Bloggang.com : MOnKEy_PrAi : The last memory~โปรดสัตว์ที่ฟาร์ม

The last memory~โปรดสัตว์ที่ฟาร์ม

ก่อนวันเดินทางกลับ 2 วัน เด็กในแลป พาไปเที่ยว ฟาร์ม แถวชิบะ ชื่อว่า mother farm วิธีการเดินทาง ก็เด็กคนนึงในแลปขับรถไป

ไอ้เราก็วาดฝันว่ามันคงคล้ายๆ the scenary resort & farm ที่ราชบุรี ซึ่งที่ราชบุรีนี้อัมพิกาก็ยังไม่เคยไป ดูแต่จากภาพถ่ายของคนที่ไปมาแค่นั้น

เดินทางประมาณ 2 ชม. เห็นจะได้ค่ะ ก็ถึงที่หมาย ต้องซื้อตั๋วเข้าไปประมาณคนละ 1500 เยน ถ้าจำไม่ผิดนะคะ นั่นหมายความว่าอาจจะำจำผิดก็ได้

บรรยากาศข้างใน สดชื่นดีจังเลยค่ะ เพราะฟาร์มนี้ตั้งอยู่บนเขา ลมจึงพัดเย็นจนหนาวมากในที่สุด - -" ภายในฟาร์มก็จะประกอบด้วยหลายส่วน ส่วนม้า ส่วนแกะ ส่วนแพะ ส่วนวัว ส่วนหมู ส่วนของกระต่าย แล้วก็อีกหลายๆส่วน ซึ่งจำไม่ได้แล้วค่ะ แหะ

การไปฟาร์มครั้งนี้ สัตว์ตัวที่อัมพิกา ประทับจิตมากที่สุด คือ ตัวลามะ (ใช่ปะคะ?? - -") หน้าตามันน่ารักซะเหลือเกินค่ะ

แล้วก็ยังมีสัตว์หน้าตาแปลกๆ ไม่สามารถระบุสปีชีส์ได้จริงๆ และไม่สามารถถ่ายรูปได้ เพราะว่าเลนส์กล้องซูมไปไม่ถึง ใครใจดีซื้อเลนส์กล้อง Nikon มาแจกฟรีหน่อยจิคะ

หลังจากนั้นก็ไปโซนให้อาหารแกะ แกะของที่นี่ก็มีสภาพดั่งในรูปแหละค่ะ หมดคำจะบรรยาย - -"

เดินไปเรื่อยๆก็จะไปเจอโซนการละเล่นพื้นเมืองของญี่ปุ่น หน้ามาตาคุ๊นนน คุ้นน
ไม่รู้ญี่ปุ่นกะทางตอนเหนือของไทย ไม่รู้ใครลอกใครกันแน่

ญี่ปุ่นกะไทยจะว่าไปก็มีอะไรคล้ายกันอย่างไม่น่าเชื่อนะคะ แม้แต่วาซาบิเอง ผักที่ทำวาซาบิ ก็มีที่ไทยเหมือนกัน ฤาว่าจะเป็นพี่น้องกันมาแต่ชาติปางก่อน แต่ทำไมผู้ชายไทยถึงหล่อไม่เท่าผู้ชายญี่ปุ่นล่ะคะ

จากนั้นก็เดินไปดูคอกม้า มีทั้งม้าขาวม้าดำ มีสอนขี่ม้าด้วย

เด็กๆก็ตั้งใจดูกันอย่างตั้งใจ (เกิ๊นนนนนน)

ด้วยความที่ฟาร์มที่นี่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำหรับครอบครัว ที่มึลูกเด็กเล็กแดงหรืออย่างไรไม่ทราบ ป้ายคำเตือนต่างๆจะแสดงเป็นรุปภาพ ให้เห็นกันจะจะว่า ถ้าทำเยี่ยงนี้ จะโดนเยี่ยงไร อัมพิกาว่า น่ารักดี เข้าใจง่าย ไม่ต้องมานั่งอ่านตัวหนังสือยืดยาว เหมือนเมืองไทย ซึ่งแน่นอนว่า มากกว่าครึ่งของคนไทย ไม่ค่อยสนใจป้ายอะไรแบบนี้อยู่แล้ว

ถัดจากม้า ก็ถึงเวลามาต่อแถวอันยาวเหยียดเพื่อรีดนมวัว คนละ 2 จึ๊ก อัมพิกาก็พยายามดื่มด่ำกำซาบไปกับอะไรพวกนี้ แต่ก็ดูเหมือนจะทำยากเหลือเกิน.. ไม่มีเหตุผลจะมาอธิบายความรู้สึกแบบนี้ด้วยค่ะ

จากนั้นก็ไปดูการละเล่น ไล่หมูเข้าคอก โดยที่ทางฟาร์มจะประกาศขออาสาสมัครที่เป็นเด็กออกมาเล่น รางวัลที่ได้ ก็คือ เหรียญทองเหรียญใหญ่และ ตุ๊กตา - -"

แล้วสิ่งที่อัมพิการอคอยก็มาถึง นั่นคือการไปที่โซนกระต่าย พอไปถึงก็ต้องต่อแถว อัมพิกาก็งงว่าต่อแถวทำไม เรื่องมันมีอยู่ว่า ต่อแถวเพื่อรออุ้มกระต่าย - -"
ป้าดโธ่!! ก็ยังนึกอยู่ว่าทำไมถึงยังไม่เห็นกระต่ายซักตัว

รออยู่ไม่นานนัก เจ้าหน้าที่ก็แบกกะบะที่บรรจุกระต่ายเข้ามา หลังจากนั้นแถวของประชาชนก็เริ่มเคลื่อน เมื่อเข้าไปในโซน ทุกคนจะได้รับแจกผ้ากันเปื้อน และถุงมือ และรอรับกระต่ายต่อไป

เมื่อสวมอุปกรณ์พร้อมรบแล้ว ก็เดินไหลตามกระแสไปเรื่อยๆ จนกว่าจะถึงตัวเจ้าหน้าที่ แล้วเจ้าหน้าที่จะยกกระต่ายมาให้เราอุ้่ม และต้องอุ้มให้ถูกวิธีื้(ของเค้า)ด้วย คืออุ้มแนบไว้กับอก

แต่อัมพิกานะหรือ ก็ทำตามแบบที่เค้าบอก มีแอบเปลี่ยนท่าอุ้มเองตามความชอบใจนิดหน่อย

กระต่ายตัวหนักมากกกกกก อ้วนและน่าฟัด แต่บอกตรงๆว่า โซนนี้คุณแม่ไม่ปลื้มเท่าไหร่ ทำไมเค้าถึงไม่ปล่อยให้กระต่ายได้วิ่งไปวิ่งมา แล้วให้คนยืนดูก็พอ
สงสารกระต่าย ต้องมาโดนอุ้มแบบนี้ทู้กกกวั๊นนน ทุกวัน

หัวเสียนิดหน่อยอยู่ได้ไม่นาน ก็ได้อารมณ์ดี เพราะเจ้าตัวด้านล่างนี้ส่งยิ้มให้นี่แหละค่ะ

เรื่องราวการไปเที่ยวกับเด็กๆครั้งนี้ยังไม่หมด แต่ว่า บล๊อคนี้มันชักจะยาวเกินไปแระ จบเลยดีกว่า

Create Date : 11 กรกฎาคม 2553

Last Update : 11 กรกฎาคม 2553 15:10:37 น.

2 comments

Counter : 1319 Pageviews.

กระต่ายน่ารักดีครับ

โดย: จิรเดช IP: 203.129.26.158 วันที่: 11 กรกฎาคม 2553 เวลา:16:03:16 น.

หวัดดีจ้ะอัมพิกาซํง สบายดีไหมจ๊ะ
เดินทางกลับ? กลับมาเมืองไทยแล้วเหรอเนี่ย
ไวจังเลยเนอะ ไม่น่าเชื่อเลย

โดย: GutChy

วันที่: 15 กรกฎาคม 2553 เวลา:12:20:48 น.