ผู้แต่ง: ภาคินัย
สำนักพิมพ์ Sofa Publishing
พิมพ์ครั้งแรก ตุลาคม 2552
ความหนา 312 หน้า, ราคา 225 บาท

หนึ่งชีวิตของคนเรา...อาจเคยเจอความเศร้ามานับไม่ถ้วน
เหมือนกับสองพี่น้อง ‘อลิศ’ และ ‘เอ็ม‘ ที่สูญเสียแม่ในคืนวันคริสต์มาส

แต่นั่นยังไม่เลวร้ายเท่ากับการที่ทั้งคู่ต้องย้ายมาอยู่กับครอบครัวใหม่ ครอบครัวที่มีหญิงสาว ‘จิตไม่ปกติ‘ เป็นเจ้าของบ้าน

เธอมีอาการแปรปรวนทางอารมณ์อย่างรุนแรง มิหนำซ้ำยังอุปโลกน์เอาหุ่นกระบอกมาเป็นลูกชาย เธอคุยกับหุ่น หัวเราะกับหุ่น ทานข้าวกับหุ่น...และบอกว่ามันมีชีวิต!

อลิศไม่รู้หรอกว่ามันมีชีวิตจริงไหม แต่เรื่องราวแปลกๆ ภายในบ้านหลังนี้ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะหวั่นใจ มี ‘อะไรบางอย่าง‘ ซ่อนอยู่เบื้องหลังของผนังสีสวย

เคหาสน์หลังใหญ่...แต่อลิศกลับรู้สึกอึดอัดด้วยเงาลึกลับที่ไม่มีตัวตน
ทั้งเรื่องของ ‘คน‘ และ ‘ไม่ใช่คน‘ ทำให้สองพี่น้องพยายามดิ้นรนที่จะหนีให้พ้นจากเคหาสน์หลังนี้ให้ได้

แต่เพราะชีวิตคือบททดสอบ...ที่มีคำตอบให้เลือกแค่ว่า ‘ถูก‘ หรือ ‘ผิด‘
มันจึงไม่ง่าย...กับการที่ต้องใช้หัวคิด
เพราะนั่นอาจต้องเดิมพันด้วย ‘ชีวิต‘ และ ‘ความตาย!‘

* * * * * * * * * * * *

เล่มนี้เป็นแนวสยองขวัญ..ที่หยิบมาอ่านเพื่อเล่นเกม HHR โดยเฉพาะ ปกติไม่นิยมแนวนี้เท่าไหร่ (เค้าขวัญอ่อน )

เนื้อเรื่องเป็นเรื่องของ อลิศ กับน้องชาย เอ็ม ที่เสียพ่อแม่ไปในอุบัติเหตุ และย้ายไปอยู่กับ น้ามีเรีย ในเคหาสน์หรูกลางป่า ที่มีอะไรแปลกๆ ซ่อนอยู่ท่ามกลางสถาปัตยกรรมงดงามของบ้าน เช่น น้ามีเรียยึดถือตุ๊กตาเป็นลูกชาย เพราะน้าเป็นโรคจิตเภท Schzophrenia จึงต้องกินยาประจำ และอารมณ์ค่อนข้างปรวนแปร ไม่ดีก็ร้ายไปเลย

สมาชิกอื่นในบ้านมีเพียงสองคนได้แก่ ซาร่า สาวใช้ควบแม่บ้าน และเป็นคนเดียวที่ดูเป็นปกติ กับ ชาลี คนสวนกึ่งคนขับรถ ที่เก็บตัวไม่สุงสิงกับใคร นอกจากนี้ ยังมี หมอแดน ที่เข้ามาดูอาการน้ามีเรีย

แน่นอนว่าตามสไตล์นิยายบ้านผีๆ จะต้องมีคำเตือน "อย่าเปิดประตูถ้าไม่ใช่คน(ที่ดูปกติ)เรียก" หรือ "อย่าออกไปดูถ้าได้ยินเสียงแปลกๆ หลังเที่ยงคืน" หรือ "ห้ามเข้าไปในตึกปีกขวา" ... แล้วตัวเอกในเรื่องก็จะแหวกกฎ เพราะอยากรู้อยากเห็น หรือไม่ก็มีเหตุจำเป็น เช่น ไปตามน้อง

คนแต่งเดินเรื่องเร็ว กระชับและหักมุมให้คนอ่านงงได้ตลอดว่าจะเชื่อตัวละครไหนดี จขบ. อ่านไปก็เดาไปว่าใครน่าไว้ใจ ปรากฎว่าสรุปไม่ได้แฮะ น่าสงสัยไปหมด เดายากน่าดู เพราะมีทั้งพล็อตคนบ้าอาละวาดกับคนโลภวางแผนชิงมรดก
นอกจากนี้ ยังมีการหลอกสับขาแบบ Shutter Island อีกด้วย (ขอละไว้ไม่อธิบาย จะได้ไม่สปอยล์คนไม่เคยดูหนัง หรือไม่เคยอ่าน)

โดยรวมแล้ว เป็นเรื่องที่อ่านระทึกใช้ได้ค่ะ

มีรู้สึกแปลกๆ นิดหน่อยเวลาคนแต่งเฉลยความจริง แล้วเอาฉากเก่ามาเล่าใหม่ โดยลอกเนื้อเรื่องเดิมมาเลย แล้วค่อยเปลี่ยนตัวละครหรือใส่ฉากที่ละไว้ตอนแรก ...ซึ่งบางช่วงจะยาวไม่เกินสองหน้า แต่มีช่วงนึงยาวมาก แล้วก็มีการรีไซเคิลฉากแบบนี้หลายครั้ง เลยสงสัยนิดหน่อยว่ารวบเลยไม่ได้เหรอ?
แต่ก็เข้าใจแหละว่าเป็นสไตล์การเล่าแบบนึง บางที ถ้ารวบแล้วอาจเข้าใจยากขึ้นก็ได้

Create Date : 08 พฤษภาคม 2553
Last Update : 8 พฤษภาคม 2553 4:01:40 น.		8 comments
Counter : 1831 Pageviews.
Share Tweet