Bloggang.com : pithi : พบคุณหมอครั้งที่ 4

พบคุณหมอครั้งที่ 4 - 11 weeks 3 วัน

สวัสดีค่ะลูก
วันนี้วันพฤหัสบดีที่ 9 กันยายน 2010
เวลา 7.51 น.
ลูกอายุ 11 สัปดาห์ 5 วันค่ะ

ตอนนี้หม่ามี๊อยู่ที่ทำงานค่ะลูก หนูก็มาทำงานกับหม่ามี๊ด้วยโดยป่าป๊าเจ้าเก่าต้องตื่นแต่เช้ามาส่งเราค่ะ ขอบคุณป่าป๊ามากๆค่ะที่ดูแลพวกเราเป็นอย่างดีนะคะ เมื่อวานหม่ามี๊ลาป่วยค่ะ เนื่องจากช่วงนี้หม่ามี๊มีอาการประหลาดเกิดขึ้นคือการปวดกระดูกที่ขาข้างซ้ายค่ะ ตอนเช้าๆจะยังดีอยู่แต่พอตกบ่ายๆ จะเริ่มปวดขาแล้ว แล้วพอตกเย็นบางวันก็เดินไม่ได้เลยค่ะ ตอนแรกป่าป๊าโทรถามคุณหมอที่เป็นลูกศิษย์ให้ เขาคาดว่าน่าจะเกิดจากขาดแคลเซียมฉับพลัน วันศุกร์หม่ามี๊ลุกไม่ขึ้นเลย ขาเจ็บมากๆ ป่าป๊ามาช่วยพยุงขึ้นอยู่นานเลยจ๊ะ หม่ามี๊เจ็บมากๆจนน้ำตาไหลพรากเลย ดังนั้นตั้งแต่วันศุกร์ที่ผ่านมาหม่ามี๊ก็พยายามโด๊ปนมเยอะๆทั้งที่รู้สึกอยากอาเจียนมากๆ

พอวันอังคารที่เราไปหาคุณหมอด้วยกัน คุณหมอสุวิทย์ก็ถามอาการหม่ามี๊ว่ามีเลือดออกไหม น้ำหนักหม่ามี๊ขึ้นมา 2 ขีด เป็น 46.8 กิโล คุณหมอคาดว่าหม่ามี๊จะหายแพ้ท้องอาทิตย์หน้าจ๊ะ ดีใจจังเลย หม่ามี๊จะได้ทานโด๊ปให้หนูเยอะๆ ฮูเร่

คุณหมอขอตรวจท้องว่าคลำเจอหนูไหม คุณหมอก็บอกว่าพบตัวหนูแล้วอายุ 3 เดือน แล้วคุณหมอก็สอนหม่ามี๊จับหนูด้วย ดีใจจังเลยได้จับหนูด้วย หลังจากนั้นคุณหมอสุวิทย์ก็ตรวจหม่ามี๊เกี่ยวกับเรือ่งปวดขา แต่คุณหมอบอกว่าไม่เกี่ยวกับการตั้งครรภ์ใดๆ คุณหมอเลยจะส่งหม่ามี๊ไปตรวจกับคุณหมอกระดูก แต่ก่อนขึ้นไปตรวจหม่ามี๊ก็ไปฉีดยากันแท้งเข็มสุดท้ายก่อน วันนี้รู้สึกปวดมากๆเลยตอนพยาบาลฉีดยา พอฉีดยาเสร็จป่าป๊าก็ขอรถเข็นให้หม่ามี๊เพื่อเราจะเดินทางไปสู่การเจาะเลือดค่ะ หวาดเสียวเล็กน้อย แต่ก็ไม่ถึงกับเจ็บมากเท่าไหร่

หลังจากนั้นรถเข็นก็นำเราไปสู้ชั้นอะไรหม่ามี๊ก็จำไม่ได้ ชั้นสิบกว่าๆหน่ะจ๊ะ เพื่อไปพบหมอกระดูก หม่ามี๊ก็อธิษฐานกับพระเจ้าว่าขอให้หม่ามี๊ไม่เป็นอะไรมาก ไม่อยากเป็นโรคร้ายอะไรเลยระหว่างที่มีหนูอยู่ในท้อง พอเราเข้าห้องคุณหมอ คุณหมอก็สอบถามอาการและให้หม่ามี๊ไปนอนที่เตียงคนไข้ คุณหมอก็มาบีบๆกดๆ แต่หม่ามี๊ไม่รู้สึกเจ็บอะไร คุณหมอก็เลยแปลกใจ เลยลองวิธีกายภาพบำบัด จับหม่ามี๊กายกรรมหักตัวหม่ามี๊จนกระดูกดังกร๊อบเลย เจ็บมาก ทำอยู่อย่างนี้ 4-5 ครั้ง แต่คุณหมอเก่งมากๆเลยค่ะ หม่ามี๊เดินได้ในบัดดลเลย แต่ยังเจ็บอยู่นิ๊ดๆคุณหมอกระดูกชื่อว่าคุณหมอสานิส ทินกรจ้า วันนี้เรามาหาคุณหมอ เสียค่าใช้จ่ายราวสามพันกว่าบาทจ๊ะ

แต่พอกลับบ้านอาการเจ็บขากลับมาซะอย่างนั้น วันรุ่งขึ้นหม่ามี๊ก็เลยต้องโทรไปลาป่วยเพื่อพักรักษาอาการเจ็บขา วันนี้ป่าป๊าก็เลยไม่ต้องรีบตื่น
พอตื่นเช้าขึ้นมาวันพุธ สิ่งหนึ่งที่สัมผัสได้คือ ที่ท้องหม่ามี๊เหมือนถูกตอดนิดๆ หม่ามี๊ดีใจมาก คิดว่าหนูน่าจะยืดตัว ดิ้นๆอะจ๊ะ ป่าป๊าก็ดีใจมาก

ตอนเย็นป่าป๊าพาหม่ามี๊ไปตัดผมให้สั้นลงจะได้ดูแลง่ายๆ ส่วนป่าป๊าก็ไปนวดตัวหลังจากนั้นเราก็ไปโลตัสทานพิซซ่ากันจ๊ะ แต่วันนี้หม่ามี๊ทานได้น้อยมาก ป่าป๊าเลยต้องอ้วนกวาดเรียบเลย ฮ่าๆๆ แล้วหม่ามี๊ก็เดินไปซื้อไอศครีมที่เดรี่ควีน ทานไม่หมดยกให้ป่าป๊าอีก ฮ่าๆ อ้วนอีกแล้วป่าป๊า พอถึงบ้านหม่ามี๊ก็เหนื่อยพอดีป่าป๊าทำน้ำขิง น้ำเก๊กฮวยมาให้หม่ามี๊ด้วยค่ะ เพราะเดี๋ยวนี้ตกเย็นหม่ามี๊จะดื่มน้ำเปล่าไม่ได้เลย มันพะอืดพะอมมากๆเลยค่ะ

ลืมเล่าให้หนูฟังว่าเมื่อเช้าตอนตื่นนอน หม่ามี๊ก็ไอขณะนอนอยู่รู้สึกว่าเจ็บท้องก็เลยเอามือแตะที่ท้องแล้วหม่ามี๊ก็สัมผัสว่าหนูดิ้นดุ๊กดิ๊กอยู่ที่ท้องด้วยจ้า ดีใจจังเลย เล่าให้ป่าป๊าฟังป่าป๊าก็ดีใจด้วยเหมือนกัน ขอให้หนูแข็งแรงๆนะคะ หม่ามี๊อธิษฐานเผื่อหนูทุกวันให้หนูมีสุขภาพแข็งแรง มีอวัยวะครบ32 ไม่เป็นโรคใดๆไม่ว่าเล็กน้อยหรือร้ายแรง ให้หนูเป็นเด็กที่เลี้ยงง่าย เป็นเด็กดีของพระเจ้า และเป็นที่รักกับคนทุกคน พระเจ้าจะตอบคำอธิษฐานให้หม่ามี๊ค่ะ

หม่ามี๊ขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ
ป่าป๊ากับหม่ามี๊รักหนูมากๆนะคะ

Create Date : 09 กันยายน 2553

Last Update : 9 กันยายน 2553 8:14:22 น.

0 comments

Counter : 1896 Pageviews.