ไม่มีคำว่าสายเกินไป วันแรกที่พวกเราเริ่มการเรียนในมหาวิทยาลัยนั้นอาจารย์ของเราได้เข้ามาแนะนำตัวและบอกให้พวกเราทำความรู้จักกับคนอื่นๆ ที่เราไม่รู้จักมาก่อนผมยืนขึ้นแล้วมองไปรอบๆ และมีมือๆ หนึ่ง เอื้อมมาจับบ่าของผมผมหันไปพบกับหญิงชราร่างเล็กผิวหนังเหี่ยวย่น ที่ส่งรอยยิ้มอันเป็นประกายมาให้ผมรอยยิ้มนั้นทำให้เธอดูสดใสอย่างยิ่งหญิงชราคนนั้นกล่าวขึ้นว่า“สวัสดี รูปหล่อ ฉันชื่อโรส อายุแปดสิบเจ็ดแล้วมาให้ฉันกอดสักทีสิ”ผมหัวเราะกับท่าทางของเธอ และตอบอย่างร่าเริงว่า“แน่นอน ได้สิครับ ” แล้วเธอก็กอดผมอย่างแรงผมถามเธอว่า“ทำไมคุณถึงมาเรียนมหาวิทยาลัยเอาตอนที่อายุน้อยและไร้เดียงสาอย่างนี้ละ.. ”เธอตอบด้วยเสียงปนหัวเราะว่า “ฉันมาหาสามีรวยๆที่ฉันจะได้แต่งงานด้วย แล้วมีลูกสักสองสามคน... ”ผมขัดจังหวะเธอ โดยถามว่า “ไม่เอาครับ.. ถามจริงๆ ”ผมสงสัยจริงๆ ว่า อะไรทำให้เธอมาเรียนที่นี่ตอนที่อายุขนาดนี้และเธอตอบว่า“ฉันฝันมานานแล้ว ว่าฉันจะได้ปริญญา และตอนนี้ฉันก็กำลังจะได้ปริญญาที่ฉันฝัน” หลังเลิกเรียนวิชานั้นเราเดินไปที่อาคารสโมสรนักศึกษาด้วยกัน และนั่งกินชอคโกแลตปั่นด้วยกันเรากลายเป็นเพื่อนกันในทันทีตลอดสามเดือนหลังจากนั้น เราจะออกจากชั้นเรียนพร้อมกันและจะไปนั่งคุยกันไม่หยุด ผมนั้นประหลาดใจเสมอเมื่อได้ฟัง“ยานเวลา" ลำนี้แบ่งปันความรู้ และประสบการณ์ของเธอให้กับผมตลอดปีนั้น โรสได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของมหาวิทยาลัยของเราและเธอนั้นจะเป็นเพื่อนได้กับทุกคนในทุกที่ที่เธอไปเธอรักที่จะแต่งตัวดีๆและดื่มด่ำอยู่กับความสนใจ ที่นักศึกษาคนอื่นๆมีให้กับเธอ เธอได้ใช้ชีวิตอย่างเต็มที่เมื่อถึงตอนสิ้นสุดภาคการศึกษาเราได้เชิญโรสให้มาพูดที่งานเลี้ยงของทีมฟุตบอลของเราผมไม่เคยลืมเลยว่า เธอได้สอนอะไรให้กับเรา ... พิธีกรแนะนำตัวเธอและเธอก็เดินขึ้นมาที่แท่นตอนที่เธอกำลังเตรียมตัวที่จะพูดตามที่เธอตั้งใจนั้นเธอทำการ์ดที่บันทึกเรื่องที่เธอจะพูดตกพื้น เธอทั้งอาย ทั้งประหม่าแต่เธอโน้มตัวเข้าหาไมโครโฟนแล้วบอกว่า“ขอโทษด้วยนะ ที่ฉันซุ่มซ่าม ฉันเลิกกินเบียร์มาตั้งนานแล้วแต่วิสกี้พวกนี้มันแรงจริงๆ...ฉันคงจะเอาบทของฉันมาเรียงใหม่ไม่ทันแล้วงั้นฉันก็คงได้แค่บอกเรื่องที่ฉันรู้ให้กับพวกคุณก็แล้วกัน”พวกเราทุกคนหัวเราะกันท้องคัดท้องแข็ง ตอนที่เธอเริ่มต้นว่า“พวกเราทุกคนนั้น ไม่ได้หยุดเล่นเพราะเราแก่หรอกแต่เราแก่เพราะว่าเราหยุดเล่นและประสบความสำเร็จอยู่ 4 ประการ 1) พวกคุณจะต้องหัวเราะ และมีเรื่องสนุกๆ ขำขันทุกวัน 2) พวกคุณจะต้องมีความฝัน เมื่อไรก็ตามที่คุณสูญเสียความฝันของคุณไป คุณจะตาย มีคนมากมายที่ยังเดินไป เดินมาอยู่ทั้งๆ ที่ตายไปแล้วและไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตายไปแล้ว.. 3) การที่คุณ “แก่ขึ้น” กับ “เติบโตขึ้น”นั้นมันต่างกันมาก ถ้าคุณอายุสิบเก้า แล้วนอนอยู่บนเตียงเฉยๆปีหนึ่งและไม่ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย ตลอดทั้งปีคุณก็จะอายุยี่สิบถ้าฉันอายุแปดสิบเจ็ด แล้วนอนเฉยๆ ไม่ทำอะไรเลยตลอดทั้งปีฉันก็จะอายุแปดสิบแปด ทุกๆ คนนั้นจะแก่ขึ้น ทั้งนั้นไม่จำเป็นต้องอาศัยความสามารถอะไรเลยประเด็นของการ เติบโตขึ้นนั้นอยู่ที่การแสวงหาโอกาสในการเปลี่ยนแปลง 4) อย่าทิ้งอะไรไว้ให้เสียใจภายหลัง คนสูงอายุส่วนใหญ่นั้นไม่เสียใจกับสิ่งที่ได้ทำลงไปแล้วแต่มักจะเสียใจกับสิ่งที่ยังไม่ได้ทำคนที่กลัวความตายนั้น มีแต่คนที่ยังมีสิ่งทีต้องเสียใจค้างอยู่ "เธอจบการพูดของ เธอด้วยการร้องเพลง “The Rose”อย่างกล้าหาญและเธอได้แนะให้พวกเราทุกคนศึกษาเนื้อร้องของเพลงนั้นและเอาความหมายเหล่านั้นมาใช้กับชีวิตประจำวันของพวกเราเมื่อสิ้นปีการศึกษานั้นโรสได้รับปริญญาที่เธอได้เริ่มฝันไว้เมื่อนานมาแล้ว   Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2551 25 comments Last Update : 29 กุมภาพันธ์ 2551 0:27:59 น. Counter : 616 Pageviews. Share Tweet

number 1 ieieieie   โดย: Baby I love you 11 กุมภาพันธ์ 2551 1:37:31 น.

เพลงเพราะค่ะเฮีย และน้องชอบที่พี่เขียนให้อ่านค่ะ มีความสุขมากๆนะคะ อ่ะ น้องเอาความสุขมาแบ่งปันให้ด้วยค่ะ เอ้า เชทต่อๆๆๆ อิอิ   โดย: Baby I love you 11 กุมภาพันธ์ 2551 1:39:42 น.

เป็นความจริงเลยนะค๊ะ กำลังเสียดายกับสิ่งที่ผ่านมาและยังไม่ได้ทำเลยค่ะ   โดย: วิสกี้โซดา 11 กุมภาพันธ์ 2551 1:48:54 น.

พี่ชาย มีข้อความดีๆ มาฝากเสมอเลยค่ะ อ่านแล้วก็ได้ข้อคิดเตือนใจตลอด ขอบคุณนะคะ   โดย: Malee30 11 กุมภาพันธ์ 2551 2:17:45 น.

ไม่ได้มามือเปล่าแต่เอาหัวใจมาฝากจ้า เห็นด้วยจ๊ะ ไม่มีคำว่าสายถ้าลงมือทำตั้งแต่ตอนนี้เน๊าะ   โดย: อุ้มสี 11 กุมภาพันธ์ 2551 8:45:20 น.

กับบางเรื่องเราคิดว่ามันสายไปเหมือนกันนะค่ะ แต่ก็จริงล่ะ ถือว่าเอาเป็น ปสก.บอกตัวเองว่า ถ้าหากว่า ไม่อยากให้มันได้ชื่อว่าสายเกินไป เราก็ต้องเริ่มทำ กันแต่วันนี้เลยนะคะ จะได้ไม่มานั่งเสียใจทีหลังเน๊าะ   โดย: JewNid 11 กุมภาพันธ์ 2551 11:03:04 น.

เพลงเพาะดีค่ะ   โดย: Candydolls 11 กุมภาพันธ์ 2551 12:21:48 น.

อ่านแล้วสบายใจ ขอบคุณพี่ชายที่หาอะไรดีๆ มาแบ่งปันนะคะ   โดย: ตะเกียงแก้ว 11 กุมภาพันธ์ 2551 14:30:01 น.

สวัสดีตอนเช้า ของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า เพราะไม่มีเทอให้เห็นหน้า เลยไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรในบทนี้ คิดไม่ออกจะขึ้นต้นยังไงดี รุ้แต่ตอนนี้คิดถึง ห่วงใย เธอ ** มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงนะจ้า ** เพลงเพราะอ่านแล้วสบายใจจริงๆอะจ้า   โดย: จอมแก่นแสนซน 11 กุมภาพันธ์ 2551 15:11:02 น.

เห็นด้วยครับ เรามักจะเสียใจในสิ่งที่ไม่ได้ทำ มากกว่าเสียใจในสิ่งที่ทำไปแล้ว (แต่ผมยังไม่แก่นะ)   โดย: eggies 11 กุมภาพันธ์ 2551 17:06:50 น.

หลายอย่างที่อยากทำแต่ก็ยังไม่ได้ทำ และบางอย่างก็ลงมือทำแต่ก็ไม่สำเร็จ แหะๆ มีความสุขนะคะคุณสมฯ   โดย: fonrin 12 กุมภาพันธ์ 2551 8:47:16 น.

สวัสดีตอนเช้า ของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า ถึงเราจะห่างกันสักพันเมตร ยังไม่เกินขอบเขตความคิดถึง ความห่วงหา บวก สมการที่แสนซึ้ง รวมเป็นหนึ่งความห่วงใยส่งให้เธอ ** มีความสุขกับคนที่คุณรักนะจ้า ** ง๊ะมางอนให้จอมแก่น แบบเนี่ยระวัง อ้วนน๊า ..   โดย: จอมแก่นแสนซน 12 กุมภาพันธ์ 2551 13:35:44 น.

ไม่อะไรสายเสมอค่ะถ้ามีการเริ่มต้นค่ะ เรารู้สึกห่างกันจังนะค่ะ แต่ยังคงระลึกถึงเสมอค่ะ โลกไซเบอร์บางครั้งก็น่ากลัวจังค่ะ   โดย: catt.&.cattleya.. 12 กุมภาพันธ์ 2551 15:41:58 น.

ขอบคุณนะครับที่มาอวยพรวันเกิดให้   โดย: lordoflife 12 กุมภาพันธ์ 2551 19:33:40 น.

เคยอ่านเหมือนกันค่ะ ดีจังเลยนะคะ   โดย: pim(พิม) 12 กุมภาพันธ์ 2551 22:49:17 น.

หวัดดีค่ะลุง นานๆแวะมาที ลุงสบายดีน่ะค่ะ ขอบคุณที่ยังนึกถึงกันอยู่   โดย: พ ริ ก ขี้ ห นู @ UK 13 กุมภาพันธ์ 2551 5:49:07 น.

กำลังใจที่ดีค่ะ   โดย: Bee1st 13 กุมภาพันธ์ 2551 15:05:37 น.

โดย: จอมแก่นแสนซน 13 กุมภาพันธ์ 2551 20:26:56 น.

เพลงเพราะเหมาะกับเนื้อหา และช่วงเวลา valentine มีความสุขในวันแห่งความรักค่ะ   โดย: nuyo (CooKiiE ) 13 กุมภาพันธ์ 2551 23:43:50 น.

ขอบคุณมากเล่ยค่ะที่เข้ามาอวยพรวันเกิด Happy Valentine ล่วงหน้าเลยนะคะ   โดย: jommassalyn 13 กุมภาพันธ์ 2551 23:47:27 น.

แวะเข้ามาส่งเข้านอนค่ะ   โดย: opleee 14 กุมภาพันธ์ 2551 0:19:15 น.

ช่ายแว้ว ไม่มีคำว่าสายเกินไป ตราบใดชีวิตยังมีหวัง ตราบนั้นเรายัง ต้องมีลมหายใจเพื่อไขว่คว้าไปให้ถึงฝันนั้น สุขสันต์วันแห้งความรักค่า ราตรีสวัสดิ์   โดย: บัวริมบึง 14 กุมภาพันธ์ 2551 0:58:51 น.

มีความสุขมากๆนะคะคุณสมฯ   โดย: fonrin 14 กุมภาพันธ์ 2551 1:13:04 น.

โดย: แดนนี่ บอย 14 กุมภาพันธ์ 2551 1:27:34 น.

ทุกอย่างตั้งแต่ที่เวลา " มนุษย์ " เราได้ถือกำเนิดขึ้นมา ... มันสอนให้เรียนรู้ตั้งแต่นั้น ... โดยมีสมองที่เป็นอวัยวะส่วนหนึ่ง คอยทำหน้าที่วินิจฉัย ... สิ่ง " ถูก - ผิด " ในเรื่องราวของการกระทำต่างๆที่ผ่านมา ... ซึ่งมี ... เวลา ... เป็นตัวช่วยคู่ขนาน ที่คอยเตือน " สำนึก " อีกที เมื่อก่อนที่ผ่านมา คุณทำอะไรไปบ้าง แต่! ... วันนี้คุณทำสิ่งดีๆกันแล้วหรือยัง? ... ขอบพระคุณมากครับกับเรื่องราวดีๆที่นำมาให้อ่านและคิดกัน   โดย: crazypaph 15 กุมภาพันธ์ 2551 11:54:08 น.