1
2 3 4 5 6 7 8
9 10 11 12 13 14 15
16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29
30
ผีโรงบาล!!
บอกกล่าวก่อนอ่าน.... บางครั้ง จขบ.ก็จะเขียนเรื่องที่เบาๆ เขียนหนุกๆ ขำๆ ไม่ให้คุณค่าอะไรกับสังคม อย่างเช่นเรื่องที่นำมาลงบล็อกเรื่องนี้ ...เป็นตัวอย่างของเรื่องสั้นแนวคอมเมดี้ คนเขียนไม่คิดมาก คนอ่านก็ลองอ่านดูนะคะ ...เผื่อชอบ...ซึ่งถ้าชอบ ก็แปลว่าเรื่องนี้ก็พอมีคุณค่าทางใจแล้วค่ะ... ใคร...ที่คิดว่าผีไม่มีจริง น่าจะลองไปนอนที่โรงพยาบาลดูสักคืนสองคืน บางทีอาจจะได้ความรู้ใหม่มาว่า ...”โลกนี้ช่างเต็มไปด้วยภูตผี” ...ดึกมากแล้ว... โรงพยาบาลแห่งนั้นก็เหมือนโรงพยาบาลทุกๆโรงที่บรรยากาศถูกครอบงำไปด้วยความเงียบเหงาวังเวง และแน่นอน มันแฝงเร้นไปด้วยความน่าสะพรึงกลัวตามแบบฉบับของโรงพยาบาลที่มีตำนานคนตายมานับไม่ถ้วน ทางเดินที่เชื่อมตัวอาคารมีแสงไฟสลัวๆ นานๆครั้งถึงจะมีพยาบาลเดินผ่านสักคนด้วยความเร็วสูงสุดเท่าที่มนุษย์คนหนึ่งจะเดินได้ ภายในตัวตึกเอง ทุกตารางนิ้วล้วนเป็นเขตปลอดความครื้นเครงโดยสิ้นเชิง ไม่ว่าจะเป็นห้องผู้ป่วยรวม ห้องพิเศษ ห้องไอซียู ห้องผ่าตัด ห้องเก็บศพ ห้องน้ำห้องส้วม บริเวณช่องบันได บริเวณด้านหน้าและภายในลิฟท์ ...ทุกที่เงียบสงัด พร้อมจะเกิดปัญหากับคนปอดแหกได้ทุกที่... ว่ากันว่าคนตายนั้น หากไม่ได้รับการส่งวิญญาณ ดวงวิญญาณก็จะไม่ได้ไปผุดไปเกิด ยังคงวนเวียนอยู่แถวนั้นชั่วกัปกัลป์ ทุกคนทราบความจริงเรื่องนั้นดี แต่ที่โรงพยาบาลมีคนตายกันทุกวัน หากจะต้องทำพิธีส่งวิญญาณกันทุกคน ก็เห็นทีจะไม่ต้องทำมาหากินอย่างอื่น ว่าแล้วใครๆก็ปล่อยเลยตามเลย ผีก็เลยชุกชุมอย่างที่รู้ๆกัน...นี่คือเหตุผลว่าทำไมโรงพยาบาลจึงมีผี และเพราะความที่ผีรวมตัวกันอย่างหนาแน่นในสถานที่แห่งนี้ ระบบการหลอกหลอนจึงอยู่ในลักษณะที่เป็นทีมเวิร์ก คือรวมหัวกันหลอก...โดยเหยื่อที่คณะผีชอบหลอกมักเป็นผู้ป่วย รองลงมาคือญาติผู้ป่วย ส่วนพยาบาลหรือหมอนั้น ผีไม่นิยมหลอก เพราะรู้สึกคุ้นเคยกันจนจะเป็นพวกเดียวกันอยู่แล้ว! ...คืนนี้ ขอให้เรามาสัมผัสกับเรื่องราวอันชวนหลอนระทึกในห้องผู้ป่วยเดี่ยวห้องหนึ่ง... ผู้ป่วยที่นอนให้น้ำเกลืออยู่บนเตียงเป็นชายวัยกลางคน ลูกๆเพิ่งจะย้ายเข้ามาที่ห้องพิเศษเมื่อเย็นวันนี้เอง พอตกค่ำก็มีลูกสาวคนโตนอนเฝ้าอยู่คนเดียว และขณะนี้เธอก็หลับไปพร้อมกับทีวีที่เปิดทิ้งไว้เป็นเพื่อน ท่ามกลางความมืดสลัวภายในห้อง พลัน! ปรากฏเงาดำทะมึนดูน่ากลัวของคนกลุ่มหนึ่งมายืนรายล้อมเตียงคนไข้ คนกลุ่มนี้ไม่ใช่คน...แต่พวกมันคือ ผีโรงพยาบาล ประจำห้องผู้ป่วยพิเศษ 5316 นั่นเอง!! “ มากันได้ทุกวัน ช่วยยกออกไปเถอะ อย่าให้มันนอนที่เตียงของเราเด็ดขาด” ผีหัวหน้าทีมเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดัน เป็นเรื่องแปลกที่ผีมักจะหวงเตียงที่ตนเคยนอนตาย ทั้งๆที่ว่าไปแล้ว เตียงนี้ก้ไม่ใช่สมบัติของตัวเอง แต่เป็นของโรงพยาบาลต่างหาก “ มันหลับแล้วหรือพี่” นั่นเป็นเสียงเยือกเย็นของผีสาวที่เพิ่งเสียชีวิตในห้องนี้เมื่อห้าวันก่อน ก่อนหน้านี้เธอก็ถูกผีคณะนี้หลอกมาแล้ว แต่ก็แค่ทำให้ตกใจกลัวเท่านั้น เธอตายเพราะโรคภัยไข้เจ็บ ไม่ใช่เพราะโดนผีหลอกจนตาย ดังนั้นจึงไม่มีความเจ็บแค้นอะไรกับผีกลุ่มนี้ จรรยาบรรณของผีโรงพยาบาลก็คือ แค่หลอกให้คนกลัว แต่จะไม่ทำร้ายให้ใครตาย เพราะถึงยังไงคนไข้ก็มีสิทธิ์ตายกันเองอยู่แล้ว “มันหลับแล้ว” ผีตัวเดิมตอบด้วยเสียงที่ดุ แต่ก็ช้าประสาผี “ ว้า!” ผีจิ๊กโก๋อุทานอย่างไม่สบอารมณ์ “ หลับสนิทอย่างนี้ มันจะไปสนุกอาไร้ เราหลอกยังไงมันก็นึกว่าฝันอยู่ดี เราทำให้มันตื่นก่อนไม่ดีเหรอน้า” “ เอ็งนี่เซ่อจริง ก็ที่เราจะไปลากตัวมันนี่แหละจะทำให้มันตื่นละ เอ้า...เร็วเข้าพวกเรา มาลากมันลงจากเตียงเร็ว” แล้ววิญญาณร้ายทั้งกลุ่มก็โผไปที่ตัวคนป่วย เงาวูบวาบของพวกมันทั้งทาบทับ ฉุดยื้อ รวมทั้งจี้เอว ในยามนี้ แน่ละ ชายที่นอนป่วยเริ่มรู้สึกถึงความอึดอัด และแม้เขาจะหลับตาก็มองเห็นเงาดำๆมากมายมากลุ้มรุมตัวเขา “ช่วยด้วย !” ชายผู้ป่วยร้องออกมาพลางดิ้นกระเสือกกระสน ซึ่งก็มีผลให้หญิงสาวที่นอนเฝ้าอยู่ใกล้ๆกันตื่นขึ้นมา “พ่อ...พ่อ...เป็นอะไรเหรอ!” เธอปราดมาจับตัวพ่อที่กำลังดิ้นขลุกขลักอยู่นั้นด้วยความเป็นห่วง “ช่วยพ่อด้วย !...ไล่พวกนี้ออกไปหน่อย” ผู้เป็นพ่อพูดปนหอบ มือที่มีสายน้ำเกลือรัดอยู่แกว่งไปมา หญิงสาวเหลียวซ้ายแลขวาก็ไม่เห็นสิ่งใดผิดปกติ “ ไม่มีใครเลยนะพ่อ สงสัยพ่อจะฝันร้าย” “ นี่ไง...เต็มไปหมดเลย” พ่อเธอยังคงเอะอะโวยวาย “ มันไม่ยอมให้พ่อนอน นี่ไง ไอ้ตัวดำที่ไม่ใส่เสื้อนี่มันลากขาพ่อ” คราวนี้ลูกสาวเริ่มขนลุกซู่ หรือพ่อเธอจะโดนดีเข้าแล้ว มองไปที่หัวเตียงก็สังเกตว่ามีร่องรอยการปิดทองอยู่หลายจุด แล้วเธอก็เริ่มมองหากริ่งกดเรียกพยาบาลพร้อมๆกับถอดสร้อยพระของตัวเองให้พ่อ “ หลอกนังนี่อีกคนดีมั้ย” ผีจิ๊กโก๋ตัวเดิมถามพรรคพวก ” รู้สึกว่ามันจะวอนซะล้าวว” “ เอาสิ เราปิดโทรทัศน์ซะเลยเป็นไง ขี้คร้านจะตกใจฉี่ราด” “ เออนี่พวกเรา” ผีสาวที่เป็นสมาชิกคนล่าสุดของกลุ่มถามขึ้น “ ฉันสงสัยจังเลย ทำไมเราไม่ปรากฏตัวหลอกให้มันเห็นหน้าชัดๆไปเลย ทำไมแค่ทำให้มันได้ยินเสียงมั่งละ คอยปิดเปิดทีวี พัดลม หน้าต่างอะไรแบบนี้ ฉันว่ามันไม่เคลียร์เลย มันเหมือนกับผีอย่างเราไม่มีตัวตน หรือไม่มีพาวเวอร์อย่างนั้นแหละ” “ เราก็อยากทำ...แต่เรื่องแบบนี้มันมีตัวอย่างอยู่” ผีอาวุโสที่สุดเจียดเวลาดึงขาคนป่วยมาอธิบาย ” ก็ไอ้ห้องติดกะเราไง มันดันเผยตัวหลอกคนไข้และญาติคนไข้ ทีนี้เขาก็จำหน้าตามันได้สิว่ามันเป็นใคร ตายเมื่อไหร่ เขาก็โกรธ ไปสืบดูฝ่ายทะเบียน เสร็จแล้วก็จ้างหมอผีหรือนิมนต์พระอะไรนี่แหละ มาปัดรังควานผีตัวนั้นโดยเฉพาะเลย" "...." ผีสาวเจ้าปัญหารวมถึงผีทุกตัวนิ่งฟัง สีหน้าที่ไม่มีสีเลือดปรากฏแววหวาดหวั่นกันทั่ว ผีอาวุโสพูดต่อ "แล้วเป็นไง ...ซวยไหมล่ะ ตายรอบสอง เดี๋ยวนี้เจ้านั่นก็เลยหายไปจากห้องนั้นตลอดกาล พวกเราเห็นตัวอย่างมาแบบนี้ ก็เลยไม่กล้าให้เห็นหน้ากันแบบจะจะ เข้าใจมั้ย” “ อ๋อ...เป็นอย่างนี้นี่เอง” “ มัวแต่อธิบายกันอยู่นั่นแหละ ไม่เห็นเรอะว่าพวกนางพยาบาลเข้ามากันแล้ว ทีนี้จะทำยังไงล่ะ” “ ก็หยุดซักพัก เดี๋ยวพอพยาบาลออกไปค่อยหลอกต่อ ยังไงๆคืนนี้เราก็ไม่ยอมให้มันหลับแน่ๆ” คนป่วยยังคงดิ้นทุรนทุราย สร้อยพระที่ลูกสาวถอดสวมให้ ไม่ช่วยให้เขารู้สึกดีขึ้น พระเครื่องสมัยนี้เป็นพระเก๊เสียเป็นส่วนใหญ่ ผีจึงไม่กลัว พยาบาลสาวสองคนช่วยกันจับตัวผู้ป่วยให้กินยาสองเม็ดที่เตรียมมา “ยาอะไรคะ?” หญิงสาวถาม “ ยานอนหลับค่ะ ทานยานี้แล้ว คุณลุงจะได้นอนหลับสบายไปจนเช้าไงคะ” ทันทีที่รู้ว่า พยาบาลให้ยานอนหลับกับคนไข้ ผีทั้งกลุ่มที่กำลังคึกคักกันสุดขีดก็ชะงัก ต่างหันมามองหน้ากัน แล้วในที่สุด ...ผีหัวหน้ากลุ่มก็บอกพรรคพวกด้วยน้ำเสียงท้อแท้ “ สลายตัวเถอะพวกเรา ยานี้น่ะศักดิ์สิทธิ์ยิ่งกว่าพระอีก หลอกให้ตายยังไง มันก็ไม่ตื่นขึ้นมากลัวหรอก” และนั่นก็คือคำตอบว่า...อะไรคือสิ่งที่ผีในโรงพยาบาลกลัวที่สุด...!!! ..............................จบ................... ....................................................... ......................................................................................................................................................
Create Date : 20 พฤศจิกายน 2551
45 comments
Last Update : 20 พฤศจิกายน 2551 17:15:38 น.
Counter : 1265 Pageviews.
โดย: ทากชมพู 20 พฤศจิกายน 2551 12:52:54 น.
โดย: ซาตานสีส้ม IP: 203.154.236.198 20 พฤศจิกายน 2551 13:19:44 น.
โดย: ฤทัยนาวา 20 พฤศจิกายน 2551 13:42:52 น.
โดย: ทากชมพู 20 พฤศจิกายน 2551 13:54:25 น.
โดย: SIMAKHA 20 พฤศจิกายน 2551 14:33:11 น.
โดย: อุ้มสี 20 พฤศจิกายน 2551 15:32:23 น.
โดย: ทากชมพู 20 พฤศจิกายน 2551 16:32:23 น.
โดย: เทียนสี (teansri ) 20 พฤศจิกายน 2551 16:40:36 น.
โดย: เขาพนม 20 พฤศจิกายน 2551 16:41:10 น.
โดย: เขาพนม 20 พฤศจิกายน 2551 20:23:50 น.
โดย: ทากชมพู 20 พฤศจิกายน 2551 20:42:18 น.
โดย: ลุงแอ๊ด 20 พฤศจิกายน 2551 21:13:57 น.
โดย: ทากชมพู 20 พฤศจิกายน 2551 21:30:12 น.
โดย: เนระพูสี 21 พฤศจิกายน 2551 7:04:56 น.
โดย: ใบไม้ดนตรี (benjarong9 ) 21 พฤศจิกายน 2551 9:43:47 น.
โดย: ซาตานสีส้ม IP: 203.154.236.198 21 พฤศจิกายน 2551 9:51:36 น.
โดย: ทากชมพู 21 พฤศจิกายน 2551 9:56:07 น.
โดย: เขาพนม IP: 203.113.0.206 21 พฤศจิกายน 2551 10:26:15 น.
โดย: ทาสบอย คนกลัวผี IP: 124.157.243.190 21 พฤศจิกายน 2551 10:39:05 น.
โดย: ใบไม้ดนตรี (benjarong9 ) 21 พฤศจิกายน 2551 10:46:54 น.
โดย: SIMAKHA 21 พฤศจิกายน 2551 11:53:23 น.
โดย: เป๋อน้อย 21 พฤศจิกายน 2551 12:08:39 น.
โดย: หญิงจ่อย (sonnen ) 21 พฤศจิกายน 2551 12:56:37 น.
โดย: I_sabai 21 พฤศจิกายน 2551 14:09:33 น.
โดย: AJono 21 พฤศจิกายน 2551 19:15:00 น.
โดย: ทากชมพู 21 พฤศจิกายน 2551 20:22:55 น.
โดย: pu_chiangdao IP: 118.175.184.138 22 พฤศจิกายน 2551 0:18:49 น.
โดย: พ่อพเยีย IP: 203.172.208.153 22 พฤศจิกายน 2551 10:04:30 น.
โดย: ลุงแอ๊ด 22 พฤศจิกายน 2551 10:50:22 น.
โดย: บอล IP: 118.173.244.144 26 มีนาคม 2552 8:49:56 น.
ใครมีประสบการณ์เรื่องผีในโรงพยาบาล ก็เล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ
จขบ.เอง ได้ยินมาบ่อยๆ ญาติพี่น้องคนใกล้ชิด ต่างโดนกันทั่วหน้า
...ก็ไม่รู้ผีมีจริงหรือเปล่า แต่จขบ.ไม่ขอพิสูจน์เด็ดขาด...
ใครจ้างให้ไปยืนหน้าลิฟท์ตอนตีสองที่โรงพยาบาลที่ไหนซักที่...ไม่เอานะคะ...ขอบอก.....