|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
นิยามความรักแต่ละคน
นิยามความรักแต่ละคน ... ย่อมต่างกัน
ไม่แปลก ... ที่บางคู่อาจทะเลาะกันทั้งวัน
ไม่แปลก ... ที่บางคู่อาจหวานให้แก่กันได้ทั้งวัน
และไม่แปลก ... ที่บางคู่ต่างเฉยชาต่อกัน
และก็คงไม่แปลกเลย ที่บางคู่อาจต่างกันราวฟ้ากับดิน
*************************************
แม้ว่า จะเจ็บ ผิดหวัง เสียใจ แต่ก็ยังสามารถอดทนได้
แม้ว่า ถูกหักหลังก็สามารถให้อภัย
แม้ว่า จะต้องให้โดยไม่ได้รับอะไรตอบแทน
หรือต้องสูญเสียไปเรื่อยๆก็ตาม
แม้ว่า ตัวเองจะไม่มี ความสุข ...
แต่ก็ยังรัก ...
เหมือนกับเดินชนโต๊ะ เจ็บ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ (ชนไปแล้วนี่นา)
เหมือนกับทำของหาย ก็ทำอะไรไม่ได้
(จะตามเอาคืนไม่ได้ หายไปแล้วนี่นา)
เหมือนกับ เอนทรานซ์ไม่ติด
(หวังไว้ แต่ก็ไม่ได้นี่นา)
เหมือนกับ เห็นคนอื่นมีรอยยิ้ม และเราสามารถยิ้มได้
..... อย่างนี้ ความรัก ... คงบานสะพรั่งล้นโลกมาตั้งนานแล้วสินะ
คงมีหลายคนยอมตาบอด...
เพื่อที่จะได้สัมผัสถึงสิ่งที่ไม่อาจรับรู้ได้ด้วยตาเปล่า
**************************************
คนเราแต่ละคนมีบุคลิกภาพที่ไม่มีใครเหมือนกัน
ฉะนั้น อย่าคาดหวังว่าใครสักคนจะ Perfect ไปซะทุกอย่าง
เพราะเราเอง ยังทำไม่ได้อย่างที่เราคาดหวังให้คนอื่นเป็นเลยเนอะ
หลักคิดง่าย ๆ แค่เข้าใจกับตัวตนของกันและกันแค่นั้นคงพอ
แค่นี้ ตัวตนจะเป็นยังไง ก็เข้ากันได้ ถ้าเราเข้าใจ และเรียนรู้
**************************************
ความรักทำให้ฉันได้เห็นความจริงหลายๆ อย่าง
และสอนให้ฉันได้หลายๆ เรื่อง
หากเรารักเป็น รู้จักที่จะรัก เราก็จะไม่ตาบอด เพราะมันกลับกัน
มันจะทำให้เราได้รับรู้แล้วเรียนรู้ในบางสิ่งที่เรายังไม่เห็น ไม่รู้จัก
ความรักสอนให้ฉันได้รู้จักคำว่า อดทน ...
เพราะรักฉันถึงอดทนกับบางสิ่งบางอย่างได้ จนกลายเป็นความเคยชิน
และเมื่อฉันยอมรับมันได้แล้ว ฉันก็ไม่ต้องทนกับมันอีก
ความรักสอนให้ฉันรู้จักคำว่า ให้อภัย ...
เพราะฉันรัก ถึงยอมให้อภัย
ความรักสอนให้ฉันรู้จักคำว่า การเสียสละ ...
เพราะฉันพอใจที่จะเสียสละเพื่อคนที่ฉันรัก
ความรักสอนให้ฉันรู้จักกับคำว่า การรอคอย ...
เพราะรักฉันจึงรอได้ไม่ว่าจะนานซักแค่ไหน
ฉันก็รอคนที่ฉันได้เสมอ แม้ในท้ายที่สุดนั้น
การรอยคอยจะสูญเปล่า ก็ไม่เป็นไร
ความรักสอนให้ฉันรู้จักคำว่า การให้ ...
ฉันมีความสุขกับการให้อะไรต่อมิอะไรกับคนที่ฉันรัก
แม้ว่าฉันจะไม่ได้อะไรตอบแทน ฉันก็ยังพอใจที่จะให้
ความรักสอนให้ฉันรู้จักคำว่า การยอมรับ ...
ฉันสามารถยอมรับข้อเสียของคนที่ฉันรักได้
ยอมรับในสิ่งที่เขาเป็น นั้นแหละเป็นวิธีที่ดีที่สุด
ความรักสอนให้ฉัน ยอมรับในความผิดหวัง ...
ฉันผิดหวังและฉันยอมรับ เพราะฉะนั้น
มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ของฉันอีกต่อไป
หากจะต้องผิดหวังอีก 100 ครั้ง ก็ไม่เป็นไร
ความรักทำให้ฉ้น มีความสุขโดยการมองเห็นความสุขของคนอื่น ...
ความสุขของฉันเกิดขึ้นง่ายๆ เพราะแค่เห็นคนที่ฉันรักมีความสุขแค่นั้น
ก็ทำให้ฉันมีความสุขได้แล้ว
... ฉันจึงอยากบอกว่า ...
รักกันไว้เถอะนะ อย่ากลัวที่จะรักเลย ถึงรักมันอาจจะทำให้เราเจ็บ
ทำให้เราผิดหวัง แต่อย่างน้อย เราก็ได้สิ่งเหล่านั้นมาเป็นบทเรียน
เป็นประสบการณ์ ไม่ใช่หรอ เพื่อที่คราวหน้าเราเจอมันอีกเราจะได้รับมันได้
************************************
วันนี้ เราอาจรู้สึกผูกพันต่อสิ่งหนึ่ง จนคิดว่าเราขาดไม่ได้...
แต่เวลาจะทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป
สักวันเราจะรู้ว่า สิ่งที่เราผูกพันในวันนี้
เป็นแค่ส่วนหนึ่งที่เติมชีวิตเรา ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต
วันหนึ่ง หากเรามีโอกาสได้เจอสิ่งที่ถูกใจสิ่งใหม่ที่เราคิดว่าเราพึงใจ..
ปรารถนา..ต้องการ..ขาดไม่ได้
เราก็จะเริ่มผูกพันกับสิ่งใหม่ได้ในเวลาไม่นานนัก
เวลา.. จะสอนเราเองว่า ความผูกพันกับสิ่งใดๆในช่วงเวลาหนึ่ง
จะเป็นความสุขในช่วงเวลานั้นๆ
อย่าได้ไปยึดติด อย่าได้ไปใช้ชีวิตทั้งชีวิตลุ่มหลง
คิดเสียว่าเราโชคดีที่มีโอกาสได้ผูกพันกับสิ่งที่เรารัก
ความผูกพันก็เหมือนกับความรัก หรืออาจจะเป็นผลพวงที่มาจากความรัก
หากเรารักใครคนใดคนหนึ่งมาก เราก็จะรู้สึกว่าผูกพันมาก
แต่ความผูกพันที่ว่า ไม่ได้หมายถึงการหยุดตัวเองไว้กับสิ่งนั้นๆ
เพราะคนเราทุกคนย่อมผูกพันกับหลายๆสิ่ง
เปรียบเสมือน เรามีแก้วนำอยู่หนึ่งใบ
ในยามเช้า...เราอาจต้องใช้แก้วใบนี้ดื่มนม
พออากาศร้อนหน่อย...เราอาจต้องการน้ำเย็นๆ
บางครั้งที่เราไม่สบาย...เราอาจต้องการน้ำอุ่น
ใจเราก็เหมือนกับแก้วน้ำ...
ต้องเติมสิ่งต่างๆ ในเวลาที่แตกต่างกัน ตามความเหมาะสม
หากเราเติมน้ำเย็นลงไปในแก้วน้ำ
แล้วเติมน้ำร้อนลงไปในทันที ในแก้วใบเดียวกัน
แก้วใบนั้น..ก็จะร้าว..เริ่มแตก ซึ่งก็เหมือนกับใจเรา...
ความผูกพันต่อสิ่งหนึ่งสิ่งใดในช่วงเวลาหนึ่งนั้น..ไม่ผิด
ถ้าเราค่อยๆปรับใจ..ปรับตัวของเราเอง..
ให้กลับคืนในเวลาที่ควร เพราะอย่างน้อยที่สุด..เราก็มีโอกาสได้ผูกพัน
ซึ่งก็เหมือนเรามีโอกาสได้รักนั่นเอง
ถ้าคุณมีความสุขที่เห็นเค้าเดินกับคนอื่น... คือ ความรัก
ถ้าคุณเศร้า..เหงา..คิดถึงเค้า..อยากเจอ..อยากพูดคุย... คือ ความรัก
ถ้าคุณร้อนรนที่เค้าอยู่กับใครๆที่ไม่ใช่คุณ... คือ ความใคร่
อยากเก็บไว้เป็นเจ้าของคนเดียว
ถ้าคุณเมามาย..เค้าลูบหลังไหล่..ดูแล... คือ ความรักที่บริสุทธิ์ใจ
ถ้าคุณเมามาย..เค้ากอดและสัมผัสร่างกาย... คือ ความใคร่จากเค้าของคุณ
ถ้าคุณเข้าหา.. แต่เค้าหนี... ... คือ ความใคร่ ที่หมดเยื่อใยแล้ว
ถ้าคุณหนี.. แต่เขาวิ่งตามมา... ... คือ ความรัก ที่ยังไม่มีจุดจบ
ถ้าคุณร้องไห้ให้กับคนที่ไม่มีเยื่อใยในตัวคุณ...
คุณคือ คนโง่ และบ้า อย่างน่าอาย
แต่ถ้าคุณพอใจ..จงรัก..และมอบความรักให้กับเค้า...
แม้มันจะไม่กลับมาหาคุณก็ตาม
จงดีใจที่ได้รักซะวันนี้.. ดีกว่าที่จะมานั่งเสียใจในวันหน้า
จงภูมิใจที่มีความใคร่.. เสน่หา
เพราะมันจะไม่ย้อนกลับมาหาอีกต่อไป.
******************************
บางเวลาอาจรู้สึกเหงา
รู้สึกเศร้าไม่มีใครห่วงหา
รู้สึกเงียบ อ้างว้าง มีน้ำตา
กลัวจนรู้สึกว่าไม่อยากตื่นนอน
จะมีใครบ้างไหม
ที่ให้รัก จริงใจ โดยไม่ต้องสอน
คิดถึง ห่วงใย อาทร
กล่อมกันก่อนนอนทุกคืน
มันเป็นอะไรที่ดี
เมื่อมีคนคอยชิดใกล้
บอกรัก คิดถึง ผ่านมาทางฟ้าไกล
ห่มความอบอุ่นให้หลับฝันดี
********************************
ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
| Create Date : 08 กันยายน 2552 |
| Last Update : 8 กันยายน 2552 23:45:43 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 690 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
*_* ShaRinG BeYoNd BoRdEr *_*
" ไม่ต้องเชื่อ..... แต่
.....ค้นพบได้ด้วยตัวเอง "
" ไม่ต้องเชื่อ.....แต่ต้องทำ
เป็นการไตร่ตรองด้วยเหตุผล "
~มิพานพบฤารู้จัก มิพูดคุยฤารู้ใจ~
" You " came with lonely wind.
That brought along sadness.
I came with a grain of sand.
That bought lonesome to
scatter over the sky.
When the wind blew.
The wave brought sand to shore.
A grain of sand then dreamed that
It would have been sparkle
at the horizon like stars.
But a grain of sand could only dream.
Staring at the stars quietly
with uncertainly through a cold night.
The wind waved goodbye,
left the worthless and
sand staring at the stars.
When the stars moved,
~Heart
Was
Lonely
In
TearS~
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
