Bloggang.com : MOnKEy_PrAi : ออกเดินทางกันได้.....Let's go to Japan

ออกเดินทางกันได้.....Let's go to Japan

แล้วก็ถึงวันเดินทาง พฤหัสบดีที่ 17 กันยายน 2552 เที่ยวบิน TG 640 เวลา 22.00 น.

ทำไมถึงเลือกเดินทางวันนี้ เพราะว่า วันนี้เป็นวันดีตามหลักโหราศาสตร์ค่ะ เปนไงล่ะ นักวิทย์ของแท้เลย เดินทางตามฤกษ์ 555+ ดีแค่ไหนก็คิดดู เดินทางวันพฤหัส ถึงวันศุกร์เช้า จากนั้น ตั้งแต่เสาร์ที่19 ถึง พุธที่ 23 เป็น national holiday ของญี่ปุ่น หยุดยาววววค้าพี่น้องงงง

เดินทางมาถึงสนมบินสุวรรณภูมิ ประมาณ สองทุ่มนิดๆ เคาท์เตอร์เชคอิน เปิดแล้ว ก็ได้เวลา แบกสัมภาระไปที่เคาท์เตอร์ค่ะ กระเป๋าหนึ่งใบมหึมา กะหนึ่งใบเล็กของอิฉัน น้ำหนักเกินไป 17 กิโลกรัม TT^TT กุขนอะไรไปเยอะแยะเนี่ย ขอลดก็แล้ว ทำหน้าตาให้จนที่สุดก็แล้ว ก็ลดได้แค่เจ็ดกิโลกรัม อีกสิบกิโลกรัม โดนปรับไปเต็มๆ เจ็ดพันกว่าบาท - -" จะขนทิ้งก็ไม่ได้ ของฝากทั้งนั้น จะ carry on ก็ไม่ได้ แค่ที่พกขึ้นเครื่องไป ก็หลังแอ่นแล้วว
เอาวะ เสียๆไปเหอะ...ของมันต้องเสียนี่นา..

พอใกล้จะขึ้นเครื่องบรรดาพ่อแม่พี่น้องมิตรรักแฟนเพลงมีตาแดงน้ำตาคลอกันนะ.. พาลให้อิฉันน้ำตาจะไหลไปด้วย แต่ไม่อยากทำให้บรรยากาศมันโศกเกินไป ก็เลยหัวเราะยิ้มร่า ค่อยไปร้องไห้เอาข้างหน้า ยังมีเวลาให้ร้องไห้อีกเป็นปี

บรรดากองเชียร์บอลไทยไปสุ่บอลโลก ก็ดังที่เห็นในรูปข้างล่างนี่แหละค่ะ 555+

เอาล่ะ ได้เวลาร่ำลา เมืองไทย ไปโกอินเตอร์ซักที ผ่าน ตม. ผู้มีใบหน้าเคร่งขรึมเป็นนิจ จนถึง บริเวณร้านค้า duty free อิฉันก็เอ้อระเหยไปเรื่อย แวะซื้อของฝากตามที่อาจารย์สั่งก่อนที่จะขึ้นเครื่อง ตอนคิดเงิน คนขายพูดกะอิฉันเปนภาษาญี่ปุ่นค่ะ ชิบหายละ กุฟังไม่รู้เรื่อง ไอ้เราก็นึกว่าเป็นคนญี่ปุ่นมาถามเรา ก็เลยไม่ทักว่าอะไร หยิบเงินให้ไป พอคนขายเห็นพาสปอร์ตเท่านั้นแหละ ถามว่า.. คนไทยหรอคับ

ไปเหมือนคนญี่ปุ่นตรงไหน จากการสแกนกรรมของตัวเองอย่างคร่าว ก็พอจะเห็นเลาๆว่า ไอ้เราก็คล้ายคนญี่ปุ่น อยุ่นะ จะแตกต่างกันตรงที่ คนญี่ปุ่น ขาวกว่า สวยกว่า น่ารักกว่า แค่นี้เอ้งงงงงงงงงงง

เดินเรื่อยเปื่อยจน gate เกือบจะปิด ก็ยังไม่รู้ตัว ดีแต่ว่า เที่ยวบินนี้การจราจรคับคั่ง คนต่อแถวขึ้นเครื่องยาวเลย ก็เลยรอดไป
พนักงานต้อนรับด่านแรกเป็นคนญี่ปุ่น พูดภาษาอังกฤษ อะไรซักอย่าง จนเดินตามคนอื่นมาจนจะถึงที่นั่งอยู่แล้วก็ยังไม่รู้ว่า เธอพูดว่าอะไร

ที่นั่งที่ได้คือ 55K ไม่รู้ว่าอยู่ตรงไหน เพราะเครื่องนี้เป็น โบอิ้ง 747 ใหญ่โตมโหระทึก ก็เลยถาม พนักงานต้อนรับว่า ไปตรงไหนคะเนี่ย แหะๆ พี่ๆน้องๆทั้งหลาย ก็ตอบด้วยความไพเราะและสุภาพ ได้ที่นั่งเรียบร้อย ก็ได้เวลาร้องไห้ยกที่หนึ่ง 555+

เคยได้ยินบ่อยๆเกี่ยวกับการบริการของการบินไทยว่าต้อนรับผู้โดยสารที่เป้นคนไทยไม่ดี แต่อัมพิกาว่า.. คนไทยหลายๆคนมีนิสัยจิกหัวใช้ แบบว่า เธอมีหน้าที่บริการก็บริการไปสิ อัมพิกาว่าไม่ช๊ายยยย ถ้าเราให้เกียรติเค้า เค้าก็จะให้เกียรติเราเช่นกัน ดังนั้น ในเที่ยวบินนี้ อัมพิกาจึงได้รับการบริการอย่างดีเยี่ยม จากพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินค่ะ ^^

เอาล่ะ ตัดภาพมาตอนเช้าประมาณตีสี่ที่ญี่ปุ่น หรือตีสองบ้านเรา ได้เวลาทานอาหารเช้าแล้ว

ขอนอนอีกหน่อยได้มั้ยล้า

อาหารเช้าก็มีให้เลือก ระหว่าง ออมเล็ท กะ ข้าวผัดกุ้ง อัมพิกาเลือกข้าวผัดกุ้ง ทั้งๆที่ตัวเองแพ้กุ้ง เพราะว่า ฟังออมเล็ทในตอนแรกไม่ทัน play safe วะกุ 555+ อร่อยใช่ได้ทีเดียวค่ะ

แล้วก็มีชากาแฟ บริการด้วย แน่นอนอยู่แล้วว่า อัมพิกา กาแฟแน่นอน กาแฟดำอีกตะหาก ล่อเข้าไปสองถ้วย เพราะว่า ภารกิจหลังจากเหยียบญี่ปุ่นมีอีกเพียบ จะไมได้ไม่ง่วง ถามว่าช่วยอะไรได้มั้ย กาแฟสองถ้วย ตอบเลยว่า ช่วยอะไรไม่ได้เลยค่ะ -*- ง่วงเหมือนเดิม แต่แค่หลับตาไม่ลงแค่นั้น

แล้วก็ใกล้ได้เวลาเหยียบแผ่นดินญี่ปุ่นแล้ว เครื่องร่อนลงต่ำเรื่อยๆ
ขอบคุณการบินไทย อิฉันก็รักคุณเท่าฟ้าเหมือนกันค่ะ

Create Date : 21 กันยายน 2552

Last Update : 21 กันยายน 2552 16:13:25 น.

3 comments

Counter : 598 Pageviews.

มาตามไปเที่ยวค่ะ

โดย: โกะ soopara IP: 125.27.242.92 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:16:28:02 น.

สิบกิโล เจ็ดพันเลยเหรอคะเนี่ย โอ้ว แพงมาก

กล้วยหอมใช้วิธีไม่ใช้กระเป๋าเดินทางค่า
จะใช้ถุงพลาสติกสีๆใบโตๆเอา ลดน้ำหนักกระเป๋า

ขากลับถ้าของเยอะ ส่งกลับถ้าจะประหยัดกว่านะคะเนี่ย

โดย: กล้วยหอมรสนม

วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:16:54:57 น.

ขนอะไรไปนักหนาอ้ะตัวเอ๊ง....

โดย: GutChy

วันที่: 4 ธันวาคม 2552 เวลา:13:16:57 น.