Narrative Power and Asian Hero Legend : อำนาจของเรื่องเล่ากับตำนานวีรบุรุษเอเชีย

ที่มา //kpopletter.wordpress.com/2010/03/08/narrative-power-and-asian-hero-legend-%E0%B8%AD%E0%B8%B3%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%88%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%A5%E0%B9%88/

+++++++++++++++++++++++++++++++


อันยองคุณพี่ตระกูลปาร์ก

เฮ้อ…ได้รับจดหมายคุณพี่แต่ละที เล่นเอาคุณน้องคิดหนักนอนไม่หลับ ต้องลุกขึ้นมาโหลดคลิปแก้เครียดอยู่หลายคืนเชียวค่ะ เพราะคิดไม่ออกว่าจะหาประเด็นไหนมาเม้าธ์มอยกับคุณพี่ต่อดี เกิดพลาดท่าเสียทีเขียนอะไรไก่กาอาระเล่ออกมา ใครๆ เขาจะว่าเอาได้ว่าคุณน้อยสวยแต่ไอคิวต่ำร้อย เสียหายหลายแสนอยู่นะคะคุณพี่

จดหมายฉบับที่แล้วคุณพี่พูดถึงคอนเสิร์ตของวง SS501 คุณน้องก็ให้เสียดายที่ไม่มีเส้นสายพอจะได้บัตรฟรีกับใครเขา ข่าวแว่วมาว่างานนี้ลีดเดอร์ 4D สุดหล่อได้คะแนนนิยมกลับโซลไปโข แถมเรตติ้งวงก็พุ่งแรงแซงโค้งไปเลยเชียว เพราะหนี่งในสมาชิกของวงถึงกับลุกขึ้นมาครวญเพลงภาษาไทยเอาใจชะนี SSS (อ่านว่า ทริปเปิ้ลเอส) แหม…วงนี้นี่เค้าเซอร์วิสดีจริงๆ ช่างหาได้ยากในวงบางวงที่คุณพี่และคุณน้องหลวมตัวไปรัก เพราะนั่นนอกจากจะเข้าถึงยากชนิดเลือดตากระเด็นแล้ว พอขึ้นเวที ตัว lead vocal ยังมาทำหน้าเหวี่ยงไม่รับไม่รู้อะไรเสียอีก (แต่กรี๊ดมั้ย? กรี๊ดค่ะ)

ว่าด้วยเรื่อง ‘พิธีกรรมของความรัก’ ที่คุณพี่เม้าธ์มา แหม…คุณน้องชอบคำนี้จัง มันทำให้เรื่องไร้สาระที่เราทำดูมีเหตุมีผล อบอวลด้วยความโรแมนติกอย่างไรบอกไม่ถูก คุณน้องเห็นด้วยกับคุณพี่สุดลิ่มทิ่มประตูเลยค่ะว่าการสร้างวัฒนธรรมชุมชน ให้แก่กลุ่มแฟนคลับเคป๊อบนั้นช่างเป็นวิธีการอันชาญฉลาด การตั้งชื่อแฟนคลับและสีประจำวงนั้นถือว่าเป็นการประกอบสร้างตัวตนของแฟน คลับขึ้นมา ทำให้แฟนคลับได้รู้สึกถึงการ ‘มีอยู่’ ของตัวเอง และการ ’มีอยู่’ ของแฟนคลับก็เป็นที่ ‘รับรู้’ ของศิลปินเสียด้วย ซึ่งตรงนี้เองที่ทำให้ศิลปินและแฟนคลับเชื่อมโยงถึงกันได้อย่างเป็นรูปธรรม ก็แหม…ในฐานะแฟนคลับแล้ว อะไรจะดีไปกว่าการที่ศิลปินรับรู้ถึงการมีอยู่ของเราล่ะคะ

ดังนั้น เมื่อเราเกิดมีตัวตนขึ้นมาแล้ว (ไม่ว่าจะเป็น Cassiopeia, E.L.F., SHINee world, Hottest, SSS ฯลฯ) เพื่อให้ตัวตนของเราสมบูรณ์ก็ต้องมีการ Represent ออกมา โดยผ่านกระบวนการต่างๆ ตั้งแต่แฟนเชียร์ โปรเจ็คต์ แท่งไฟ ผ้าเชียร์ ฯลฯ นั่นล่ะค่ะ เพราะฉะนั้นการได้เป็นผู้กระทำจึงหมายถึงการทำให้ตัวตนของเราสมบูรณ์

ครั้งหนึ่งคุณน้องจับพลัดจับพลูเข้าไปร่วมฟังการบรรยายบทความวิชาการว่า ด้วยปรากฏการณ์ Reality AF ในบ้านเราว่าทำไมมันถึงได้ฮอตฮิตนัก ผู้บรรยายเค้าตั้งสมมติฐานน่าสนใจเชียวค่ะ เค้าบอกว่าการที่ Reality อย่าง AF ประสบความสำเร็จไม่ใช่เพราะว่าผู้เข้าแข่งขันเก่งกาจหรือหน้าตาดีแต่อย่างใด (คุณพี่ต้องนึกถึง AF season แรกๆ นะคะ ไม่ใช่ยุคหลังมานี่) แต่เป็นเพราะผู้ดูได้มีส่วนร่วมในการกำหนดชะตาชีวิตของผู้แข่งขันผ่านการ โหวต มันจึงไม่ต่างอะไรกับการที่ผู้ดูได้กระโดดเข้าไปร่วมในการแข่งขันนั้นด้วย ไม่ใช่การนั่งดูอยู่อย่างเดียว ผู้ดูจึงอินกับการแข่งมากจนถึงขนาดทุ่มโหวตให้ไม่ยั้ง เพราะที่โหวตให้นั้นไม่ใช่แค่ผู้แข่งขันที่เราไม่ได้มักจี่อะไร แต่มันคือการโหวตให้ ‘พวกเดียวกับตัวเอง’ นั่นเอง

ดังนั้น อย่างที่คุณพี่ว่าไว้ มนุษย์เราล้วนต้องการเป็นผู้กระทำ เพราะการเป็นผู้กระทำทำให้เราได้แสดงออก และทำให้คนอื่นได้รับรู้การมีอยู่ของเรา นั่นจึงทำให้เราเป็นมนุษย์โดยสมบูรณ์

ไหนๆ ก็ไหนๆ คุณน้องมีเรื่องอยากจะเม้าธ์กับคุณพี่ต่ออีกนิด ว่าด้วยเรื่อง Key of success ของศิลปินเคป๊อบนี่ล่ะค่ะ คุณน้องคิดเอาตามที่สมองน้อยๆ ของตัวเองจะอำนวยว่าเมื่อมีการสร้างตัวตนให้กับกลุ่มแฟนคลับแล้ว ก็ย่อมจะต้องมีการสร้างตัวตนให้กับศิลปินด้วยเหมือนกัน จริงๆ คุณน้องคิดๆ ประเด็นนี้มาซักพักแล้วนะคะ แต่ยังไม่กล้าฟันธงอะไรลงไป ก็คุณน้องเพิ่งจะเป็นน้องใหม่ของวงการ หาได้เป็นตัวแม่อย่างคุณพี่นี่คะ

จนเมื่อได้ดูซีรีย์เกาหลีเรื่อง You’re beautiful ที่จางกึนซอกกิ๊กเก่าของคุณน้องเล่นเป็นพระเอก คุณพี่เองก็ดูเรื่องนี้ด้วยเหมือนกันนี่นา ได้ข่าวว่าติดอกติดใจพระรองเรื่องนี้ถึงกับอยากจะละทิ้งนามสกุลปาร์กไปเลยที เดียว

ซีรีย์เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ใกล้ตัวเราสองคนม๊ากมากนะคะคุณพี่ ก็มันเป็นเรื่องรักกุ๊กกิ๊กของนางเอกที่ปลอมตัวเป็นผู้ชายเข้าไปเป็นสมาชิก วงไอดอลชื่อดัง (พล็อตแบบนี้มันเป็นความใฝ่ฝันของชะนีอย่างเราๆ ชัดๆ) สอดแทรกด้วยเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยในวงการไอดอลเกาหลี แหม คุณน้องชอบซีรีย์ของเขาก็ตรงนี้แหล่ะ เขาไม่ได้ตั้งหน้าตั้งตาเสนอแต่เรื่องชิงรักหักสวาท นางอิจฉาตบนางเอก หรือพระเอกปล้ำนางเอกอย่างเดียว แต่ยังเอาเรื่องสังคมวัฒนธรรมของเขาแทรกเข้ามาให้คนดูอย่างเราๆ ได้เพลิดเพลินจำเริญใจ แถมคราวนี้ยังเป็นเรื่องในโลกเคป๊อบที่เราสองคนฝักใฝ่ทุกลมหายใจเข้าออก เราจึงตบเข่าฉาดทุกครั้งที่มีฉากจำพวกแฟนคลับที่ตามเสพรูปเสพคลิปของไอดอล ชนิดนาทีต่อนาที รู้สึกเข้าอกเข้าใจแฟนคลับที่ไปเฝ้าไอดอลหน้าบริษัทเช้าสายบ่ายเย็น และแอบเจ็บปวดเล็กๆ กับฉากที่แฟนคลับแสดงความเป็นแฟนคลับที่ดีด้วยการสนับสนุนความรักของไอดอล ทั้งๆ ที่ตัวเองก็น้ำตานองหน้า (T-T)

อุ๊ย คุณน้องชักจะพาคุณพี่มาไกลไปหน่อยแล้วล่ะค่ะ ไหนๆ ย้อนไปดูนิดว่าคุณน้องจะพูดเรื่องอะไร อ้อ ว่าด้วยเรื่อง Key of success ของเคป๊อบ — คุณพี่พอจะจำได้ไหมคะว่ามีอยู่ฉากหนึ่งที่ตัวแม่แฟนคลับของวง A.N.Jell (วงไอดอลชื่อดังในเรื่อง) พูดถึง ‘เรื่องเล่า’ หรือ ‘ตำนาน’ ของสมาชิกในวงแต่ละคน และในฉากถัดมาผู้จัดการวงก็คิดจะสร้างตำนานทำนองเดียวกันให้ ‘โกมินัม’ สมาชิกใหม่ที่ยังไม่มีตำนานหรือเรื่องเล่าให้แฟนคลับเล่าขาน

‘เรื่องเล่า’ หรือ ‘ตำนาน’ นี่ล่ะค่ะ ที่คุณน้องคิดว่าเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทำให้ศิลปินเคป๊อบครองใจเหล่าแฟนคลับ ได้อย่างสำคัญ

ตอนที่เข้าวงการมาใหม่ๆ คุณน้องก็ได้ยินเรื่องเล่า/ตำนานเกี่ยวกับไอดอลมาหลายเรื่อง เอาง่ายๆ อย่างเช่นเรื่องเล่าของเหล่าราชวงศ์เทพ TVXQ นี่ล่ะค่ะ เรียกว่ายี่ห้อเทพแล้ว ของเค้าไม่ธรรมดาเลยซักคน




อย่างพ่อลีดเดอร์ชองยุนโฮนี่เค้าก็ว่ากันว่าเป็นเด็ก บ้านนอกมาจากตำบลกวางจู เกิดในตระกูลอัยการ แต่รักในการเต้นและต้องการมาตามหาความฝันในกรุงโซล ถึงกับเต้นให้พ่อดูเพื่อให้พ่อยอมรับความฝันของเขา แต่เมื่อเข้ากรุงมาแล้วเส้นทางก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ก่อนจะดังเค้าเคยนอนข้างถนน เคยเป็นแดนเซอร์ให้กับนักร้องรุ่นพี่บางคน ลำบากลำบนกว่าจะได้แจ้งเกิดและโด่งดังเป็นเทพเจ้าแห่งตะวันออกอย่างทุก วันนี้

หรือคิมแจจุง ผู้มีใบหน้างดงามราวกับหล่นมาจากฟ้า นี่ก็เด็กบ้านนอกอีกคนที่รักการร้องเพลง ถึงกับออกจากบ้านมาล่าฝันตั้งแต่อายุน้อยๆ ความยากลำบากของคิมแจเป็นที่รู้กันในหมู่แฟนคลับ ตั้งแต่ชีวิตวัยเด็กที่ต้องพลัดพรากจากพ่อแม่ที่แท้จริง กว่าจะได้พบแม่แท้ๆ ก็เมื่อไม่นานมานี้ (นี่มันดาวพระศุกร์ชัดๆ) แถมเรื่องเล่าก่อน Debut ก็น้ำเน่าไม่แพ้กัน แจจุงเคยต้องอดอาหาร เดินเท้าระยะไกลๆ เพื่อมาฝึกที่ SM และถึงกับต้องขายเลือดเพื่อประทังชีวิต (โอ๊ยตาย พูดแล้วน้ำตาจะไหล) คิมแจจุงคนนั้น ช่างแตกต่างกับคิมแจจุงที่หิ้วหลุยส์โฉบไปโฉบมาอยู่แถวๆ กิมโปแอร์พอร์ตราวฟ้ากับเหวเลยนะคะคุณพี่

ปาร์กยูชอน สมาชิกที่จับฉลาก เอ๊ย! ออดิชั่นเข้ามาเป็นคนสุดท้าย ทั้งๆ ที่ไม่ได้เป็นเด็กฝึกของ SM มาก่อน รายนี้ถึงกับลงทุนมาจากอเมริกา ต้องจากครอบครัวอันประกอบด้วยออมม่าที่น่ารักกับน้องชายสุดเท่ แล้วก็ใช่ว่าชีวิตของเขาที่โน่นจะไฮโซโก้หรูอย่างเด็กนอกที่เราคิดกัน แฟนคลับต่างรู้กันดีว่าอเมริกาได้ฝากรอยแผลเรื่องความร้าวฉานในครอบครัวให้ ปาร์กยูชอนมากขนาดไหน เขาจึงดิ้นรนทำทุกทางเพื่อให้ครอบครัวที่รักของเขาได้กลับมาอยู่ด้วยกัน พร้อมหน้า

คิมจุนซู สมาชิกคนแรกที่เข้ามาอยู่ในสังกัด SM ตั้งแต่อายุ 12 เส้นทางความฝันของจุนซูอาจไม่ยากเย็นเหมือนคนอื่นๆ เพราะครอบครัวให้การสนับสนุนเขาเต็มที่ แต่เขาก็ต้องมาประสบอุปสรรคอันหนักหนาสำหรับการเป็นนักร้อง นั่นคือการที่เสียงใสๆ อันไพเราะต้องแปรเปลี่ยนไปเพราะเข้าสู่วัยแตกเนื้อหนุ่ม จุนซูต้องทุกข์ทรมานกับเสียงที่เปลี่ยนไปอยู่นานถึง 3 ปี แต่ด้วยความพยายามอย่างหนักก็ทำให้เขากลับมาเป็นเจ้าของ Angelic Voice เหมือนเดิม

ชิมชางมิน มักเน่หนุ่มน้อยที่ Debut ตั้งแต่อายุ 15 แฟนคลับรู้กันดีว่าชางมินนั้นเป็นเด็กฉลาด ที่แม้จะงานหนักแค่ไหน เขาก็ยังคงรักษาผลการเรียนได้ดีไม่มีบกพร่อง (และมักจะดุแฟนคลับเด็กๆ ทุกครั้งที่รู้ว่าโดดเรียนมาตามเขา) ชางมินอาจเป็นเด็กเรียนดีที่สามารถเอนทรานส์เข้าคณะดีๆ และจบมาประกอบอาชีพที่ร่ำรวยได้อย่างสบายๆ แต่เขาก็ยินดีสละความสุขของชีวิตวัยรุ่นเพื่อมาเป็นนักร้องตามที่ใฝ่ฝัน

ทั้งหมดทั้งมวลนี้เป็นแค่เรื่องเล่าฉบับย่อๆ ของเหล่าเทพ นี่ยังไม่รวมเรื่องเล่าในตำนานอีกหลายเรื่องที่คุณพี่ก็รู้ๆ อยู่ คุณน้องกำลังจะบอกว่าเรื่องเล่าเหล่านี้แหล่ะที่เป็นหนึ่งในกุญแจสำคัญที่ทำ ให้พวกเขาสามารถครองใจเหล่าแฟนคลับได้ดี ยิ่งไปกว่าการมีรูปร่างหน้าตาเลิศเลอ เสียงร้องอันเพอร์เฟ็ค หรือความสามารถด้านอื่นๆ ตามคุณลักษณะที่ Idol พึงมี

คุณพี่สังเกตไหมคะ ไม่ว่าเรื่องเล่าเหล่านี้จะเริ่มต้นอย่างไร แต่ทุกเรื่องเล่าต่างใช้ Plot แบบเดียวกัน นั่นคือ เรื่องของคนๆ หนึ่งที่มุ่งมั่นกับความฝันของตน แม้จะเผชิญอุปสรรคมากสักแค่ไหนก็ไม่เคยยอมแพ้จนกระทั่งได้พบกับความสำเร็จ ลักษณะ Plot เช่นนี้ เป็นลักษณะเดียวกับตำนานวีรบุรุษทั้งหลาย ซึ่งต้องต่อสู้กับอุปสรรคและภยันตรายก่อนบรรลุเป้าหมายอย่างใดอย่างหนึ่งใน ที่สุด

คุณน้องไม่ได้กำลังบอกว่าเรื่องราวของเหล่าเทพ (และไอดอลวงอื่นๆ) ที่แฟนคลับรับรู้และเล่าต่อๆ กันมาเป็นเรื่องแต่งหรือเรื่องโกหกนะคะ เพียงแต่มันถูก ‘เล่า’ โดยใช้มุมมองแบบเดียวกัน เพื่อนำเสนอภาพตัวแทนของมนุษย์ธรรมดาๆ คนหนึ่งที่พยายามข้ามผ่านอุปสรรคเพื่อความใฝ่ฝันของตน และเมื่อเราพูดถึงความฝันแล้ว มันก็ช่างสัมผัสหัวใจและเติมเต็มบางสิ่งบางอย่างให้กับผู้คน โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ทำความฝันแหว่งวิ่นหรือหล่นหายซึ่งมีอยู่มากมายบนโลก ใบนี้

‘เรื่องเล่า’ (Narrative) นั้นมีอำนาจมากถึงขนาดเปลี่ยนแปลงโลกได้ค่ะคุณพี่ (งานวิจัยหลายชิ้นระบุว่าเรื่องเล่านั้นมีอำนาจถึงขนาดทำให้คนป่วยด้วยโรค ร้ายแรงอย่างโรคเอดส์หรือมะเร็งมีพลังต่อสู้ต่อไป) ดังนั้น ไม่ว่าเรื่องเล่านั้นจะจริงหรือไม่ ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ แต่มันทำให้คนธรรมดาหนึ่งคนกลายเป็น Hero ได้ มีพลังมากพอที่จะสะกดให้เราหลงรัก หลงใหล ไปจนถึงขั้นคลั่งไคล้ ไม่ใช่ด้วยบทเพลงอันไพเราะ เสียงร้องที่จับใจ หรือเพราะรูปร่างหน้าตาอีกต่อไป แต่เราตกหลุมรักใน “ตัวตน” ของเขาที่ถูกประกอบสร้างผ่านเรื่องเล่านั่นเอง

เพราะมนุษย์ทุกคนต่างหลงใหลในเรื่องเล่า บนโลกใบนี้จึงมีเรื่องเล่าและตำนานมากมายหล่อเลี้ยงและขับเคลื่อนไป เรื่องเล่าเหล่านี้มีหน้าที่ปลุกขวัญ ปลอบโยน จรรโลงใจ และบางครั้งก็ทำให้เราหลงใหล คลั่งไคล้

ก็เหมือนกับที่คุณพี่ตกหลุมรักสมาชิกแห่งราชวงศ์เทพ เจ้าของระดับเสียง Low Baritone ปาร์กยูชอนจอมน้ำเน่า เพราะเรื่องเล่าเรียกน้ำตาของเขานั่นไงล่ะคะ

เอ…รึคุณพี่จะเถียง?




ด้วยความรักที่มีต่อมนุษย์เสียง Top Baritone

คุณน้องตระกูลคิม

ปล. คุณน้องจั่วหัวว่า Asian Hero Legend เพราะทางเกาหลีเค้าต้องการสร้าง Idol ของเค้าให้เป็น Asain Hero กันเลยทีเดียว

Create Date : 13 มีนาคม 2553		0 comments
Last Update : 13 มีนาคม 2553 15:12:55 น.
Counter : 929 Pageviews.
Share Tweet