ผู้แต่ง: ปานไพลินสำนักพิมพ์: พลอยวรรณกรรมพิมพ์ครั้งแรก ตุลาคม 2554ราคา 219 บาทธรณ์เทพ ธรรมธรา นายหัวหนุ่มมหาเศรษฐี เจ้าของเหมืองแร่และเกาะรังนกผู้มั่งคั่งและทรงอิทธิพลเดินทางมาร่วมงานศพของบิดาด้วยจุดหมายหลัก คือชำระความแค้นกับ เพียงขวัญ ภรรยาสาวรุ่นลูกของผู้เป็นบิดา และไม่ว่าหล่อนจะตีหน้าซื่อร้องห่มร้องไห้แสดงความเสียใจสักแค่ไหน มันก็เปลี่ยนความจริงไปไม่ได้ว่า ความแพศยาร่านราคะของหล่อนนั่นแหละที่เป็นต้นเหตุให้บิดาของเขาหัวใจวายตายในคืนส่งตัวเข้าหอ และในเมื่อกฎหมายไม่สามารถเอาผิดกับฆาตกรในร่างของสตรีแพศยาคนนี้ได้ ดังนั้น ตัวเขานี่แหละที่จะเป็นคนพิพากษาหล่อนเอง!หลังจากงานศพเสร็จสิ้นลง ชายหนุ่มจึงวางแผนลักพาตัวหล่อนไปกักขัง ใช้งานหล่อนไม่ต่างจากทาสบนเกาะส่วนตัวของเขา แต่ไม่ว่าจะขู่เข็ญ เหยียดหยาม หรือลงทัณฑ์หล่อนอย่างกักขฬะถ่อยเถื่อนสักเท่าไร หญิงสาวก็ทนเก็บงำ ความลับ เกี่ยวกับสาเหตุการตายที่แท้จริงของบิดาเขาเอาไว้โดยไม่ยอมปริปาก นั่นยิ่งสร้างความสงสัยให้กับชายหนุ่ม ว่าหล่อนลีลาเด็ดถึงใจแค่ไหน บิดาของเขาถึงได้ขึ้นสวรรค์จนตายคาอก!ดีล่ะ! ในเมื่อหล่อนทำเป็นนักโทษปากแข็ง... ทั้งหยิ่งทั้งจองหอง ไม่ยอมบอก เขาก็จะลากหล่อนขึ้นเตียง... เพื่อพิสูจน์ลีลารักอันเร่าร้อนของแม่เลี้ยงสาว งูพิษจอมมารยา ด้วยตัวเอง!ธรณ์เทพจะต้องรู้ให้ได้ว่า นังแพศยาหน้าใสคนนี้ใช้ มายากามสูตรท่าไหน ฆ่าบิดาของเขากันแน่!ที่แท้ก็แค่โสเภณีชั้นต่ำ คิดหรือว่าฉันจะลงไปเกลือกกลั้วกับผู้หญิงอย่างเธอ อย่าหวังว่าเธอจะสมหวัง เพราะฉันจะไม่ยอมให้เธอได้มีความสุขบนความทุกข์ของดวงวิญญาณคุณพ่อ!เขาตรงเข้ากระชากร่างบางที่นอนระทวยให้ลุกออกจากเตียง แต่ใบหน้าแดงก่ำกับดวงตาหวานปรือฉ่ำจากการเล้าโลมเมื่อสักครู่ทำให้ผู้หญิงที่มักทำท่าทางเหนียมอายอยู่ตลอดเวลากลายเป็นนางเสือร้ายที่เขาต้องระวังตัวคุณใจร้ายมาก จิตใจคุณทำด้วยอะไร! หญิงสาวร้องถามเขาทั้งน้ำตามือบางพยายามดึงเสื้อและก้มหยิบบราเซียร์ขึ้นมาสวมใส่ด้วยมืออันสั่นเทาใจร้ายที่ฉันไม่ยอมสานต่อให้เสร็จน่ะรึ! เขาบีบปลายคางเพื่อให้หญิงสาวเงยหน้าขึ้นสบตาสกปรก! จิตใจคุณคิดถึงแต่เรื่องสกปรก! เพียงขวัญสะบัดหน้าแรงๆแล้วถอยห่าง สกปรกตรงไหนกันสาวน้อย ก็เห็นๆอยู่ว่าเธอต้องการฉัน เสียงครางของเธอยังติดหูฉันอยู่เลยน่าเกลียดที่สุด! หญิงสาวปราดเข้าทุบตีเขาด้วยความอับอาย แต่เขากลับใช้เพียงมือเดียวผลักหล่อนเซไปติดผนังห้องอย่างไม่เป็นท่า!* * * * * * * * * *หยิบเล่มนี้เพราะอยากอ่านแนว 'จำเลยรัก' ค่ะ อ่านแนวน่ารักมาหลายเล่มละ ขอเถื่อนๆ มาคั่นหน่อย... แต่นายหัวเล่มนี้ไม่ค่อยเถื่อนเลยอ่า (/me ซุกมุมคอตก)พล็อตกับแนวนิสัยตัวละครคงเดากันได้ นางเอกก็แสนดี มีอะไรก็ตบอย่างเดียว (สงสัยจริงๆ ว่าทำไมไม่หัดเตะผ่าหมากบ้าง ) พระเอกปากบอกว่าเกลียดแต่เผลอสักพักก็เข้าคลุกวงในทุกที..จนอ่านได้สามสี่บทก็จับได้ว่าพระเอกเสร็จนางเอกแล้วนี่หว่า ทีนี้ เพราะติดว่ากลัวเสียฟอร์ม (ด่าเขาไว้ปาวๆ) กับติดว่าเธอเป็น 'แม่เลี้ยง' เลยไม่กล้าทำถึงที่สุด แถมพอเผลอจะเลยเถิดทำขึ้นมาจริงๆ ก็มีเหตุใดสะดุดหยุดไปทุกที .... อ่านแล้วก็ชักไม่แน่ใจว่าพระเอกมันจับนางเอกมาทรมานตัวเองทำไมฟะ? เพราะแผนเดิมของเขาคือจับเธอมาอยู่เกาะ แล้วจะพากลับไปฟังพินัยกรรมในหนึ่งเดือนอย่างไรก็ตาม สุดท้ายพระเอกก็เคลมนางเอกและเริ่มมองเธอในแง่ดีเมื่อรู้ว่าเขาเป็นคนแรกของเธอ หลังจากนั้น นายหัวที่ไม่ค่อยเหี้ยมอยู่แล้วก็กลายเป็นหนุ่มน่ารักไปเลย คอยหึง คอยมองแต่นางเอก (อ๊ากกก ฉันจะเอานายหัวโหดเหี้ย.มอ่า)ในเรื่องจะมีนางร้าย 2 ตัว เป็นคนงานที่หลงรักนายหัว กับคู่ขาของเขา เรื่องนี้แปลกที่นางร้ายต่างก็เคยลงมือทำร้ายนางเอก แต่สุดท้ายกลับช่วยเธอทั้งคู่เลยนอกจากพล็อตรักแล้วจะมีพล็อตตัวร้ายวางแผนบ่อนทำลายธุรกิจรังนกของพระเอกอีกหน่อย ปิดท้ายด้วยปมปัญหาเมื่อแม่ของพระเอกยอมรับไม่ได้ที่ลูกชายจะได้กับแม่เลี้ยง (แต่บทจะยอมก็ยอมเลยซะงั้น)โดยรวมแล้ว จัดเป็นแนวเรทที่ไม่ถึงกับแรงมากค่ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [
ผู้แต่ง: ปานไพลิน
) พระเอกปากบอกว่าเกลียดแต่เผลอสักพักก็เข้าคลุกวงในทุกที..จนอ่านได้สามสี่บทก็จับได้ว่าพระเอกเสร็จนางเอกแล้วนี่หว่า ทีนี้ เพราะติดว่ากลัวเสียฟอร์ม (ด่าเขาไว้ปาวๆ) กับติดว่าเธอเป็น 'แม่เลี้ยง' เลยไม่กล้าทำถึงที่สุด แถมพอเผลอจะเลยเถิดทำขึ้นมาจริงๆ ก็มีเหตุใดสะดุดหยุดไปทุกที 
เพราะแผนเดิมของเขาคือจับเธอมาอยู่เกาะ แล้วจะพากลับไปฟังพินัยกรรมในหนึ่งเดือน
ฉากติดเรท แค่เป็นของแถมเท่านั้นเอง