ธรรมชาติของการสืบพันธุ์สิ่งมีชีวิตมีหลายแบบ แบบหนึ่งที่เราคุ้นหูคุ้นตาคือ การวางไข่หรือออกไข่ เพื่อทำให้ภาพชัดเจน ผมขอยกเรื่องไก่มาเป็นตัวอย่าง ไก่ขยายพันธุ์ของมันด้วยไข่ เมื่อแม่ไก่วางไข่แล้วมันจะกกไข่นั้นระยะหนึ่ง ไข่ที่สมบูรณ์ก็จะผลิตลูกไก่ออกมา กระบวนการเช่นนี้สามารถนำมาประยุกต์เป็นข้อคิดเกี่ยวกับที่มาของพฤติกรรมทั้งในแง่ลบและบวก ประการแรก ให้เรามาพูดถึงการวางไข่ การวางไข่คือการสร้างความคิด การคลอดความคิดออกจากใจของเรา วัน หนึ่งๆ คนเราคลอดความคิดออกมามากมายในความคิดเหล่านั้นส่วนใหญ่เป็นเหมือนไข่ไก่ที่ฝ่อ มันเกิดและดับไปในเวลาอันรวดเร็ว ขณะเดียวกันก็มีความคิดดีๆ ที่เกิดขึ้นฉับพลันแม้ตัวเองยังประหลาดใจว่า คิดอย่างนี้ได้อย่างไร คนที่มีนิสัยชอบบันทึกเขาจะบันทึกเก็บความคิดนั้นไว้และนำมาใคร่ครวญภายหลัง คนที่ไม่ชอบบันทึกความคิดนั้นจะลอยไปเหมือนกระแสน้ำ เขาไม่อาจจดจำมันได้ต่อไปจนกว่ามีบางคนนำเอาความคิดดังกล่าวที่เหมือนเราไปใช้และเกิดผล เราจึงหวนระลึกขึ้นได้ว่าครั้งหนึ่งตัวเราเคยคิดเช่นนั้นเหมือนกัน ฉะนั้นผมขอแนะนำผู้อ่านมีใจเปิดกว้างให้เวลากับการอ่าน การฟัง การดู เราจะพบความคิดดี ๆ มีประโยชน์มากมาย ผมพูดเช่นนี้ไม่ได้หมายความว่าเราต้องรับความคิดเหล่านั้นทุกอย่าง จงใช้วิจารณญาณ วิเคราะห์ และเลือกเอาเฉพาะที่ดีมีประโยชน์ ประการที่สอง หลังจากที่ความคิดเกิดขึ้นจะด้วยเหตุอะไรก็ตาม ความคิดนับเป็นเหมือนไข่ไก่ที่ออกไข่ ก่อนที่ตัวไก่จะออกมาจากไข่ ไข่นั้นจะต้องได้รับการฟักหรือกกจากแม่ไก่ การกกไข่หรือที่ภาษาอังกฤษใช้คำว่า Hatch หรือ incubate เป็นกระบวนการที่สำคัญยิ่งที่ทำให้ไข่เป็นตัว เช่นเดียวกับความคิดของเรา ไม่ว่าความคิดนั้นจะดีหรือไม่ดี ถ้าได้รับการ “ฟักตัว” ระยะหนึ่ง ความคิดนั้นจะไม่เป็นความคิดอีกต่อไปแต่มันจะเปลี่ยนเป็นพฤติกรรมที่มองเห็นได้ ความอคติ การทำร้ายกัน การหย่าร้างกัน การเป็นศัตรูกัน การเกลียดกัน เริ่มต้นจากความคิดเล็กๆ แต่เมื่อเราเอาใจจดใจจ่อกับมันในความคิดนั้นๆ จะเกิดจินตนาการเป็นเรื่องเป็นราวที่ทำให้รู้สึกว่าเป็นจริง มันสร้างความรู้สึกภายในและจะทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ เรารู้สึกว่าสิ่งที่คิดนั้นเป็นจริงมากขึ้น โตขึ้นจนในที่สุดมีการตัดสินใจ ตอบโต้หรือตอบสนองเพื่อระบายความเครียดในรูปของการกระทำ ในมุมตรงกันข้าม ถ้าเราคลอดความคิดที่ดี ความคิดสร้างสรรค์ ความคิดสร้างสามัคคี ความคิดช่วยเพื่อนมนุษย์ ความคิดที่เป็นกุศลจิต ฯลฯ และเรา “ฟัก” ด้วยการจดจ่อความคิด ขยายความคิด บูรณาการความคิดดังกล่าว ในที่สุดก็จะเกิดอารมณ์ รู้สึกตื่นเต้น จนนำไปสู่การตัดสินใจลงมือทำ กฎแห่งความคิดมีอยู่ว่า เราไม่สามารถคิดสองอย่างพร้อมๆ กันได้ เราคิดได้ครั้งละอย่าง เราจะต้องเลือกจะคลอดหรือวางไข่ ความคิดอะไร แล้วจง “ฟัก” ความคิดนั้นจนกลายเป็นความจริง ประการที่สาม เมื่อความคิดที่ดีแปรสภาพเป็นการกระทำ แล้วเราจะต้องเอาใจใส่ดูแล รักษา พัฒนาจนกว่าชีวิตน้อยๆ นั้นจะเติบโตแข็งแรง อย่าให้ความคิดดีที่ได้ฟักมานานกว่าจะเป็นตัว จะต้องตายจากอย่างรวดเร็วเพราะขาดการเอาใจใส่ ถ้าเราดูแลดีมันจะช่วยแพร่พันธุ์ต่อไปอย่างไม่จบสิ้น พรุ่งนี้ 28/10/06 พบกันที่งานสัปดาห์หนังสือครับ จะได้เจอน้องเก็ตแย้ว และเพื่อนมากหน้าหลายตา ตื่นเต้นนะ อิ อิ อิ ลืมแก่เลยเรา

Create Date : 27 ตุลาคม 2549
Last Update : 8 พฤศจิกายน 2549 5:59:09 น.		13 comments
Counter : 559 Pageviews.
Share Tweet