....ห่างไกล เหลือเกิน...
เวลามองขึ้นไปบนฟ้า ฉันนั้นเห็นแต่ภาพเธอ อยู่ไกลกันจนสุดสายตา
รอคอยวันที่จะกลับมาหา ถึงแม้ มันจะแสนนาน แสนนานแค่ไหน อยากจะขอให้ได้พบ แค่เพียงขอให้ได้พบ อยากจะรู้ว่าเธอเองเป็นเช่นไร
เธอจะคิดถึงฉันหรือเปล่า เธอจะเหงาบ้างหรือเปล่า จะรู้สึกแตกต่างกับฉันบ้างไหม (เพราะว่าเรา)ห่าง ไกลกันเหลือเกิน
คิดถึงแต่เธอนั้น เฝ้าแต่นับให้ถึงวันที่เรานั้นได้พบกัน
เราช่างห่าง ไกลกันเหลือเกิน ฉันเองก็ไม่รู้ เมื่อไรจะได้พบ(เธอ) เวลามองขึ้นไปบนฟ้า ฉันนั้นได้แต่ถอนใจ น้ำตาก็ไหลซึมออกมา
เราไกลกันอยู่คนละฟากฟ้า ไม่รู้จะอีกนานไหม และฉันเองก็จะคอย อยากจะขอให้ได้พบ แค่เพียงขอให้ได้พบ อยากจะรู้ว่าเธอเองเป็นเช่นไร
เธอจะคิดถึงฉันหรือเปล่า เธอจะเหงาบ้างหรือเปล่า จะรู้สึกแตกต่างกับฉันบ้างไหม (เพราะว่าเรา)ห่าง ไกลกันเหลือเกิน
คิดถึงแต่เธอนั้น เฝ้าแต่นับให้ถึงวันที่เรานั้นได้พบกัน
เราช่างห่าง ไกลกันเหลือเกิน ฉันเองก็ไม่รู้ เมื่อไรจะได้พบ(เธอ)
กลัววันเวลา พาหัวใจเธอเปลี่ยนจากฉันไป
อยากจะพบให้ใกล้ๆ ให้ตัวฉันได้มั่นใจ ว่าทุกสิ่งจะไม่เปลี่ยนไปจากนี้
(เพราะว่าเรา)ห่าง ไกลกันเหลือเกิน
คิดถึงแต่เธอนั้น เฝ้าแต่นับให้ถึงวันที่เรานั้นได้พบกัน
เราช่างห่าง ไกลกันเหลือเกิน ฉันเองก็ไม่รู้ เมื่อไรจะได้พบ(เธอ) ..............................................................................
ถึงนางฟ้าของลูก..
คิดถึงแม่ จังเลย..มองไปบนฟ้า.. จะได้พบหน้าแม่วันไหน..
อยากบอกว่าคิดถึงแม่สุดหัวใจ..เราห่างไกลเกินกว่าจะคว้ามือ
อยากเข้มแข็ง บางทีไม่มีแรง ไม่มีพลัง........แม้จะคิด.....
คงเป็นเพราะ หน้าหนาวนี่ ใกล้วัน เกิดแม่ เข้าไปทุกที..
วันที่เรา ทั้งหมดเคยมี ความสุข และ ความอบอุ่น ด้วยกัน..
แค่นี้ ที่ทำได้.. บอกแม่ไปกับท้องฟ้า......ในวันที่ เหงาใจ..