Don't get around much anymore ประพันธ์ดนตรีโดยขาใหญ่บิกแบนด์ Duke Ellington เนื้อร้องโดย Bob Russell แต่แรกใช้ชื่อว่า Never No Lament เมือครั้งที่ยังเป็นเพลงบรรเลงต้นแบบใน ปี 1940 มาเปลี่ยนชื่อเป็นทางการเมื่อ Bob Russell เขียนเนื้อร้องเพิ่มเข้าไปในปี 1942
น่าเสียดายที่ดนตรีที่ได้มาไม่ใช่แนวบิกแบนด์อย่างที่ควรจะเป็น กลับมาในแนวบลูส์ แถมยังช้าจน..เฮือก... Don't get around much anymore มีคนเอามาแปลงเป็นสารพันสไตล์ ตั้งแต่วิลลี่ เนลสัน แฮรี่ คอนนิค จูเนียร์ (ในหนัง When Harry met Sally) บีบี คิง ร็อด สจ็วต (ในอัลบั้มบิกแบนด์) มาจนถึง พอล แม็กคาร์ทนี่ย์ ในสไตล์ร็อคแอนด์โรล?? แต่โดยส่วนตัวแล้วจะชอบแนวบิกแบนด์ของนาตาลี โคล
น้องหนูเสียงหวาน น่าจะหาเพลงช้าๆ เพราะๆ ลองร้องดูก่อนก็ได้นะ อย่างเพลง The very thought of you หรือ ถ้าจะเร็วหน่อยก็ L.O.V.E ก็ได้ ลองฟังเวอร์ชั่นของนาตาลี โคลดูก่อนจิ
โอ๊วววว เพลงนี้สุดโปรดเลยครับ เคยฟังแต่ Version ของ MC Buble' ฟังแล้วชอบมาก และคราวนี้ได้มาฟังอีก Version นึงซึ่งพี่ขวัญก็ทำได้มาตรฐานเยี่ยมเหมือนเดิม อย่างที่น้องๆในบล๊อกว่าล่ะครับ ถ้าแนวแจ๊สคงไม่มีใครเกินพี่ขวัญไปได้
พี่หมีบางกอกนี่ขอยกให้เป็นเจ้าพ่อแจ๊สตัวจริงเสียงจริงของบล็อคร้องเพลงค่ะ ฟังทีไรก็เคลิ้มล่องลอยทุกที
ฟังแล้วชักอยากจะลองเพลงสไตล์แบบนี้บ้างจัง พี่หมีว่าหนูน่าจะลองร้องเพลงอะไรดีอ่ะคะ แนวๆนี้