เมื่อหม่ามี๊ทำสิ่งที่เสียใจเป็นที่สุด ฮือ ฮือ
วันอังคารที่ 26 ตุลาคม 2010 เวลา 8.03 น. วันนี้ลูกอายุครบ 18 สัปดาห์ 3 วันค่า
วันนี้วันเดียวหม่ามี๊เขียนไดอารี่ให้หนู 3 เรื่องรวดเลยค่ะ ตอนนี้หม่ามี๊จะเล่าเรื่องที่ทำให้หม่ามี๊เสียใจมากๆเลยค่ะลูก นั่นคือ เมือวันพุธที่ผ่านมา ป่าป๊าพาหม่ามี๊ไปพักผ่อนที่ชะอำหลังจากเหน็ดเหนื่อยจากการแพ้มานาน แม้ยังไม่หายดีก็ตาม ป่าป๊าน่ารักมากๆเลยเนอะ พอไปถึงชะอำเราก็ไปพักที่ป๊ากะม๊ากันค่ะ เพราะที่นี่ไม่รับเด็ก หม่ามี๊คิดว่าถ้าอีกหน่อยคลอดหนู ก็คงไม่ได้พักที่นี่ ก็เลยอยากลองเปลี่ยนบรรยากาศดู ที่นี่ตกแต่งน่ารักดีค่ะลูก แต่สวยสู้บ้านเราไม่ได้เลย
พอพักผ่อนอะไรกันเสร็จ ป่าป๊าก็พาหม่ามี๊ไปเดินตลาดซื้อของกิน หม่ามี๊อยากกินกุ๊ยช่ายร้านประจำ แต่พอเดินได้แป๊ปเดียวหม่ามี๊ก็จะเป็นลม เลยต้องรีบกลับที่พักกันค่ะ พอถึงที่พักก็ทานอาหารกัน แล้วก็นอนเล่นๆกัน ป่าป๊าชวนหม่ามี๊ไปเดินทะเล หม่ามี๊ก็ไป แต่เดินได้นิดเดียวก็หน้ามืดอีกแล้ว บอกให้ป่าป๊ารีบพากลับห้อง หม่ามี๊ยังไม่หายดีเลยลูก
พอตอนเช้าป่าป๊าออกไปซื้ออาหารให้เราทาน หม่ามี๊ก็ทานของอร่อยที่ป่าป๊าหามาให้ พอทานเสร็จก็จะทานยาแต่ยาเม็ดใหญ่มาก หม่ามี๊ก็เลยจะอาเจียน หม่ามี๊จะวิ่งไปห้องน้ำ แต่ไม่ทันซะแร้ว อวกมันออกมาก่อน หม่ามี๊ตกใจก็พยายามจะวิ่งไปให้ถึงห้องน้ำ แต่ดันลื่นอวกล้มลง หม่ามี๊จำความไม่ได้ว่าล้มยังงัย ลูกลองไปถามป่าป๊านะคะ เพราะหม่ามี๊ไม่กล้าฟังป่าป๊าเล่า
ป่าป๊าก็มาจับตัวหม่ามี๊ หม่ามี๊ก็รีบถามป่าป๊าว่ามีเลือดไหลออกไหม ป่าป๊าบอกว่าไม่มีแล้วช่วยหม่ามี๊ไปห้องน้ำ หม่ามี๊ต้องอาบน้ำสระผมเพราะเลอะเทอะไปทั้งตัวเลย ทิ้งชุดนอนไปทั้งชุด ป่าป๊าก็ต้องทิ้งเพราะป่าป๊าก็เลอะเหมือนกันค่ะ ป่าป๊าช่วยถูห้องที่เลอะอวกด้วย
พออาบน้ำเสร็จ หม่ามี๊ก็เสียใจมากๆๆๆๆๆ เลยที่วิ่งทำให้ลื่นล้ม หม่ามี๊ยังรู้สึกปวดท้องอยู่ ก็เลยบอกป่าป๊าว่าจะไปหาคุณหมอ
ตัดกลับไปที่โรงพยาบาลเลยแล้วกันนะคะ วันนี้คุณหมอสุวิทย์ไม่อยู่ เราก็เลยได้หาคุณหมอชาญชัยค่ะ คุณหมอก็ซาวด์ดูลูกให้ บอกว่าลูกปลอดภัยดีค่ะ ป่าป๊ากับหม่ามี๊เห็นลูกด้วยดิ้นดุ๊กดิ๊กมากๆ ป่าป๊าเลยถามคุณหมอว่าดูเพศลูกได้ไหม คุณหมอเลยดูให้บอกว่าเป็นผู้หญิงค่า หม่ามี๊ก็แอบงงๆเพราะไม่เคยมีใครทักเลยว่าลูกจะเป็นผู้หญิง แต่ป่าป๊าก็ดีใจที่ลูกเป็นผู้หญิงเพราะจะได้เป็นเพื่อนหม่ามี๊ได้ค่ะ แต่หม่ามี๊มีอาการเจ็บท้องน้อยอยู่คุณหมอเลยบอกว่าน่าจะเกิดจากการเกร็งมดลูกตอนหกล้ม เดี๋ยวจะดีขึ้นเอง คืนนั้นหม่ามี๊ร้าวไปทั้งตัวเลยค่ะ เจ็บระบมไปหมด แต่หม่ามี๊ยอมเจ็บนะคะ ถ้าลูกปลอดภัย
วินาทีที่ล้มไปแล้ว หม่ามี๊คิดอย่างเดียวว่าหม่ามี๊จะเป็นอะไรก็ได้ ขออย่างเดียวให้ลูกปลอดภัย ขอบคุณพระเจ้ามากๆ เลยนะคะที่เราทั้งคู่ก็ปลอดภัยจริงๆ พระเจ้าปกป้องหนูไว้นะคะ ลูกต้องรักพระเจ้ามากๆนะคะ ต่อจากนี้หม่ามี๊ก็จะระมัดระวังตัวมากๆเลยค่ะลูก
ป่าป๊ากับหม่ามี๊รักลูกนะคะ
Create Date : 26 ตุลาคม 2553 |
|
2 comments |
Last Update : 27 ตุลาคม 2553 10:14:14 น. |
Counter : 549 Pageviews. |
|
|
|