|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
::: งาน :::
" ... my bugs ... " photo : ถ่ายเอง (olympus FV300 CLSM)
ซะป๊ะบันทึก ::
" ... เอาภาพเเบคทีเรียมาลงให้ดูเล่น (ไม่รู้จะเอาอะไรมาลงอ่ะดิ ^-^) ต้องอยู่กับภาพพวกนี้ทั้งวัน อธิบายกันหน่อย ไอ้ภาพดำ ๆ เนี่ย มันเเบคทีเรียเราเอง เเบบทางการหน่อย เค้าเรียก sludge หรือ floc ก็ได้ เรียกเล่น ๆ เรียก bug เหมือนเเมลงอ่ะ งานเรา เราใช้ bug พวกนี้เเหละ ไปบำบัดน้ำเสีย ได้จากไหน เราก็ไปเอามาจากพวกโรงบำบัดน้ำเเถวนี้ เเล้วก็มาเลี้ยงต่อในระบบเราเอง เป็นถังของเราเองเล็ก ๆ ก็เเหง ชื่อเค้าก็บอกอยู่ว่า น้ำเสีย เเสดงว่า ต้องสกปรก เเต่เราชิน มันงานเรา เเบคทีเรียพวกนี้ สกปรกเกินไป(สำหรับพวกเรา ถ้าถามมัน มันคงว่ามันสะอาด อยู่หรอก ว่าบ่ ??) ก็จริง เเต่มันสำคัญ ไม่มีไม่ได้ ... "
" ... ภาพที่เอามาลง เป็นภาพถ่ายจากกล้องจุลทรรศน์ เเบบนึง กำลังขยายเหมือนกล้องจุลทรรศน์ที่เคยดูกัน สมัยม.ปลาย เคยดูกันบ่ ?? เเต่มันคนละเเบบดิ หลักการไม่ยาก (เเต่ทำจริง ยังไม่ได้ซักที เเหะ เเหะ) ยกตัวอย่างนะในภาพนี้ เห็นมันเหมือน ๆ กัน ใช่ป่ะ เเต่จริง ๆ มีเเบคทีเรียตั้งหลายชนิดอยู่ในนี้ ทีนี้ถ้าอยากรู้ว่าในนี้ มีเเบคทีเรียชนิดไหนบ้าง เราก็ไปหา dna ของมันมา ก็ซื้อเอา เค้ามีขาย ไม่เเพงหรอก (ไม่ใช่เงินเรา ) ตอนเราสั่งซื้อ เราก็เเค่บอกเค้าว่า ให้ใส่สีลงไปด้วยนะ อย่างงี้ พอเราได้มา เสร็จสรรพเรียบร้อย ก็ใส่มันลงไปเลย ใส่ลงไปในตัวอย่างเรานี่ล่ะ dna ที่ใส่ลงไป มันก็จะไปจับกับ dna ในตัวอย่างของเรา เเต่ทีนี้ เเบคทีเรียเเต่ละชนิด มันก็มีรหัส dna ไม่เหมือนกันอยู่เเล้วใช่มั้ย (เหมือนคนอ่ะ) ผลก็คือ dna มันก็จะจับกันเป็นคู่ ๆ ถ้ามันจับกันสำเร็จ มันก็จะเปล่งเเสง ให้สีออกมา ตามที่เราใส่ลงไปเลย เพราะฉะนั้น ถ้าอยากรู้ว่ามีเเบคทีเรียชนิดไหนบ้าง เราก็ใส่ไปคนละสีดิ เวลาถ่ายภาพออกมา เราก็จะเห็นเเบคทีเรียชนิดต่าง ๆ มีสีคนละสีกัน เป็นไง ไม่ยากเนาะ เทคนิคที่ว่า เดี๋ยวนี้ บ้านเราก็ทำกันเยอะเเล้ว เเต่ส่วนใหญ่ เค้าจะคิดค่าใช้กล้องด้วย ก็ ok อ่ะ อย่างเเพง อยู่นี่ สบายหน่อย เค้าไม่คิดตังค์ไร เเต่เดี๋ยวกลับ ก็ต้องไปเสียตังค์เหมือนเดิม ... "
" ... วันนี้ไม่มีไร อยู่ lab ทำงานทั้งวันเหมือนเดิม เเอบหลับไปตอนเที่ยงมั้ง ก็สองสามชั่วโมง พอได้ กลับมาอัดข้าว อัดต้มยำหมูไปห้าชิ้น (นับมา) ทำไว้ เอ่อ ประมาณสองสามวัน (จนลืม) รสชาติ พอเเหลกล่าย รอบนี้ ไว้ก่อน รอบหน้า เอาจริง อ่ะ ลืมบอก (บอกใคร ??? งง) วันนี้เพื่อนเเขก ชวนกันไปอัดกาเเฟ ชื่อร้านอะตอมมิค บอมบ์ รึ อะตอมมิค บอย รึอะไรซักอย่างนี่ล่ะ เจอคนเวียดนาม พูดจากวนส้นตีน (ขออภัย) เหมือนจะดูถูก ทั้งคนไทย คนเเขกนะ ดูเเล้ว ถ้าจขบ.ภาษาอังกฤษกระดิกกว่านี้หน่อย คงได้ถามให้รู้เรื่อง มันพูดว่าไร อย่ารู้เลย ไม่ดีมาก ๆ คุณ ๆ จะรู้สึก 'โดน' เหมือนเรา เเน่นอน ถ้าได้ยิน เอาวะ โลกมันกว้าง กว่าที่คิด คนเรามีหลายเเบบ เทศมองไทย มีทั้งดี เเละไม่ดี เรื่องไม่ดี อย่าเก็บมาคิด คิดเเต่เรื่องดี ๆ ... "
เพลง :: that is what you are : was-a-bee :: ห้าทุ่มสิบเก้า :: อาทิตย์ที่เจ็ด เดิอนกันยา ::
Create Date : 08 กันยายน 2551 |
|
5 comments |
Last Update : 8 กันยายน 2551 11:19:41 น. |
Counter : 713 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: แค่ผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่ง (minporee ) วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:7:55:49 น. |
|
โดย: ต๋อย (Roseshadow ) วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:17:09:53 น. |
|
โดย: ภูติ วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:7:08:10 น. |
|
| |
|
Wild Strawberries |
|
|
|
|
ตอนแรกคิดว่างานศิลปะแนว abstract เสียอีกค่ะ
ชอบวิธีคิดของ จขบ ค่ะ ถ้าทุกคนคิดได้แบบนี้ ปัญหาในโลกคงน้อยลงเยอะเลยนะคะ