กีวี อยู่นี่ค่า พฤศจิกายน พ.ศ. 2551 ใครชื่อกีวียกมือขึ้น!!!!!!!!! วันนี้ ทุกครั้ง ไม่ว่าใครจะพูดประโยคนี้ ตัวน้อยของยาย่าก็จะยกสองมือสูง หัวเราะ อ้าปากกว้าง เพื่อบอกว่า "กีวี อยู่นี่ค่า" แต่เมื่อหนึ่งปีที่แล้ว วงศาคณาญาติไม่มีใครรู้ว่ากีวีอยู่ที่ไหน.... จนเมื่อหม่ามี้ของหนู อุ้มตัวน้อยมายืนตรงหน้ายาย่า หน้าตัวน้อยขาวใส ตาที่ดำจัดเหมือนเม็ดลิ้นจี่ จ้องเขม็งมาที่ยาย่า แต่หน้าเรียบเฉย เราสองคนมองกัน .......จากวันนั้น ชีวิตของยาย่าก็เปลี่ยนไป ..... จากชีวิตที่แสนสบาย ไม่มีภาระผูกพัน ทุกวันนี้ ยาย่าต้องคอยดูนาฬิกา รู้สึกเป็นหน้าที่ว่าเที่ยงแล้ว กีวีคอยยาย่ามาอุ้มหนูออกจากเตียงคอกอยู่นะ... ดวงหน้าใส ส่งเสียงทักอย่างดีใจ ของตัวน้อยที่นั่งในเตียงคอก แต่ตาจ้องเขม็งอยู่ที่ประตู พอยาย่าเดินเข้าไปหา สองมือชูขึ้น เป็นสัญญาณว่า "อุ้มหนูหน่อย" .... แล้วตะกายตัวลุกขึ้นทันที จากดึงเสื้อไว้อย่างเหนียวแน่น ตาจ้องเขม็ง เหมือนจะบอกว่า "ยังไงหนูก็ไม่ลง" จนเดี๋ยวนี้ ตัวน้อยไม่เอาแล้ว แต่จะใช้สองมือโอบรอบคอยาย่า ห้อยตัว โหนคอยาย่า เป็นลูกชะนีอย่างเดียว.....ยิ่งยาย่าถือกระเป๋า นั่นคือสัญญาณว่ายาย่าจะกลับบ้าน ไม่ว่าตัวน้อยจะอยู่ที่ไหน ถ้าเห็น ....ก็จะรีบเข้ามาหา ให้ยาย่าอุ้ม.....หนูขอไปด้วย!!!!!! จากวันแรกที่เราพบกัน วันนั้นหนูเห็นแค่ คุณยาย คุณตา หม่ามี้ ลุงเคน และยาย่า แต่วันที่หนูครบหนึ่งขวบ หนูมีความรักจากวงศาคณาญาติมากมายที่รักหนูอย่างเหลือเกิน...... พวกเราทุกคนรักหนู ......กีวี นางฟ้าที่สวยทีสุดในโลกของยาย่า บันทึกฉบับนี้ ยาย่ายังเขียนไม่จบ ยังเขียนได้ไม่เท่ากับหนึ่งในล้านของความรักที่ยาย่ามีให้หนู ......และยาย่าก็รู้ว่านี่จะเป็นบันทึกที่ยาย่าไม่มีวันจะเขียนได้จบด้วย..... ยาย่ารักกีวีมากที่สุดจ้ะ Create Date : 08 เมษายน 2552 Last Update : 8 เมษายน 2552 23:32:31 น. 0 comments Counter : 462 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet