สวัสดีเดือนพฤศจิกายนค่ะ

ผลสอบภาคเรียนที่ 1 ออกมาแล้ว ต่างก็ช้ำระกำใจไปเป็นแถว เอิ๊กๆ เพราะคะแนวร่วงกันถ้วนหน้า แค่ใครจะน้อยใครจะมาก...ไม่รู้

ส่วนส้มเหรอ...ร่วงเหมือนกันค่า แต่ไม่สามารถบอกตัวเองได้ว่าตกลงมาเยอะแค่ไหน วิชาหลักของแผนก็ร่วงคู่ อังกฤษตกมาเยอะหน่อยเลยดึง GPA ลงมาจากเดิม 0.27 แต่ GPAX เพิ่มขึ้นสมใจค่ะ ส่วนเพื่อนนั่งข้างๆอาการหนักกว่า ตกลงมา 0.54 กว่าๆได้

งืม...ทั้งห้องเลยเกิดปณิธานว่า "ตูต้องไม่ตก และคะแนนต้องดีขึ้น" แต่ไม่รู้จะตั้งให้ลมมันพัดเล่นรึเปล่า เพราะตอนนี้ก็ต่างซ้อมงานโรงเรียนกันหน้าเครียด(ทั้งๆที่มันไม่น่าเครียด) ไม่ว่าคนที่เรียนเก่งสุดก็ตาม

ตัวส้มเองลงงานโรงเรียนเวทีใน(หอประชุม) ก็อึ้งตัวเองนิดหน่อยว่า 2 วันตีขิมจบเพลงได้ เพราะถ้าไปเทียบกับปีที่แล้วเรียกว่าฟ้ากับเหว ตอนนี้มาเล่นรวมวงก็โอเค แต่ไม่ค่อยโอตรงเล่นแล้วมีคนมารำเนี่ย มันโคตรเร่งจังหวะกันเลย แบบว่ามือพันไปหมด น้องที่เล่นซอด้วงอยู่ข้างหลังก็บ่น "พี่ หนูเล่นไม่ทันอะ มันเร็วจัง" ตามเวรตามกรรมได้มั้ยอะ คนก็น้อยยังจะมีไมค์จ่อ ก๊าก...ใครผิดโน้ตไป ก็แย่

เปลี่ยนเรื่องซักนิด...

ตอนนี้ขอดองอย่างหนักค่ะ ดองแบบไม่มีกำหนด อัพแค่ต้นเดือนพอแล้วค่ะ หนังสือก็อยากอ่านนะ แต่พอเห็นแล้วเกิดอาการง่วงขั้นฉับพลัน

ตอนนี้ก็ง่วนๆอยู่กับเลขและอังกฤษ(ทั้งปี) พยายามเรียนให้รอดและเกรดไม่ตกอยู่ค่ะ ก็ต้องทำใจว่าไม่ใช่สิ่งที่ชอบ แต่เลือกมาแล้วก็ต้องเรียน

อืม...วันนี้ได้ประโยคหนึ่งมาจากครูนะคะ

"เธอรักมัน มันก็รักเธอ"

คงจะจริงนะคะ เกี่ยวกับการเรียนเนี่ย วิชาไหนที่ส้มไม่ชอบ ส้มก็รู้สึกว่าโง่อยู่อย่างนั้นไม่หาย วิชาไหนรัก-ชอบ ส้มก็คิดว่าจะมีอะไรสบายไปกว่าเรียนวิชานี้

ไปดีกว่า...บายค่า

ว่าเดือนนี้ไม่อัพ แต่ขออัพบล็อกนี้เถอะค่ะ เป็นรูปเกี่ยวกับโรงเรียนนิดหน่อยค่ะ


ภาพถ่าย...โปสการ์ด...ความทรงจำ 2