น้อยไจยา

( ช ) ปวง... ดอกไม้เบ่งบานสลอน
ฝูงภมรภู่เผิ้งสอดไซ้
ดอกพิกุลของเปิ้นต้นใต้
ลมปั๊ดไม้มาสู่บ้านตู๋
ฮู้แน่ซัดเข้าสอดสองหู
ว่าสีจมปูถูกป้ำเก๊าเนิ้ง
เก๊ามันต๋ายป๋ายมันมันเซิ่ง
ลำกิ่งเนิ้งต๋ายโก้นตวยแนว
ดอกพิกุลก่คือดอกแก้ว
ไปเป๋นหองเปิ้นแล้ว เนอ ...

( ญ ) แต๋ม เก๊าเนิ้งกิ่งมันบ่ถอน
บ่ไหวคอนเฟือนเตี้ยงมั่นแต๊เล่า
ต๋ามกำลมเปิ้นปั๊ดออกเข้า
มีแต่เก๊าไหวหวั่นคอนเฟือน
กิ่งมันแต๊บ่แสเสลือน
บ่เหมือนลมเจยรำเพยก่จะนั้น
ใจ๋คำญิง นี้หนิมเตี้ยงมั่น
บ่เป๋นหองเปิ้นคนใด
ยังเป๋นกระจกแว่นแก้วเงาใส
บ่ไหวคอนเหงี่ยงจ๊าย เนอ ....

( ช ) ตั๋วปี้น้อย จักขอถาม
ต๋ามกำลมเปิ้นมาเล่าอู้
ว่านายมีจู๊บ้านวังสิงห์คำ
ฝ่ายตางปู๊นเปิ้นมาใส่ผะจ๋ำ
บ้านวังสิงห์คำเปิ้นมาหมั้นก่ไว้แล้ว
ตางฝ่ายปั้นตั๋วน้องนางแว่นแก้ว
ก่ตกลงแล้วบ่ใจ้กาหา
เปิ้นจะกิ๋นแขกแต่งก๋าน ก่วิวาห์
เมื่อใดจาปี้น้อยใคร่ฮู้เก๊า
ส่วนไจยาบ่สมเปิงเจ้า
เพราะเขียมข้าวของเงินทอง
ฝ่ายตางนายบ่หมายเกี่ยวข้อง
มาละหมองต่ำก๊อย เนอ ....

( ญ ) ตั๋วน้องนี้บ่ลาไหลหลง
ก๋านตกลงก่ยังบ่แล้ว
จึงเจินตั๋วปี้มาห้วยแก้ว
เพราะใคร่ฮู้กำฟู่กำจา
จึ่งเจินหน้อยปี้มาเปิ๊กษา
จะว่าใดจาตั๋วน้องก่ใคร่ฮู้
ก๋าน..ตี้มาฟู่อู้จะเอาเป๋นจู๊
กาว่าเอาเป๋นเมีย
หรือจักลบล้างลืมลายหน่ายเสีย
บ่เอาเป๋นเมียหรือจักทิ้งเสียแล้ว
หรือเอาเป๋นเมียนางจ๊างแก้ว
อยู่เป๋นกู้ข้างเตียมคิง
ขอบอกนายหื้อแน่ใจจริง
บ่อำพรางนาถน้อง เนอ ....

( ช ) บ่จุ๊หลอกน้องหื้อหม่นหมองหมาง
บ่ล่อลวงพรางแม่นางฮ่างแค๊ว
ปี้หมายเอาเป๋นเมียนางจ๊างแก้ว
บ่หื้อคลาดแคล้วเรื่องกำสิเน
หลอนแก้วน้องใจยังบ่เหว
เตี้ยงสมคะเนเหมือนปี้กึ๊ดเล่า
หลอนปี้จุ๊ก่ยังล่ายเจ้า
ขอหื้อฟ้าผ่าหัวแม่เมียต๋าย
ลูกแม่ญิงอู้เล่นก่บ่ดาย
ลูกป้อจายอู้แต๊ก่บ่ปัง
หลอนนายต๋ายไปเป๋นไก่ตั้ง
ปี้น้อยจักต๋ายเป๋นคืน
ฟู่บ่ถูกวันพูกก่บ่ขืน
ฟู่มะคืนตึงบ่ขืนเมื่อเจ๊า
ก๋านฮักกั๋นหองข้าตึงเจ้า
เผียบเหมือนเหล้ากับปาง
ปากกำใดปี้ก่ตึงอ้าง
บ่ใจ๊จ๋างจากน้อง เนอ ...


( ญ ) หลอนว่าแต๊เหมินดั่งกำจา
น้องขอสัญญากับตั๋วปี้น้อย
บ่ขอฮักไผสักเต้าเกิ่งก้อย
ขอฮักปี้น้อยไจยานี้ก่คนเดียว
คนอื่นนับร้อยตึงบ่แลบ่เหลียว
จะขอฮักเดวจายเดวก่เท่านี้
หลอนว่าน้องจุ๊หรือสับปะลี่
ขอหื้อฟ้าผ่าหัวป้อผัวต๋าย
ลูกแม่ญิงบ่ไจ้ว่าบ่ดาย
ลูกป้อจายขี้จุ๊ก่แต๊ แต๊
กิ๋นก่ยังตึงแก้ สะเลียมยำใส่แย้
บะเขือแจ้ยำใส่เตา
กอนปี้น้อยไจยาฮักแต๊ข้าเจ้า
ก่ยินดีจิ่ม แต๊ ..... เนอ

น้อยใจยา - จรัล

ผู้แต่งเนื้อร้องทำนองเพลงนี้ คือ ท้าวสุนทรพจนกิจ

ฟังเพลงนี้มาตั้งแต่มัธยม เพลงของคุณจรัลมโนเพชร
เป็นเพลง จรรโลงชีวิต จรรโลงใจ บ้างสนุกสนาน
บ้างเฮฮา บ้างซึ้งใจ บ้างก็ น่ารักน่าชังเช่นเพลงนี้
มาได้ดู แสดงสด หลังจากที่คุณจรัล เสียชีวิตไปแล้ว
คุณสุนทรี ร้องกับ เงาเสียงอัดและกีต้าร์ของคุณจรัล
ดูแล้วก็ให้น้ำตาไหล รู้สึกถึงความผูกพัน ของเรื่องราว
ขนาดเราเป็นผู้ฟัง เผ็นแค่แฟนเพลง ยังเศร้าใจไม่น้อย
คนดีๆ ไม่น่าด่วนจากไป เหลือแต่ ซากบ้านซากเมือง
และซากใจ ที่แห้งแล้ง ลงเรื่อยๆ
สลดใจจริงๆ

Create Date : 23 กุมภาพันธ์ 2552 Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2552 14:57:35 น. Counter : 372 Pageviews.		1 comments
Share Tweet