กีรติ

และก็เหลือเรา นั่งอยู่เพียงผู้เดียว อยู่กับหัวใจสิ้นหวังและเลือนลาง
เหน็ดเหนื่อยเหลือเกิน ต้องอยู่บนหนทาง ที่ตัวฉันเองไม่เคยได้เลือกเลย

แค่อยากจะเป็นเหมือนคนทั่วไป มีรักได้ดั่งใจต้องการ

นี่ตัวฉันผิดหรือไร ฉันต้องใช้หนี้กรรมให้ใคร เจ็บที่มันต้องเป็นอย่างนี้
มีชีวิตไม่เหมือนใคร ฉันไม่อาจเลือกทางได้เอง จะมีใครบ้างไหมที่จะมาเห็นใจ

สิ่งที่ฉันมี ไม่เคยไขว่คว้ามัน แต่ที่ต้องการไม่เคยได้สมใจ
อยากให้เรื่องจริง เป็นเพียงแค่ฝันไป อยากจะรักใครที่เขารักฉันจริง

เข้าใจว่าความรักนั้นงดงาม แต่ฉันไม่มีวันจะได้เจอ

นี่ตัวฉันผิดหรือไร ฉันต้องใช้หนี้กรรมให้ใคร เจ็บที่มันต้องเป็นอย่างนี้
มีชีวิตไม่เหมือนใคร ฉันไม่อาจเลือกทางได้เอง จะมีใครบ้างไหมที่จะมาเห็นใจ

เจ็บที่มันต้องเป็นอย่างนี้
มีชีวิตไม่เหมือนใคร ฉันไม่อาจเลือกทางได้เอง จะมีใครบ้างไหมที่จะมาเห็นใจ


กีรติ - โบ สุนิตา ลีติกุล

เธอไม่รู้ฉันเป็นอย่างไร..
สิ่งที่ไร้ความสำคัญในโลกนี้..
ฉันมีเพียงลมหายใจที่ฉันมี..
กับความทรงจำที่ดี..มีฝังใจ..

ไม่อยากเรียกร้องซึ่งสิ่งใด..
ไม่มีใคร เข้าใจ ในแบบฉัน..
ฉันเข้าใจ ว่าคงไม่มีซึ่งวันนั้น..
ด้วยใจหวั่น.. กับฝันร้ายในค่ำคืน

สิ่งเดียว..ที่ใจ ฉันพอจะรู้..
คือเฝ้าดู ..เพียงเธอ ที่เพ้อหา..
ไม่อยากให้ถึงวันที่สั่งลา...
คลื่นซัดซา.. ถวิลหา เพียงวารี..

มีเพลงเป็นเพื่อนย้ำเตือนความเหงา
ช่วยบรรเทา ความเป็นไปในเมื่อสาย
ความเข้าใจ ที่เหมือนย้ำรอยมลาย
น้ำตาที่เหือดหาย ใจกาย..ยังเหมือนเดิม..

Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2552 Last Update : 21 กุมภาพันธ์ 2552 17:20:46 น. Counter : 301 Pageviews.		5 comments
Share Tweet