..


แล้วถ้าสักวัน
มันอยากมาอาศัยร่างมนุษย์ล่ะ .. ??

กี๊ด .. ไม่อยากจะคิด ..


ต่อไปมันคงจะมาครองโลก ..



..

อัพบล็อกละเหรอจ๊ะคุณก๊อบ บล็อกนี้ดาวเจิมไม่เกิดเลยสักดวง 555 ... วันนี้เอาเรื่องสัตว์ประหลาดมาเล่าให้ฟัง น่าสนใจจังเลยค่ะ แต่ว่า อธิบายมาค่อนข้างละเอียดขนาดนี้ แถมรูปหนังสือก็เอามาลง แล้วตัวเองจะไม่อธิบายที่มาที่ไปของคำซักหน่อยเหรอจ๊ะ ... หนังสือของ Jules Verne เนี่ย เราเคยอ่านเล่มนี้กับแปดสิบวันรอบโลก ดูหนังด้วยล่ะ

มาดูชื่อเจ้าตัวนี้กันดีกว่า (ขออธิบายมั่ง ร้อนวิชาอ่ะ 555) ... Candidatus Desulforudis audaxviator

candidatus = สีขาว, เรืองแสง (มันสีอย่างนั้นเหรอตัวเอง)
de+sulforudis = ดูดสารซัลเฟอร์
(audaxviator < audax + viator)
audax = บ้าบิ่น กล้าหาญ (engl. bold)
viator = ผู้เดินทาง (engl. traveller)

ธรรมชาตินี่มห้ศจรรย์นะ ยังมีสิ่งให้ค้นหาอีกเยอะเลย ... อีกหน่อยตัว "bold traveller" มันจะกลับมาอยู่บนผิวโลกอีกมั้ยน้อ ป่านนี้มันอาจสร้างอาณาจักรอยู่ใจกลางโลกแล้วก็ได้นา

คุณก๊อบก็เคยเรียนวัดเลียบเหรอ 555 ตลกดี เหมือนเป็นแฟชั่น น่าเบื่อสุดขั้ว ไปเรียนแล้วทรมาน โดดก็ไม่ได้ แถวนั้นไม่ใช่ถิ่นเรา (ปอหกยังริอ่านจะโดดอีกนะ) ... เดี๋ยวจะทายชื่อรร.ตอนม.ปลาย ตอนนี้ขอไปคิดก่อน อิอิ ^^

เราก็ว่าจะไปมุดรูในดินอยู่ละเหมือนกันนะคุณก๊อป

เราอาจจะเป็นชนิดที่สองก็ได้ โหะ โหะ

หวัดดีตอนเที่ยงของที่นี่จ้า ส่วนที่โน่นก็คงซัก 5 ทุ่ม ใช่ป่ะ

เอ๊ะก่อนอื่นขอสงสัยก่อนว่า ดาวเจิมหายไปไหน พี่พรุนรีบมาเร็ว ๆ เข้า พี่ก๊อบเค้า up blog แล้วน๊า

โหน่าสงสัยเจ้าแบคทีเรียตัวนี้จังเลยอ่ะ ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว

ดีจังไม่ค่อยรู้เรื่องวิทยาศาสตร์เลยอ่ะ วันหลังเอามาลงอีกนะ (ขนาดไม่ค่อยมีเวลา up blog นะเนี่ย นับถือ ๆ )

ส่วนหนังสือ Jules Verne ไม่เคยอ่าน ไม่รู้จักด้วยอ่ะ

พี่เอ็มขา สุดยอดนักแปล รัศมีความร้อนพุ่งออกมาเลยอ่ะ


เพลงเพราะดีอ่ะ ความหมายดีด้วย ชอบ ๆ

แล้วมีนจะไม่กลายเป็นแบคทีเรียพันธุ์ใหม่เหรอเนี่ย ไม่ชอบกินข้าว เบื่อข้าว เบื่อ(อาบ)น้ำ แต่แบคทีเรียพันธุ์นี้ต้องการความรักและกำลังใจจากเพื่อน ๆ ในบล็อกจ้า

ไปดีกว่า
ไปหละ
แต่ยังไม่ไปจริง ๆหรอกน่า

ขอให้มีความสุขกับการทำงานน๊า
สู้ ๆ สู้ตาย

โอว์ อึ้งกับคห.สองเล็กน้อย ลืมไปตัวเองเซียน latin นี่นา พลาดเเฮ๋ม

คุณเอ็ม เเล้วงี้ใครจะสนใจอ่านเรื่องของเราล่ะเนี่ย สงสัยเอาเเต่อ่าน คห.ของตัวเองซะหมด

เเหะ ๆ ล้อเล่นจ้า ขอบใจที่เอามาเเบ่งปัน เราก็ไม่รู้หรอก ความหมงหมาย ส่วนใหญ่ชื่อเฉพาะพวกนี้ ก็จำ ๆเอาเเต่ตัวเองเเต่ตัวเองนี่สุดยอดจิง มันไม่ได้เเปลกันง่าย ๆ เลย นับถือ ๆ

มะ คุณคนอ่านมาดูคำอธิบายเพิ่มเติมกัน ไหน ๆ คุณก็เผลออ่านมาถึงตรงนี้เเล้ว

candidatus = หมายถึงเเบคทีเรียที่มันยังเอาไปเลี้ยงเชื้อต่อไม่ได้ คือเจอเเล้ว ตั้งชื่อเรียบร้อย (อย่างเช่นเจ้า bold traveler นี่ล่ะ) เเต่ยังไม่มีใครหาวิธีเลี้ยงหรือขยายพันธุ์มันได้

เเต่ที่คุณ discupular เเปลอย่างนั้นก็ถือว่าถูกต้องเพราะอีกความหมายนึง คือ สีขาวของเสื้อกาวน์ ซึ่งเค้าจะไว้ใส่กันตอนที่จะเลี้ยงเชื้อนั่นเองครับ (อันนี้เค้าไปค้นมาให้ตะกี้)

ส่วน de+sulforudis หมายถึงเเบคทีเรียพวกนี้ ได้รับพลังงานจากกระบวนการเปลี่ยน (หรือลด = de) สถานะทางพลังงาน (oxidation) ของซัลเฟต ให้กลายไปเป็นซัลไฟด์ครับผม

ส่วน audaxviator คิดว่าาคุณเอ็มเเปลได้ชัดเจนดีมากเเล้วครับ

ขออนุญาติมาตอบในนี้นะคุณเอ็ม คนอ่านจะได้รู้สึกสนุกกับการเเปลของคุณเอ็มไปด้วย^-^

พิมพ์ผิดด้วยอ่ะ

น่าสงสัย ต้องเป็นน่าสงสารต่างหากหละ แต่เดี๋ยวนี้มันขึ้นมาอยู่บนโลกแล้วใช่ป่ะ ชีวิตของมันน่าอัศจรรย์จังเลยอ่ะ อยากเห็นบ้างจัง

แบคทีเรียตัวจ้อยต้องการเพียงแค่ 3 อย่างในการใช้ชีวิต

แต่คนเรานี่ซิต้องการซักกี่อย่างกัน ถึงจะสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างมีความสุข

ความต้องการไม่มีที่สิ้นสุด ไม่มีจักจบสิ้น (เริ่มซีเรียสแระ )

ไปดีกว่า
สู้ ๆ สู้ตาย

โอย..อ่านจบ แอบงงเล็กน้อย
สรุปได้ว่านักวิทยาศาสตร์เจอสิ่งมีชีวิตชนิดใหม่ที่สามารถอาศัยอยู่ใต้ผิวโลกที่ลึกมากกกก โดยสามารถปรับตัวให้เข้ากับสภาวะภายใต้เปลือกโลกนั้นได้อย่างอยู่รอดสวัสดิภาพ โดยต้องการแค่ ซัลเฟอร์ ไฮโดรเจน และน้ำ

แง่ม..จับใจความได้ถูกต้องมั๊ยคะ ไม่สามารถกลับไปอ่านได้อีกรอบ เพราะเวียนหัว

bold traveler เรื่องราวของเขาน่ารักดีค่ะ ดู Independent ดีน๊า

ประกับเพลงของเฉลียงดูเข้ากันเหมือนกันนะ

อ๊ะ ดีเลย ให้นักวิทยาศาสตร์มาอธิบายแบบนี้ ค่อยยังชั่วหน่อย

เดี๋ยวไปดื่มกาแฟก่อนจ้า

โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง
แปะไว้ก่อนฮะเจ้านายฮะ ยังไม่ได้อ่าน
แด๋วหาไรกินก่อน แด๋ววกมาใหม่
กรี๊ดดดดดดดดด เพลงน่าร้าาาาาาาก มากมาก
ดึ๋ง ดึ๋ง ดึ๋ง

กลับมาทายปัญหาต่อ โรงเรียนตัวเองสีเหมือนรร.เค้า แต่เพิ่มสีขาวเข้าไปป่ะ นึกถึงโรงเรียนนี้อ่ะ เพราะเค้าดังทางสายวิทย์อยู่เหมือนกัน แต่คงไม่ใช่ทวีธาใช่มั้ย (นึกถึงเหมือนกัน แต่โน้มเอียงไปทางอันแรกมากกว่าจ้ะ ^^)

ใช่แล้วล่ะ เพลง In My Life ที่ดังในบ้านเราก็เพราะโฆษณษสบู่ลักซ์ ... ส่วนเพลงที่เราชอบฟัง คุณก๊อบก็เดาถูกส่วนนึงนะ คือเราชอบเพลงที่เป็นอะคูสติก แล้วก็ชอบพวก woodwind มากกว่า brasswind ... ชอบฟังแบบพิจารณาทุกเสียงเครื่องดนตรีอ่ะจ้ะ ... อย่างที่ตัวเองฟังกับที่เราฟัง มันค่อนข้างคนละสไตล์เลยนะ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็ขี้นกับแต่ละเพลงด้วยล่ะ

ป.ล. คนข้างบนคงหายเจ็บคอแล้ว เพราะกรี๊ดไปทั่วเลย

..


เพลงเมื่อตอนบ่าย ..
ทิเอา Snow Dance ของ Depapepe ลงอ่ะค่ะ

เพลงนี้เพิ่งเปลี่ยนเมื่อสักพักนี่เอง
พอดีเปิดฟังจากในเครื่องเมื่อเย็นตอนนั่งทำงาน
ฟังแล้วมัน ... พริ้ว .. พริ้ววว ....... ดี
ก็เลยคิดว่าลองหามาลงให้คนอื่นฟังด้วยดีกว่า

พี่สบายดีนะ ..
ทิมาบล๊อกพี่ทุกวันแหละ
แต่ไม่ค่อยได้ทิ้งเมนต์


เห็นพี่สบายดีบ้าง เครียดบ้าง หายไปบ้าง
แต่ก็เห็นกลับมาเขียนบล๊อกได้ก็สบายใจแระ


ถ้ากรุงเทพติดอันดับเมืองเหงา
ทิว่าเชียงใหม่ก็คงไม่แคล้วเหมือนกันล่ะมั้ง
สิ้นปีนี้จะพาคนเหงาไปเหยียบเมืองเหงาทางเหนือ
อี๊ดมันจะไปบ้านทิอ่ะ ..


จะเอาของฝากเป็นน้ำพริกหนุ่ม .. เหมือนเดิมมั้ย ..


..

มาแล้วฮับป๋ม อิ่มแป้

เม้นต์บล็อก: Journey to the Center of the Earth เห็นปุ๊บมีอย่างเดียวที่นึกถึงคือหนังปีห้าเก้า เพราะเรื่องนี้เพิ่งได้ดูรอบที่สามสิบแปดไปเมื่อไม่นานมานี้เอง (ทีวีที่นี้เอาหนังเก่ามาฉายซ้ำฉายซาก แต่หนูก็ดู ฮ่าๆๆ) ดูแล้วสนุกดี แอฟเฟ็กซ์สมัยเก่ามันจี๊ดจ๊าดได้ใจดี เหมือนหลุดเข้าไปในไทม์แมะชีน เรามีของปีนี้ด้วยนะแต่ยังไม่ได้ดูดองไว้ก่อน คุณดูยังเค้าว่าไม่ค่อยเท่าไหร่

ส่วนเรื่อง Candidatus Desulforudis audaxviator ไม่เคยรู้มาก่อนเลยค่ะ ที่ว่าคุณทำแล็ปไรนี่คืออยู่กะพวกเจ้า เเบคทีเรียทั้งวันเลยใช่ป่าว อ่านไปแล้วก็แอบงงตามเพราะความรู้ทางด้านวิทยาศาสตร์เราต่ำมากๆค่ะ เรียนศิปล์ภาษามาก็งี้ เรียนวิทย์-คณิตฯ ทีไรเป็นอันต้องใช้ความพยายามมากกว่าคนอื่นเป็นเท่าตัวทุกทีไป ว่าแต่เจ้า bold traveler ผู้มีทักษะและความสามารถในการปรับตัวอันน่าทึ่งนี้ หน้าตามันน่ารักป่าว คงประหลาดแหละเนอะ เห็นด้วยว่ามันสมถะมากแต่ว่ามันโดดเดี่ยวไปหน่อยนะ มันอาจจะมีความสุขตามแบบของมันก็ได้เพราะมันไม่ใช่สัตว์สังคม

ว่างๆเอาอะไรที่น่าสนใจมาให้อ่านอีกนะ แต่ว่าต้องเอาเพลงมาลงให้มันเพราะๆหล่ะ เอามาเป็นตัวล่อ ฮ่าๆๆ เรื่องแถ็กที่ได้มาจากน้องคนสวยตะเองไม่ต้องรีบนะ เค้ากลัวโดนแถ็กต่อน่ะ

แด๋วไปไปรษณีย์ก่อน ไปซื้อซองกะแตมป์ แด๋วมานอกเรื่องใหม่ ไม่ต้องกลัวเค้านะตะเอง

^
^
comment no.13 yeah yeah

แอบอัพโดยไม่บอกหนู มีงอน

แต่ว่าหนูได้ Lucky Number (Slevin) he he ha ha

อ่านคอมเม้นท์ กะทิ พอดี

(ใครเหงาคะไอ่คุณทิ มีแกอะจิตตกเหงาคนเดียว) 5555

ไอ่นี้ ...

ขออภัยนะคุณก๊อป ที่มาทักเพื่อนเราในนี้


อุ่ย!!! ลืมหวัดดีเจ้าบ้าน โหะๆๆ
ยกมือไหว้ผู้สูงวัย

ทายถูกด้วย บังเอิญจัง จริงๆไม่ค่อยรู้จักโรงเรียนนี้เท่าไหร่ แต่พอดีมีเพื่อนจากที่นี่คนนึงนะ ตอนปอตรีเรียนเอกเดียวกันเลย (เป็นไข่แดงของเอกเรา อิอิ) แล้วก็เคยประคารมกับอาจารย์สอนเยอรมันที่รร.ตัวเองไปหนนึงในงานจุฬาวิชาการ (ตอนนั้นไม่รู้ว่าเค้าเป็นใคร ) ก็เท่านั้นล่ะที่รู้จักรร.นี้ ^^ ... ทายถูกมีรางวัลให้ป่าว อิอิ ... เราไม่ได้เป็นนักดนตรีหรอกคุณก๊อบ เป็นแค่คนรักเสียงเพลงเท่านั้นเอง แต่ก็เล่นดนตรีได้เป็นปี่เป็นขลุ่ยอยู่นะ

เอาละ พอก่อน คอมเม้นต์แต่ละอันไม่ค่อยได้เกี่ยวกะเจ้าตัว bold traveller สักนิดเลย 555

กรี๊ดดดดดดดด หนูเพิ่งเห็นเม้นต์คุณก๊อบบ้านน้องเอ็ม

จุ๊ จุ๊ อยากฟันน้องเอ็มเป่าขลุ่ยป่าว อยากฟังตามมา ชู่ว์.....

เห็นป่าว ใน "ห้องเก็บของ" บ้านเค้าอ่ะ อิอิอิ

โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง

^
^
กรี๊ดดดดดดดดดด พิมพ์ผิด "อยากฟัง" ไม่ใช่อยากฟัน

มาแล้วฮับป๋ม คราวนี้มารักษาตำแหน่งเม้นต์ยาวยอดเยี่ยม

นอกเรื่อง: ทายปัญหาเรื่องโรงเรียนไรกัน อยากมีส่วนร่วมแต่ไม่รู้เรื่อง ไม่ได้เป็นเด็กเทพฯอ่ะ แต่น้องก๊อบคะพี่ขอเตือนไว้ก่อนว่าอย่าไปถามไรน้องเอ็มบ่อยนะ เพราะคุณเธอเป็นสาวเก่งที่ช่างสังเกตุมากๆ ไม่เหมือนใครตัวจริง โดดเด่นน่ะ รู้ตัวป่าวน้องเอ็ม ขนาดชื่อพี่เธอยังสามารถ เหอะ เหอะ คือเธอคนเดียวเท่านั้น... แล้วก็ขอบคุณมากค่ะสำหรับคำอธิยายภาษาละตินเพิ่มเติม พี่ชอบมาก เวลาหนูร้อนวิชา กำลังนึกภาพตามไปด้วยว่าก่อนพิมพ์อ่ะได้หักนิ้วมือแคร็กๆ และเอียงคอซ้ายขวาหน้าหลังก่อนพิมพ์ป่าว ฮ่าๆๆ

ตะเองชอบมิวสิคบ้านเค้าจริงอ่ะ ใช่มันดูคิกขุน่ารักเนอะ เค้าก็ชอบอ่ะ แต่มันแอบลามกด้วยนิดหนึ่ง.. take her to the Christmas dance maybe now I'll get in her pants...whatever 555... ถ้าเค้าเอามิวสิคน่ารักมาฝาก ตัวเองอย่าลืมที่พูดหล่ะ ว่าจะตบรางวัลอย่างเลิศ เพลงวงนี้เค้าไม่ได้ฟังนานแล้วอ่ะ พอดีจัดไฟลล์ใหม่เลยเอาออกมาฟังอีก แนวนี้ตะก่อนฟังเยอะมากช่วงก่อนเค้าอายุซาวขวบปี๋ ตะเองหาหมอช่วง work hard like a dog น่ะเหรอ แล้วก็อย่าลืม sleep tight like a dog ด้วยหล่ะ

'นี่ยูจะให้อายถอดอีกม๋าย ?' ภาษาอังกิดตะเองสำเนียงเเขกเหรอ ทุกวันนี้เค้าฟังออกสบายมาก พอดีเค้าคุมเอเชียใต้น่ะ โทรไปอินเดีย ปากีสถาน ศรีลังกา บังคลาเทศ บ่อยเหมือนกัน แรกๆลมแทบจะใส่ พูดไรกันป้าดโทะ เร็วขนาดหนูบ่าฮู้เรื่อง หลังๆเริ่มปรับตัวได้หนูก็รัวใส่แขกมั่ง ส่วนเรื่องที่ตะเองไปแก้ผ้าต่อหน้าหมอน่ะ เค้าขอโนคอมเม้นต์ค่าาาา ฮ่าๆๆ

ตะเองแอบดีใจด้วยเหรอที่เค้าหายดีขึ้นแล้ว โด่ว... เมื่อวานยังสั่งน้องเอ็มหาไม้ตีหัวเค้าอยู่เลย แต่ว่าหนูหัวแข็งค่ะ ไม่หน้าสามก็เอาไม่อยู่ เอาละนะ จะเล่าละนะ เรื่องไปเล่นสกีน่ะ ยังอยากฟังป่าว ช่างเหอะ เล่าเลยละกัน ก็ไม่มีไรมากหรอก คือเค้าหัดเล่นสกีครั้งแรกในชีวิตราวสี่ปีก่อน คงคิดภาพตามได้ มาหัดเล่นตอนแก่แล้ว ต้องไปหัดตรงลานทดสอบ หรือที่เรียกว่าลานอุ่นเครื่องรวมกะเด็กๆอ่ะ มีตั้งแต่สามขวบขึ้นไป ร้องไห้กระจองงองแง สองวันแรกเล่นไม่ได้เลยเพราะขาสั่นเจ็บโคตร หัดมันอยู่นั่นแหละทั้งวัน จำได้ว่าวันที่สองหัดแล้วหัดอีกจนเกือบเย็นมันไม่ไหว โมโหตัวเอง จนถึงกับนั่งร้องไห้เลย ประมาณว่าทำไมแค่นี้ก็บังคับตัวเองไม่ได้ แต่หนูก็ไม่ย่อท้อ หัดมันทุกวันแต่ก็ยังไม่กล้าไปเล่นตรงลานจริง เพราะมันสูงชันและกลัวไปตัดหน้าคนอื่นเค้าด้วย ปีปีหนึ่งมีคนขาหักเยอะ ไม่อยากเป็นสาเหตุให้คนอื่นได้รับบาดเจ็บ สรุปปีแรกก็เลยเล่นแค่ลานทดสอบรวมกะเด็กๆ ไปก่อน แต่ก็มีคนแก่คนอื่นมาหัดเหมือนกัน เค้ามาฮึดเอาจริงๆเลยก็ช่วงโอลิมปิคฤดูหนาวปี 2006 ที่อ.ประวัติ นาควัชระ แกร่วมแข่งน่ะ เป็นตัวแทนประเทศไทยคนเดียวที่มาแข่ง เราก็ดูถ่ายทอดสดทางทีวี แกก็แก่นะ ไม่ได้แข่งหวังเหรียญอะไรแต่ก็ยังมาเข้าร่วม คงเพราะใจรัก ปีนั้นเราเลยขึ้นกระเช้าแรกๆก็ยังไม่กล้าเล่นเสาแดง เล่นฟ้ากะเหลืองไปก่อน หลังๆมากล้าบ้าบิ่นมาก จำได้ว่าเล่นลานเสาแดงครั้งแรกหัวคะมำตีลังกาลงมาตลอดทาง แต่ก็ไม่เคยมีไรหักสักอย่าง... ล่าสุดก็ตอนเมษา-พฤษภาที่ผ่านมา เค้าก็ไปเล่นแหละ วันนั้นเสี่ยงมากๆ เพราะเค้าขึ้นเสาแดงบนยอดสุดราวๆ สามพันเมตร ลบ -18 ถึง -20 องศาซี ไม่รู้ลมเท่าไหร่แต่รู้ว่าวันนั้นมองไม่เห็นอะไรเลย ฟ้าปิด หิมะตกตลอด ทุกอย่างตรงหน้าเห็นเป็นสีขาวออกหม่นๆ แม่แต่หลุมเวลาแล่นสกีลงมาก็ไม่เห็น เสาที่เป็นสีๆก็จะเห็นแค่ตอนลงมาถึงใกล้ๆ แต่เค้าได้เลือกแล้วที่จะลงดอยมาด้วยสกีแทนที่จะเป็นกระเช้า จำได้ว่าหัวคะมำสามสี่ครั้งแล้วก็ต้องหยุดพักทุกๆ 2 นาทีที่สกีลงมา ขาสั่นไปหมด ใช้เวลาเกือบครึ่งชั่วโมงแหนะ แต่มันก็เป็นประสบการณ์ที่จะไม่มีวันลืมเลย เพราะหนูคงไม่ทำอีกแล้ว...

คิดว่าเม้นต์นี้คงยาวพอกับตำแหน่งแล้วหล่ะ

ป.ล. ตะเองอ่ะ แค่ตะเองตั้งใจจะส่งการ์ดมาให้เค้า เค้าก็เป็นปลื้มเต็มแก่ละของมหาลัยก็ได้ อะไรก็ได้ ว่าแต่อยากได้ของที่ทำงานเค้าป่าวหล่ะ ปีๆ หนึ่งเหลือเพียบเลย ไม่สวยก็ไม่ว่ากันจ้า เค้าสบายๆ แต่ถ้าตะเองเลือกได้เค้าเอาสีฟ้านะตะเองนะ

กำลัง ปรับตัวเหมือนกัน

ปรับให้อยู่ในสภาพที่อยู่..โดยไม่มีเธอ





อุ้ยยยน้ำเน่ารอบดึก...แหะๆ

^
^

เค้ามาเจอเม้นต์อย่างข้างบนแล้วดิฉันเกิดอาการตาลาย วิงเวียน และ อยากขอมอบชื่อทางวิทยาศาสตร์ให้แก่สิ่งมีชีวิตด้านบนว่า

longissime scribens canis niger

เข้ามาอีกแล้วเด้ออ้ายก๊อบ

เบิ่งฮั่นน้องหล่าไปบอก Good night ที่บล็อกเอื้อย ๆ ทั้งหลายมา บ่ฮู้ซิได้รับกันบ่ แต่คันบ่ได้รับก็บ่เป็นหยัง เพราะน้องหล่าคิดว่า ความคิดฮอดมันส่งหากันได้ทุกยาม เพียงแค่เรายังคิดฮอดกันอยู่

คืนนี้อ้ายก๊อบคือซิงานหนักหลายแม่นบ่ จังใด๋ก็กินข้าวหลาย ๆ เด้ออ้ายเด้อ (แต่ว่ากินหลายมันซิอ้วนหลายดิ)

แต่ว่าจังใด๋น้องหล่าก็ฝากสายลมหนาวหอบเอาแฮงกายแฮงใจไปให้อ้ายแล้วเด้อ ได้รับบ่ ก็บ่เป็นหยัง ดูแลเจ้าแบคทีเรียของอ้ายให้ดี ๆ แล้วก็ดูแลเจ้าของแบคทีเรียดี ๆ ด้วย

น้องหล่าขอลาเข้านอนก่อนเด้อ

คันอยู่โดนกว่านี่ เอื้อยพรุนซิโดนโค่นบัลลังก์เจ้าแม่เม้นยาว (ตำแหน่งนี้ให้เอื้อยพรุนคนเดียว)

ไปก่อนเด้อ อ้ายเด้อ คันบ่ไปกะซิถูกเว่าขวันข้ามบล็อกอีก (555)

ไปเด้อ

ครูบ้านนอก สู้ ๆ สู้ตาย

โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง

"เรื่องไปเล่นสกีน่ะ ยังอยากฟังป่าว ช่างเหอะ เล่าเลยละกัน ก็ไม่มีไรมากหรอก"

^
^

ดูเอาไว้นะคุณก๊อบ ...

"ก็ไม่มีอะไรมากหรอก" ยังขนาดนี้

ถ้ามีจะขนาดไหนล่ะนั่น

555 บล็อกนี้ปรับนานเน๊อะ คุณก๊อป

ตะกี้เข้ามาแล้วลืมว่าจะตอบว่าอะไร นึกออกแล้วคุณก๊อบ เหอๆๆ

เรื่องเม็ดขนุน นี่คงต้องนำเสนอไปที่ชิคาโก้ ให้ท่านช่วยคิดว่า จะเป็นไปได้มั้ย เผื่อท่านจะสนใจ สั่งเม็ดขนุนจากตาก เลาะชายแดนพม่า ส่งไปให้ท่านคิด ถ้าเราจะไปเรียนเพื่อนำมาวิจัยคงช้าไป

ปล.ท่านที่ว่า คือ เพื่อนเราที่ไปเรียน ด๊อกเธอ อยู่โน้นนนน ด้าน ไซน์ foot แต่ท่านกลับบอกว่า "แกฉันติดใจแระ ทำงานได้เงินเยอะหวะ" เรื่องเรียน แถๆๆ ไปเรื่อยๆ ก่อน

มาแล้วตะเอง คิดถึงเค้าป่าว หงิง หงิง เพิ่งไปบ้าน Emmy กะ Aeon Eath มา เหอะ เหอะ เหอะ

คุณอี๊ดหาว่าพวกเราดองบล็อก ยังอัพกันได้ไม่เต็มสองวันเลยเนอะตะเองเนอะ เค้าชอบไปเห่าบ้านคนอื่นตอนเจ้าของบ้านหลับอ่ะ เวลาตื่นมาเจอเม้นต์เค้าจะได้มีรอยยิ้มกันถ้วนหน้าไง

จริงอ่ะ เค้าก็ไม่ได้อะไรมากกะกีฬาประเภท extreme นะ สเก็ตบอร์ดเค้าก็ไม่เล่น เคยแอบหยิบของน้องชายมาเล่นแล้วเบรคไม่อยู่หัวพุ่งชนเสาใต้ถุนบ้าน จากนั้นมาก็ไม่เอาอีกเลย สโนว์บอร์ดเค้าก็ไม่เล่น คือมันไถลลงด้านข้างอ่ะ เจ็บเอวขนาดนักเน้อเจ้า

รู้แล้วหล่ะน่าว่าต้องระวังตัวเองให้มากขึ้น อายุอานามไขข้อกระดูกมันก็ผุกร่อนไปตามวัย ไม่ต้องมาทำเป็นอ้อนขอการ์ดงามๆ หรอกนะตะเอง เค้ารู้ทัน มีทำมาเป็นกดดันทางอ้อมฮึ เมื่อเช้าออกไป la poste มา ไปส่งของให้เพื่อนเค้าที่อยู่โอไฮโอ้ ส่วนของตะเองก็ไปละนะ ไปพร้อมกะของอ.ธนิสร์ แหละ ก๊ากๆๆ เจ้าหน้าที่บอกเค้าว่าอะไรที่ส่งไปเมกาอ่ะ บางทีอาจถึงช้าเพราะเค้าเข้มงวดตรวจสอบ มันอาจจะโดนแกะนะ เค้าแนบภาพลวงตาของเค้าพร้อมลายเซ็นไปด้วย ไม่แน่ว่ามันอาจจะโดนยึด เจ้าหน้าที่บอกว่าไม่ว่าจะเป็นแค่ซองจดหมายอูมๆ ธรรมดาๆ หรือพัสดุไรเค้าก็สุ่มตรวจหมด

ว่าแต่ตะเองน่ะ ขุดตู้ปณ.ออกมาได้เมื่อไหร่ อย่างด่วนนะอย่างด่วน สาวๆรออยูหลายประเทศ

... สถานที่มันเยอะก็เพราะเค้าเคยอยู่หลายที่ไง ถึงแม่ปัจจุบันจะอยู่ที่นี่แต่มีโอกาสเมื่อไหร่เค้าก็กลับไปหาญาติกะครอบครัวตามที่ที่เคยอยู่แหละ แม่นแล้วเจ้า ข้าเจ้าเป็นคนเจียงฮายเจ้า ป้อเปิ้นเป็นคนเชียงใหม่แต่ย้ายมาอยู่เจียงฮาย แม่เปิ้นเป็นคนเมืองแป้แห่ระเบิดแต่มาทำงานตี่เจียงฮาย มาปะกั๋นก่อแต่งงานแป๋งบ้านอยู่เจียงฮาย สมัยละอ่อนข้าเจ้าก่าเตียวขึ้นเตียวล่องไปปิ๊กระหว่างเมืองแป้กะเจียงฮาย จบมอหกก่าไปเฮียในมออย่างตี้เกยบอกแค่สองปี๋ แล้วก่าลงกรุงเทพฯ...

เค้าอายุสิบแปดนะตะเอง คิกคิก พยายามอิมเมจิ้นตามน้องเอ็มละกัน ว่างๆตะเองแอบย่องไปอีกดิ เอาเพลงที่ตะเองร้องไปแปะอ่ะ ไม่ต้องอาย ไม่ต้องอาย

วันนี้ขอหื้อทำงานดีๆหน๋า เค้าก็ว่าจะทำเหมือนกันแหละช่วงบ่ายนี้ พรุ่งนี้จะได้ไม่หัวปั่นมากเกินไป มีแวว่าเสาร์อาทิตย์นี้จะได้หอบโน๊ตบุ้คที่ทำงานกลับมาบ้านด้วยแน่ๆ

โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง

มาเฝ้าบ้านพร้อมอับเดทข้อมูลฮ่ะ ชื่อทางวิทยศาสตร์ของเด็กหญิงเอ็มมี่ ดิสคิปูล่า คือ puella luce et nocte vigilans แปลว่า ชีผู้ไม่เคยหลับไหล หรือชี ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน อยู่ตลอดเวลา

ปอลิง ไปฝังขลุ่ยเพลงใหม่ในห้องเก็บของ(คนอื่น) บ้านเค้าด้วย เศร้ามาก

สวัสดีจ้ะหนูสตรอเบอรี่

วันนี้มาทักทายช้าไปหน่อย เมื่อเช้าไปหาอาจารย์มา เจอให้เอางานกลับมาแก้ทำใหม่ เลยอารมณ์ฟุ้งซ่านไปตลอดทั้งวัน เมื่อตอนเย็นเลยออกไปกรี๋บๆมา ให้อารมณ์กึ่มๆนิดนึง ... ตัวเองไปฟังอ.ธนิสร์เป่าขลุ่ยมาละเหรอ เขินจัง แต่คราวหน้าคราวหลังอย่าเปรียบอย่างนั้นเลยนะ สงสารอาจารย์ธนิสร์เหลือเกิน ... พูดถึงอ.ธนิสร์ เราเคยเจอตัวจริงเค้าตอนเราอยู่ประถม ตอนนั้นบ้านเราให้เีรียนดนตรีไทยที่โรงเรียน อาจารย์เค้าก็ได้รับเชิญมาโชว์อ่ะ ประมาณว่ามาล่อเด็กให้เกิดอารมณ์อยากเีัรียนมั่ง แต่เีราก็ไม่ได้เลือกขลุ่ย เพราะตอนนั้นแม่ส่งให้เราไปเป็นอังศุมาลิน

วันนี้ไม่เห็นน้องหล่าเลย สงสัยน้องหล่าเข้าบล็อกไม่ได้เมื่อตอนค่ำ ดีละ น้องหล่าจะได้นอนพักผ่อน ปล่อยให้เอื้อยแก่่ๆทั้งหลายมากวนชาวบ้านแทน 555 ... รีบโกยหิมะออกจากตู้จอมอนะคุณก๊อบ สคส. is on the way แล้ว ^^

แล้วคุณกันจ้ะ

ป.ล. เดี็๋ยวหาชื่อทางวิทยาศาสตร์ให้ตัวเองมั่งดีกว่า อยากได้ป่ะ ... ไม่อยากก็จะตั้งให้อยู่ดี