ตุลาคม 2552
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
22 ตุลาคม 2552
 

ลูกเป็นอะไร ตอนที่ 9

ระหว่างที่จับต้นชนปลายไม่ถูก
ก็เกิดเหตุการณ์แปลกแปลก

มีอยู่วันนึงดิฉันเปิดทีวีรายการใน UBC (4-5 ปีที่แล้วยังเป็น UBC อยู่หน่ะค่ะ) ประมาณว่าเปิดทิ้ง เปิดขว้าง เดินไปมาทำงานในบ้านอยู่ แว่บหันไปมองทีวี เห็นเป็นรายการที่มีการผ่าตัดก็ยังดูผ่านผ่าน ซักครู่ก็เป็นภาพเด็กหนุ่มวิ่งเล่นชู้ดบาส แล้วก็มีตัวหนังสือวิ่งวิ่ง จบรายการเขียนว่า

"หลังจากการ ผ่าตัด ผมพบว่า ผมสามารถใช้ร่างกายได้เป็นปกติ เหมือนวัยรุ่นทั่ไป ผมไม่มีอาการอะไรบ่งบอกว่าเป็น Dystonia อีกแล้ว"

แล้วก็จบรายการ

โอ๊ยๆ ๆๆๆๆ ดิฉันดูรายการนี้ไม่ทัน มันจบไปแล้ว อะไรเนี่ยะ แต่ก่อนแต่ไร คำคำนี้ไม่เคยผ่านเข้ามาในหัว อยู่อยู่ก็ได้ยินคำว่า Dystonia ติดต่อกันในระยะเวลาสั้นสั้น หรือมันจะเป็นลางสังหรณ์จริงจริง ลูกดิฉันเป็น Dystonia จริงจริงหรือนี่

รีบเปิดดู UBC Magazine เค้าบอกว่า จะมี Re-run อีก ในวันรุ่งขึ้น

เอาล่ะ พรุ่งนี้ดิฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น

..............

ตั้งหน้าตั้งตารอดูรายการนี้ ก็พบว่า เป็นรายการสารคดีโรคแปลกแปลก เป็นรายการของทางอเมริกา

ในรายละเอียดของรายการก็คือ เด็กหนุ่มคนนี้เค้ามีอาการ Dystonia ขั้นรุนแรง แบบว่าหงิกงอตั้งแต่กลางลำตัวขึ้นไปถึงศีรษะเลยทีเดียว เรียกได้ว่าเกร็งบิดเบี้ยวทั้งลำตัว

และได้เข้ารับการผ่าตัด เพื่อฝังอุปกรณ์ที่ดิฉันเคยกล่าวถึงไว้ในตอนที่ 7 (ไม่กล้าเรียกซ้ำ กลัวเรียกผิด หุ หุ) ในขณะที่ทำการผ่าตัด หนุ่มน้อยคนนี้รู้สึกตัวตลอดเวลา มือไม้หงิกงออยู่บนเตียงผ่าตัด คุณหมอทำการสอดใส่อุปกรณ์นี้ผ่านลำกล้องขนาดจิ๋ว ผ่านเข้าทางศีรษะ โดยเจาะเป็นรูนิ๊ดเดียว พอคุณหมอวางอุปกรณ์อันนี้ไว้ไนตำแหน่งที่ถูก....

ไม่น่าเชื่อ หนุ่มน้อยคนนี้ มือไม้หายหงิก บนเตียงนั่นเลย

แสดงว่า สมองคนเรามันซับซ้อนได้ขนาดนี้เลยหรือ???

แค่เอาไอ้เครื่องมือเล็ก เล็ก ไปวางทิ้งไว้เฉยเฉย ก็หายดีแล้วหรือ ?????

..........

วินาทีที่ดูรายการนี้จบ ดิฉันบอกได้เลยว่า ดิฉันดีใจมากกกกกก
ดิฉันกอดลูกซะแน่นนนนโดยไม่มีสาเหตุ บอกสามีว่า ดิฉันจะไม่กังวลอะไรอีกแล้ว ดิฉันรู้แล้วว่าไอ้โรคบ้าเนี่ยะ มันจะไม่ได้ทำให้ลูกดิฉันมีอายุที่สั้นลง ดิฉันจะไม่เสียลูกไปแน่

เอาล่ะ ดิฉันจะไม่เครียด ไม่ว่าลูกจะเป็นะไร ดิฉันมีปัญญาทำให้ลูกหายแล้ววว มีคนเก่งสามารถทำให้ลูกหายแล้ว

ไม่ว่าคนเก่งคนนั้นจะอยู่ที่ไหนก็ตาม ดิฉันจะหาให้เจอ

........
แต่ ตอนนี้ ลูกต้องทำ MRI ซะก่อน ซะที



Create Date : 22 ตุลาคม 2552
Last Update : 23 ตุลาคม 2552 9:11:34 น. 1 comments
Counter : 499 Pageviews.  
 
 
 
 
เป็นกำลังใจให้ค่ะ คุณแม่ต้องเข้มแข็งนะคะ สู้สู้
 
 

โดย: yinjoo IP: 110.164.47.9 วันที่: 23 ตุลาคม 2552 เวลา:15:26:03 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

rptperfect
 
Location :
Shanghai China

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]




นักเรียนนอก ทำงานไฟแรงอย่างดิฉันเมื่อ 15 ปีก่อน ไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่าจะมีวันที่ต้องมาเป็นแม่บ้านเต็มตัว ...สามีเองก็เอ่ยปากเองแท้แท้ว่าไม่ชอบภรรยาที่อยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือน ชอบผู้หญิงทำงาน
แต่...ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด เมื่อลูกคนแรกคลอดออก เราทั้งคู่ไม่ต้องคิดอะไรมากไปกว่า การได้ดุแลลูกด้วยตัวเอง

ตัดสินใจลาออกจากที่ทำงานโดยไม่ต้องคิดหน้าคิดหลัง ด้วยเงินเดือน 3 หมื่นบาท ใน 15 ปีก่อน ทิ้งทุกอย่างไว้ตรงนั้น ไม่รู้ซะด้วยซ้ำว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร ถามสามีแค่ว่า มั่นใจหรือไม่ว่าจะเลี้ยงเรากับลูกไปได้ตลอดรอดฝั่ง

ถามไปอย่างนั้น ไม่ต้องการคำตอบ เพราะได้ตัดสินใจไปแล้ว

เพราะลูก คำเดียว

[Add rptperfect's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com