BlogGang.com : : sushiboy69 : Tag กันจิง Tag กันจัง

Tag กันจิง Tag กันจัง

ไม่ได้เข้าเนตมาหลายวัน เปิดมาปุ๊บก็ต้องมางงกับการ Tag Tag เพราะโดนพี่ๆ Tag มาคับ ได้แก่ป้ากิโล / RaBBitMay / แบ๊น แบน / พี่ตุ๊กตา ไหนๆก็ไหนๆ ก็เล่นต่อซะเลย อิอิ

ใครที่ได้รับ Tag มา ก็ต้องเขียนความลับของตัวเอง 5 เรื่อง แล้วก็ส่งต่อให้คนอื่นอีก 5 คน

เรื่อง 1 - การนอนไปทั่ว

เนื่องจากเป็นคนกินนอนไม่เคยเป็นเวลา ดังนั้นเวลาที่มีเวลาหน่อยก็ของีบตลอด โดยเฉพาะเวลาเดินทางทุกครั้งจนเป็นเรื่องจนได้

ครั้งหนึ่ง จะกลับหอตอนดึกๆ หน่อย เลยหานั่งรถ EURO ที่มีคำว่ารังสิต เห็นปุ๊บก็ขึ้นเลย เดินดุ่มๆ ไปนั่งหลังสุดตรงหัวมุม ด้วยความอยากเป็นส่วนตัว และกลัวคนข้างเคียงสยองกับท่าอ้าปากรอดาวรอเดือน และอาจมีแถมด้วยเสียงกรนอันดัง 555
... หลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ตื่นขึ้นมาอีกที อ้าวววววว คนหายไปไหนหมด คนขับรถจอดรถกำลังจะล๊อกรถ

... แล้วที่นี่มันที่ไหน มองไปมองมาก็เห็นเป็นอู่รถ ด้วยความตกใจเลยรีบขนสัมภาระทั้งหลายเดินดุ่มๆ รีบลงจากรถก่อนที่คนขับจะขังเอาไว้ซะก่อน [เค้าก็คงตกใจไม่แพ้เรานะ 555] ก็ล่อนั่งซะมุมท้ายรถเลยนิ
... เดินวนไปมาซักพักก็ออกสู่ถนนใหญ่ โอ้ววววววววววว ตลาดรังสิต โชคดีจิงๆ ที่รถคันนี้สุดสายที่ตลาดรังสิต ไม่ใช่ออกไปต่างจังหวัด

อีกครั้งเด็ดๆ ก็คือ เตรียมงานนิทรรศการที่หอพัก ไม่ได้นอนติดกัน 3 วัน ทั้งวางแผนยันสร้างฉาก ง่วงเหนื่อยสุดๆ
... สรุปงานก็ออกมาเลิศ โดยตอนเย็นจะมีการแสดงบนเวทีด้วย
... เราก็เป็นคนถ่ายภาพ ถ่ายวีดีโอด้วย ไม่ได้นอนอีก ก็นั่งดูนั่งถ่ายไปเรื่อยๆ
... แต่เมื่อการแสดงดนตรีไทยเริ่มขึ้น ดุจดังเพลงกล่อมนอนชั้นดี ฟังๆๆๆ คร๊อกกกกกกกกก
... โครมมมมมมมมมมมมมมมมม

... ตกเก้าอี้สิจ๊ะ แบบว่าโยกไปข้างหน้า แล้วก็คว่ำไปเลย ในมือก็ถือกล้องวีดีโอตามหน้าที่ไปด้วย คนที่นั่งอยู่หันมาหมด ประมาณ 70 คนได้มั๊ง และที่ขาดไม่ได้ก็ประธานในงานที่หันมามองเราแล้วก็หันไปหัวเราะคิดคักกัน
... อืมมมมม เราก็จำไรไม่ได้ค่อยได้ละ แต่เพื่อนมันเล่าให้ฟังว่า พอเราลุกขึ้นมาก็ถามมันว่า "มีอะไรกันหรอ" ฮา [จะมีใครเชื่อมะเนี่ยยยยยย เนียนไม่ขึ้นละมรึง]

ส่วนกรณีการนอนแบบเบสิกก็คือ ไปซบคนข้างๆ [ที่ไม่รู้จัก] หรือไม่ก็กรน อาจมีหยอดน้ำจิ้มบ้างเป็นบางโอกาส

เรื่อง 2 กดลิฟท์ ไม่ดูชั้น

อันนี้ตั่งแต่สมัยก่อนนู้นนนนน ตั้งแต่หน้าลิฟท์เดอะมอล์รามด้านหน้ายังเป็นช่องตัวเลขระบบไฟวิ่งตามชั้น ไม่ใช่ระบบดิจิตอลเหมือนตอนนี้
... คุณป้าสุดฮาก็พาหลานชายมาถึง ก็ถามว่ากะตรงเลขเลยใช่มะ เราก็คับ ป้าก็กดๆๆๆๆๆ เอ๊ ทำไมกดไม่ลง
... สรุปว่ามันต้องกดตรงลูกศรขึ้นลงนิ [แตกทั้งป้าและหลาน]

... คนในลิฟท์เยอะจริงๆ พอเข้าลิฟท์ได้หน่อย ป้าก็ถามว่าจะไปชั้นไหน เราก็บอกว่าชั้น 2 ป้าก็กดชั้น 2 สรุปประตูลิปท์เปิดอ้าเลย แป่วววววววววววววววววววววว
... ก็นี่มันชั้น 2 อยู่นิ ก็ฮากะป้าต่อ คนในลิฟท์คงเคืองน่าดู [มรึงจะเล่นกันไปถึงไหนเนี่ย]

เรื่อง 3 เข้าบ้านใครเฉยเลย

ด้วยการที่เป็นช่างผมให้เพื่อนๆ บ่อย ก็เลยมีตามตัวไปตัดให้ตามหอนอกมหาลัยบ้างเป็นครั้งคราว และนี่ก็เป็นครั้งที่เหวอสุดๆ กะความไม่ดูตาม้าตาเรือ

วันนั้นพอคุยเสร็จก็เดินดุ่มๆ ไปบ้านพี่คนนั้น [เค้าเช่าบ้านอยู่กันหลายคน] ไปกะน้องสาวที่หออีก 2 ราย เราก็เดินไปคุยไป คุยเรื่องเครื่องสำอางอีกต่างหาก เราก็คุยติดลม

พอเดินไปถึงแถวนั้นเห็นบ้านหลังหนึ่งรั้วเปิดอยู่ คุ้นๆ ว่าใช่ก็เดินเข้าไปเลย น้องๆ ก็เดินตาเข้ามา
... เรามองเข้าไปก็เห็นคนนึง ยืนหัวออกมาจากบ้านมืดๆ เราก็เลยบอกว่า " มาหาพี่... คับ " พร้อมกับทอดสายตาไปรอบๆ บริเวณบ้านนั้น [เฮ้ย ทำไมแคร่มันหายไปฟระ แถมไม่มีหญ้าอีก]
... " ไม่มีครับ "
... " ... เอ่อออออออ ขอบคุณคับ "
... ไอ้น้อง 2 คนก็หัวเราะกันร่วน สรุปว่าเรามัวแต่เม้าท์เพลินเดินเลยมา 1 หลัง ป๊าดดดดดด

... ถ้าคนนั้นไม่อยู่ทักนี่คงเดินเข้าไปในบ้านแล้วนะเนี่ย แป่ววววว

สรุปพอเข้าบ้านถูกหลัง คนในบ้านก็บอกว่าพี่เค้าย้ายไปอยู่คอนโดแล้ว แป่ววววววววววววว รอบ 2

เดินกลับมาทางเดิม เซ็งเป็ด

เรื่อง 4 กินนมอัดเม็ด...

อันนี้ไม่มีอะไรมาก ตอน ม. ปลายก็มีเพื่อนดี คอยเล่นด้วยตลอด วันนั้นสงสัยว่างกันจัด เอานมอัดเม็ดมาให้เรากิน
... ก็กินสิคับ ของดีๆ ปล่อยทิ้งไว้ก็เสียดาย
... งั่มๆ ทำไมรสแปลกๆ ฟระ
... และแล้วเพื่อนก็เอากล่องมากให้ดูว่ามันเป็นนมอัดเม็ด... สำหรับคุณสุนัข!!!!!!!

เรื่อง 5 มีเพื่อนดีเป็นศรีแก่ตัว

เอ่ออออ ตอนอยู่ ม.3 โดนจับย้ายห้องคับมาอยู่เอาห้องที่สุดตรีนนนนนนนนน จิงๆ เรียนก็ไม่เรียน อาจารย์ก็หมายหัว แถมเรื่องแหม่งๆ นี่มาไม่เว้นแต่ละวันเลย เป็นช่วงนี่เฮ้วสุดๆ ในชีวิตแล้วมั๊งเนี่ย

ผนังห้องที่เรียนประจำจะเป็นไม้กระดานบางๆ คับ แล้วไม่รู้ยังไง สงสัยไม้มันจะไม่แข็งแรง เลยเกิดรูขนาดนิ้วชี้ลอดได้สูงกว่าหัวเข่าหน่อย มองเห็นทะลุไปยังอีกห้อง
... หลังห้องเราจะชิดกะหน้าห้อง ห้องข้างๆคับ
... ส่องไปเห็นอะไรก็คิดกันเอาเองนะคับ

... เวลาส่องทีก็จะมุงกันน่าดู กำแพงบางๆ มันก็เขย่าๆ ไม่รู้อาจารย์ที่เขียนกระดานดำอยู่จะรู้สึกถึงความสั่นไหวรึเปล่าเนี่ย
... มีอยู่ทีส่องๆ อยู่ อาจารย์เดินมาเห็น หัวใจจะวายตายเอา วงแตกกระเจิง

... สรุป ไอ้เพื่อนตัวดี 2 คนมันต่อยกันพอดี โดนเรียกไปทำโทษเลย เราก็รอดตัวไป

ส่วนเรื่องเฮ้วอื่นๆ ไม่ขอพูดถึงนะคับ

พอดีก่า เหอะๆ อุตส่าห์สร้างภาพมาตั้งนาน

Create Date : 15 มกราคม 2550

Last Update : 15 มกราคม 2550 14:23:23 น.

23 comments

Counter : 774 Pageviews.

เข้ามาดูความโก๊ะ

โดย: ป้าจะอิ๊บ IP: 222.123.32.130 วันที่: 15 มกราคม 2550 เวลา:15:10:58 น.

อ่านแล้วอย่างฮา

แบบต้องแอบไม่ให้คนอื่นเห็น เดี๋ยวเค้าหาว่าบ้า 555

โดย: เป๋อเหวอ IP: 124.120.175.24 วันที่: 15 มกราคม 2550 เวลา:16:51:47 น.

โดย: Nickky (Nickky

) วันที่: 15 มกราคม 2550 เวลา:16:55:22 น.

ขำเรื่อง นอนที่ซู้ดดด ฮาในความพยายามเนียน

โดย: akikosang IP: 61.90.150.170 วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:11:53:27 น.

น่ารักดีจ้า อิอิ นมอัดเม็ด อร่อยป่าว

โดย: Rabbitmay IP: 76.187.188.51 วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:0:21:49 น.

หลานป้าคนเนี้ย ฮา

มั่กๆ ชอบเรื่องในลิฟท์ที่ซู้ท ถามเจง หลานแป๊ะ จะเบนเข็มเอาดี กะเชิญยิ้มแล้วเหรอจ๊ะ

โดย: Geerorogunso

วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:20:04:43 น.

อิอิ น้องแป๊ะ น่าเปลี่ยนชื่อเป็นน้องเป๋อนะเนี่ย

โดย: แบ๊น แบน IP: 58.9.192.103 วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:21:11:38 น.

หวาดดีค้าบพี่ๆ ป้าจะอิ๊บ เป๋อเหวอ Nickky

- akikosang
สู้ตายคับ 555

- Rabbitmay
จำไม่ได้แล้วอ่า ประมาณว่าพอรู้ความจิงก็ลืมเอาดื้อๆ เลย 555

- Geerorogunso
แป่ววววว ไม่ได้เป็นคนฮาขนาดน้านนนน จิงๆ แล้วเป็นคนจิงจังกะชีวิตมั่กๆ

- แบ๊น แบน
จิงๆ แล้วที่เด่นกว่าความเป๋อคือความขี้ลืมคับ อย่างเช่น
... ไปทำผม ทิ้งกิ๊บไว้เป็นของที่ระลึกเสมอๆ ไม่ก็ผ้าเช็ดหัว
... ขึ้น Taxi ทิ้งมือถือให้เค้าซะงั้น 2 ตัวละ ตอนนี้เลยซื้อเน้นถูก
... ลืมเป๋าตังไม่ก็มือถือไว้ที่ร้านอาหาร พนักงานต้องวิ่งเอามาให้เป็นประจำ
... กล้องดิจิตอล หายไปแล้ว 3 ตัว

... ลืมชื่อคนที่เพิ่งรู้จักกัน บางคนคุยกันตั้งหลายวันยังจำไม่ได้เลย แต่เนียนไปเรื่อยๆ กลัวเสียน้ำใจ
... ลืมกินข้าว บางทีทำงานเพลินๆ เดินทางทั้งวัน พอตกเย็นรู้สึกเหยื่อยๆ มึนๆ เลยนึกขึ้นได้ว่าลืมกินข้าว
... ลืมวันลืมคืน ประมาณว่ามีชีวิตอย่างเลื่อนลอยมากๆ ไม่รู้เดือนรู้ตะวัน นอนกินไม่เป็นเวลา
... ลืมในสิ่งที่อยากจำ แต่จำในสิ่งที่อยากลืม [อันนี้ไม่ใช่นะ 555]

ใครเดินตามหลังคงได้ของไปเยอะเลยคับ

โดย: แป๊ะเองค้าบ (sushiboy69

) วันที่: 18 มกราคม 2550 เวลา:1:24:29 น.

ฮะ...ฮ่า..........

นึกแล้ว เรื่องของแป๊ะ เนี่ย.ต้องมี ฮา.........

อ่านแล้วก็อดยิ้มม่ายล่าย..........น้องเรา..........

งัยก็ขอบใจที่รับ Tag จากพี่ตุ๊กตา ไปอย่างดี น่ารักมากน้อง.........

คิดถึงเด้อ..........

โดย: tukata001

วันที่: 18 มกราคม 2550 เวลา:4:21:25 น.

อยากได้เบอร์ไว้ติดต่อคุณซูชิบอยน่ะค่ะ เพราะมีหลายคนบอกว่าแต่งหน้าสวย

โดย: AohAeh IP: 124.121.80.154 วันที่: 18 มกราคม 2550 เวลา:14:57:08 น.

- tukata001
คิดถึงเหมือนกันค้าบบบ

- AohAeh
ติดต่อได้ที่กรุ๊บบล๊อกนี้เลยค้าบ - สั่งงานทางนี้เลยจ้า -
ดูงานได้ที่กรุ๊บบล๊อก - ผลงานค้าบ -

โดย: แป๊ะเองค้าบ IP: 61.90.249.211 วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:0:11:53 น.

Cool Slideshows

Love to read ur blog.
OHM in USA

โดย: Thai crew inCaribbean now,-Somratchana (sochana9

) วันที่: 21 มกราคม 2550 เวลา:3:03:53 น.

รูปงานบอลจุฬา-มธ.ค้าบ

ตอนแรกว่าจะไปเชียร์เพื่อนที่เป็นลีด ฬ ซะหน่อย แต่ยังคงป่วยหนัก&กัวราเบิดอยู่เลยอดไปเรย งือๆ

//www.pantip.com/cafe/camera/topic/O5065791/O5065791.html
//www.pantip.com/cafe/camera/topic/O5065745/O5065745.html
//www.pantip.com/cafe/camera/topic/O5065648/O5065648.html
//www.pantip.com/cafe/camera/topic/O5065456/O5065456.html

โดย: juicyberry

วันที่: 21 มกราคม 2550 เวลา:9:08:53 น.

โดย: - ไ ก่ ต้ ม - IP: 202.90.118.137 วันที่: 21 มกราคม 2550 เวลา:14:13:59 น.

ปู่แหยม มารักๆกานม๊ายยยยยยยยย

ขนมสุนัข ของโปรดปู่แหยมม่าช่ายหยอ

ขำข้อสอง มั่กๆ พาลคนแก่มั่วงี้ได้ไง

รับม่ายด้ายยยยยยยยยยยยยยยยๆๆๆๆๆ

เอาคะแนนสิ่งนี้