② แรงบันดาลใจในท่านี้ พรั่งพรูเพิ่มเติมออกมาอีกครั้งก็ตอนที่ผมได้หนังสือมาเล่มนึงที่ชื่อว่า "kodokan judo throwing techniques" เป็นหนังสือที่รวบรวมและสอนจังหวะท่าทุ่มทั้ง67ท่า โดยผู้เรียบเรียงหนังสือเล่มนี้คือ อาจารย์ไดโกะ โทชิโร่ (ไอดอลของผมเลยครับ) และรูปภาพหน้าปกของหนังสือเล่มนี้คือท่าฮาเนโกชิ นอกเหนือจากความคลาสสิคของภาพหน้าปกหนังสือแล้ว ภาพนี้ยังมีประวัติที่ยิ่งใหญ่ ในปี1951 ฮาเนซ้ายในรูปนี้เป็นการทุ่มคู่ต่อสู้คนที่สิบของอาจารย์ไดโกะ โทชิโร่ในการแข่งขันยูโรเปียน ยูโด แชมเปี้ยนชิพ ที่จัดขึ้นในกรุงปารีส การแข่งขันครั้งนั้นมีส่วนทำให้อาจารย์ คาโน่ ริเซอิ ได้ขึ้นเป็นประธานไอเจเอฟในปีถัดไปด้วย (เป็นภาพที่คลาสสิคและยิ่งใหญ่มะ)

③ อาจารย์ของผมที่โคโดกังท่านนึง เป็นชายชราอายุเกือบ70 ชื่อซาโต้เซนเซ (ผมเคยมีโอกาสรันโดริกับอาจารย์ท่านนี้ แล้วอาจารย์ก็ปัดผมด้วยท่าโอคุริอาชิบารัยชนิดลอยขึ้นไปเมตรกว่า) และท่าถนัดของอาจารย์ท่านนี้คือ ฮาเนโกชิ ผมมีโอกาสได้เรียนในคลาสกับอาจารย์ท่านนี้อยู่หลายครั้ง ไม่ว่าจะเป็นคลาสเบสิคเริ่มต้น คลาสระดับกลาง และ คลาสเรียนระดับสูง และในหลายๆครั้งของคลาสระดับสูง อาจารย์ท่านนี้ได้แนะนำฮาเนโกชิที่ทำให้ผมสนใจในท่านี้มากขึ้น จริงอยู่ที่ในทุกท่าทุ่มถ้าเราฝึกฝนจนถึงระดับที่เอามาใช้ได้แล้ว เราสามารถที่จะใช้ออกมาได้ในหลายๆจังหวะทั้งดันดึงเดินหน้าถอยหลังหรือออกข้าง แต่สิ่งที่ผมชอบในฮาเนโกชิก็คือ มันสามารถปล่อยออกไปในจังหวะที่เราดึงหุ่นเข้ามาในท่าหมุนตัวทุ่มทั่วๆไป หรือเราสามารถที่จะใช้ในจังหวะที่เราดันหุ่นออกไป (ใช้ในจังหวะคล้ายๆกับการเข้าท่าโอโซโตการิ)

④ ความชอบส่วนตัวที่รู้สึกว่าท่านี้มีความดุดัน ชนิดที่เข้าทำแบบปัดกวาดกระแทกทุกสิ่งที่ขวางหน้าให้ระเบิดลอยเคว้งขึ้นไป (ออกแนวโหดแบบซาดิสต์) แล้วอาจารย์ที่เมืองไทยท่านนึงเคยบอกถึงจุดอ่อนของผมคือเรื่องไม่มีแรงระเบิด ผมเลยอยากดึงเอาท่านี้มาฝึกฝนเพื่อที่จะแก้ไขในเรื่องแรงระเบิด หลังจากฝึกฝนมาเรื่อยๆ (เริ่มจะมาถูกทาง) แรงระเบิดยังไม่มาก็จริงแต่สิ่งที่ได้เพิ่มเติมมาคือเรื่องของพลังงานภายในของสะโพก แล้วพลังงานสะโพกตัวนี้สามารถเอามาใช้ประโยชน์ได้เยอะจริงๆ

สรุป
- ท่าแม่งยาก
- เห็นรูปฮาเนซ้ายของไดโกะเซนเซแล้วชอบ
- จังหวะมันสามารถใช้ได้ทั้งดึงกับดัน
- แรงระเบิดและพลังสะโพกจากท่าฮาเน