หนึ่งปี...หนึ่งเดือน กับ อีกหนึ่งก้าว ธันวาคม พ.ศ. 2551 วันที่ชะนีน้อยอายุครบขวบ ยังต้องจับมือยาย่า เหนี่ยวมือยาย่าเป็นหลัก เดินเตาะแตะอย่างไม่มั่นใจตัวเอง วันนี้ชะนีน้อยหนึ่งขวบกับหนึ่งเดือน เดินเองไปได้ทั่ว วิ่งได้รอบบ้าน หกล้มหกลุกบ้าง แต่ก็ลุกขึ้นได้เอง ถึงจะเจ็บบ้าง แต่ก็ไม่ร้องไห้..... วันนี้ชะนีน้อยยื่นมือมาจูงยาย่า แต่ไม่ใช่เพื่อเป็นหลักให้เกาะ แต่เพื่อพายาย่าไปห้องนั่งเล่น เพื่อเล่นไล่จับ....ซ่อนหา แบบ non-stop กับชะนีน้อย หนึ่งก้าวที่แข็งแรงของชะนีน้อย ที่ทำให้คุณยายน้ำหนักลดไป 6 กิโล ที่ทำให้คุณยายติ๊ดหมดแรง (ตอนชะนีน้อยไปบ้าน) ที่ทำยาย่าหอบเหนื่อยมากกว่าว่ายน้ำ 1500 เมตร และเป็นหนึ่งก้าวที่ได้เริยนรู้เพิ่มขึ้น ชะนีน้อยรู้จักแสดงท่าทีปฏิเสธสิ่งที่ตัวเองไม่พึงใจ เมินหน้า เดินหนี ไม่ยอมกินข้าว เอามือปัดหลอดน้ำดื่ม ที่ย่าย่าป้อน ยาย่าไม่ตีหนูหรอกค่ะ กีวี แต่วางหนูลงทันที ดึงตุ๊กตาตัวโปรดออกจากมือ ไม่ให้หนูได้อุ้มอีก และเมินหน้า ไม่สนใจ ชะนีน้อยไม่ร้องไห้ แต่มองอย่างงง ๆ ทำอะไรไม่ถูก....ยืนมองตุ๊กตาในมือยาย่า สามนาทีผ่านไป ยาย่าถึงจะอุ้มหนูขึ้นมา ส่งให้คุณยาย คราวนี้ชะนีน้อยซุกอยู่ในอ้อมแขน ดื่มน้ำจากหลอดแต่โดยดี กินอาหารอย่างเงียบ ๆ จนหมด ตะกายลงมาจากตักคุณยาย ยื่นมือ ยิ้มใส สายตาเว้าวอนให้ยาย่า เราไปเล่นซ่อนหา ...ไล่จับกันนะคะยาย่า เฮ้อ.......เหนื่อยอีกแล้วซิเรา!!!!!!! Create Date : 03 เมษายน 2552 Last Update : 3 เมษายน 2552 21:27:56 น. 0 comments Counter : 680 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet