One - U2 ต้องขอขอบคุณเพื่อนๆ ชาว bloggang ที่เป็นห่วงนะครับ จริงๆ ส่งลูกค้ากลับไปได้ตั้งแต่วันที่ 29 ตอนเที่ยงแล้ว ซึ่งปกติต้องไปตั้งแต่ตี4 วันที่ 26 แต่คอมพ์เจ๊งบ๊งอีกแล้ว คงจะเกี่ยวกะระบบไฟฟ้า เลยแก้ไขเองไม่ได้ คงจะไม่ได้แวะไปหากันหลายวัน หน้านี้ก็ทำจากนอกบ้าน แผนดาวกระจุย
คงต้องใช้ชื่อหน้านี้อย่างที่จ่อหัวจริงๆ หรือจะใช้ว่า goodbye Thailand แต่คิดว่าเราอาจจะโดนต่างชาติล้อเราเรื่อง Land of smile แน่นอน ขอให้ไดอารี่บล๊อคส่วนตัวระบายหน่อยนะครับ
ต้องบอกว่าบรรยากาศที่สนามบินอู่ตะเภาที่ไปส่งลูกค้านั้น แทบน้ำตาร่วงเลยครับ ทุลักทุเล สับสนอลหม่าน น่าจะเป็นศูนย์ผู้อพยบผู้ลี้ภัยมากกว่าจะเป็นสนามบิน ตกงงตกงานไว้ว่าที่หลัง แต่สิ่งที่เกิดกะภาคการท่องเที่ยวและนักท่องเที่ยว ทำกับเขาเกินไปจริงๆ ครับ
อู่ตะเภาเล็กกว่าสุวรรณภูมิเป็นสิบเท่า มีเครื่องเอ๊กเรย์แค่เครื่องเดียว ผมได้ไฟลท์เที่ยง 9 โมงเช้าก็ไปถึงเพราะเตรียมใจอยู่แล้ว แต่ไปถึงตรางบินที่สนามบินยังไม่มีเที่ยวบินเราเลย คนเบียดเสียดทุกตารางนิ้ว เดินแทบไม่ได้เลย รอประมาณสิบเอ็ดโมงกว่า ได้บอร์ดดิ้งพาสมาแล้ว แต่ลูกค้ายังต่อคิวเครื่องเอ๊กเรย์เครื่องเดียวของสนามบินไม่ได้ วุ่นวายมากเลย ใกล้เที่ยงผมต้องบอกให้ลูกค้าลุยเอากระเป๋าข้ามรั้วแซงเข้ามา เพราะคนข้างหน้าอยู่ไฟลท์หลังเรา แต่นาทีนี้ไม่มีใครหลบใคร พอพวกเราเอากระเป๋ายกข้ามรั้วเข้ามา ทำให้ฝรั่งทำตามกันใหญ่ เจ้าหน้าทีตรงนั้นมาบอกให้ผมหยุด 2-3 ครั้งแล้วก็ตีหลังเราด้วย แต่ไม่โกรธหรอกครับ เขาเป็นแค่พลทหารเรือ มาทำหน้าที่เหนื่อยเหมือนกัน แต่เราหยุดไม่ได้ เดี๋ยวตกไฟลท์ เคยแล้วครับ แล้วก็ไม่มีเวลาไปบอกพวกฝรั่งที่ทำตามเราด้วย บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียด มีคนทะเลาะวิวาท สารพัดชาติภาษา พอบางกรุ๊ปได้เขาเกทขึ้นเครื่อง ถึงกับตบมือดีใจที่ได้ไป ไม่มาแล้วเมืองไทย แถมยังต้องจ่ายค่า airport tax คนละ 400บาท ของผม15 คนก็ 6000 ต้องจ่ายไปก่อน งานนี้รัฐบาลบานตะเกียงแน่
มีคนนึงพูดคล้ายๆ กับชื่อบล๊อคหน้านี้แหละ คนไทยโดนตำหนิมากครับ อับอายขายหน้า แต่เพื่อนผมไปตอนเย็นดีหน่อยที่เขาตั้งเต้นท์เช็คอินข้างนอกเลย หรือวันต่อมาก็เช็คอินที่โรงแรมไปเลย บางคนติดต่อทางสถานทูต สถานทูตบอกให้มาอู่ตะเภาเลยแต่มาแล้วไม่มีที่นั่ง ไปไม่ได้อีก บางคนไม่มีบริษัททัวร์มาเทคแคร์ ติดต่อสื่อสารใครไม่ได้ก็ต้องรอใช้ชีวิตที่สนามบิน เพราะเงินหมด ของผมก็มีอาม่าคนนึงยาโรคประจำตัวหมด ก็ภวนาว่าอย่าเป็นอะไรแล้วกันนะ
มันสุดที่จะสงวนท่าที หรือเก็บความรู้สึกทางการเมือง ซึ่งปกติผมก็ไม่เคยมาพูดในบล๊อคนะครับ คงคล้ายๆเพื่อนๆ นั่นแหละ วันที่25 ผ่านสนามบินเห็นรถด้านที่เข้าสุวรรณภูมิล้นออกมา ยังคุยกันกะเพื่อนๆ ว่า พวกม๊อบคงเข้าไม่ได้หรอก ปิดสนามบินใครจะให้เข้าเป็นเรื่องใหญ่มาก แต่พอสามทุ่ม พนักงานรับไฟลท์ โทรมาบอกว่า พี่สนามบินปิดแล้ว พรุ่งนี้ส่งไม่ได้แน่ ผมกำลังจะเผ่นเหมือนกัน เพราะม๊อบเข้ามาถึงชั้น 4 แล้ว
ช่วง3วันที่รอเช็คข่าวตลอดก็ได้ดูทีวี ค่อนข้างจะแตกต่างกันระหว่างต่างประเทศกับสื่อไทย คือทั้งฝรั่งและจีน บอกว่านี่คือการก่อการร้าย มีกองกำลังติดอาวุธ หรือก่อวินาศกรรม แต่ทางไทยกลับกลัวตำรวจจะไปทำร้ายคนพวกนี้ บางครั้งสื่อต่างชาติพยายามจะสื่อมาถึงคนไทยเลย ไม่ได้หมายถึงรัฐบาล เชื่อแล้วครับว่าพวกนี้ใหญ่จริงๆ สามารถจะไปยึดสถานที่ไหนๆ ก็ได้ตามอำเภอใจ รัฐบาลยิปซีไม่กินหนมจีน(เลยไม่มีน้ำยา) แม่ทัพนายกองนักกอล์ฟ ป้องกันการยึดสถานที่สำคัญด้วยการบีบให้รัฐบาลลาออกหรือยุบสภา ประเทศปกครองโดยศาลมีอำนาจสูงสุด ขึ้นรถเมล์ยังติดประกาศการขึ้นค่ำรถเมล์ ว่า เนื่องจากศาลปกครองได้มีคำสั่ง.......เชื่อว่ารัฐบาลที่มีผลมาจากพวกที่ยึดสนามบินหรือการเมืองพิศดารอะไรนั่น คงถูกต่างประเทศบอยคอทแน่ๆ เขายอมเป็นมิตรกับประเทศประชาธิปไตยท้องไร่ท้องนาจนๆ ดีกว่า ประกาศชัยชนะไปเถอะครับ การกู้ชาติด้วยการร้องรำทำเพลงด่าคนอื่นเป็นหมูหมา เต้นรำเหมือนไร้สติ ท่ามกลางความเดือดร้อนคนอื่นผมไม่เอาด้วยหรอก
ได้เห็นแกนนำหัวเกรียนบอกว่า เสียหายแค่นี้เล็กน้อยเมื่อเทียบกับให้รัฐบาลนี้ทำงานต่อไป ได้ยินแบบนี้ผมแทบจะถีบทีวีโรงแรมทิ้งเลย ถ้ามันเครื่องเล็ก 14 นิ้วคงยอมจ่าย
วันแรกๆ ยังไม่รู้ว่าต้องไปส่งที่ไหนแทนสุวรรณภูมิ อาจจะเป็นเชียงใหม่ หรือ ภูเก็ต ผมบอกนักท่องเที่ยวเลยว่า ถ้าไปเหนือเพื่อความสะดวกก็ใส่เสื้อแดง ถ้าไปใต้ก็ใส่เสื้อเหลือง อากงอาม่าห้ามจำผิดเด็ดขาดนะ แต่ถ้าสาวๆ จำไม่ได้ก็ ท๊อปเลส แล้วกันนะ
ที่สนามบินอู่ตะเภาก็มีน้ำฟรีข้างในทางโรงพยาบาลในพัทยานำมาแจก แต่ผมอยากกินเป๊ปซี่ คือ ไม่เห็นโรงศพไม่สั่งน้ำชา ออกมาข้างนอกซื้อ ถามดูโค๊กกระป๋องละ 50 แซนวิช 80 อยากต่อว่าจริงๆ คิดว่าที่สนามบินคงไม่ได้เก็บค่าเช่าอะไร หากินบนความเดือดร้อนชาวบ้าน รวยเร็วดีนะครับ
ถ้าเพื่อนคนไหนไม่เห็นด้วยก็ไม่เป็นไรนะครับ ผมก็มีเพื่อนมีศิลปินนักร้องที่ชอบอยู่ฝั่งนั้นเยอะเลย แต่เราจะอยู่ด้วยกันได้หรือเปล่าครับ ขอไปปาดเหงื่อปาดน้ำตาก่อนนะครับ
ดีใจด้วยคะที่จัดการอะไรไปได้แม้ว่ามันไม่สมบูรณ?ก็ดีกว่าไม่ได้ทำ