อุ่นไอดิน

กลางเดือนมีนาคมที่ผ่านมา พวกเราได้มีโอกาสไปทานข้าวที่ร้าน อุ่นไอดิน ตรงถนนตัดใหม่ เส้นจากรัตนาธิเบศน์ไปบรมราชชนนีน่ะค่ะ

ปกติเวลาพวกเราจะไปทานมื้อเย็นกันเนี่ย มักไม่ได้นัดหมายกันมาก่อน คือ พอเลิกงานก็มารวมตัวกัน แล้วระหว่างคุยกันสนุกสนานก็จะมีคนใดคนหนึ่งชวนว่า "ไปหาอะไรทานกันดีกว่า" จากนั้น ทุกคนก็จะเออออ ((ไม่มีใครห้ามใครเลย ให้ตาย - -'))

ร้านนี้คุณหนึ่งเป็นผู้นำเสนอ หนึ่งเป็นผู้ชายที่เนี๊ยบมาก ๆ ไม่ว่าจะกิริยามารยาท หรือการแต่งกาย แม้กระทั่งร้านอาหารเธอก็ชอบทานร้านที่มีบรรยากาศดี ๆ ตอนแรกเธอชวนไปทานแถวเกษตร-นวมินทร์ค่ะ แต่ณัฐบอกว่าไกลไป กลับลำบาก หนึ่งเลยเสนอร้านนี้ โดยบอกว่าขากลับจะแวะไปส่งณัฐกับศิที่หอพัก เพราะวันนั้นหนึ่งขับรถไปทำงานพอดี ดังนั้น การเดินทางเลยแบ่งเป็นรถ 2 คัน คันนึงมีเรา เติ้ล พี่ต้น อีกคัน หนึ่ง ณัฐ ศิ

และเนื่องจากการชวนกันครั้งนี้ไม่ได้นัดหมายมาก่อน พี่ต้นก็เลยต้องโทรไปบอกแฟน แต่โทรไม่ติด สุดท้ายพี่ต้นก็เลยคิดว่าคงไม่เป็นไรมั้ง ปรากฏว่า ระหว่างทาง แฟนพี่ต้นโทรมาถามว่า อยู่ที่ไหน ตอนนี้รออยู่ที่ห้อง ...จ๊าก... พี่ต้นก็เลยบอกว่ามาทานข้าวกับเพื่อน ๆ ต่อไปนี้เป็นบทสนทนา ซึ่งคำพูดของแฟนพี่ต้นนั้น เรากับเติ้ลคิดกันเองจากคำตอบของพี่ต้น

คือพอรู้ว่าพี่ต้นมาทานข้าวกับเพื่อน ก็คงคิดว่าพวกเราวางแผนไว้แล้วอะค่ะ เนื่องจากตอนกลางวัน พี่ต้นดันบอกแฟนว่าวันนี้ไม่ต้องเจอกันนะ เค้าจะอ่านหนังสือ ((ซึ่งก็เป็นเรื่องจริง เพราะตอนนั้นพี่ต้นกะว่าเย็นนั้นเค้าจะอ่านหนังสือเตรียมสอบเนติฯ)) ทั้ง ๆ ที่เย็นวันก่อนยังบอกว่าแล้วเจอกันนะอยู่เลย ...คนมันจะซวยอะค่ะ แหะ แหะ

แถมโชคร้ายสุด ๆ ที่โทรศัพท์พี่ต้นดันดับ เวลาแฟนโทรมาซะด้วย เลยเหมือนพี่ต้นปิดโทรศัพท์หนีซะอีก ...อันนี้พี่ต้นเคยพูดว่า "แ_งเอ๊ยยยย ทีตอนคนอื่นโทรมาทำไมมันไม่ดับว้า มาดับอีตอนอย่างนี้ทุกที"

กลับเข้าเรื่องกันดีกว่า แฟนพี่ต้นคงบอกให้พี่ต้นกลับไปที่ห้องน่ะค่ะ

พี่ต้น: "กลับไม่ได้ พี่ไม่ได้ขี่รถมา จอดไว้ที่สำนักงาน" ((จริง ๆ คือจอดไว้ที่หอเติ้ล แต่ถ้าบอกความจริงมีหวังได้เป็นเรื่อง - -'))

แฟนพี่ต้นคงพยายามอ้อน

พี่ต้น: "กลับไม่ได้จริง ๆ รถติดด้วย กว่าพี่จะกลับไปถึงอีก เดี๋ยวพี่ไปทานข้าวกับเพื่อน ๆ แป๊บนึงนะ แล้วจะรีบกลับ"

แฟนพี่ต้นเริ่มคิดได้ว่า ถ้าไม่ได้ขี่มอเตอร์ไซค์มา พี่ต้นมายังไง แล้วคงถาม

พี่ต้น: "อ๋อ มารถพี่นุ่นเค้า"

แฟนพี่ต้นคงถามว่า มากันสองคนเหรอ

พี่ต้น: "เปล่า มีน้องอีกคนนึงนั่งมาด้วย"

เอ่อ ขอคั่นจังหวะอีกนิด คือ เราเคยมีประวัติกับแฟนพี่ต้นมาก่อนน่ะค่ะ hahaha คือ ก่อนหน้านี้ มารดาเราท่านเข้าโรงพยาบาล แล้วพวกเราก็ยกขบวนไปเยี่ยมหลังเลิกงาน วันนั้นพี่ต้นบอกว่าจะขี่มอเตอร์ไซค์ตามไปค่ะ พอพวกเราไปถึง ก็ไม่เห็นพี่ต้นใต้ตึก ก่อนหน้านี้หนึ่งลองโทรหาก็ไม่มีสัญญาณตอบรับ เราก็เลยตัดสินใจลองโทร เพราะตอนนั้นหนึ่งกำลังโทรถามณัฐว่าอยู่ที่ไหนพอดี ปรากฏว่าแฟนพี่ต้นเป็นคนรับ แล้วให้บังเอิ๊ญญญญญ แฟนพี่ต้นเพิ่งเปิดเครื่องพี่ต้น ซึ่งลืมทิ้งไว้ที่ห้อง แล้วกำลังจะกดโทรออกหาหนึ่ง เลยกลายเป็นว่าแฟนพี่ต้นเข้าใจผิดคิดว่าตัวเองเป็นคนโทรมาติดเครื่องเรา ต่อไปนี้เป็นบทสนทนา

เรา: "ขอสายพี่ต้นค่ะ"

แฟนพี่ต้น: "ขอสายพี่ต้นค่ะ"

เรา: งง ๆ "เอ่อ เบอร์พี่ต้นหรือเปล่าคะ"

แฟนพี่ต้น: "ใช่ค่ะ แต่พี่ต้นลืมมือถือไว้ที่ห้อง"

เรา: อ๋อ ..."ค่ะ"

แฟนพี่ต้น: "วันนี้มีทานเลี้ยงกันเหรอคะ"

เรา: "เปล่าค่ะ นี่นัดกันมาเยี่ยมคุณแม่ที่โรงพยาบาล แล้วพอมาถึงไม่เจอพี่ต้นน่ะค่ะ เลยโทรตาม"

แฟนพี่ต้น: "เหรอคะ"

เรา: ((ยังไม่รู้ชะตาตัวเอง)) "ค่ะ"

แฟนพี่ต้น: "งั้นเดี๋ยวจะบอกพี่ต้นให้นะคะ"

เรา: "ขอบคุณค่ะ"

พอวางสายเสร็จ หนึ่งก็บอกว่าพี่ต้นอยู่ข้างบนกับณัฐแล้ว พวกเราก็เลยขึ้นไป ระหว่างที่กำลังเยี่ยมแม่เราอยู่ ปรากฎว่าแฟนพี่ต้นโทรเข้ามือถือหนึ่ง ต่อไปนี้เป็นบทสนทนาที่หนึ่งเล่าให้ฟัง

หนึ่ง: "สวัสดีครับ"

แฟนพี่ต้น: "อยู่โรงพยาบาลหรือเปล่าคะ" ..แน้ มีเช็ค ๆ

หนึ่ง: "ใช่ครับ"

แฟนพี่ต้น: "งั้นขอสายพี่ต้นค่ะ"

พี่ต้นก็รับสายไปด้วยความงุนงง แล้วก็ออกไปคุยข้างนอก

ส่วนทางด้านพวกเรา เราก็โดนพี่นิ หนึ่ง เติ้ล ณัฐ รุมบอกว่า "ถ้าพี่ต้นเลิกกับแฟน ต้องรับผิดชอบด้วยนะ" พอเราบอกว่า "ไม่" ทุกคนก็วิจารณ์ว่า "เนี่ย ถ้าเป็นเสียงคนอื่นจะไม่มีปัญหาอะไรเลย เสียงเติ้ลก็ห้าว ๆ แข็ง ๆ เสียงณัฐก็ออกแนวเด็ก ๆ ใส ๆ เสียงพี่นิก็เหมือนทอม แต่เสียงพี่นุ่นเนี่ย หวาน แล้วก็พูดเพราะอีกต่างหาก" ...ก็ช่วยไม่ได้นี่หว่า ไม่ได้ตั้งใจจะโทรไปแล้วทำให้เกิดเรื่องนี่ - -'

สรุปว่าวันนั้นพี่ต้นบอกว่าไม่มีปัญหาอะไร เคลียร์เรียบร้อยแล้ว ที่ไหนได้ วันต่อมาพี่ อ. ((ผอ.กลุ่มพี่ต้นกับณัฐ)) ถูกหวยบนดิน เลยพากันเฮละโลไปเลี้ยงฉลองที่ร้านสามเสนวิลล่ากัน

วันต่อมา พี่ต้นเดินเข้ามาที่สำนัก แล้วก็พูดกับหนึ่งว่า "เออ พี่รู้แล้วว่ะว่าทำไมเมื่อวานแฟนพี่โทรมาแล้วมันโชว์เบอร์พี่"

พวกเราก็สงสัยว่าทำไม พี่ต้นก็บอกว่า "คือแฟนพี่เค้าเปลี่ยนซิมพี่ไปใช้ เพื่อเช็คว่ามีสาว ๆ โทรหาหรือเปล่า" ...กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด...

งานนี้ณัฐบอกว่า "หนูโชคดีนะเนี่ย เมื่อคืนกะว่าจะโทรถามพี่ต้นอยู่แล้วเชียวว่าถึงบ้านหรือยัง"

พี่ต้น: คงโล่งอกที่ณัฐไม่โทร "เออ ดีแล้วล่ะ"

กลับมาที่บทสนทนาบนรถต่อ

พอรู้ว่ามากับเรา แฟนพี่ต้นคงระแวงอะค่ะ ทั้ง ๆ ที่ไม่มีอะไรให้น่าระแวงเล้ยยยย ให้ตายสิ - -' แล้วก็คงถามว่าหนึ่งไปด้วยไหมอะค่ะ

พี่ต้น: "มาสิ แต่หนึ่งไปรถอีกคัน"

จากนั้นพี่ต้นก็อ้อนว่าขอไปทานก่อนนะแล้วจะรีบกลับ แล้วก็ด้วยความเกรงใจกลัวว่าแฟนจะรอนาน เลยบอกให้แฟนกลับบ้านไปก่อน แต่แฟนพี่ต้นก็ตัดสินใจรอพี่ต้นอยู่ที่ห้องอะค่ะ

จากเหตุการณ์หลาย ๆ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้พวกเราตัดสินใจบอกพี่ต้นให้พาแฟนมาเจอพวกเราดีกว่า จะได้สบายใจ ...เอ่อ แต่พี่นิบอกว่าถ้ามาเจอพวกเรา กลัวจะไม่สบายใจมากกว่า เพราะแต่ละนางหน้าตาไม่ได้ขี้ริ้วกันเลย แหมมม แต่ถ้ามาเห็นกับตา จะรู้จริง ๆ นะว่าไม่มีอะไร เพื่อนกันจริง ๆ ดีกว่าเก็บไปคิดเองคนเดียวตั้งเยอะ จริงไหมคะ


ป้ายชื่อร้านค่ะ ...ถ่ายตอนขากลับนะคะ เพราะตอนไปถึงมัวแต่หน้ามืดตาลายเพราะความหิว เลยไม่ได้สนใจอะไร hahaha


ด้านซ้าย: ศิ ณัฐ พี่ต้น ด้านขวา: หนึ่ง เติ้ล เรา ค่ะ


ยำสี่สหายมีเนื้อปลา กุ้ง หอย ปลาหมึกค่ะ


ผัดอะไรสักอย่าง ...ขออภัยจริง ๆ ค่ะ เพราะไปกินกันหลายที่มาก ๆ เลยจำไม่ได้ - -'




ระหว่างรออาหาร ก็ถ่ายรูปกันเพลิน ๆ ค่ะ


แกงส้มกุ้ง ชะอมชุบไข่ทอด


ข้าวผัดทะเล


ทอดมันกุ้ง


ปลาทับทิม ..อะไรสักอย่าง hahaha




^
^
บรรยากาศของร้านตอนเริ่มมืดค่ะ


มีเล่นดนตรีสดด้วย


กินข้าวใต้แสงเทียน




^
^
พออิ่มก็ถ่ายรูปกันอีกค่ะ รูปแรกจะเห็นว่าพี่ต้นกำลังอ้าปาก ไม่รู้กำลังจะพูดอะไร hahaha ส่วนรูปที่สอง หนึ่งก็เก๋ก เก๊ก เติ้ลเลยขำค่ะ


ภาพเป็นข่าว ในรูปพี่ต้นกำลังกวักมือเรียกณัฐให้เข้าไปถ่ายด้วยค่ะ น้องศิก็เหลือเกิน เอนตัวไปใกล้ ๆ พี่ต้นซะด้วย ถ้าแฟนพี่ต้นมาเห็นคงยิ่งระแวง hahaha ...แต่จริง ๆ ไม่มีอะไรในกอไผ่นะคะ เพราะศิก็มีแฟนอยู่แล้วอะค่ะ


พอณัฐเข้ามาถ่ายด้วย พี่ต้นก็ค่อยสบายใจ ยิ้มแฉ่ง


พี่ต้นสลับไปเป็นคนถ่าย


ทำไมรู้สึกว่าข้างบนมันมืด ๆ


แก๊งค์ทโมน (ของพี่ อ.) ในรูปหนึ่งโชว์เมนูร้านให้เค้านิดนึง เพื่อเป็นการโฆษณาตอบแทนที่ถ่ายรูปให้


ด้านหน้าของร้านค่ะ ถ่ายตอนจะกลับแล้ว จะเห็นว่ามือสั่นนิด ๆ ฤทธิ์สปายอะค่ะ แหะ แหะ

วันนั้นกลับกันประมาณ 7.30 pm ค่ะ ขากลับพี่ต้นกลัวว่าถ้ากลับทางเดิมรถจะติด แต่เรายืนยันว่าไม่ติด พอลงสะพานพระนั่งเกล้ามา พี่ต้นเห็นไฟท้ายรถแดงเต็มถนนก็บอกว่า "รถติดจริง ๆ ด้วย" เราเลยบอกว่า "ไม่ติดหรอก รถเค้าเปิดไฟ มันเลยดูแดงเถือกน่ะ แหมม" แล้วก็ไม่ติดจริง ๆ ค่ะ

ที่สำคัญ แฟนพี่ต้นโทรมาถามว่ากลับหรือยังด้วย พี่ต้นเลยบอกว่า ออกมาแล้ว กำลังจะถึงที่ทำงาน โหยยย พอถึงหอเติ้ลนะคะ พี่ต้นรีบกระโดดลงจากรถ จ้ำอ้าวไปที่มอเตอร์ไซค์ ลืมปิดประตูรถอีกต่างหาก ไอ้เราก็งง เอ๊ะ ทำไมไฟในรถติด ประตูฝั่งเราก็ปิด ฝั่งเติ้ลก็ปิด ที่ไหนได้ ...รู้เลยว่าพี่ต้นแคร์แฟนพี่ต้นมาก ๆ ค่ะ

อาหารร้านนี้อร่อยเลยค่ะ บรรยากาศก็ดี เสียอย่างเดียว ดนตรีเล่นไม่ดี แถมตอนแรกไม่ยอมให้ขอเพลงอีกต่างหาก พอพวกเราถามหากระดาษ ปากกา เพื่อขอเพลง นักร้องคงเห็น รีบประกาศว่า "ไม่รับขอเพลงนะครับ" เล่นเอาเซ็งเลย - -'

Create Date : 01 เมษายน 2549 Last Update : 1 เมษายน 2549 14:41:52 น. Counter : 1781 Pageviews.		26 comments
Share Tweet