"หม่าม๊า นอนไม่หลับ"

"งั้นหม่าม๊าปิดไฟนะคะ"

"ค่ะ"

.....เพราะอิแม่อยากดูมารยาริษยา ฮ่าๆๆๆ

หล่อนอยากนอน--กะต้องตัดใจปิดทีวี ปิดไฟ

-----

"คุณแม่คะ อย่าให้น้องทำการบ้านล่วงหน้านะคะ"

""

เจอประโยคนี้จากครูหล่อน ได้แต่ยิ้มแค่นๆ ส่งไป

เล่มไหนที่หล่อนชอบ หล่อนก็ขีดไปเรื่อยๆ ...อย่างเพลิดเพลิน

ชั้นไม่คิดจะห้ามลูก---เห็นเธอมีความสุขกับการขีดๆ เขียนๆ

ประโยคนี้เป็นวลีเด็ดที่เคยผ่านตามาบ้างแล้ว ไม่คิดว่าจะเจอกับตัวเอง

....

ความสุขวันนี้---เกิดจากได้จับมือเล็กๆ ระหว่างเดินไปโรงเรียน

นิ้วเธอช่างบอบบาง ..กลิ่นแก้มเธอห้อมหอม..แววตาเธอใซ้ใส..

ไม่มีความทุกข์ใดๆ เลย...เราเดินไปคุยไป

"น้ำสกปรกจังหม่าม๊า"

"อื่ม...จ๊ะ"

ผ่านทุกวันก็พูดได้ทุกรอบสิน่า ผ่าเส่ะ

ความรักระหว่างเรามันน่าประหลาดใจ

...แค่เราอ่านหนังสือด้วยกันจบหนึ่งหน้า

เธอก็บอกว่า "รักหม่าม๊านะ"

พออ่านจบอีกหนึ่งหน้า เธอก็พูดประโยคเดิมซ้ำได้อีก

"หม่าม๊าก็รักลูกสาวค่ะ"

เธอยิ้ม ..กอด.....และหอมแก้มชั้น

วันๆ นึงเราบอกรักกันตั้งหลายเวลา...

เธอไม่เบื่อที่จะพูด  ชั้นไม่เบื่อที่จะฟังและตอบกลับ

...."รักลูกสาวที่สุดเลยค่ะ"

"กี่ฟ้าหม่าม๊า"

"จะเอากี่ฟ้าดีเอ่ย"

"เอาห้าฟ้าเลย"

"ด๊ายยย  หม่าม๊ารักลูกสาวห้าฟ้าเลย"

"ขิขิขิ" หล่อนหัวเราะถูกใจ....

***เธอเป็นเด็กช่างพูดค่ะ พูดเยอะ พูดเก่ง (ห่ะนี้ลูกค้าชม)

เธอพูดสะจนบางทีแอบเหนื่อยแทน ฮ่าๆๆๆ****

...........

มะ ทำงานกัน

โส้วๆ