ร้ายกว่าโจร บอกกล่าวก่อนอ่าน.... เรื่องสั้นขนาดสั้นจู๋หลายๆเรื่อง ที่จขบ.ทยอยนำมาลงนี้ เคยตีพิมพ์กระจัดกระจายอยู่ในหนังสือต่างๆเมื่อรอบหลายปีที่ผ่านมา ส่วนใหญ่เป็นแนวตลกร้าย...หรือที่จขบ.สมัครใจเรียกเอาเองว่า แนวคอมเมดี้ แซ็ทไทร์...เป็นยังไงก็ลองอ่านกันดูนะคะ ..................................................................................................... ในยุคที่บ้านเมืองระส่ำ ข้าวของแพงวินาศสันตะโรอย่างนี้ อาชีพที่ขึ้นหน้าขึ้นตาในหมู่คนที่ยากจนแต่ใจหาญอยู่สักหน่อย ก็เห็นจะไม่พ้นอาชีพฉกชิงวิ่งราวหรือปล้นเขากิน อาศัยใจกล้ากับมีปืนสักกระบอกหรือมีดสักด้าม โอกาสจะหาเงินมาใช้จ่ายก็ไม่ยาก เพราะตำรวจสมัยนี้มักไม่มีน้ำยาจับผู้ร้ายสักเท่าไร ซึ่งหากวิเคราะห์ลงไปอีกทีก็น่าเห็นใจตำรวจ งานหนัก เงินเดือนน้อย ยากจนไส้กิ่ว คนเกลียด จะเอาเรี่ยวแรงหรือกำลังใจที่ไหนไปปราบโจร เผลอๆก็เป็นโจรมันซะเองเลย จะได้มีเงินมีทองกับเขาบ้าง “ชิด” กับ “ต้อย” ผัวเมียวัยหนุ่มสาวคู่นี้ก็พาตัวเองล่องลอยไปตามกระแสโจรเฟื่องเช่นเดียวกัน เป็นเวลาสองปีมาแล้วที่ทั้งสองประกอบอาชีพจี้ปล้นโดยพ้นมือตำรวจมาได้ทุกครั้ง ซึ่งก็สมควรจะเป็นเช่นนั้น เพราะพวกเขาไม่ใช่โจรกระจอกประเภทไร้การศึกษาแบบโจรทั่วไปแบบที่พบเจอกันตามท้องตลาด ชิตเกือบจบปวส.ช่างกลสถาบันดัง ถ้าไม่บังเอิญไปตีกับคู่อริจนฝ่ายนั้นพิการและตัวเองโดนไล่ออกเสียก่อน ส่วนต้อยเมียสาวหุ่นอวบอั๋นก็จบปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยเปิดเลยทีเดียว ดังนั้นการเป็นมิจฉาชีพของทั้งคู่จึงดำเนินไปอย่างคนมีสติปัญญาพึงกระทำ การวางแผนที่แยบยลทำให้การปล้นทุกครั้งราบรื่นสัมฤทธิ์ผล ชิตกับต้อยคิดว่าจะยึดอาชีพเลวๆนี้ต่อไปอีกสัก 5 ปี แต่ก็นั่นแหละ พอเข้าปีที่ 3 คือปีนี้ ก็ชักจะมีปัญหาเข้ามาแล้ว การทำมาหากินเริ่มฝืดเคืองเพราะจำนวนโจรผู้ร้ายที่เป็นคู่แข่งเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว และพวกนั้นต่างก็ปล้นสถานที่ต่างๆอย่างไม่คิดหน้าคิดหลัง แต่ละวันมีการปล้นเป็นสิบๆราย หนังสือพิมพ์จึงลงข่าวกันครึกโครม ทำให้ตำรวจต้องเพิ่มกำลังและประสิทธิภาพในการทำงาน สุจริตชนทั่วไปก็ระแวดระวังกันมากขึ้น ...นับแต่นี้ การจี้ปล้น ใช่จะง่ายดายเหมือนก่อน... “ ไอ้บ้าเอ๊ย” ชิตสบถอย่างหัวเสียหลังอ่านหนังสือพิมพ์จบ “โง่แล้วยังเสือกเป็นโจร” “อะไรเหรอพี่ชิต” ต้อยซึ่งนั่งตะไบเล็บอยู่เงยหน้าถามสามีคู่ทุกข์คู่ปล้น “ ก็ไอ้พวกปล้นแบงค์ไง มันปล้นเข้าไปได้ยังไงสี่ห้าวันติดๆกัน อย่างนี้ก็เป็นข่าวใหญ่ซี ปล้นแบงค์ไหน ตำรวจรวบได้หมด แล้วไอ้แบงค์ที่ยังไม่ถูกปล้นมันก็ระวังเต็มที่ ตอนนี้ทุกแบงค์มีทั้งยามทั้งตำรวจนอกเครื่องแบบคอยเฝ้าทั้งวันทั้งคืน” “งั้นแผนการเราก็ต้องหยุดไว้ก่อนสิพี่” “คงต้องล้มไปเลยแหละ เพราะไอ้แบงค์ที่เราจะปล้น มันก็จ้างยามกับตำรวจมาเฝ้าแล้ว...มีหมาตำรวจตัวเบ้งคุมอยู่ด้วย...ฮ่วย...ทำไงดีวะเนี่ย” ชิตล้มตัวลงนอนกับพื้นห้อง เอามือก่ายหน้าผากอย่างกลุ้มใจ ส่วนต้อยเลิกตะไบเล็บและหันมานั่งกอดเข่าแทน...ชีวิตโจร บางครั้งก็ทุกข์เหมือนกัน... “ พักนี้เงินเราชักร่อยหรอเต็มทน ยังไงก็ต้องหาทางให้ได้นะพี่ เอาร้านเสริมสวยเล็กๆซักร้านก่อนก็ได้มั้ง” “มันไม่ง่ายอย่างนั้นซี้ ตอนนี้ข่าวปล้นมันไปทั่ว ร้านเสริมสวย ร้านทอง ร้านอาหาร มีคนปล้นตัดหน้าเราอยู่ทุกวัน แล้ววันก่อนเธอจำได้มั้ยที่ปล้นมินิมาร์ทน่ะ เห็นเปล่า ในร้านเขาติดกล้องวงจรปิด ถ่ายออกมาเห็นหน้าชัดแจ๋ว เดี๋ยวนี้ที่ไหนๆก็ติดกล้องกันหมดแล้ว ขืนบุ่มบ่ามเข้าไปมีหวังนอนคุกยาว” “ แล้วเราจะทำยังไงดีล่ะ” “ค่อยๆคิดไปละกัน เรามีสมอง มันก็ต้องใจเย็นๆ ” สองผัวเมียนั่งปรึกษาหารือกันอยู่หลายชั่วโมงทีเดียว พวกเขากำลังคิดว่าที่ใดหนอเป็นที่ที่มีเงินจำนวนมากให้ปล้นและที่แห่งนั้นไม่มีรปภ.หรือตำรวจ ...ที่แห่งนั้นจะต้องเป็นที่ที่สงัด คนไม่มี หนีสะดวก... คิดไปคิดมาสองโจรระดับเซียนก็คิดออก ชิตกระโดดตัวลอยร้องบอกเมีย “วัดไง...เราจะปล้นวัดกัน” ต้อยชะงัก ถึงจะเป็นโจร เธอก็เป็นโจรพุทธมามกะ...หาใช่โจรไร้ศาสนาแต่อย่างใดไม่ “บ้าเหรอพี่ชิต เดี๋ยวนรกกินหัวหรอกปล้นพระปล้นเจ้า อีกอย่าง วัดจะมีอะไรให้ปล้นนักหนา” “อะฮ้า...” ชิตดีดนิ้วเปาะ “ นี่แหละ...นี่แหละ...เพราะใครๆคิดแบบเธอนี่แหละ วัดถึงไม่ค่อยถูกปล้นไง ใครๆก็กลัวบาป ใครๆก็คิดว่าวัดไม่มีอะไรให้ปล้น วัดก็เลยเป็นที่ปลอดภัย อะฮ้า ต้อยเมียรักของพี่ วัดสมัยนี้เงินทำบุญเป็นล้านๆนะจ๊ะ ยิ่งวัดที่กำลังจะสร้างโบสถ์ สร้างศาลา เงินเข้าเป็นร้อยล้านก็มี” เสียงของชิตลิงโลด ตาพองโตเป็นไข่ห่าน “จริงสินะ” ผู้เป็นเมียเริ่มเห็นด้วย “ฉันก็มัวแต่กลัวบาปจนลืมคิดไป” หลังจากตกลงใจว่าจะปล้นวัดกันแล้ว ชิตกับเมียก็ไปดูลาดเลาที่วัดชื่อดังแห่งหนึ่ง ทั้งคู่สืบทราบว่า วัดนี้เก็บเงินบริจาคไว้ในห้องเล็กๆติดกับห้องเจ้าอาวาส “ ข่าวว่าเจ้าอาวาสวัดนี้รวยไม่ใช่เล่น ไม่ใช่พระดีเด่อะไรหรอก เพราะฉะนั้นไม่ต้องกลัวบาป ช่วงที่ปลอดที่สุดก็คือช่วงที่พระฉันเพล เราจะแอบเข้าไปตอนนี้ อย่าลืมปืนกับเครื่องมืองัดแงะให้พร้อมล่ะ” “จะมีใครเฝ้าหรือเปล่าก็ไม่รู้นะพี่” “ ถึงมี อย่างดีก็แค่คนนึง ไม่มีปัญหาหรอก เพราะไม่ใช่พวกยามหรือตำรวจอยู่แล้ว เท่าที่รู้นะกุฏิของเจ้าอาวาสไม่ค่อยมีใครกล้าวุ่นวายเท่าไหร่ ตัวท่านเองก็เก็บตัววิปัสนาอยู่แต่ในห้อง ไม่ลงฉันกับพระรูปอื่น ซึ่งถ้าเราโผล่ไปเจอท่านเองก็ยิ่งดีสิ เพราะกุญแจตู้เซฟอะไรเนี่ยต้องอยู่กับท่านแหงๆ หรือถ้าไม่อยู่ เราก็ค้นเงินที่ห้องเจ้าอาวาสเองนั่นแหละ เชื่อเถอะว่ามันต้องมีเงินสดเป็นล้าน มันต้องมีมากกว่าร้านเสริมสวยกระจอกๆอยู่แล้ว” วางแผนกันอย่างรัดกุม จนกระทั่งถึงวันลงมือจริงๆ สองผัวเมียก็ดำเนินการตามนั้น ทั้งคู่ลอบเข้าไปในกุฎิที่เป็นตึกสามชั้นกลางหมู่ไม้ได้อย่างง่ายดายตามประสามืออาชีพ “ โอ้โห! โคตรจะทันสมัยเลย” ชิตอุทานเมื่อเห็นภายในกุฎิของเจ้าอาวาสมีการตกแต่งอย่างเลิศหรู เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นแพงระยับ “พี่ชิตดูนี่สิ มีห้องใต้ดินด้วย” ต้อยซึ่งเป็นคนช่างสังเกตชี้ให้ดูทางลงห้องใต้ดินซึ่งมีตู้ใบใหญ่บดบังไว้ “ ห้องสำคัญอยู่ข้างล่างแหงๆ โอ้โฮเฮะ...นี่มันกุฎิพระ หรือซ่องโจรกันแน่วะเนี่ย” ชิตงึมงำแล้วก็ชวนเมียย่องลงไป แต่ทุกอย่างไม่ง่ายอย่างที่คิด ในกุฏิมีโทรทัศน์วงจรปิดและสัญญาณเตือนภัยเมื่อมีผู้บุกรุก ชิตกับต้อยถูกชายกล้ามใหญ่สองคนโผล่ออกมาจับตัวไว้ เขาเห็นเจ้าอาวาสโผล่หน้าออกมาจากห้องและยิ้มอย่างเยือกเย็น ...ต่อมาในเวลาใกล้ค่ำ ทั้งคู่ถูกส่งตัวให้ตำรวจ... ................................... ในห้องขังดึกคืนนั้น ชิตนั่งเกาะลูกกรงน้ำตาซึม ป่านนี้ต้อยเมียรักซึ่งถูกขังอยู่อีกที่หนึ่งจะเป็นอย่างไรบ้าง เป็นความผิดของเขาเองที่ริปล้นวัดแห่งนี้ ลำพังตัวเขาถูกชายหน้าเหี้ยมสองคนรุมซ้อมยังไม่กระไรหรอก เขาทนได้ แต่ที่มันส่งต้อยเข้าไปในห้องเจ้าอาวาส แล้วไม่นานเธอเดินโผเผออกมาด้วยความเจ็บปวดนี่สิ... ...ภาพนั้นมันสะท้อนหัวอกคนเป็นผัวยิ่งนัก... ...........จบ............................... ขอบคุณภาพประกอบจาก ลุงแมว   Create Date : 18 พฤศจิกายน 2551 37 comments Last Update : 18 พฤศจิกายน 2551 14:25:07 น. Counter : 533 Pageviews. Share Tweet

เรื่องนี้เขียนตั้งแต่สมัยจบใหม่ๆ นานมากจนจำไม่ได้ สมัยยังเอ๊าะ... พอเขียนเรื่องนี้จบ สงสัยอยู่เหมือนกันว่า นรกจะกินหัวคนเขียนหรือเปล่า(ฟะ)? .................................. ขอบคุณที่เพื่อนๆเข้ามาอ่าน รบกวนฝากคอมเมนต์ไว้หน่อยนะคะ... ป.ล. บอกซะก่อนว่าจขบ.เป็นคนรักชาติ และศาสนายิ่งชีพค่ะ   โดย: ทากชมพู 18 พฤศจิกายน 2551 14:21:50 น.

แต่งเองหรือคะ อ่านสนุกดีค่ะ แต่...จบไม่แฮปปี้เลย แหะๆ.. แวะผ่นมาเที่ยวค่ะ เอากาแฟติดมือมาฝากด้วยค่ะ งุงิ มีความสุขกับทุกๆ วันนะคะ ^ ^   โดย: Butterflyblog 18 พฤศจิกายน 2551 14:41:14 น.

พล็อตนี้ ..คิดได้ไงน่ะ เถื่อนสุดริด ... เดาทางจบไม่ถูก .. ไม่ใช่สิ ยังไม่ทันเดาเลย จบซะแล้ว เรื่องสั้นของ จขบ นี่น่าส่งเข้าประกวดเรื่องสั้น .. ประเภท ใครสั้นที่สุด ...   โดย: ซาตานสีส้ม IP: 203.154.236.196 18 พฤศจิกายน 2551 14:58:20 น.

เข้าใจคิดพล็อตเรื่องเน๊าะ...แหล่ม   โดย: อุ้มสี 18 พฤศจิกายน 2551 19:30:57 น.

ตกใจกับตอนจบ แล้วก็มาตกใจอีกทีกับ คห.3   โดย: หยุ่ยยุ้ย 18 พฤศจิกายน 2551 19:49:12 น.

เรื่องนี้แฟนๆทำใจหน่อยนะคะ บอกไปแว้วว...ว่า แรงงง...... แต่สะท้อนสังคมนะคะ...ความเป็นจริงที่เราไม่อยากรู้หรอกว่ามีอยู่ เขียนขึ้นในช่วงหนึ่งที่มีข่าวมัวหมองเยอะๆ....... ............................................................ คห 5 ตกใจอะไรกะคห.3 เหรอ? เค้าเป็นแฟนคลับเรื่องสั้นของพี่นะ ทั้งหมดนั้น...ถือว่าเขาชม...   โดย: ทากชมพู 18 พฤศจิกายน 2551 19:58:01 น.

สวัสดียามค่ำ ทั้งพระและโจร ตกนรกหมด ผิดศีลทั้งคู่ แต่แก๊งข้างถนนผิดมากกว่า (ร้ายกว่าโจรและพระ)   โดย: กาแฟสดกะพรรณไม้งาม 18 พฤศจิกายน 2551 20:09:14 น.

กำลังอ่านเพลินๆ เหมือนถูกไฟช๊อตกระทันหันครับ... ยุคสมัยที่มีเรื่องวุ่นวายเกี่ยวกับพระ ทำให้วงนินทาของพวกผู้ชายมีเรื่องสนุกๆคุยกันมากขึ้นครับ   โดย: Insignia_Museum 18 พฤศจิกายน 2551 20:36:57 น.

งั้นก็แล้วไปเถอะ พี่อัยย์   โดย: หยุ่ยยุ้ย 18 พฤศจิกายน 2551 20:48:08 น.

ฝีมือร้ายกาจ มากๆ วาจะเขียนเรื่องจากจิตนาการที ปาดดด และปาดดด กันไปเลยค่ะ อย่างน้อยสามวัน เหงื่อน่ะคะ เคยแต่เขียนวิชการก็งี้แหละ จิตนนาการบรรเจิด แต่ถ่ายทอดไม่ได้ มายกนิ้วให้คุณชมพู อัยย์ค่ะ เอารูปนี้มาฝาก   โดย: Sweety-around-the-world 18 พฤศจิกายน 2551 21:04:07 น.

เรื่องสั้นวันนี้ไม่ค่อยถูกใจ ไม่มียิงกันอีกแล้ว ชอบแนวหวานๆมากกว่า หรือ แบบบู๋ๆยิ่งชอบเลย   โดย: ลุงแอ๊ด 18 พฤศจิกายน 2551 21:34:38 น.

โจรพุทธมามกะเจอเจ้าอาวาสลามกะ ซะแล้ว   โดย: HoneyLemonSoda 18 พฤศจิกายน 2551 21:49:20 น.

โห...คห. 12 คิดได้ไงเนี่ย เจ้าอาวาสลามกะ...   โดย: อัยย์ IP: 115.67.96.231 18 พฤศจิกายน 2551 21:55:09 น.

สวัสดียามดึก จะบวชเป็นเจ้าอาวาสเขาก็ไม่ยอมให้บวช บริจิต บาร์โดต์ เป็นอีกคนหนึ่งที่ชื่นชอบการแสดงของเธอ อีกคนที่อยู่ในสมัยใกล้เธอ ที่เรียกขานเธอว่าดาราเนื้อนมไข่ นักดูหนังอย่างคุณทากชมพูต้องรู้แน่นอน ขอให้จขบ.มีสุขภาพที่แข็งแรง ราตรีสวัสดิ์   โดย: กาแฟสดกะพรรณไม้งาม 18 พฤศจิกายน 2551 22:55:48 น.

คุณอัยย์ชมพู ไปมาแล้วนะ ...https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=the-universal-thought&group=5 แต่เจอเตือนมาแบบบนี้..........ขออภัยค่ะ เจ้าของ blog ยังไม่ได้ระบุหน้าหลักของ blog นี้....... เศร้าเลย   โดย: Sweety-around-the-world 19 พฤศจิกายน 2551 0:24:06 น.

คห 15 เข้าใจอะไรผิดแน่แร้ววว...   โดย: อัยย์ IP: 115.67.89.180 19 พฤศจิกายน 2551 7:40:17 น.

... วันนี้มีเวลาว่างนิดหน่อย เลยแอบมาอ่านเรื่องสั้นค่ะ ... สั้นได้ใจจริงๆ เลย ... กำลังเพลิน ... อ้าว จบซะงั้น ... ถ้าอยู่ในหนังสือ อุ๋มคงต้องไล่หน้าใหม่ หรือไม่ก็พลิกหาหน้าถัดไปอยู่แน่ๆ เลย ... ... จริงๆ แล้วช่วงนี้ยุ่งกับงานนอกค่ะ เลยไม่ได้ใช้เน็ต   โดย: SIMAKHA IP: 124.157.156.42 19 พฤศจิกายน 2551 8:52:03 น.

.....................   โดย: ใบไม้ดนตรี (benjarong9 ) 19 พฤศจิกายน 2551 9:30:08 น.

มาแว้ว มาแว้ว ...แต่ไม่ตกใจ ก็สมัยนี้หน่ะ ศรัทธาในผ้าเหลืองเราค่อนข้างจะร่อยหรอ เห็นข่าวพระทําอะไรวิบัติก็ไม่สะดุ้งแล้ว มันชาชิน เข้าใจว่าพระที่ดีมีมาก แต่พวกมาหากินกับศาสนามันฝังตัวแน่นไปหมด คุณอัยย์เขียนตั้งแต่จบใหม่ๆ (กี่ปีแล้วน้า ฮุฮุฮุ... ) ตอนนั้นคนอ่านคงสะดุ้ง สังคมเรา ชินกับเรื่องร้ายๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เศร้าเน๊อะ   โดย: เป๋อน้อย 19 พฤศจิกายน 2551 9:38:31 น.

อ่านจบแร้วววว เรื่องสั้น สั้นมั่กมากกกกกกก   โดย: ทาสบอย 19 พฤศจิกายน 2551 10:32:06 น.

ดีครับสหาย เปิดถึงนึกว่า ..มีคลิปวีดีโอเห็นดำๆ ไปบำบัดแล้วนะสหายย   โดย: ใบไม้ดนตรี (benjarong9 ) 19 พฤศจิกายน 2551 11:19:54 น.

โอ้...เป็นเรื่องเป็นราวจริงๆ สมจริงและมีอยู่จริงนี่นา...โจร ตำรวจ พระ ฯลฯ ผมก็มีข้อมูลแบบนี้ เขียนดีมั้ยเนี่ย ha ขโมย+โจร = ขโจย   โดย: pu_chiangdao 19 พฤศจิกายน 2551 11:26:57 น.

อิอิ...สหายก้อพูดเกินไป หรอไม่เกินนะ ชิบ...กาแฟ   โดย: ใบไม้ดนตรี (benjarong9 ) 19 พฤศจิกายน 2551 12:50:35 น.

สวัสดีครับทกชมพู มารายงานอากาศก็แล้วกันนะ เพราะไม่สะดวกอ่านหน้าจอเลยตอนนี้ เพราะเน็ตมือถือที่ดอยวาวีหลุดบ่อยมากเลย ที่เชียงดาวยังไม่หลุดบ่อยเท่านี้ ทั้งที่สัญญาณเต็ม เป็นเพราะอะไรไม่รู้ เลยยังไม่ได้อ่านเรื่องสั้นเรื่องนี้ ดอยวาวีอากาศหนาวเย็นสบาย พระจันทร์และดาวสวยตามปกติ แต่ถ้าคนขี้เหงาห้ามมาอยู่คนเดียว อาจกระทบกระเทือนต่อหัวใจได้ เพราะวิวสวยไม่อยากดูคนเดียว   โดย: พ่อพเยีย IP: 202.149.25.234 19 พฤศจิกายน 2551 17:26:17 น.

พี่สาวววว.... ผมไม่มีเวลาแวะมาเยี่ยมเลย ลงดอยมาก็หลายวันแล้ว งานยุ่งหูตูบ... แต่ก็ยังคิดถึงพี่สาวของผมอยู่เน่อ... ตอนนี้มาทักทายก่อน เดวจะกลับขึ้นไปอ่านละ... ^^   โดย: ฤทัยนาวา 19 พฤศจิกายน 2551 18:20:27 น.

แหม แฟนตรึมเลย พี่อัยย์ สงสัยต้องหาปลาหมึกมาปิ้งเสียแล้วค่ะ   โดย: หยุ่ยยุ้ย 19 พฤศจิกายน 2551 20:17:14 น.

เรื่องสั้นน่ะ ไม่ต้องลงหลายวัน อ่านไม่ทันใจเลย รีบๆลงเรื่องต่อไปได้แล้วนะอัยย์ ปล.ใครจะมาแย่งอาชีพขายปลาหมึกปิ้ง แต่ตอนนี้พอจะมีกินมีใช้ เลยเลิกขายก่อน ให้ยุ้ยขายแทนไป เห็นไปทะเลมาหลายเที่ยวคงตุนปลาหมึกไว้เยอะ   โดย: ลุงแอ๊ด 19 พฤศจิกายน 2551 20:55:08 น.

จะเข้ามาแต่เมื่อวานแล้ว คอมพ์เดี้ยงไปซะก่อน เรื่องนี้เขียนนานแล้วเหรอครับ ทำไมอินเทรนด์จัง เห็นเดี๋ยวนี้ปล้นร้านสะดวกซื้อกันเป็นว่าเล่น เหมือนกะไต้หวันเลย ปีก่อนผมเดินที่พัทยาก็โดนวิ่งราวกระเป๋า พวกไกด์ หัวหน้าทัวร์ นักท่องเที่ยว โดนกันเยอะเลย แต่จะไม่มีคดีรุนแรงเท่าไหร ที่พัทยานี่เยอะมากครับ ฉกชิงวิ่งราว แต่โจรสาวหุ่นอวบอั๋นนี้ครับ เจ้าอาวาสอาจจะชอบแบบนี้ผมก็ชอบเหมือนกัน แต่ยังไงโจรก็คือโจร ครับ ถูกต้องเลยครับ ถึงจะดูน่าสงสารตามท้องเรื่อง แต่ถ้าทำผิดกฎหมาย ก็ต้องได้รับโทษ เรื่องสั้นคุณทากชมพู มีจุดศูนย์กลาง เอ๊ะจุดไคลแมกซ์จุดหักมุมดีทุกเรื่องเลยครับ ซึ่งเป็นจุดเด่นของพวกเรื่องสั้นเลย   โดย: dj booboo 19 พฤศจิกายน 2551 20:59:29 น.

สวัสดีค่ำวันพุธ บาบาน่า สแตนวิค ไม่แน่ใจว่าได้ดูหนังที่เธอแสดงหรือเปล่าจำไม่ได้แล้ว ระยะนี้ยิ่งความจำยิ่งไม่ค่อยดี แต่ก็ต้องขอบคุณที่พาเธอไปเยี่ยมที่บ้าน เธอก็ไม่ชอบยางรถยนต์ที่ขวางถนนในกทม.เหมือนคนอื่นๆ ให้จขบ.มีสุขภาพที่แข็งแรง ราตรีสวัสดิ์หลับฝันดี   โดย: กาแฟสดกะพรรณไม้งาม 19 พฤศจิกายน 2551 21:20:08 น.

คิดได้เพราะโจรพุทธมามกะ น่ะแหละค่ะ ชอบเรื่องสั้นหักมุมแบบนี้ มาเกาะขอบจอ รออ่านตอนต่อไป อย่างใจจดใจจ่อ ความรู้สึกเหมือนตอนเด็ก เดินไปค้างบ้านคุณยายทุกเย็นวันศุกร์ เพื่ออ่านนิตยสารรายสัปดาห์เลย โดนตัดพ้อบ่อยๆ ว่ามาหายายเพราะคิดถึง หรือว่ามาอ่านหนังสือ   โดย: HoneyLemonSoda 19 พฤศจิกายน 2551 21:58:14 น.

ปลื้ม ๆ...มีเพื่อนมาอ่านอยู่เรื่อยๆ พรุ่งนี้ลงเรื่องใหม่ต่อดีกว่า...(ชักคึก)   โดย: ทากชมพู 19 พฤศจิกายน 2551 22:23:50 น.

คุณอัยย์ชมพู เข้าใจตรงกกันแล้วค่ะ คุณ21 โอ๊ยย ไม่อยากบำบัดแต่อยากแจมค่ะ ไปหามาได้ยังไงค่ะนี่ คุณอัยย์จะup เรื่องใหม่วารออยู่นะคะ ตอนนี้ยังอยู่ที่ทำงานค่ะ เมื่อวานทีแล้ว ซะลาใจเข้าblogนานไปหน่อย งานไม่เสร็จเลย จะฮา หรือโฮดีนะคะนี่   โดย: Sweety-around-the-world 19 พฤศจิกายน 2551 23:41:17 น.

แวะมาบอกราตรีสวัสดิ์หลับฝันดีค่ะ ตอนที่ 2 ของตลาดสามชุกแปะภาพแล้วนะคะ   โดย: อุ้มสี 19 พฤศจิกายน 2551 23:59:52 น.

...จบได้เห็นกรรมจริง ๆ เลยค่า...คุณอัยย์... แต่เจ้าอาวาสนี่น่าจะตกนรกลึกกว่า ไปอ่านเรื่องร้านชำเชย ๆ แล้วน้ำตาจะไหล จริงด้วยค่ะที่ร้านค้าจะขายของแพงกว่าห้างใหญ่ แต่ความที่ใกล้และคุ้ยเคยกันก็หยวน ๆ กันไป มีอยู่ช่วงนึงเคยไม่มีเงินติดบ้านเลย ได้อาศัยไปเชื่อของที่ร้านเอามากินใช้ ซึ่งทุกวันนี้ป้าแกเสียไปแล้ว ลูกหลานก็ไม่มีใครทำต่อ ... "ไม่มีอะไรที่ดีไปหมด ไม่มีอะไรที่เสียไปหมด" ... เฮ้อ...คิดถึงเรื่องเก่าอีกแระ แบบว่าชักจะอาวุโส...   โดย: ลิตช์ (Litchi ) 20 พฤศจิกายน 2551 3:42:12 น.

แรงจริงครับ ที่แรงก็คงไม่มีอะไรมากไปกว่า เราเป็นเมืองพุทธ การจะเขียนเรื่องราวอะไรที่มันพาดพิงเกี่ยวกับสถาบันที่เคารพเป็นสิ่งที่ต้องระมัดระวังอย่างยิ่ง แต่ในอีกมุมหนึ่ง เราจะปิดหูปิดตา ไม่รับรู้เรื่องราวที่มันเกิดขึ้นในสังคม ช่วยกันปิดบังเรื่องพวกนี้ไว้ เหมือนเอาทรายไปกลบอุจจาระสุนัข เป็นสิ่งที่น่าคิดพิจารณาอีกเหมือนกัน วันนี้ผิดพรุ่งนี้อาจถูก วันนี้ถูกพรุ่งนี้อาจผิด การจะตัดสินอะไรผิดถูก ยากมาก ขึ้นอยู่กับความคิด ประสบการณ์ สถานการณ์ ปัจจัยต่างๆ เข้ามาเกี่ยวข้องมากมาย ในฐานะศิลปินผู้สร้างสรรค์ ผมคิดว่าอยู่ที่เรามากกว่าว่าจะนำเสนอในมุมใด การตัดสินถูกผิดอย่างไรก็ปล่อยให้ผู้ชมผลงานตัดสินเอาตามความรู้สึกของเขา ผมเคยไปดูรูปของ อ.ถวัลย์ ฯ ก็ว่าแรง เหมือนเหยียบย่ำหัวใจชาวพุทธทีเดียว แต่ท่านก็เป็นหนึ่งในศิลปินที่ยิ่งใหญ่ของไทย แว๊กกก เผลอปล่อยความคิด จินตนาการออกมาอีกแล้ว งานของคุณทากชมพู สั้นๆ แต่สามารถสร้างความคิดได้มากมายจริงๆ กฏแห่งกรรม กระเทาะสังคม ฯลฯ สรุปว่ายอดเยี่ยมครับ   โดย: ชวนคุย 20 พฤศจิกายน 2551 9:14:04 น.

ขอบคุณมาก ขอบคุณทุกๆคนเลยค่ะ ความสุขของคนเขียนหนังสือ ไม่มีอะไรมากไปกว่า...มีคนได้มาอ่านค่ะ ส่วนจะดีหรือไม่ดี ชอบหรือไม่ชอบ เป็นอีกเรื่อง... กำลังเตรียมอัพเรื่องต่อไป เป็นเรื่องเบาๆ ไม่ให้แง่คิด   โดย: ทากชมพู 20 พฤศจิกายน 2551 10:28:02 น.

ร้ายกว่าโจรก็มีข่าวให้ได้ยิน พระนอกรีด   โดย: เขาพนม 20 พฤศจิกายน 2551 19:00:11 น.