มากค่ะ

ของจิมมี่ เหลียว

ตอนนี้ที่ชอบนอกจากผู้หญิงเลี้ยวซ้ายฯ แล้ว

ก็มี The Private Me ค่ะ

ส่วนเล่มใหม่ห้าชุดยังไม่ได้อ่าน
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:12:10:26 น.
  
ใช่คนเดียวกับที่เขียนเรื่อง "สวนสวรรค์ที่สาบสูญ" ป่าวหว่า

เคยไปยืนอ่านที่ร้าน kinokuniya ดีมากๆ


...จิบความเหงาแกล้มเหล้า ดื่มความเศร้าเคล้าเบียร์...
โดย: เล่งฮู้ IP: 58.9.169.129 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:3:15:49 น.
  
มีผู้หญิงเลี้ยวซ้ายฯ อยู่อ่านบ่อยมาก แต่เล่มนี้ยังเลย
โดย: กระปุกกลิ้ง IP: 203.150.232.68 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:11:20:59 น.
  
เราอยากอ่านมากเลย
ขอบคุณมากครับที่แนะนำหนังสือดีๆ
โดย: ตะวันออกไม่แพ้ วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:20:33:51 น.
  

เราเคยชอบ และก็ยังคงชอบอยู่
แต่ตอนนี้ขอพักการอ่าน หนังสือของ jimmy liao ไว้ชั่วคราว เนื่องจากกลัวว่า จะทำให้หัวใจเหงา และเศร้า ยิ่งกว่าเดิม

ปล.ตอนนี้กำลังอ่านงานเขียนของกนกพงศ์ค่ะ
โดย: รุ้งสีที่แปด วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:7:40:25 น.
  
เคยเห็นที่ ร้านหนังสือ

น่าอ่านมาก

แต่ยังไม่ได้อ่านชุด paridise lost เลย
โดย: kanunvan IP: 202.44.8.100 วันที่: 27 มีนาคม 2550 เวลา:9:32:50 น.
  
เพิ่งจะได้เริ่มอ่านของ Jimmy Liao เล่มเดียว แต่ก็ชอบเขานะ
หลายคนก็ชอบเขา
ต้องหาเล่มอื่นมาอ่านบ้างแล้ว
โดย: คนขับช้า IP: 203.146.63.185 วันที่: 26 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:55:13 น.
  
น่ารักเนอะ
โดย: รนำพีพะน IP: 61.7.150.193 วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:25:44 น.
  
โดย: สาส่ส IP: 61.7.150.193 วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:26:12 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Calcium.BlogGang.com

calcium_kid
Location :
น่าน  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด