ตอนที่ ๘ You’re my destiny. (1)

ข่าวเรื่องธารารินกลับมาอยู่บ้านเกิดมารดาถูกลือไปทั่วหมู่บ้านภายในคืนเดียวมะปราง หลานสาวของป้าปุ่น ป้าคนที่ได้รับส้มจากอดีตดาราสาวคนดังได้ถ่ายรูปส้มถุงนั้นและนำไปโพสต์ในไทม์ไลน์ของตัวเอง ทำให้เรื่องนี้ถูกแชร์ต่อๆ กันไปในโลกโซเชียลอย่างรวดเร็วและได้รับการวิพากษ์วิจารณ์เป็นอย่างมาก

ผู้ใหญ่บ้านเองก็ได้ยินข่าวจากชาวบ้านที่พูดต่อๆกันมาจึงแวะไปยังที่นาของตาเทียนในเช้าวันรุ่งขึ้นเพื่อสอบถามนายสง่าเมื่อรู้แน่ว่าเจ้าของที่คนปัจจุบันอนุญาตให้สองสามีภรรยาอาศัยอยู่ในที่ดินต่อไปในฐานะลูกจ้างก็เบาใจลงไปมากเมื่อคืนยังนอนไม่ค่อยหลับ เพราะเกรงจะถูกหญิงสาวต่อว่าและเอาเรื่องด้วยค่าที่เขายินยอมให้คนอื่นมาใช้ประโยชน์ในที่ดินของเธอ

“คุณแธมเพิ่นมีน้ำใจอีหลีผู้ใหญ่หอยนอกจากบ่ว่าจักคำแล้วยังให้หมู่ข้อยอยู่ต่ออีก”นายสง่าชื่นชมหญิงสาวให้ผู้บ้านฟัง

“กะดีแล้วละเนาะ ต่อไปอิได้มีม่องทำมาหากิน”

“แม่นแล้วผู้ใหญ่บักต้องเพิ่นกะบอกให้มันไปเข้าโรงเรียนนำหมู่ ค่าเรียนเพิ่นว่าอิออกให้เองหมู่ข้อยโซคดีหลายอยู่ที่เพิ่นเป็นเจ้าของนา ทั้งผู้งามทั้งใจดี เป็นแบบนี้ข้อยสิตั้งใจเฮ็ดงานให้เพิ่นอย่างดีเลยเจ้าบ่ต้องห่วงไปดอก” จินดาว่าเสริม

ผู้ใหญ่หอยยิ้มและพยักหน้า “ดีใจนำเด้อได้พ้อคนดีแบบนี้กะถือว่าโซคดีแล้วเนาะ”

“กะต้องขอบคุณผู้ใหญ่นำที่ให้หมู่ข้อยมาอยู่นี่แต่แรก”

“บ่เป็นหยังดอก เฮาคนอีสานคือกันมีหยังซอยกันได้ก็ซอยๆ กันไปเนาะ”

ขณะกำลังคุยกันอยู่นั้นธารารินก็ขับรถมาจอดที่ถนนลูกรังตรงหน้าทางเข้าที่ดินนายสง่ามองเห็นรถจึงวิ่งไปยกไม้ไผ่สองลำที่ใช้กั้นทางเข้าออกลงให้เพื่อให้หญิงสาวขับรถเข้ามาจอดด้านในโดยสะดวก

“ขอบคุณน้าหง่ามากนะคะ”ธารารินลดกระจกลงบอกแล้วขับรถเข้ามาจอดข้างใน

ผู้ใหญ่หอยกับนางจินดาเดินออกมาสมทบกับนายสง่าเพื่อจะได้พูดจาทักทายหญิงสาวและทำความรู้จักกันไว้

“นี่ผู้ใหญ่หอยค่ะคุณแธมเพิ่นเป็นผู้ใหญ่บ้าน”

ธารารินประนมมือไหว้ “สวัสดีค่ะผู้ใหญ่แธมว่าจะแวะไปหาที่บ้านอยู่เหมือนกัน แต่ยังจัดการอะไรๆ ไม่เสร็จดี เลยยังไปไม่ถึงไหนแธมกับพี่บุษขอฝากเนื้อฝากตัวเป็นลูกบ้านของผู้ใหญ่ด้วยนะคะ”

“ไหว้พระเถอะหนู ไปอยู่กรุงเทพฯตั้งแต่เด็กเนาะ บ่เคยเห็นหน้าเลยจนโตเป็นสาวนี่ตั้งใจกลับมาอยู่บ้านพ่อตู้เทียนเลยใช่ไหม หรือมาอยู่ชั่วคราว”ผู้ใหญ่หอยพูดภาษาไทยสลับกับคำพื้นบ้านด้วยสำเนียงแบบคนท้องถิ่นที่คุ้นเคยกับการใช้ภาษาไทยบ้างตามโอกาสที่เหมาะสม

“ตั้งใจมาอยู่เลยค่ะโชคดีที่น้าหง่ากับน้าจินจะอยู่ช่วยดูแลที่ดินผืนนี้ด้วย แธมไม่มีประสบการณ์เลยให้ทำเองคงจะแย่ แต่ถึงยังไงคงต้องไปขอคำแนะนำจากผู้ใหญ่อยู่เรื่อยๆ นะคะ”หญิงสาวพูดคุยกับอีกฝ่ายอย่างเป็นกันเองหวังว่าผู้ใหญ่บ้านจะเมตตาอำนวยความสะดวกในเรื่องต่างๆ ให้เธอใหม่กับที่นี่มากและมีอะไรต้องจัดการอีกเยอะ

“บ่มีปัญหาเลยหนูมีเรื่องหยังก็มาหาผู้ใหญ่ได้เสมอแล้วก็ต้องขอบใจหนูด้วยที่รับนายหง่ากับแม่จินไว้ที่นี่ผู้ใหญ่เห็นคนลำบากมาก็อดช่วยบ่ได้เนาะ เห็นว่านาพ่อตู้เทียนก็บ่มีคนอยู่เลยบอกให้อยู่กันไปก่อน หนูก็บ่อยู่ บ่เคยกลับมา ผู้ใหญ่ก็บ่ฮู้อิขออนุญาตผู้ได๋”ผู้ใหญ่หอยรีบออกตัว ก่อนจะโดนหญิงสาวรุ่นหลานตำหนิเอา

ธารารินยิ้มหวาน “ผู้ใหญ่ทำถูกแล้วละค่ะแธมเห็นด้วย แล้วเรื่องเรียนของต้องจะฝากผู้ใหญ่หอยช่วยเป็นธุระให้หน่อยได้ไหมคะแธมถามดูแล้ว แกจบปอหกก็มาเร่ร่อนหารับจ้างกับพ่อแม่ แธมอยากให้ต้องเรียนการศึกษานอกระบบค่ะได้วุฒิมอสามแล้วค่อยเข้าเรียนมอสี่ในโรงเรียนทั่วไปถึงใช้เวลามากหน่อยก็ไม่เป็นไร แต่ขอให้เรียนทันกันจะดีกว่า”

เมื่อรู้ว่าต้องไม่ได้เรียนต่อ หญิงสาวจึงหาข้อมูลเรื่องการศึกษานอกระบบมาบ้างตั้งแต่เมื่อคืนจึงพอจะคิดวางแผนและนำมาปรึกษาคนอื่นได้

เมื่อหญิงสาวไม่เอาเรื่องเอาราวอะไรผู้ใหญ่หอยจึงสบายใจและยินดีช่วยเหลือทุกอย่าง “บ่มีปัญหาเลยหนูเรื่องนี้เดี๋ยวผู้ใหญ่จัดการเอง เว้าถึงบักต้อง แล้วมันไปไสล่ะแม่จิน”

“หดน้ำผักอยู่ในสวนทางพู่นน่ะผู้ใหญ่” นางจินดาชี้มือไปยังสวนผักที่ปลุกไว้ใกล้กับลำห้วยเพื่อสะดวกในการตักน้ำมารดในทุกวัน

“บักต้องมันเป็นเด็กน้อยขยันขันแข็งฮู้จักซอยงานพ่อแม่ น่าสนับสนุนให้มันเรียนอยู่ดอก” ผู้ใหญ่ให้ความเห็น

พ่อกับแม่ของต้องยิ้มแก้มปริภูมิใจในตัวลูกชายไม่น้อย

ธารารินโล่งใจที่หมดธุระไปเรื่องหนึ่งแต่หญิงสาวยังมีอีกหลายเรื่องต้องจัดการ

สองสามวันมานี้ป้าปุ่นได้ของกำนัลจากหลานตาเทียนมาหลายอย่างจึงต้องตอบแทนหญิงสาวบ้างด้วยการไปหาช่างมาซ่อมแซมบ้านให้ธาราริน แม้ในหมู่บ้านแห่งนี้จะมีช่างหลายกลุ่มแต่ทุกกลุ่มก็ล้วนมีงานล้นมือ ทั้งงานทำไร่ไถนาตามฤดูกาลและงานช่างที่รับเอาไว้แล้วไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าคนแถวนี้ปลูกบ้านและต่อเติมอยู่เรื่อยๆ ตลอดปีจึงมีงานไม่ได้ขาดจะหาช่างแต่ละทีจึงต้องรอคิวนานพอควร

อย่างบ้านตาเทียนนี้ ถ้าตกลงจะใช้ช่างที่ป้าปุ่นรู้จักและรับรองให้ก็ต้องรอให้ช่างทำงานที่คั่งค้างเสร็จก่อน อย่างน้อยก็สองเดือนซ้ำร้ายอีกราวสองเดือนข้างหน้าก็จะเข้าสู่ฤดูเก็บเกี่ยวแล้วช่างทุกคนล้วนเป็นเกษตรกร มีนาข้าวของตัวเองด้วยกันทั้งนั้นแน่นอนว่าต้องวางมือจากงานช่างมาเก็บเกี่ยวพืชผลของตนก่อนนั่นแปลว่าเธอต้องรอไปอีกอย่างน้อยที่สุดก็สามหรือสี่เดือนถึงจะได้ช่างกลุ่มนี้มาซ่อมแซมบ้านให้

นี่ถ้าไม่ติดว่าต้องใช้เงินทุกบาททุกสตางค์ที่มีให้เกิดประโยชน์สูงสุดเธอคงไปหาบริษัทรับเหมาก่อสร้างและว่าจ้างให้มาซ่อมแซมบ้านคุณตาไปแล้วไม่ต้องมานั่งรอช่างในหมู่บ้านให้เสียเวลา แต่จะรอนานขนาดนั้นก็คงไม่ไหวเธอไปฝากครรภ์ที่โรงพยาบาลในตัวอำเภอมาแล้ว กำหนดคลอดอีกราวสองเดือนเศษนี่เอง

“อีกสองเดือนกว่าๆ คุณหนูก็จะคลอดแล้วจะเทียวไปเทียวมาดูช่างซ่อมแซมบ้านคงไม่สะดวกหรอกค่ะ” บุษบาให้ความเห็นที่ตรงกับความกังวลของธารารินพอดี

“จริงของพี่บุษค่ะแธมต้องเตรียมพร้อมเรื่องลูกด้วย”

หลายสิ่งธารารินวางแผนไว้ในหัวเป็นขั้นเป็นตอนก่อนเดินทางมาแต่พอถึงเวลาจริงกลับควบคุมอะไรไม่ได้เลย ชีวิตเกษตรกรแทบจะพูดได้ว่าถูกควบคุมด้วยฤดูกาลเธอต้องวางแผนใหม่เสียแล้ว

“แล้วจะอยู่บ้านคุณตาจริงๆ เหรอคะพี่บุษว่ามีเพื่อนบ้านห้อมล้อมมันก็ดีอยู่หรอกแต่ชาวบ้านแถวนี้ยังเห่อคุณหนูอยู่มาก มาทีไรก็แห่กันมาดูเหมือนของแปลกบางคนก็ถามอะไรซอกแซกเกินงาม ไม่เคารพความเป็นส่วนตัวกันเลย แบบนี้จะไหวเหรอคะ”พี่เลี้ยงสาวใหญ่ถอนใจเฮือกขณะพับผ้าที่ซักแล้วใส่ตู้เก็บ

“ที่จริงแธมตั้งใจจะปลูกบ้านหลังเล็กๆในที่ดินของคุณตาค่ะกะว่าจะให้ช่างมาซ่อมแซมบ้านพอให้อยู่ได้ระหว่างที่บ้านหลังใหม่ยังไม่เสร็จพอบ้านใหม่ของเราเสร็จ บ้านคุณตาแธมก็จะปล่อยให้เช่าแทนค่ะแต่ดูแล้วบ้านคุณตาคงอีกนานกว่าจะได้ซ่อมแซม” หญิงสาวบอกเล่าแผนการที่เธอวางไว้ในหัว

“ปลูกบ้านกลางสวนหรือคะแหม...แค่ฟังก็น่าอยู่แล้ว พี่บุษว่าดีกว่าอยู่ในหมู่บ้านนะคะ สบายใจดีไม่ต้องฟังอะไรระคายหู”

ธารารินรู้ว่าบุษบาเป็นห่วงความรู้สึกของเธอจึงยิ้มอ่อนๆไม่ว่าอะไร วกกลับมาเข้าปัญหาเฉพาะหน้าต่อ

“แต่เรื่องบ้านใหม่คงต้องเปลี่ยนแผนนี่แค่ซ่อมแซมยังต้องรอช่างหลายเดือน เสียเวลาเปล่าๆแธมว่าจะเอาเรื่องบ้านไว้คิดทีหลังค่ะ ตอนนี้คงต้องอยู่บ้านเช่าไปก่อนแต่พรุ่งนี้แธมว่าจะเข้าไปในเมือง พี่บุษจะไปด้วยกันไหมหรือจะฝากซื้อของอะไรก็ได้นะคะ แธมคงทำธุระไม่นาน”

“พี่บุษไปด้วยอยู่แล้วค่ะไม่อยากให้คุณหนูไปเดินในเมืองคนเดียว จะซื้ออะไรเดี๋ยวพี่บุษซื้อให้”

หญิงสาวรู้ทันว่าพี่เลี้ยงหวังดีกับเธอไม่อยากให้เธอออกไปเดินให้ใครๆ เห็นแล้วเอาไปเมาท์กันต่อเพราะตอนนี้ข่าวฉาวก็ยังไม่เงียบเสียทีเดียว แม้เธอจะออกจากวงการมาแล้วแต่นักข่าวบางคนก็ยังไม่หยุดเขียนถึงในทำนองล้อเลียนเย้ยหยันและอยากรู้อยากเห็นว่าใครกันแน่ที่เป็นพ่อเด็ก หากรู้ว่าเธอมาอยู่ที่เลยก็อาจมีบางคนตามมาขอสัมภาษณ์เปิดใจจะได้เรียกเรตติ้งให้รายการตัวเองที่หาคำตอบได้

“ไม่เป็นไรค่ะ แธมจะขายของ แต่จริงๆก็จะซื้อด้วยนั่นแหละ” เธออมยิ้ม

“ขายอะไรแล้วซื้ออะไรคะ”

“รถค่ะแธมว่าจะขายคันนี้แล้วซื้อรถกระบะใช้แทน น่าจะเป็นประโยชน์กับสวนของเรามากกว่าที่สำคัญได้เงินมาลงทุนอีกก้อนด้วย”

“คุณหนูคิดว่าจะไหวเหรอคะทำไร่ทำสวนไม่ใช่เรื่องง่ายๆ นะ” บุษบาท้วงติงอย่างเป็นห่วง ถึงเธอเป็นพี่เลี้ยงและทำงานบ้านมาตลอดหลายปีนี้แต่ก็ไม่ได้ทำงานกลางแดด หรือแบกของหนัก หรือใช้แรงเยอะอะไรเทือกนั้นอย่าว่าแต่ธารารินเลย ต่อให้เป็นเธอมาทำสวนก็ยังไม่รู้ว่าจะรอดไหม

“เราเรียนรู้กันได้นี่คะ แธมอยากจะลองซักตั้งค่ะเรามีที่ดินตั้งเยอะ แธมว่าจะทำไร่นาสวนผสม และแบ่งพื้นที่ปลูกต้นไม้ใหญ่ด้วยแต่จะปลูกอะไรดีนั้นว่าจะแวะเข้าไปถามที่สำนักงานเกษตรอำเภอค่ะ เขาคงช่วยแนะนำได้”

ฟังแล้วบุษบาก็ถอนใจยาวดูเหมือนธารารินจะตั้งใจแรงกล้าว่าต้องเป็นเกษตรกรให้ได้ดูจากการวางแผนและหาข้อมูลมาก็รู้ว่าผ่านการเตรียมตัวไม่น้อย

“เอาก็เอาค่ะ ไหนๆก็ลงเรือลำเดียวกันมาแล้วนี่”

ธารารินหัวเราะเบาๆ ก่อนเย้าว่า“ลงไม่ได้นะคะจนกว่าจะถึงฝั่ง แธมรู้ว่าพี่บุษว่ายน้ำไม่เป็น”

บุษบาค้อนควั่ก ก่อนจะหัวเราะออกมาจนได้

เช้าวันต่อมา ธารารินตัดสินใจแวะเข้าไปขอคำแนะนำที่สำนักงานเกษตรอำเภอก่อนไปจัดการเรื่องขายรถและซื้อคันใหม่ บุษบายังคงวิตกจริตเรื่องชื่อเสียงของหญิงสาวแต่เจ้าตัวกลับไม่มีท่าทีเดือดร้อนอะไรเมื่อจอดรถได้ก็ก้าวลงอย่างมั่นใจและมุ่งตรงเข้าไปในอาคารที่ตั้งสำนักงานตรงเข้าไปสอบถามเจ้าหน้าที่คนแรกที่มองเห็น

“สวัสดีค่ะจะมาติดต่อขอคำแนะนำเรื่องการทำไร่นาสวนผสม ต้องทำยังไงบ้างคะ”

เปมิกา เจ้าหน้าที่สาววัยยี่สิบต้นกำลังก้มหน้าลงไปกดปุ่มเปิดคอมพิวเตอร์พอดีจึงบอกโดยไม่เงยหน้าขึ้นมอง“รอซักครู่ค่ะคุณ มาแต่เช้าเลยนะคะ ไม่รู้เจ้าหน้าที่มาครบรึยัง แต่เดี๋ยวจะ...”

คำพูดขาดหายไปเพียงเท่านั้นเมื่อยืดตัวขึ้นนั่งและเห็นหน้าคนถามชัดเจนเธอไม่ใช่แฟนละครของธาราริน แต่อยู่ในช่วงวัยที่โลกโซเชียลเป็นสิ่งจำเป็นในการดำรงชีวิตและข่าวการท้องของดาราสาวก็ถือเป็นเรื่องช็อกวงการ ใครไม่รู้ถือว่าเอาต์สุดๆเหมือนหลุดมาจากดาวอื่น และแน่นอนใบหน้าของธารารินย่อมปรากฏในสื่อทุกแขนงโดยเฉพาะสื่อออนไลน์จึงรู้สึกถึงความคล้ายคลึงได้ทันที แม้ว่าอีกฝ่ายจะมาแบบหน้าใสๆไม่ได้ตบแต่งขีดเขียนอะไรเหมือนอยู่หน้ากล้อง

เหมือนมาก! หรือข่าวที่ลือกันในเฟซว่าแธมหนีมาอยู่เลยจะเป็นเรื่องจริง?

คิดแล้วสายตาก็เลื่อนลงไปดูหน้าท้องของอีกฝ่ายเนื่องจากหญิงสาวสวมเดรสสีครีมยาวครึ่งแข้งและสวมทับด้วยเสื้อคลุมแขนยาว หากไม่สังเกตรูปร่างดีๆจะไม่รู้ว่าหน้าท้องนูนกว่าคนปกติทั่วไป แต่เมื่อตั้งใจจ้องก็จะมองเห็นความแตกต่างนั้น

“สวัสดีค่ะ”ธารารินทักทายอีกครั้งเมื่อเห็นฝ่ายนั้นนิ่งไป พอจะรู้ว่าเป็นเพราะอะไร แต่ก็ไม่ได้เก็บมาใส่ใจเธอแค่เปลี่ยนจากบทบาทหนึ่งมาเป็นคนที่เธออยากเป็น และการที่เธอท้องก็ไม่ได้ทำให้โลกหยุดหมุนฉะนั้นเธอจะก้าวเดินต่อไปอย่างไม่หวั่นไหวกับสายตาของคนอื่น

“เอ่อ...อ่า...สวัสดีค่ะคุณมาติดต่ออะไรนะคะ” หญิงสาวถามใหม่เพราะมัวแต่ตะลึงจนทุกอย่างปลิวหายไปจากหน่วยความจำ

“อยากมาขอคำแนะนำเรื่องการทำไร่นาสวนผสมน่ะค่ะไม่ทราบว่าต้องติดต่อใคร”

“อ๋อ งั้นเชิญนั่งรอทางนั้นก่อนนะคะดูเหมือนเจ้าหน้าที่ยังไม่เข้ามา เดี๋ยวตามให้ค่ะ” หญิงสาวผายมือเชื้อเชิญไปยังชุดโต๊ะเก้าอี้สีดำอีกด้านหนึ่งของสำนักงานส่วนหน้า

ธารารินนั่งรอโดยมีบุษบาตามมานั่งข้างกันหญิงสาวหันมองไปรอบๆ เพื่อหาโบรชัวร์เกี่ยวกับการทำเกษตรมาอ่านฆ่าเวลาไม่ได้สนใจหนังสือพิมพ์ที่เรียงกันเป็นตับอยู่บนที่แขวนข้างกำแพงเลยสักนิด

บุษบาสนใจหนังสือพิมพ์ อยากรู้ความเป็นไปของสถานการณ์ปัจจุบันตอนนี้ข่าวเงียบลงแล้วหรือยังมีคลื่นซัดแรงอยู่ แต่เธอตัดสินใจไม่เปิดดู ธารารินยังปล่อยวางได้เธอเองก็ต้องทำบ้างเพื่อความสบายใจของตัวเองและหญิงสาวด้วย

นั่งรอกันอยู่พักหนึ่งบุษบาก็เห็นรถมอเตอร์ไซค์พ่วงขายน้ำมาจอดด้านหน้าสำนักงานจึงบอกหญิงสาวว่าจะไปซื้อกาแฟโบราณมาดูด

“ตามสบายเถอะค่ะพี่บุษจะไปเดินเล่นรอข้างนอกก็ได้นะคะ แธมคุยไม่นานหรอก หลักๆ แค่จะถามว่าควรปลูกต้นไม้ใหญ่อะไรดีวันนี้จะได้ไปดูต้นกล้าด้วยเลย เผื่อเขาจะแนะนำได้ ส่วนสวนผสมก็ค่อยๆ หาข้อมูลไปดีกว่าจะมาเร่งมือปลูกทั้งที่ไม่ตรงฤดูกาลก็กลัวมันจะไม่ขึ้นซะเปล่าๆ”

บุษบายิ้มอย่างเอ็นดูฟังคำพูดคำจาของธารารินเกี่ยวกับการทำเกษตรกรรมบ่อยๆ เข้าก็ชักจะเริ่มมีความเชื่อมั่นในตัวหญิงสาวขึ้นมาคนไม่เคยมีประสบการณ์ทำอะไรๆ จากความคิดของตัวเองทำได้ขนาดนี้เธอเองก็จะยอมแพ้ไม่ได้เช่นกัน ต่อไปต้องเริ่มหาข้อมูลจากนายสง่ากับแม่จินดาบ้างแล้ว

คล้อยหลังพี่เลี้ยงไปไม่นานก็มีชายหนุ่มร่างสูงในชุดเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนกับกางเกงยีนเดินออกมาจากสำนักงานส่วนในธารารินคิดว่าคงเป็นคนที่เจ้าหน้าที่สาวเข้าไปตามจึงรีบลุกขึ้นส่งยิ้มให้เขา

“สวัสดีค่ะ เจ้าหน้าที่ที่จะมาให้คำแนะนำเรื่องการทำไร่นาสวนผสมใช่ไหมคะ”

ชายหนุ่มชะงัก มองสาวสวยที่มาพร้อมรอยยิ้มหวานละมุนรัดรึงใจนิ่งอยู่เช่นนั้นราวครึ่งนาทีเขาไม่เคยมีปฏิกิริยารุนแรงเช่นนี้กับรอยยิ้มของสตรีคนไหนก็ตาม

“คุณเป็นอะไรรึเปล่าคะ?”

รอยยิ้มหวานๆ ที่หายไปแทนด้วยความวิตกในสีหน้าทำให้ชายหนุ่มได้สติ

“เอ่อ...ครับ เปล่า ผมสบายดี” เขายิ้มแก้เก้อก่อนจะถามเธอใหม่ว่า “คุณมาติดต่อเรื่องอะไรนะครับ”

“อยากมาขอข้อมูลเรื่องการทำไร่นาสวนผสมน่ะค่ะพอดีได้รับมรดกจากคุณตาเป็นที่ดินหลายไร่ แต่ไม่มีความรู้ ไม่มีประสบการณ์เกี่ยวกับการทำเกษตรกรรมเลยคุณพอจะแนะนำได้ไหมคะ”

ชายหนุ่มพยักหน้า อมยิ้มเล็กน้อย “คุณถามถูกคนแล้วเชิญนั่งก่อนครับ”

เขาคิดว่าเธอคงไม่ใช่คนพื้นที่ โดยวัดจากสำเนียงการพูดจาและวิธีใช้ถ้อยคำ

แปลว่าหญิงสาวจะมาเป็นคนในพื้นที่แล้วสินะเขาเองก็เพิ่งได้รับคำสั่งให้มาประจำการที่อำเภอนี้เมื่อไม่นาน นี่อาจจะเป็น...บุพเพ

เปมิกายังไม่ได้ไปดูเจ้าหน้าที่ตามที่รับปากกับผู้มาติดต่อขอคำแนะนำหล่อนเข้ามาในครัวพร้อมโทรศัพท์มือถือและความตื่นเต้นถึงขีดสุด อดใจไม่ไหว ต้องรีบประกาศให้ชาวโลกรู้ว่าตนได้พบตัวเป็นๆของดาราในข่าวสุดอื้อฉาวแห่งปี เมื่อโพสต์สถานะใหม่ในไทม์ไลน์แล้วก็แชร์สู่สาธารณะอย่างปลื้มปริ่มรอเพื่อนมากดไลค์ แสดงความคิดเห็นโต้ตอบกันไปมาอย่างเมามัน แล้วเพื่อนก็แชร์ต่อๆกันไปไม่สิ้นสุด

หลังเสร็จภารกิจที่ไม่อาจหักห้ามใจแม้ในเวลางานแล้วหญิงสาวก็รีบเดินออกไปดูว่าเจ้าหน้าที่อยู่ที่โต๊ะทำงานแล้วหรือยังเมื่อมองเห็นว่าโต๊ะยังว่างเปล่าจึงเดินกลับออกไปเพื่อบอกให้อีกฝ่ายรอสักพักแต่แล้วก็พบว่ามีเจ้าหน้าที่มานั่งคุยกับธารารินแล้ว แถมยังเป็น...เกษตรอำเภอเสียด้วย!

_____________________________________________

คู่แข่งมาแว้วแต่อิตาฌอนยังมาไม่ถึงเลย แต่เค้าสัญญา ตอนหน้านางจะมาทวงพรหมลิขิตของนางคืน หุหุ

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามค่า

ปล.ภาษาท้องถิ่นที่ใช้จะมีปรับการแก้ให้ถูกต้องหรือใกล้เคียงภาษาไทเลยที่สุดอีกครั้งนะคะตอนนี้ก็ดำน้ำกันไปก่อน รอผู้รู้ช่วยแก้ แฮ่ :P

Create Date : 05 มีนาคม 2560		3 comments
Last Update : 5 มีนาคม 2560 13:07:24 น.
Counter : 986 Pageviews.
Share Tweet