ทำไม...ทำไม... และทำไม...

ช่วงนี้อยู่ที่โรงเรียนล่ะเครียดเป็นที่สุดเลย เดี๋ยววิชานี้กั่น อีกวิชาก็มาตาม ทำงานกันจนหูบานไปข้างหนึ่งแล้ว แต่ก็ยังดีมีคาบว่างให้นั่งปั่นงานทุกวัน


ม.4 ทำไม???...

ทำไมพี่ม.5ทำอะไรไม่ทันต้องมาเร่งม.4อีกคนด้วยนะ ม.4เหมือนถังขยะชะมัด ซ้อมหรีดเล็กให้ไม่พร้อมพี่ม.6ก็เริ่มคืบคลานลงมาช่วย พร้อมด้วยการบ่น ม.5ก็ต่อลูกสอง ม.4เหนื่อยใจเป็นที่สุด แค่งานในห้องเดียวกันมันยังจะฟัดกันเลย ดีนะที่ตอนนี้อะไรมันดีขึ้นาหน่อย เป็นห่วงอยู่อย่างคือหรีดเล็กคนหนึ่งหายหน้าไปเป็นอาทิตยืแล้ว เขาต่อท่าจนครบทุกเพลงแล้ว เหลือวางการเปิดตัวกับปิดตัว ไอ้พวกทำชุดก็ทำไม่ได้ น้องไม่อยู่แล้วจะให้ตูวัดอะไร...


เครียดๆ ผลสอบกลางภาคก็ยังไม่ออก คะแนนครูก็ไม่บอกซักคน เลขเสริมก็เรียนกันตาแฉะ แบบว่ายังไม่เข้าใจเล้ย ไปเรื่องอื่นแล้ว (ชีวิตฉันมีไรดีมั่งเนี่ย)


วันนี้คาบแรกเป็นเลขหลัก ปั่นงานหูตากระจาย สั่งชั่วโมงแรกส่งคาบสุดท้าย เพื่อนที่แสนดีก็ลบกระดานไปศะก่อนที่จะทันจด ดีเหลือหลายเพื่อนเอ๋ย


ไทยก็กลุ้มเรื่องเรียงความ คนดีที่ฉันรู้จัก คิดไม่ออกนะว่าจะเอาใคร จะเขียนเกี่ยวกับคุณยายหญิงเขาก็เอาไปทั้งโรงเรียนแล้วล่ะมั้ง เอาใครดีเนี่ย


เลขเสริมการบ้านกระจาย ดีที่ชั่วโมงว่างนั่งปั่นได้ครึ่งหนึ่งแล้ว


สังคม เหมือนวิชานั่งปั่นงานอีกเช่นกัน ครูเขาให้ไปศึกษาร่างรัฐธรรมนูญปี 50 น่ะ เมื่อไหร่กฎหมายกับฉัน เราจะเลิกอยู่ด้วยกันสักที


ช่วงนี้เป็นประเภทว่า ทำไม? บ่อยที่สุดเลย ทุกอย่างมันมีแต่ทำไม

...ทำไมฉันต้องกลุ้ม...(เออนั่นดิ)
...ทำไมต้องทำแบบโน้น-นี้-นั่น...
...ทำไมต้องเป็นแบบนี้...
...ทำไมต้องเจอแต่เรื่องแบบนี้...
...ทำไม ทุกอย่างมันต้องมีการเปลี่ยนแปลง...
...และ...
...ทำไม ต้องพูดว่า “ทำไม”อยู่เรื่อย...


ปล.เครียด กลุ้ม เรียน นอน บ่น อืด อ้วนแล้ว >O<

Create Date : 06 สิงหาคม 2550		1 comments
Last Update : 6 สิงหาคม 2550 17:31:04 น.
Counter : 640 Pageviews.
Share Tweet