ฤาแค้นจะซ่อนรัก

ผู้แต่ง: ญนันธร
สำนักพิมพ์: อินเลิฟ
พิมพ์ครั้งแรก ตุลาคม 2552
314 หน้า, ราคา 199 บาท

ความชิงชังหล่อหลอมหัวใจให้มืดบอดและนิ่งสงบ
รอวันที่ความแค้นลุกโชนและบีบคั้นให้ "ต้นเหตุ" ย่อยยับ
และเธอ องค์หญิงน้อยก็คือเป้าหมายในบ่วงแค้น ครานี้
หากจะทําได้อย่างไร ในเมื่อดวงหทัย สยบพ่ายมอบให้แด่น้องนางเดียว!!
นางผู้ที่ครั้งหนึ่งเคยชิงชิง จนอยากจะให้ตายไปเสีย!

แต่บัดนี้ แม้แต่ความตาย ก็ยอมแลกได้
หากเพียงนางจะยอมมอบหทัย ถวายแด่ความป่าเถื่อนของเขา!
และจะต้องเป็นเขาแต่เพียงผู้เดียว ใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์!!

* * * * * * * * * *

เรื่องนี้เป็นแนวแฟนตาซีจักรๆ วงศ์ๆ ค่ะ ตัวละครจะต่อเนื่องจากเรื่อง "จรดในหทัย" (ซึ่งจขบ. ยังไม่ได้อ่าน)

เนื้อเรื่องคร่าวๆ

ราเมธ ปลอมตัวเข้าไปในแคว้นสัมภีร์เพื่อสืบข่าว และได้เป็นองครักษ์ให้กับเจ้าหญิงรัชทายาท ไอยวรินทร์ ซึ่งเป็นเด็กแก่นแก้วไม่น่ารัก ต่างจากคนสนิท อรุโณชา ซึ่งงดงามสมฉายา 'กุหลาบงามแห่งสัมภีร์'

แต่อรุโณชาเป็นนักฆ่าในสังกัดของมหาปุโรหิตที่คิดก่อกบฎ ราเมธพยายามเกลี้ยกล่อมให้เธอวางมือตามเขากลับไปสร้างครอบครัว แต่อรุโณชาเลือกที่จะแก้แค้นให้ครอบครัวก่อน แถมยังระแวงว่าราเมธจะปันใจไปให้เจ้าหญิง ดังนั้น จากที่เคยรักเจ้าหญิงเหมือนน้องก็กลายเป็นเกลียด เป็นเหตุให้เกิดการโต้เถียงกันริมผา และเจ้าหญิงสะบัดหนีจนอรุโณชาตกผาไปต่อหน้าราเมธ

ราเมธจับเจ้าหญิงไปหิรัญบุรีเพื่อนำไปแก้แค้นในฐานะเชลย แต่พิษกำเริบระหว่างทาง เจ้าหญิงนำคนของหิรัญบุรีกลับไปขโมยยาถอนพิษช่วยชีวิตเขาไว้ องค์วิษณุวรกานต์เอ่ยปากให้รางวัล เธอขอตำแหน่งพระคู่หมั้นของรัชทายาทแห่งหิรัญบุรี ..ซึ่งก็คือราเมธนั่นเอง เพื่อกันไม่ให้เขาล่วงเกินเธอจนเธอได้เป็นพระชายาเสวยสุขอยู่ที่นั่นอย่างถาวร (เธอจะกลับจัดการกับกบฎที่สัมภีร์แล้วคืนตำแหน่งทีหลัง)

ราเมธเลยได้แต่กลั่นแกล้งเจ้าหญิงด้วยการกระทำและวาจาโหดร้ายอย่างเดียว แต่นานเข้าก็เริ่มสนใจเธอ ขณะเดียวกัน ตมิสา ที่เคยหวังว่าจะได้ครองคู่กับองค์รัชทายาทก็หาทางจัดการมารหัวใจ

เนื้อเรื่องจะเกียวกับเมืองหลักสองเมืองคือหิรัญบุรีกับสัมภีร์ โดยองค์วิษณุวรกานต์เห็นว่าน่าจะผูกสัมพันธ์กับสัมภีร์ไว้เพื่อป้องกันแคว้นอื่น แต่สัมภีร์เกิดกบฎขึ้นเสียก่อน

พล็อตรักช่วงแรกออกแนว "จำเลยรัก" นิดหน่อย แต่ตอนท้ายกลายเป็นแนวเข้าใจผิด นางเอกคิดว่าที่พระเอกทำไปทุกอย่างเป็นเรื่องการเมือง ระหว่างนั้นก็จะมีนางอิจฉาโผล่มาตลอด คนแรกคืออรุโณชา (ที่จริงๆ เกือบได้เป็นนางเอกแล้วนะ) คนที่สองคือตมิสาที่เป็นนางร้ายแบบในละคร

นางเอกเรื่องนี้ค่อนข้างทรหดสมบุกสมบัน คือ อ่านแล้วจำได้แต่ฉากเธอต้องเดินทางไปโน่นนี่ โดนพระเอกเหวี่ยงไปมา ต้องลอบเข้าไปตรงโน้นตรงนี้ แทบไม่มีฉากนั่งสำราญเลย (มีช่วงที่อยู่กับแม่พระเอกช่วงเดียว)

ตัวละครเดียวที่อ่านแล้วคิดว่าเว่อร์คืออรุโณชา ตอนแรก เธอเปิดตัวอย่างสวยงาม นักฆ่าที่ได้สมญานาม "กุหลาบงามแห่งสัมภีร์" ท่วงท่ากิริยาอ่อนช้อย ต่อมาก็รักกับราเมธและมีอะไรกัน แต่สองหน้าต่อมา แค่เห็นเขาอยู่กับเจ้าหญิงก็ดันคิดไปทางร้าย (ไหนบอกว่ารักเจ้าหญิงเหมือนน้อง?) คือ รู้สึกว่าพัฒนาการทางอารมณ์ของเธอออกจะเร็วและไม่มีเหตุผลเท่าไหร่น่ะ

เรื่องการเมือง... อ่านแล้วเห็นภาพแค่สองเมืองนี้อยากผูกมิตรกัน มีฉากที่อีกเมืองทำอะไรสักอย่างด้วย (เข้าใจว่าเป็นเหตุการณ์ในเล่มอื่น) เสียดายที่ไม่ได้สรุปไว้ให้เห็นภาพทั้งหมดในเล่มนี้ด้วย แต่ก็โอเค ไม่ได้ส่งผลต่อการอ่านเท่าไหร่

โดยรวมแล้ว เล่มนี้อ่านเพลินๆ ค่ะ

Create Date : 17 เมษายน 2553		5 comments
Last Update : 17 เมษายน 2553 7:27:47 น.
Counter : 1956 Pageviews.
Share Tweet