เหตุผลที่ต้องตัดสินใจออกเดินทางอีกครั้ง

ผมเคยสงสัยว่า

ตกลงชีวิตคนเราที่เกิดมาเนี่ย เราสามารถกำหนดทางเดินของชีวิตได้เองหรือเปล่า

หรือสิ่งที่เราคิดว่าเราได้เป็นคนเลือกนั้น แท้ที่จริงมันได้ถูกกำหนดไว้หมดแล้ว

เหมือนที่ใครๆเรียกว่า พรหมลิขิต หรือ ชะตากรรม



ส่วนตัวผมเชื่อว่า

ชีวิตเราเลือกได้ แต่ลึกๆมันมีข้อจำกัด มีกรอบบางอย่างที่เราเองขัดขืนไม่ได้

คล้ายมีเส้นบางๆขีดไว้รอบๆตัวเรา

เมื่อถึงคราวที่เราต้องตัดสินใจ ในทางแยกของชีวิต ตัวเราเองนั่นแหละที่เป็นคนตัดสินใจ

ว่าจะเดินต่อไปทางไหน โดยทางเลือกเหล่านั้นอาจถูกกำหนดไว้แล้ว

พูดง่ายๆก็คือ เราเองเลือกทางเดินของเราได้ แต่อยู่ภายใต้ข้อจำกัดบางอย่าง

ทางเลือกของเราจึงมีได้ไม่มากนัก

และการเลือกในครั้งนี้ ย่อมส่งผลกระทบต่อข้อจำกัดของการเลือกครั้งต่อไปเป็นทอดๆ

ทางที่เราเลือกเดินจะพาไปสู่ที่ไหน เจอกับอะไร เราเป็นผู้เลือกในตอนเริ่มต้น

จากนั้นชีวิตก็จะไปตามครรลองของมัน และเราเองอาจไม่ได้รับโอกาสเลือกแบบเดิมนั้นอีก

เราจึงต้องเดินต่อไปข้างหน้า และเจอทางที่ต้องเลือกอีกเรื่อยๆ ไม่มีที่สิ้นสุด จนกว่าจะหมดลมหายใจ



ในตลอดช่วงชีวิตที่ผ่านมายี่สิบกว่าๆๆปี เท่าที่สังเกตและทบทวนชีวิตตัวเอง

มีช่วงที่ต้องตัดสินใจใหญ่ๆในชีวิต ที่สำคัญๆอยู่หลายครั้ง

อย่าง เลือกที่เรียน เลือกงานทำ เลือกคบคนบางคน หรือเลิกรักใครสักคน

ซึ่งถ้าลองนั่งคิดเล่นๆดูว่า ถ้าเราเลือกไปอีกทาง ชีวิตเราคงเป็นไปอีกแบบ

อาจต่างไปจากปัจจุบันอย่างสิ้นเชิง

บางทีการเลือกของผมมันก็ไม่ค่อยมีเหตุผลสักเท่าไร บางครั้งก็ใช้อารมณ์

อาจมีบ้างเป็นบางทีที่ใช้หัวใจตัดสิน....


ที่ผมเกริ่นมาเนิ่นนาน และคิดใคร่ครวญถึงเรื่องนี้ ก็เพราะว่า ผมกำลังจะย้ายที่ทำงาน

ผมทำงานที่หนองคายมา 3 ปี ตั้งแต่เรียนจบ ไม่มีเหตุผลอะไรเลยที่เลือกมา

มันเป็นจังหวะและโอกาสที่ประจวบเหมาะ มาแบบงงๆ ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับที่นี่

งานที่ทำไม่มีปัญหา มีความสุขดีกับการใช้ชีวิต กับคนรอบข้าง

อาจมีเหงานิดหน่อยพอทน

แต่บางคืน ผมก็อดคิดไม่ได้ว่า "ตกลง กูมาทำอะไรที่นี่วะ"

และลึกๆคิดว่า ที่นี่มันยังไม่เหมาะกับเราว่ะ เราอยู่ได้มีความสุข แต่มันคงไม่ตลอดไป

ในใจยังหวังว่า จะพบที่สักแห่งหนึ่ง "ที่ที่เหมาะกับเรา"

ซึ่งถ้าถามว่า ที่ที่ว่านั้นมันเป็นยังไง...

ไม่รุ้ว่ะ ถ้าเจอแล้วคงจะบอกได้มั้ง

มันอาจเป็นเหตุผลหนึ่ง ที่ผมต้องเลือกตัดสินใจออกเดินทางอีกครั้ง


เจอกันคราวหน้า คงอยู่ที่ น่าน แล้วครับ

Create Date : 24 พฤษภาคม 2550 Last Update : 24 พฤษภาคม 2550 19:56:43 น. Counter : 810 Pageviews.		10 comments
Share Tweet

	ระยองฮิสั้น จันทราน็อคเทิร์น (12 เม.ย. 2567 15:33:48 น.)		ถนนสายนี้มีตะพาบ ประจำหลักกิโลเมตรที่ 349 : วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ ฯ The Kop Civil (10 เม.ย. 2567 16:44:58 น.)
	ep 4 ขับรถบนถนนเริ่มจะประมาท โอพีย์ (10 เม.ย. 2567 05:03:14 น.)		"วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ เธอจะเห็นใครคนหนึ่งที่รอเธอ" คนผ่านทางมาเจอ (10 เม.ย. 2567 23:49:39 น.)