..บางคราวก็อยากจะฝัน บางทีก็อยากจะรู้..
อยู่ ๆ ก็นึกถึงเพลงนี้ของพงษ์สิทธิ์ คำภีร์ "แค่นั้น"
ไม่มีเหตุผลอะไรมากมาย คิดถึงน้องชาย ชื่อ น้องบลู ตอนนั้นน้องมันเรียนอยู่วิทยาลัยเทคนิคท่าหลวงซีเมนต์ไทยอนุสรณ์ (น่าจะเกินสิบปีมาแล้ว) เคยไปค่ายชมรมโรตาแรคท์ด้วยกัน ที่ไหนสักแห่ง
ตอนกลางคืน กางเต๊นท์นอน น้องมันแหกปากร้องเพลงนี้ได้สะใจป้า เอ๊ย พี่ดีจัง
และแล้วก็พลันนึกได้ ข้าพเจ้าทำเพื่อนและคนรู้จักหล่นหายไปตามรายทางกี่คนแล้วเนี่ย แง้วๆ
ภาพนี้ถ่ายที่อุทยานล้านนารีสอร์ต เมื่อปลายเดือนตุลาคม ๒๕๕๑ ที่ผ่านมาจ้า
ขอบคุณพี่เล็กที่ถ่ายรูปนี้ให้ อีกแล้วครับท่าน
แค่นั้น
พงษ์สิทธิ์ คำภีร์
บางคราวก็อยากจะฝัน บางทีก็อยากจะรู้ ใครมีความหมายในใจของเธอ
ใจหนอช่างโหดร้าย มองฉันอย่างเมินเฉย ใครหนอใครเล่าเอยจะอดทน
ก็เป็นได้แค่คนคนหนึ่ง ที่รักเธออย่างเปิดเผย ไม่เคยได้รับกลับคืน
ก็เธอนั้นแค่คนคนหนึ่ง จะรักไม่รักช่างเธอ ให้ฉันงมงายต่อไป
แค่ได้รักได้คิดได้ชอบ สุขแบบทุกข์ทุกข์อย่างนี้..ก็พอ
* นี่ตัวเราคงคล้ายดังหมาเห่าเรือบิน จนสิ้นใจยังไม่ได้ยล
ไม่กวนใจให้หมอง ไม่รักไม่ว่าอะไรคิดได้ฝ่ายเดียว..ก็พอ
ใจหนอ....หนอ.....ฉันเป็นสุขเหลือเกิน
สำลักความสุขจนล้น ต้องดั้นด้นผ่านทุกข์นั้น ข้างในใครรู้มันช้ำเพียงใด
เมื่อลมพัดผ่านผิวบางบาง ฉันวอนว่าลมเอ๋ยช่วยพัดผ่านมาทางนี้
สูดดอมดมกลิ่นหอมจางจางที่เหลือไว้ก่อนจะเลือนหายไป
* นี่ตัวเราคงคล้ายดังหมาเห่าเรือบิน จนสิ้นใจยังไม่ได้ยล
ไม่กวนใจให้หมอง ไม่รักไม่ว่าอะไรคิดได้ฝ่ายเดียว..ก็พอ
ใจหนอ....หนอ.....ฉันเป็นสุขเหลือเกิน
แค่นั้น - พงษ์สิทธิ์
สำหรับทุกๆ ท่านที่แวะผ่านมา
ขอได้รับความขอบคุณจากแมวๆ พิคเจอร์ เช่นเคยค่ะ
สวัสดีปีใหม่ อันที่จริงกะว่าจะส่ง SMS ไปหวัดดีนะ แต่ส่งไม่เป็น 555 โบราณจริงๆ วันหลังถ้าได้ SMS แปลกๆก็ไม่ต้องตกใจ ฉันเองแหละ ถ้าข้อความมันขึ้นก็แปลว่าทดลองส่งสำเร็จแล้ว อะไรแบบนี้
มีความสุขมากๆแล้วกันจ้ะ