หาดทรายปลายดาว 24 [ลบเนื้อหาแล้ว] คุยกันก่อนอัพ ถึงจะอยู่เชียงใหม่มาเป็นปีๆ ก็ยังรู้สึกอดที่จะเปิดบล็อกท่องเที่ยวเชียงใหม่ไม่ได้ค่ะ อยากเข้าใจคนมาเที่ยวเชียงใหม่ ว่าเขาไปไหนยังไงกันมาบ้าง 555+ ทั้งที่หลายแห่งนั้นเราก็เคยไปแล้วล่ะ เป็นอีกนิสัยประหลาดๆค่ะมีใครเป็นบ้างไหมเนี่ย ปลายปีนี้มีเพื่อนโทรมาจองคิวขึ้นดอยอีกราย จะมาจริงไหมหนอ...จะจัดโปรแกรมที่ยังไม่ได้ไป มารอนะจ๊ะที่รัก ฝากจุ๊บสองทีก่อนบ๋ายบาย ^ ^ Ploy666. ************** หาดทรายปลายดาว 24 ผู้แต่ง ploy666 (สงวนลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย) ขออนุญาตลบเนื้อหาตามกติกาบล็อกค่ะ   Create Date : 20 พฤศจิกายน 2552 9 comments Last Update : 5 มกราคม 2553 19:23:08 น. Counter : 530 Pageviews. Share Tweet

อีกนิดเดียวก็ปีใหม่แล้วค่ะ คิวเหมือนเดิมนะ คือหาวันหยุดพักยาวไปเที่ยวหลั่นล้า ^ ^ ไม่แน่ใจว่าจะได้ลงนิยายจนถึงตอนจบก่อนหรือเปล่าค่ะ เดี๋ยวจะแจ้งอีกทีว่าตกลงได้อัพกี่บทถึงจบจ้า ขอบคุณที่แวะเข้ามาอย่างเงียบค่ะ 555+ (แอบฮาที่คุยคนเดียวด้วยล่ะ)   โดย: ploy666 (ploy666 ) 20 พฤศจิกายน 2552 17:26:26 น.

หาดทรายปลายดาว 22 คุยกันก่อนอัพ ย้อนคิดถึงการเจอเพื่อนสมัยเด็กหนหนึ่งที่ไม่ได้พบกันมาสิบกว่าปีค่ะ ได้แต่ส่งข่าวคราวกันนานๆหน จนวันหนึ่งเราก็นัดพบกัน และมีเรื่องที่น่าตกใจคือรถคันที่นั่งกันอยู่นั้น ชนสุนัขข้างทางในยามดึกสงัด...ทุกวันนี้ยังคงตกใจอยู่ไม่หายเพราะสงสารและรู้สึกไม่สบายใจนัก ทว่าลึกๆก็อดสงสัยไม่ได้ค่ะว่า นับสิบปีที่ไม่เจอกันไม่เคยเกิดเหตุแบบนี้ขึ้นในชีวิต ทำไมต้องเป็นวันนั้นล่ะ? ลิขิตกรรมเหมือนจะรอให้พวกเราอยู่พร้อมหน้าชอบกล วันนี้ก็ยังคงถอนใจเฮือกๆกับเหตุสุดวิสัยที่เกิดขึ้น พรุ่งนี้ไปถวายสังฆทานคงได้แผ่ส่วนกุศลไปให้สุนัขตัวนั้น ขออโหสิกรรมเสียที... Ploy666. ************** หาดทรายปลายดาว 22 ผู้แต่ง ploy666 (สงวนลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย) “จูนเอาขนมอะไรไหม เดี๋ยวหวาไปซื้อมาให้” ยิหวายื่นผ้าเช็ดหน้าที่เทน้ำใส่และบิดหมาดยื่นให้พลางถามอย่างอาทร เพื่อนสาวที่ยังมีท่าทางอ่อนระโหยโรยแรงปฏิเสธพอได้ยิน ก่อนรับผ้ามาเช็ดใบหน้าและซอกคอให้สดชื่นขึ้น ร่มไม้ที่แผ่ใบบังสูงขึ้นไปทำให้แดดร้อนจ้าไม่อาจเสียดแทรกลงมายังพื้นบริเวณนั้นได้เต็มที่นัก ประกอบกับความชุ่มชื้นของผืนป่ากว้างใหญ่ที่ห้อมล้อมและลำธารอีกสายในละแวกใกล้เคียงสร้างไอเย็นเมื่อสายลมพัดผ่านจนจิราพัชรเผลอปิดปากหาวขึ้น “ขอเป้มาหนุนนอนที่ม้านั่งนี่ได้ไหม ที่เวียนหัวก็เริ่มค่อยยังชั่วขึ้น แต่กว่าพวกนั้นจะออกมาก็อีกนานไม่ใช่เหรอ จูนขอออมแรงก่อนไปลุยต่อดีกว่า” ม้านั่งยาวถูกปัดผ่านๆให้สะอาดพอจะเอนตัวลงได้ อยู่ไม่ห่างจากบริเวณร้านค้าที่ขายของมากนัก ยิหวามองคล้ายจะให้แน่ใจว่าความง่วงงุนของจิราพัชรเกิดจากความผ่อนคลายในบรรยากาศธรรมชาติสวยงาม มิใช่เกิดอาการแทรกซ้อนใดๆจากความอ่อนเพลียก่อนหน้านี้ ยิหวาทำตามคำขออย่างว่องไว เมื่อจิราพัชรจัดท่านอนได้ถนัดก็ทำท่าจะหลับลงโดยไว “จูนว่าเย็นนี้ปาล์มจะอารมณ์ดีขึ้นพอที่จะคุยเรื่องแม่ของหวาหรือยัง...” สุ้มเสียงแผ่วหวั่นเกรงนั่นทำให้จิราพัชรถอนใจยาว “หวาอยากได้อะไรก็ต้องหัดสู้เสียบ้าง เรื่องบางเรื่องของบางอย่างไม่ได้มีใครยกมาวางให้ตรงหน้าเหมือนที่พ่อหวาชอบทำให้ทุกอย่างหรอกนะ” หางเสียงเหน็บแนมแซมแทรกมาอย่างอดไม่ได้ คนถูกสอนนิ่งงัน ทิ้งสะโพกพิงกับไม้ยืนต้นที่อยู่ตรงข้ามกันพลางมองมาอย่างหม่นเศร้า มือที่สอดประสานกันอยู่นั้นสั่นระริกด้วยความรู้สึกภายในที่ไม่สู้จะเป็นปกติดีเท่าไหร่ บางครั้งความเป็นเพื่อนก็ช่างเป็นความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนยากเย็นเมื่อมีอะไรบางอย่างมาแทรกเพิ่มเติม มันจะดีกว่านี้ไหมนะถ้าพวกหล่อนเป็นคนแปลกหน้าต่อกัน... ยิหวาถามตัวเองซ้ำๆก่อนจะบอกว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่ตัวหล่อนต้องการสักนิด ถึงชีวิตหล่อนเคยวนเวียนอยู่ในโลกแคบๆหล่อนก็ไม่โง่ขนาดที่จะไม่ไยดีมิตรภาพที่ตนเองและเพื่อนๆมีต่อกัน ต่อให้มันวางอยู่บนสายใยอันเปราะบางพร้อมสายลมที่พัดแพ้วพานก็ตามที “หวาจะพูดกับปาล์มตรงๆแล้วล่ะ หวาเหนื่อยที่จะรอให้ปาล์มถ่วงเวลา...” คำสารภาพอย่างเศร้าๆชวนหดหู่เหมือนสิ้นไร้หนทางของยิหวา ทำให้จิราพัชรยกแขนอีกข้างมาเกยปิดแสงที่ลอดเข้าเปลือกตา ซ่อนความเห็นของตนไว้มิดชิดจนกว่าจะถึงเวลาอันควร ...เวลาที่ความเป็นเพื่อนจบลงหรืออะไรก็ตามที ใบไม้ในมือที่ถูกพลิกพินิจยังเป็นสีเขียวสด น้ำอิงมองเห็นเยื่อสีเข้มกว่าส่วนใบที่แตกแขนงออกไปสานกันชัดเจน ก้านที่หลุดจากกิ่งมีรอยยางสดซึมอยู่เล็กน้อยทำให้หญิงสาวเงยหน้ามองหาที่มา ร่างสูงของแสงปรัชญ์เดินมาซ้อนทางเบื้องหลัง เขาถือวิสาสะเอื้อมมือผ่านข้างตัวมาแตะปลายนิ้วเลื่อนไล่ตามลายบนผิวใบสีเขียวมันวับนั่นอย่างพินิจพิจารณา ก่อนจะหยิบมาถือเสียเองและพลิกดู ทว่าไออุ่นปะปนกับกลิ่นเหงื่อของกิริยาใกล้ชิดที่คล้ายจะถูกโอบกอดกลายๆนั่นทำให้น้ำอิงรู้ดีว่าหัวใจตัวเองร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ เสียงหัวใจที่เต้นระรัวอยู่ตอนนี้เป็นของเขาหรือของหล่อนกันแน่ ...น้ำอิงใคร่ถามแต่ก็ไม่กล้าพอ น้ำเสียงห้าวเป็นกังวานแว่วใกล้“ยังสดอยู่เลยนี่” “อิงไม่ได้เด็ดนะคะ กระรอกเพิ่งผ่านไปเมื่อครู่นี้เอง คงเหยียบแล้วทำร่วงลงมา” “ผมยังไม่ได้ว่าอะไร” มะกี้ย้อนไปอ่านตอนที่ 22ค่ะ เจอบทสนทนานี้เข้า อดขำไม่ได้ นึกถึงเวลามอลลี่เถียงกะลูกพี่ อารมณ์นี้เลย พ่อเจ้าประคุณชอบทำหน้าเข้มใส่ ไม่ก็ยิ้มแบบตั้งคำถาม พอเราร้อนตัว อธิบายไป เขาก็ย้อนว่า "ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย" 55+ สู้ๆ อัพต่อนะคะพลอย เดี๋ยวมาอ่านต่อ   โดย: Tukta21 22 พฤศจิกายน 2552 13:41:16 น.

สู้ๆจ้ามอลลี่ แต้งค์กิ้ว เดี๋ยวหยุดรอ (จริงๆแอบอู้ หุหุ) เชียงใหม่เริ่มหนาวแล้วล่ะ ขอซุกในผ้าห่มสักพักใหญ่ๆค่ะ ^ ^   โดย: ploy666 IP: 124.157.185.11 22 พฤศจิกายน 2552 14:24:33 น.

แสงปรัชญ์เหมาะที่จะเป็นคนในจิตนาการมากกว่าที่หล่อนจะไปทึกทักว่าเขาคือความจริงของหัวใจในอนาคต โอ๊ย ประโยคนี้ก็โดนค่ะ   โดย: Tukta21 22 พฤศจิกายน 2552 14:34:38 น.

มอลลี่...มาไว วันหยุดนี่ขยัน (เข้าเน็ต) เนาะ 555+   โดย: ploy666 22 พฤศจิกายน 2552 15:00:28 น.

อืม เข้าใจแล้วละว่าทำไมจูนถึงร้ายนัก เพราะงี้นี่เอง   โดย: Tukta21 22 พฤศจิกายน 2552 15:10:44 น.

เอออยากอ่านฝนพรางฟ้าอีกอะค่ะ รักดีจะกลับมาอัพอีกมะไหร่น้อ   โดย: Tukta21 22 พฤศจิกายน 2552 15:17:45 น.

มาสวัสดีเจ้าของบล็อกค่ะ   โดย: ปณาลี 22 พฤศจิกายน 2552 23:39:47 น.

รักดีติดทหารน่ะมอลลี่ เข้าค่ายฝึก 1 ปีเต็ม ไม่แน่ใจว่าจะมีดเวลาเขียนนิยายบ้างหรือเปล่า แต่ถ้ากลับมาอาจมีโอกาสได้อ่านฝนพรางฟ้าต่อ เพราะเจ้าตัวเขาชอบนิยายเรื่องนี้ค่อนยข้างมาก ขนาดเนื้อหาหายไปเยอะตอนคอมฯเสีย เขายังเคยบอกว่าน่ากลับมาเขียนใหม่ ^ ^ รอลุ้นกันต่อไปจ้ะ ............ สวัสดีค่าคุณตูน แวะมาดึกเน้อ เจ้าของบล็อกหนีไปนอน เพิ่งตื่นค่ะ 55+   โดย: ploy666 IP: 124.157.185.11 23 พฤศจิกายน 2552 12:55:31 น.