สถานสงเคราะห์...บ้านเกิด..ผม ความหวัง...ความฝัน 2 ***คำเตือน ก่อน อ่าน หากมีคำใดเขียนผิด เพี้ยง ไป ต้องขอโทษมา ณที่นี้ด้วย ครับ***
เท้าความเดิม แต่สำหรับ เด็กกำพร้า คนหนึ่ง มีความฝันเหมือนกับคนอื่นๆ เขา ซึ่งเป็นสิ่งที่ ยากมาก ที่จะทำความฝันให้สำเร็จได้ เพราะไม่ค่อยมีใครอยู่เคียงข้าง คอยให้กำลังใจ สนับสนุน หนำซ้ำ อาจถูกมองว่า เป็นความฝันที่ เหลวไหลสิ้นดีจากคนรอบข้าง เพียงเพราะว่าเราเป็นเด็กกำพร้า หรื...... ในความคิดของผมว่า ความฝันเกิดได้กับทุกคน ถ้าคนๆนั้น มีความพยายาม ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค ความสำเร็จ ก็จะมาถึง เพียงแต่ว่าจะช้าหรือเร็วก็เท่านั้นเอง ซึ่งในประโยคคำพูดเหล่านี้แหละครับ เปรียบสเหมือนเป็นความหวัง ที่ทำให้ผมยังคิดที่จะทำความฝันอยู่เรื่อยๆ และ ไม่เคยคิดว่าเป็นเด็กกำพร้า แล้วจะทำความฝันไม่ได้ แม้จะถูกมองว่าเป็น ความฝันที่เพ้อเจ้อ ไกลเกินไป ก็จะไม่หวั่งไหว แต่จะเสียใจมาก เมื่อตัวผมเองทำความฝันแล้ว กลับทำความฝัน อย่าง ไม่เต็มที่กับความฝันของตัวเอง ตรงนี้แหละที่ทำให้รู้สึก ว่าเจ็บ อย่างแรง แต่ถ้าหากผมทำความฝัน อย่างเต็ม ทำดีที่สุด แล้วไม่เกิด อะไรดีขึ้นมาเลย ตัวผมเองก็จะไม่เสียใจ เพราะผมได้ทำอย่างเต็มที่แล้ว อย่างน้อยผมก็ได้ซื่อ ผมลงมือทำความฝัน แต่ดีที่สุดได้แค่นี้ ดีกว่าที่ผมมาพร่ำเพ้อ เมื่อไรความฝันจะเป็นจริงซักที่ ทั้งที่ตัวเอง ไม่ได้ทำอะไรเลยซักอย่าง เริ่มจากความฝันที่ 1 การที่ได้มีบ้านเป็นของผมเอง สักหนึ่งหลัง เป็น ความฝันที่เด็กกำพร้าเกือบทุกคน อยากให้เกิดขึ้นจริง และรู้ตัวเองว่าเป็นสิ่งที่ยากที่สุดสำหรับชีวิตเด็กกำพร้าคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ เช่น ตัวผมเอง ที่ต้องนี้ กำลังทำงาน เก็บเงินเพื่อที่ซื่อบ้าน แต่ดูเหมือนว่าไม่รู้อีกนานแค่ไหนถึงจะได้มีบ้านของตนเอง แล้วก็ในอนาคต ก็เป็นสิ่งที่ ไม่แน่นนอน เกิด ผมล้มป่วย หรือ อาจจะพิการ ( ไม่ให้อยากเกิดจริง ) ต้องเอาเงินที่ตั้งใจซื่อบ้าน ต้องนำมารักษาแทน แล้วก็ไม่รู้รายจ่ายในวันข้างหน้า จะต้องจ่ายอะไรเพิ่ม อีกไหม นอก จาก ปัจจัย 4 อาหาร ที่อยู่อาศัย เครื่องนุ่งห่ม และเกือบลืมเขียนไปครับ หาก มีใครถามผมว่า เมื่อเขียนเนื้อหาลงไปเรียบร้อยแล้ว ใน เน็ตเกิดมีสำนักพิมฬ์ ติดต่อเข้ามา เพื่อขอไปทำเป็นหนังสือ แล้วจะมีคนซื้อหรือไม่ นั้นซึ่งตัว ผมเองตอบได้เต็มปากว่า เนื้อหาที่เขียนในแต่ละเรื่องนั้นๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง กิจวัตรประจำวัน อาวุธสำคัญ ปลาทูตัวเดียวพาเน่าทั้งเข่ง และก็ล่า สุด มุมมืด รวมถึงในเรื่องต่อไป ผมได้มีการเก็บเนื้อหาบางส่วนไว้ก่อน อย่างเช่น ที่พึ่งเขียนจบ มุมมืด กรรมบริสุทธิ์ คุณผู้อ่านไม่สงสัยหรอกครับ ว่าทำไม เนื้อหามันจบอย่างดื้อๆ ว่าผมจะหนี หรือ กลับไปในสถานสงเคราหะอีก จะว่าเป็นการเอาเปรียบคุณผู้อ่านไหม (ความคิดผม ไม่นะ) ผมปล่อยให้คุณผู้อ่านเดินมาครึ่งทางส่วนผมก็เดินมาครึ่งทาง และผมก็ต้องวัดใจกับคุณผู้อ่านในตอนเป็นหนังสือที่วางขายไปแล้วเพื่อที่ลุ้นคุณผู้อ่าน จะสนใจซื้อหนังสือเพื่อช่วย เด็กกำพร้าคนที่อยากมีบ้าน แต่ถ้าบางคนไปยืนอ่านเพื่อเนื้อหาที่ขาดหายในเน็ต ผมพูดได้เลยว่า ไม่เสียใจ ผมได้ทำความฝันอย่างเต็มที่แล้ว *** โปรดติดตามอ่าน สถานสงเคราะห์... บ้านเกิด..ผม ความหวัง...ความฝัน 3 ได้ใน วันพุธที่ 15 ธันวาคม 2553 ขอบคุณครับ*** สวัสดีบ๊ายๆๆ think big start small ค่ะ เอาใจช่วยนะคะ
![]() โดย: เชิญจุติ
![]() |
บทความทั้งหมด
|