Group Blog
 
 
พฤศจิกายน 2548
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
29 พฤศจิกายน 2548
 
All Blogs
 
ทวด (1)

"บางครั้งความรักก็มีไว้ให้เราสัมผัส แต่ไม่ได้มีไว้ให้เราครอบครอง.T_T."

" ไกลกันก็แค่ตัว อย่ากลัวจะไกลฉัน ไกลตัวอย่ากลัวกัน ใจฉันจะใกล้เธอ "

" มีใจแค่1ดวง ครึ่งแรกบอกว่า คิดถึง อีกครึ่งหนึ่ง บอกว่า รัก "


นี่เป็นตัวอย่าง ข้อความที่ทวดส่งมาให้

ทวดเหรอ ทวดเป็นหญิงสูงวัย ชอบคุยเล่นกับเด็กๆ แต่อายุประมาณ50ปี เสียงของทวดมีลักษณะแหลมเล็ก เข้ากับตัวทวดที่มีขนาดเพียงย่อมเยาว์

บางคนก็ว่าแปลก ทำไมผมถึงไปสนิทกับคนที่มีรุ่นราวคราวนั้นได้ (นี่ยังไม่บอกนะว่ามีรุ่นนั้นที่รู้จักอีก แหมๆ ล้อเล่นครับ เด๋วโดนเคกกระบาล) ก่อนที่จะมาที่นี่ ก่อนที่จะพยายามปิดตัวเองแบบนี้ ผมเคยเขียนไดอารี่ที่หนึ่ง ที่นั่นแหละ ก่อนที่จะเลิกเขียนไดอารี่ ก็มีคนๆหนึ่ง ที่เข้ามาในmsnที่ปกติจะไม่ค่อยมีคนเข้ามาหรอก เพราะเมื่อก่อนไม่ได้บอกใคร เหตุผลที่เข้ามาก็คือความเป็นห่วง

พอเวลาผ่านไป ด้วยความคิดสนุกของทั้งสองฝ่าย และด้วยเหตุผลที่จะเอาwristbandพระพยอมไปให้ทวด เราจึงได้มาพบกัน

ได้ไปกินFujiทั้งๆที่ทวดกินเป็นเฉพาะข้าวหน้าปลาซาบะ แล้วก็พยายามบอกว่าให้ช่วยกินนู่นกินนี่ หลังจากนั้นก็ไปดูหนังกัน บางทีทวดก็จับมือผม ในใจผมรู้สึกได้ถึงความเหงาของผู้หญิงคนนี้ เพราะว่าเธออยู่ตัวคนเดียวมานานแล้ว ไม่ใช่ว่าไม่มีใครอยากเข้ามา แต่เธอได้ปิดใจกับสิ่งเหล่านี้กับเค้าคนนั้นไปแล้ว วันนั้นผมรู้สึกเหมือนได้มาเดินช๊อปปิ้งกับแม่สองคนเลยทีเดียว

วันนั้นเราเปียกฝนกันนิดหน่อย แต่ก็ทำให้พวกเราเป็นหวัดกันได้ทั้งคู่ ถ้าถามผมว่าทวดเป็นคนยังไง ทวดเป็นผู้หญิงที่น่ารัก มีความดื้อรั้น เข้าใจชีวิต ชอบอ่านหนังสือเป็นชีวิตจิตใจ คอยให้คำปรึกษาแก่คนรอบข้าง รวมถึงเพื่อนๆคนอื่นของไดอารี่ที่ผมเคยเขียนอยู่เป็นประจำ

เมื่อคืนทวดได้โทรมาหา ขณะนั้นผมกำลังปวดหัวจากการนอนไม่เพียงพอ(แต่ยังฝืนสังขารไปดูแฮรรี่มา) แล้วก็ปวดหัวกับหลายๆเรื่องที่ประดังเข้ามาในชีวิตหลังจากกลับมาจากไปดูหนัง ทวดก็โทรมาคุยไม่กี่คำ เห็นผมยุ่งๆก็จะวาง แต่ด้วยความเอะใจเล็กๆ ก็เลยถามไปว่ามีอะไรไหมครับ สบายดีรึเปล่า มีปัญหาอะไรไหมครับ และในใจก็คิดไปว่า คำตอบต้องไม่มีอะไรสบายดี เพราะเมื่อตอนบ่าย ทวดเพิ่งบอกว่าสบายดี ที่ไม่ไปอัพไดอารี่เพราะติดเสาร์-อาทิตย์ คอมที่บ้านเดี๋ยวเย็นนี้ให้พี่โปรแกรมเมอร์มาดูจะได้เข้าไปเล่นได้ทุกวัน

แต่คำตอบที่ได้คือไม่สบาย มีอาการอย่างนู้นอย่างนี้ จนทำให้ผมตามไปถึงโรงพยาบาลที่ทวดบอกว่าน่าจะไป ไปค้นหา และเฝ้ารอจนดึก โดยไม่สามารถติดต่อได้อีกจนกลับ แต่ในใจก็มั่นใจว่า คงไปแวะรพ.อื่นที่อยู่ใกล้กว่า

วันนี้ทวดสบายดีขึ้นแล้วทวดโทรมาหาตอนกลางวันบอกว่าคุณโทรมาหาเหรอ (ทวดมักใช้คำว่าคุณ เพราะแม้กับสามีทวด ทวดก็ใช้คำว่าคุณเสมอๆ) ขอโทษที ไม่ได้เอามือถือไป นี่ให้ลูกน้องไปเอามาให้ เห็นเบอร์ขึ้นเยอะแยะเลย เลยได้บอกทวดไปว่าเมื่อคืน ไปที่รพ.นั้น รออยู่จนถึงตีหนึ่ง เสียงทวดเงียบไปสักพัก จึงได้คุยกันสักพักว่าอาการดีขึ้นแล้ว จึงได้วางสายกันไป

จนเมื่อสักครู่ได้มาคุยกันอีก จึงมารู้ว่าที่ทวดเงียบหยุดไปสักพัก เพราะว่าน้ำตาซึมอยู่ เหตุผลก็คือ เราแทบไม่รู้จักกันสักเท่าไหร่นัก เคยเจอกันก็แค่ครั้งเดียว ผมไม่รู้จักชื่อ ไม่รู้จักอายุ รู้เพียงหน้าตา และอาการที่เธอมีส่วนหนึ่ง แต่ผมกลับไปรอจนถึงตี1ทั้งๆที่ง่วงนอนและปวดหัวมากเหลือเกิน
แต่ด้วยความห่วงใยที่ให้กันที่มีมาเรื่อยๆ แม้จะเป็นช่วงเวลาที่ดูออกจะไม่นานนัก ก็ทำให้ผมทำมันออกไป

ผมไปกระตุ้นผู้หญิงที่อยู่คนเดียวมานาน โดยไม่คิดว่าต้องห่วงอะไรในชีวิตอีกแล้ว พร้อมที่จะไปอย่างสงบ เพราะรู้เวลาของตัวเองดี คิดเสมอว่าทุกวินาทีของชีวิตที่เหลืออยู่คือกำไรของชีวิต ผมทำให้เธอน้ำตาซึม

คุณรู้ไหม ผู้หญิงสูงวัยคนนึง นั้นมีความสำคัญกับคนในไดอารี่นั้นที่มักจะเป็นเด็กๆวัยรุ่นและวัยทำงาน แม้ว่าสำหรับผม ผมคิดว่าแม้ไม่มีทวดผมก็สามารถอยู่ได้ ทางไหนที่ทวดอยากเลือกก็ขอให้เธอได้เลือก แต่ว่าการที่คนๆนี้ป่วยครั้งนี้ ผมได้รู้สึกมากกว่าครั้งปกติ อาจจะเพราะกลัวว่าคนที่ใกล้ตัวเราจะจากเราไป




พวกคุณคิดยังไงกันครับ ระหว่างเรื่องของ"เวลา" กับคำว่า "ความปรารถนาดี" และ "ความรู้สึก" ?



ปล. ขอโทษด้วยครับ คำพูด คำเขียนมั่วๆ โดยเฉพาะคำถามตอนท้าย รู้สึกไม่ค่อยตรงที่อยากจะถาม กำลังเบลออยู่ ขอตัวไปพักก่อนละกัน มีงานต้องทำอีก เฮ้ออออ... ชีวิต


Create Date : 29 พฤศจิกายน 2548
Last Update : 8 ธันวาคม 2548 22:39:10 น. 23 comments
Counter : 539 Pageviews.

 
ความปรารถนาดี ---> คนให้เต็มใจให้ คนรับล่ะ เต็มใจรับรึป่าว
ความรู้สึก ---> ถ้ารักใครบอกเค้าไป บางครั้งเก็บไว้ มันก็จะอยู่กับเราจนวันตาย ไม่บอกไป เราคงไม่รู้ว่า อีกฝ่ายคิดยังไง
เวลา ---> เวลาเท่านั้นที่รักษาแผลใจได้สำหรับเรานะ จริงที่สุด


โดย: lovemeloveyakult วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:23:06:58 น.  

 
มิตรภาพเกิดขึ้นได้เสมอค่ะ ..

สำหรับเจนนะ ..

"ความปรารถนาดี"
คือการให้โดยไม่ต้องการสิ่งตอบแทน ..
แค่ต้องการให้เค้าเป็นสุขเท่านั้น ..
โดยที่เราไม่ต้องเป็นส่วนหนึ่งของมันเลย ..

"ความรู้สึก"
มันก็คือสิ่งที่เราคิด เรารู้สึกนั่นแหล่ะ ..

"เวลา"
บางครั้งมันก็สามารถรักษาแผลในใจได้ ..
แต่บางครั้งมันก็ผ่านไป โดยไม่ได้ช่วยอะไรเลย ..

pS. นู๋เจนขอโทดพี่ไลท์เรื่อง vdo clip วันก่อนนะค๊า ..
แบบว่ามันโหดร้ายเกินนู๋เจนจะรับจริง ๆ อ่ะ ..
อย่าโกดนู๋น๊า ..


โดย: JANii ~~ วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:23:07:05 น.  

 
เวลา ทำให้ความรู้สึกก่อตัวและพัฒนาไปในทางใดทางหนึ่งชัดเจน สำหรับคุณทวดก็คือความรู้สึกผูกพันที่มีต่อกันผ่านไดอารี่
เวลา เปิดโอกาสให้ความปราถนาดีถูกแสดงออกมาโดยการกระทำ ไม่ว่าคุณทวดที่ M มาแสดงความเป็นห่วง หรือเราตอน upset หรือเราที่ไปรอทวดที่โรงพยาบาลด้วยความเป็นห่วง

ปล.พี่ไม่ชอบกินฟูจิ ไม่ชอบใส่ wristband ไม่ชอบตากฝนเป็นหวัด ไม่ชอบเจอกันในโรงพยาบาล แต่พี่รู้สึกว่าพี่จะเป็นเหมือนคุณทวดในอนาคตแน่ๆเลย



โดย: ladybear IP: 58.64.100.122 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:23:29:55 น.  

 

ไม่รู้จะคอมเม้นท์อะไรดีนะ
อ่านจบแล้วก็อึ้ง
ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้
ทั้งน้องชายและคุณทวด
ฝ่าฝันเรื่องราวต่างๆไปได้
และใช้ชีวิตที่มีอยู่ด้วยความสุขนะคะ
ทุกข์สุข อยู่ที่ใจ สู้ๆสู้ตาย



โดย: มาริอา วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:23:43:32 น.  

 
คล้ายๆกับความคิดเห็นของคุณมาริอา

มิตรภาพมันเกิดขึ้นได้กับทุกเพศทุกวัยไม่จำกัดอายุ ถ้าคนสองคนมีความจริงใจต่อกันแล้วไม่ว่าจะคบกันในสถานะใด ๆขอให้ฟันฟ่าอุปสรรคแล้วพบทางออกที่สวยงามน่ะค่ะ
เป็นกำลังใจค่ะ


โดย: erina วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:2:13:15 น.  

 
มิตรภาพเกิดขึ้นได้กับทุกคนทุกวันค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ


โดย: yadegari วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:3:57:54 น.  

 
ดีจังค่ะ

เป็นมิตรภาพที่งดงามดี

คงได้เคยทำบุญร่วมกันมาน่ะนะคะ


ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล็อกเรานะคะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:8:47:09 น.  

 
" มีใจแค่1ดวง ครึ่งแรกบอกว่า คิดถึง อีกครึ่งหนึ่ง บอกว่า รัก "






ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล๊อคค้า



โดย: อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:18:41 น.  

 

เห็นเม้นท์กันแล้วตกใจ ผมไม่ได้คิดปีนเกลียวนา เม้นท์กันแปลกๆ
แต่ขอบคุณครับ


โดย: นางาเสะ ไลท์ วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:11:30:40 น.  

 
อย่างแรก ขอเชียร์ให้นางาเสะ หายจากอาการเพลียและปวดหัวก่อน

คงต้องนอนมากๆล่ะ หยุดเน็ตสักพัก ก้อได้ ไม่มีใครว่าหรอก

คำถามที่ถามตอนท้าย มันขึ้นกับมุมมองของแต่ละคน ไม่มีใครผิดใครถูก ต้องเขียนยาว ข้าพเจ้าขี้เกียจเขียนว่ะ



โดย: yyswim วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:29:10 น.  

 
To brighten your blog ja.



โดย: ladybear (ladybear ) วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:23:38:44 น.  

 
โห บล๊อก DN แจ่มๆๆ


โดย: Mehndi Laga Ke Rakhna วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:10:19:25 น.  

 
คิดถึงพ่อ อยากคุย บอกรักพ่อให้มากกว่านี้ค่ะ ก่อนที่ท่านจะเสีย เราไม่ได้กลับบ้านไปเจอหน้าท่านเลย พอกลับไปก็สายซะแล้ว ตอนนี้ ในหัวมีแต่คำว่า น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะทำอย่างนี้ คิดถึงพ่อค่ะ


โดย: Mehndi Laga Ke Rakhna วันที่: 2 ธันวาคม 2548 เวลา:20:13:30 น.  

 

เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะคะ




โดย: มาริอา วันที่: 2 ธันวาคม 2548 เวลา:21:07:41 น.  

 
หวัดดีบ่ายวันเสาร์ ค่ะ


โดย: erina วันที่: 3 ธันวาคม 2548 เวลา:16:05:10 น.  

 
****เราก็ชอบอ่านเรื่องเดธโน๊ตนะ แต่ตอนนี้ไม่ได้อ่านเลยงะ

****แวะมาทักท่ายก่ะ


โดย: TopFee (TopFee ) วันที่: 3 ธันวาคม 2548 เวลา:21:14:21 น.  

 
แวะมาทักทายคุณนางาเสะ
สุขสันต์วันพ่อนะคะ


โดย: ตะวันสีชมพู วันที่: 4 ธันวาคม 2548 เวลา:0:56:41 น.  

 
หวัดดีค่ะ มีความสุขกะวันหยุดและวันพ่อนะคะ


โดย: ameagari วันที่: 4 ธันวาคม 2548 เวลา:15:58:53 น.  

 


กลับมาแล้วเหรอคะ เปงไงหนุกป่าว
มาโหวตให้มาริอาด้วยเหรอ ยังงี้ไม่โหวตกลับไม่ได้แร้วววว






โดย: มาริอา วันที่: 6 ธันวาคม 2548 เวลา:18:53:53 น.  

 
ทำไมทวดเด็กจังครับ

อายุ 50 เอง เป็นทวดแล้ว

----------------------------

บล็อกสวยมากๆ

ขออนุญาตแอดไว้มาเยี่ยมนะครับ

เอ๊ะ ถ้าเขียนชื่อใครลงไปในนี้ เขาจะตายไหมเนี่ย

เล่นเดธโน้ตเลย


โดย: แดดดี้แบร์ วันที่: 7 ธันวาคม 2548 เวลา:1:07:30 น.  

 
แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ สบายดีนะคะ


โดย: strangers (ดอกรักเร่ ) วันที่: 9 ธันวาคม 2548 เวลา:20:36:39 น.  

 
Image Hosted by ImageShack.us


โดย: erol วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:18:09:24 น.  

 



จ๊ะเอ๋ๆๆ ๆ
หนี่ฯ พึ่งอ่านเป๊นครั้งแรกนะเนี่ย

ความรุ้สึก ก๊ต้องบอกว่า
บอกไม่ถูกคะ เลิฟ เลิฟ น๊า





โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ ) วันที่: 13 มกราคม 2550 เวลา:11:02:47 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

นางาเสะ ไลท์
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





ながせ 月's Blog

"เมื่อไหร่ที่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร คนเราก็จะหาความสุขพบ"

เพื่อนแท้หน่ะ ย่อมเดินเคียงข้างคุณเสมอ


Friends' blogs
[Add นางาเสะ ไลท์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.