หลังปีใหม่..ชีวิตคิดว่าเหมือนปีที่แล้วหรือเปล่า? อาจจะเพราะตีกรอบรอบตัวเอง--
พ่ออยู่ รพ. ครบ 10 วันพอดี ข่าวดีว่าพรุ่งนี้กลับบ้านได้แล้ว
แต่เค้าไม่อยากกลับ .. ที่บ้านมันเหงา ไม่มีใครคุยด้วย
จะให้มาอยู่กับลูกชายอย่างที่ตั้งใจไว้ ก็ยังติดเรื่องการเดินทางไกล
เคาน์ดาวว่าวันที่ 11 นี้เราจะกลับบ้านกัน คุณสองคน+คุณยาย+อิป้า
คุณยายกังวลอีกว่า "แล้วจะกลับกรุงเทพฯ กันยังไง? เด็กเล็กสองคน"
เฮ้อ..(แอบถอนหายใจ) .."ไม่เป็นไรหรอก อาจต้องพึ่งเพื่อน"
.....
ถ้ามันจะกลับไม่ได้ ก็ติดอยู่บ้านนั่นแหละ เดี๋ยวจะหาทางกลับให้ได้
ยังไงก็ต้องดูแลพ่อด้วย -- ยายเค้ามีห่วงสองทาง --
กับอิป้าลูกสอง ยายห่วงว่า ถ้าไม่มียายดูแลคุณสองคน จะทำมาหากินยังไง
กับพ่อ .. ยายห่วงว่า จะเป็นอะไรไป ไม่มีคนเห็น ..
อิป้าเลยต้องกัดฟัน ตัดใจ ทำเป็นแข็งแรง บ้าพลังให้ยายหายห่วง
"ไม่พรือหรอก ยายอยู่ดูแลพ่อไปเถอะ ไอ่พวกนี้ส่งโรงเรียน
ก็ยังพอทำงานได้ ..."
ยังไงเราก็แข็งแรงกว่ายาย ..ทำได้สิ ชั้นทำได้อยู่แล้ว
.....
ตอนเที่ยวระยอง บอกยายว่า "ตุนไว้เนอะ อีกนานกว่าจะได้เห็นทะเลอีก"
ตอนพูดนั้นเหมือนจะรู้ล่วงหน้าว่าภาระมันเยอะเกิน T_T
พรปีใหม่ของใครๆ ก็มักจะบอกว่า ขอให้มีความสุข
แต่พรที่อยากได้คือ
ขอให้ตัวเองแข็งแรงมากๆ อย่าเจ็บอย่าไข้อย่าป่วยอย่าตายตอนนี้ ..
คุณสองคนยังเล็กเกินไป ชั้นขอชีวิตที่ยังหายใจและเข้มแข็งอีกนานๆ
...ห่ะๆๆ ไม่โลภเนอะ ..ขอแค่นี้เอง
.....
เข้าเรื่องหัวใจ
ใจมันเป็นสองแพร่ง -- ความกลัวมันมากกว่าความอยาก
อยากเสี่ยงก็อยาก แต่ใจที่กลัวมันก็คอยดึงๆ ว่า..
ชีวิตปัจจุบันไม่มีความสุขเหรอ .. ??? ...หาเรื่องทำไม???
มันเหมือนมารขาว มารดำ โต้เถียงกันเอง ขัดแย้งในใจ
ถ้าเสี่ยงแล้วทุกอย่างมันดีล่ะ ..??? ...
อนาคตเป็นสิ่งที่มองไม่เห็น ไม่รู้วันต่อไปจะเป็นยังไง