|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
เงิน...ซื้อได้ทุกอย่าง
บอกกล่าวก่อนอ่าน....
เรื่องนี้เขียนเมื่อสิบปีที่แล้ว เอามาลงให้อ่านกันโดยไม่ได้ปรับเปลี่ยนเรื่องรางวัลลอตเตอรี่แต่อย่างใด เพราะเดี๋ยวนี้ จขบ.ก็ไม่เคยติดตามว่า รางวัลที่หนึ่ง มันเท่าไหร่แล้วค่ะ ...
ชีวิตของพลอยรุ้งดั่งเทพนิยาย
ก็เมื่อวานหล่อนยังเป็นผู้หญิงธรรมดาที่สุดแสนจะอาภัพอยู่เลย แต่มาวันนี้ วันที่ 16 ช่วงบ่ายแก่ๆ หลังจากกองสลากประกาศว่า
“ รางวัลที่ 1 เลขที่ออก 682320”
พลอยรุ้ง ผู้หญิงเดินดินกินข้าวแกงก็กลายเป็นเทพธิดาไปทันที
หญิงสาววัย 28 เป็นลมไปหลายตลบเมื่อตรวจพบว่า ตัวเลขในลอตเตอรี่ที่หล่อนกัดฟันซื้อมาเป็นชุดถึง 12 ใบนั้น มันดันตรงกับตัวเลขรางวัลที่ 1 ของการออกสลากกินแบ่งรัฐบาลงวดนี้ !
ซึ่งก็แปลว่า พนักงานธุรการจนๆ เงินเดือนสี่พันห้าร้อยบาทที่ถูกเจ้านายโขกสับสารพัด ได้กลายเป็นเศรษฐีคนใหม่ที่กำเงินถึง 36 ล้านบาทไปแล้ว
...ไม่น่าเชื่อ...แต่ก็ต้องเชื่อ...สวรรค์มีตา ฟ้าเทงบประมาณก้อนใหญ่ดังโครม
พลอยรุ้งเปิดสมุดบัญชีธนาคารออกมา...เห็นตัวเลขที่จู่ๆก็ปรากฏขึ้นในนั้นแล้วหล่อนก็หัวเราะ ร้องไห้ หัวเราะอีกครั้ง...น้ำตาไหลอีกที ยังหรอก หล่อนยังไม่ได้ฟั่นเฟือน แค่ดีใจเจียนบ้าเท่านั้น หล่อนยังสามารถใช้เงินจำนวนมหาศาลนี้ได้อย่างคนที่มีสติสัมปชัญญะครบถ้วนทุกประการ
“ เงิน เงิน เงิน” หล่อนงึมงำ “ ใช่แล้ว นี่แหละคือสิ่งที่ฉันใฝ่หามาตลอด คอยดูนะ ฉันจะใช้เงินเปลี่ยนชีวิตที่คับแค้นของฉัน ฉันจะใช้มันซื้อทุกอย่างที่ต้องการ เงินคือพระเจ้า ไม่มีอะไรที่เงินซื้อไม่ได้”
พลอยรุ้งเชื่อว่า เงินบันดาลได้ทุกสิ่งทุกอย่าง เอาเถอะ...อย่างที่รู้กัน หล่อนจะยกเว้นไว้สักอย่าง นั่นคือความตาย แน่นอน เงินซื้อความตายไม่ได้ แต่นอกเหนือจากนั้นแล้วมันซื้อได้หมด ไม่ว่าจะเป็นเกียรติยศ ชื่อเสียง หรือ จิตใจคน
...แล้วพลอยรุ้งก็ใช้เงินเป็นใบเบิกทาง นำพาชีวิตไปสู่ความสุขอันไม่เคยมี...
หล่อนเอาเงินไปซื้อบ้าน ซื้อรถ ซื้อเสื้อผ้าหรูๆ ซื้อเพชรนิลจินดา ซื้อวัตถุทุกอย่างที่เธอเคยเฝ้าแหงนคอมองไปพร้อมกับการสาปแช่งวาสนาอันต่ำต้อยของตัวเอง
หล่อนลาออกจากงานกระจอกงอกง่อย แล้วเอาเงิน 2 ล้านบาทไปซื้องานใหม่ ไม่น่าเชื่อว่าเงินสองล้าน ทำให้หล่อนกลายเป็นพนักงานธนาคารที่เคยใฝ่ฝันได้
ยัง...ยังมีสิ่งที่หล่อนต้องการซื้ออีกมากมาย ในชีวิตโสดที่เดียวดาย พลอยรุ้งรักผู้ชายอยู่คนหนึ่ง แต่เขาไม่สามารถแต่งงานกับหล่อนได้เพราะเขามีเมียอยู่แล้ว ซึ่งเมียเขาก็ตามหึงตามหวงและตามด่าหล่อนไม่เว้นวัน
“ เสียทองเท่าหัว กูไม่ยอมเสียผัวให้ใครหรอกวะ”
หล่อนจำได้ว่านั่นเป็นประกาศิตของเมียผู้กอดทะเบียนสมรสไว้แนบอก ครั้นเมื่อถึงวันนี้ หล่อนเดินขึ้นบ้านหญิงคนนั้นไปอย่างองอาจ ดูซิว่า เงินจำนวนนี้จะซื้อคนเป็นผัวไปจากเมียได้หรือไม่
“ คุณจะว่าไง ถ้าฉันจะจ่ายเงินหนึ่งล้านแลกกับใบหย่า”
เมียของชายที่เธอรักซึ่งไม่ได้ทำงานอะไรนอกจากเป็นแม่บ้านอย่างเดียวแบะปากพร้อมกับปัดเช็กราคาหนึ่งล้านกระเด็นจากมือพลอยรุ้ง
“เชอะ...คิดหรือว่า เงินแค่นี้จะฟาดหัวฉันได้ ฉันอยู่กินกับผัวฉันมาสิบกว่าปี มีลูกมีเต้ากัน เราเหนื่อยยากกันมา เราผูกพั...”
“ เอาเถอะ เอาเถอะ ไม่ต้องพล่ามอะไรให้มาก” การมีเงินทำให้หญิงสาวที่ขี้อายและขี้แพ้กลายเป็นอีกคนหนึ่ง “ ฉันเพิ่มให้อีกสี่ล้าน รวมเป็นห้าล้าน ซื้อใบหย่าใบเดียว คุณจะขายหรือไม่ขายก็ว่ามา”
“ 5 ล้าน !!”
จากที่เคยรักผัวเป็นนักหนา พอเห็นเงินห้าล้าน ใบหย่าก็ปลิวว่อน ใครหนอว่าเงินซื้อความรักไม่ได้ กี่รายแล้วที่เขาซื้อกัน
เดี๋ยวนี้พลอยรุ้งมีเพื่อนฝูงมากมาย เงินซื้อมิตรภาพมาได้อย่างไม่ต้องสงสัย และหล่อนเชื่อว่าความรักหรือมิตรภาพที่หล่อนซื้อมานี้มิใช่สิ่งจอมปลอม ก็ถ้าคนเรารักเงินอย่างแท้จริง ทำไมจะรักคนมีเงินอย่างแท้จริงด้วยไม่ได้
...ตอนหล่อนยากจนเสียอีก จะหาเพื่อนแท้สักคนก็ลำบาก...
แล้วใครว่าเงินซื้อความสุขแท้จริงในชีวิตไม่ได้ ก็ดูหล่อนตอนนี้สิ มีสามีที่รักหล่อนยิ่งกว่าอะไรดี หล่อนซื้อเขามาได้ทั้งตัวและหัวใจ ชีวิตคู่เป็นสุขได้ด้วยเงินบันดาล เงินทำให้สุขกายสบายใจ ทำให้เกิดความหวานชื่นโรแมนติก ทำให้มีเวลาให้กัน ทำให้ความรักมั่นคงแน่นแฟ้นขึ้นเพราะไม่ต้องมานั่งวิตกว่า พรุ่งนี้จะหาข้าวสารที่ไหนมากรอกหม้อ
พลอยรุ้งใช้เงินซื้อทุกอย่างอย่างฟุ่มเฟือยตามที่หล่อนต้องการ วันหนึ่งหล่อนก็พูดคุยเรื่องนี้กับสามีขณะที่ทั้งคู่กำลังเดินเล่นที่สวนสาธารณะใกล้ๆบ้าน
“ พลคะ คุณว่ายังมีอะไรอีกมั้ยที่เงินซื้อไม่ได้ อ้อ...ยกเว้นความตายนะคะ”
“อืม...” สามีคิดอยู่นาน “ มันก็อาจจะมีอยู่บ้างนะ อย่างเช่น...นั่นไง คุณเห็นเด็กตัวเล็กๆที่กำลังอุ้มหมาของแกอยู่ไหม นั่นแหละ ผมว่าคุณเอาเงินซื้อเจ้าหมาที่แกรักไม่ได้แน่ๆ”
“คุณว่าซื้อไม่ได้จริงๆหรือคะ”
“ ผมว่าซื้อไม่ได้แน่ๆ เด็กยังบริสุทธิ์อยู่ แกไม่เห็นเงินมีค่าไปกว่าหมาของแกหรอกน่ะ”
“ลองดูมั้ยคะว่าฉันจะเอาหมามาจากแกได้มั้ย”
“ก็ลองดูสิ แต่ผมว่า เด็กอายุสามสี่ขวบยังงี้ แกไม่ยอมแลกหมากับเงินหรอก”
พลอยรุ้งเดินไปเจรจาขอซื้อสุนัขน่ารักจากเด็กน้อยคนนั้น
“หนูจ๊ะ น้าให้เงินหนูพันนึงเลยเอ้า แต่หนูให้หมาน้านะ”
ว่าแล้วก็ยื่นมือจะไปรับหมา แต่เด็กน้อยส่ายหน้าและจับหมาไปซ่อนไว้ข้างหลังของแกอย่างหวงแหน
“ ม่ายเอา ม่ายให้หมา”
“น่า...หนูจะได้มีเงินใช้เยอะๆไง เอาไปซื้อตัวใหม่ก็ได้นะ”
“ม่ายเอา ม่ายให้หมา”
เด็กน้อยยืนยันแล้ววิ่งหนีไปที่แม่ของแกซึ่งก็ยืนอยู่บริเวณนั้น พลอยรุ้งเดินตามไปติดๆ
“ มีอะไรเหรอคะคุณ” แม่ของเด็กถาม
“คือฉันชอบหมาตัวนี้น่ะค่ะ อยากจะขอซื้อจากแก ขายเท่าไหร่ก็จะซื้อค่ะ”
“ โอ๊ย! เท่าไหร่ก็ไม่ขายหรอกค่ะ น้องบีเค้ารักของเค้ามาก คุณไปซื้อที่สวนจตุจักรเถอะ ที่นั่นเขามีสุนัขขายเยอะแยะ”
“ แต่ฉันอยากได้ตัวนี้ค่ะ”
“ เอ๊ะ...ฉันบอกไม่ขายก็ไม่ขายสิคุณ” แม่เด็กชักโมโห “ ขืนขายไปน้องบีร้องไห้ไม่หยุดแน่”
“ ตัวละแสนก็ไม่ขายเหรอคะ ? ”
“หา!...ว่าไงนะ”
พลอยรุ้งควักเงินสดเป็นฟ่อนออกมานับแทนคำตอบ
แล้วแม่ที่รักลูกยิ่งกว่าแก้วตาก็ดึงหมาไปจากลูกส่งให้หล่อนโดยไม่แคร์ว่าน้องบีจะร้องไห้ฟูมฟายอย่างน่าสงสาร
“ เอาไปเลยค่ะ เดี๋ยวฉันซื้อตัวใหม่ให้แกเอง”
พลอยรุ้งเดินอุ้มหมา ยิ้มร่ามาที่สามี ” เห็นมั้ยคะ ว่าฉันเอาหมามาจากเด็กคนนั้นได้”
สามีส่ายหน้า แต่ก็ยกนิ้วให้ ” สงสัยจะจริงอย่างคุณว่า เงินซื้อได้ทุกอย่างจริงๆ”
...หนึ่งปีผ่านไป...
เงินในบัญชีของพลอยรุ้งร่อยหรอลงเพราะการใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือยและหลงระเริงของหล่อน ในระยะหลังจึงมีบ่อยครั้งที่หล่อนแวะเวียนไปที่แผงลอตเตอรี่หน้ากองสลาก
“ยายคนนี้มาอีกแล้ว” แม่ค้าล็อตเตอรี่ซุบซิบกัน “ มาแต่ละที หล่อนซื้อเหมาแผงกันเลยนะ”
“ ซื้อทีนึงเป็นหมื่นๆ รวยอยู่แล้วจะบ้าหวยไปทำไมน้า”
แม่ค้าต่างสงสัยแต่ก็ดีใจที่เจอลูกค้ามือเติบ ว่าแล้วก็บอกขายกันให้วุ่น
คืนนั้น พลอยรุ้งนั่งตรวจลอตเตอรี่จำนวน 500 ใบจนดึกดื่น และก็เหมือนทุกครั้ง หล่อนถูกรางวัลเลขท้ายสองตัวแค่ใบหรือสองใบเท่านั้น บางงวดที่ไม่ถูกรางวัลอะไรเลยก็มี
หยิงสาวลุกขึ้นยืนอย่างเหนื่อยหน่าย หล่อนเดินออกไปที่ระเบียง และฉับพลันขณะที่แสงจันทร์สาดส่อง หล่อนก็บรรลุถึงสัจธรรมของเงินตรา
“ โอ...ฉันรู้แล้วว่าเงินซื้ออะไรไม่ได้ ก็เงินซื้อล็อตเตอรี่ให้ถูกรางวัลที่ 1 เป็นครั้งที่สองไม่ได้ไงล่ะ”
ใช่แล้ว...ชาตินี้ทั้งชาติ ไม่มีทางที่เงินจะซื้อความเฮงรอบสองให้หล่อนได้แน่ๆ...
..........จบ...................
Create Date : 22 พฤศจิกายน 2551 |
|
34 comments |
Last Update : 22 พฤศจิกายน 2551 13:26:36 น. |
Counter : 792 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: I_sabai 22 พฤศจิกายน 2551 13:47:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทากชมพู 22 พฤศจิกายน 2551 14:37:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: YUCCA 22 พฤศจิกายน 2551 15:24:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: หญิงจ่อย (sonnen ) 22 พฤศจิกายน 2551 16:21:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: nikanda 22 พฤศจิกายน 2551 19:15:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแอ๊ด 22 พฤศจิกายน 2551 20:27:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: หญิงจ่อย (sonnen ) 22 พฤศจิกายน 2551 21:37:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: kirofsky 22 พฤศจิกายน 2551 23:04:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: กิ่งโศก (Taboonkam ) 23 พฤศจิกายน 2551 8:08:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแอ๊ด 23 พฤศจิกายน 2551 8:45:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: SIMAKHA 23 พฤศจิกายน 2551 11:09:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชิงดวง 23 พฤศจิกายน 2551 21:01:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแอ๊ด 23 พฤศจิกายน 2551 21:16:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: น้ำใจ IP: 202.28.24.245 24 พฤศจิกายน 2551 9:47:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: เขาพนม 24 พฤศจิกายน 2551 11:07:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทาสบอยคนอยากรวย IP: 124.157.243.253 24 พฤศจิกายน 2551 11:33:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: SIMAKHA 24 พฤศจิกายน 2551 11:55:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: khon THAI IP: 58.9.66.118 24 พฤศจิกายน 2551 15:43:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทากชมพู IP: 58.136.52.247 24 พฤศจิกายน 2551 16:08:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฤทัยนาวา 24 พฤศจิกายน 2551 17:56:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: เป๋อน้อย 24 พฤศจิกายน 2551 18:03:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: ซาตานเซ็ง ผบ.ทบ.ว่ะ IP: 203.154.236.196 26 พฤศจิกายน 2551 18:02:19 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ทุกวันนี้ คนกำลังบ้าเพราะเงินตัวเดียว