ไปตามหาร้านหนึ่งร้อยเยนกันเถอะ
อาทิตย์ที่ 20 กันยายน
อัมพิกานอนและตืน นอนแล้วตื่น ทั้งวัน อาหารประทังชีวิตสำหรับวันนี้ได้แก่ มาม่า เส้นหมี่ และ องุ่น
กะไว้ว่า ตอนเย็นจะออกไปซื้ออาหารมาตุนไว้ และของใช้บางอย่าง
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก ลืมตามาอีกที ก็ห้าโมงเย็นแล้ว
เปลี่ยนเสื้อผ้า สวมรองเท้า ออกไปผจญภัยได้ ตอนแรกก็จะไปซื้อที่ซูเปอร์มาร์เก็ท ใกล้บ้าน แต่ด้วยทุนทรัพย์อันน้อยนิด ทำให้อิฉันตัดสินใจว่า.. เราต้องตามหาร้านหนึ่งร้อยเยน ให้เจอ....
ร้านหนึ่งร้อยเยนมีอยู่ทั่วไป แต่ที่อยู่ใกล้หอที่สุด คือแถว สถานี Okachimachi อัมพิการู้ได้ยังไงอ่ะหรอคะ ก็อาจารย์เค้าบอกม๊า 555+
บอกแต่ย่าน ให้ไปแสวงหาเอา ว่ามันจะซุกซ่อนอยู่ตรงไหน
ไปสถานี Okachimachi ได้โดยใช้แผนที่ที่มีในมือ และแผนที่ที่มีอยู่ทั่วไปบนถนน ยังไงซะก็เดินไปให้ถึงสถานีนี่ก่อน แล้วค่อยไปหาเป้าหมายเอาข้างหน้า เดินไปเดินมาก็พาลให้อยากจะหลงซะเหลือเกิน ต้องมีถ่ายรูปกันไว้บ้างกันลืม
พอไปถึง Okachimachi อิฉันก็ใช้วิธีการเดินเข้าห้างไปเรื่อยๆ จนกระทั่งไปเจอห้างอยู่ห้างนึง มีป้ายมีอาหารขายลูกศรชี้ลงไปข้างล่าง อีกป้ายเป็นเลข 100 และก็ภาษาญี่ปุ่น แล้วชี้ขึ้นไปที่ 4F
ใช้หลักการเดาทางคณิตศาสตร์นิดหน่อย เดาว่านี่คงเป็นร้านร้อยเยนแน่ๆ เอาวะ ลองขึ้นไปดู พอขึ้นไปก็จะเห็น คำว่า 100 อีก สงสัยจะใช่ ก็หยิบๆของที่อยากได้ แต่ไม่กล้าหยิบเยอะ กลัวว่าถ้ามันไม่ใช่ 100 เยน ขึ้นมาแล้วจะพูดไม่ออก
ได้ของที่จำเป็นต้องใช้เกือบครบไปคิดเงินก่อนดีกว่ากุ จะได้ไหวตัวทันถ้าเกิดมันไม่ใช่
เชคบิล ออกมา 13 ชิ้น รวมเป็นเงิน 1365 บาท วะวะวะวะว้าวววว อิฉันเดาถูกจริงๆด้วย แตว่ามันขึ้นราคาเป็น 105 เยนแล้วนา.. เด๋วจะกลับไปเอาอย่างอื่นที่เหลือ แต่ว่าคราวนี้จะไปถูกมั้ยเนี่ย - -"
หลังจากนั้นก็ไปชอปของสด มาตุนไว้ หมดไป 3,486 เยน กินได้ไปหลายอาทิตย์เชียวล่ะค่ะ
วันพรุ่งนี้ Prof.Tamiya จะมารับไปเที่ยวโตเกียว แถมเป็นเวรทิ้งขยะ ก็เลยต้องรีบนอน เพื่อที่จะได้ตื่นแต่เช้า
| Create Date : 21 กันยายน 2552 |
| Last Update : 21 กันยายน 2552 20:43:26 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 399 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
พวกเครื่องใช้ไฟฟ้าเนี่ย เราก็งมอยู่นานเหมือนกัน ทุกวันนี้ก็ใช้แต่เมนูเดิมๆ อย่าให้ต้องทำอะไรพลิกแพลง จะงงทันที