สงบ...สยบ...เคลื่อนไหว

พอดี entry นี่ แต่งเรียงความไม่ออก ก็เลยแต่งกลอนเชย ๆ แทนขอรับ

แบบ บางเพลง ถ้ามันทำให้นึกถึงใครหรือเรื่องอะไร ก็จะเขียนถึงคนนั้น หรือ เรื่องนั้น

ส่วนเพลงนี้ พังแล้ว ไม่ได้นึกถึงใครเลย ก็เลยเป็นแบบนี้

แล้วก็ แต่งไม่ค่อยเป็น เลยเอาแบบง่าย ๆ เข้าว่า เรียงเป็นกลุ่ม กลุ่มละสามบรรทัด แบบแคนโต้

จัดเสียง 4 กลุ่มให้คล้าย ๆ กับเป็นกลอน 8

สงบลึกเป็นสุขล้ำ
ดื่มด่ำในความงาม
แว่วเสียงรัตติยาม
กระซิบล้อพ้อลมไหว

โลมลมประสมกลิ่น
อุ่นอวลดินละอองไอ
มองดาวราวฟ้าไกล
กระพริบพรายใต้ฟ้างาม

รอ กลอน คุณมะยม อยู่เลยนะเนี่ย

ยังแต่งไม่เสร็จหรอกค่ะ ช่วยแต่งต่อด้วยนะคะ
ทั้งคุณ Plin หรือคุณMaple หรือท่านอื่นๆก็ได้..

พอดีในช่วงนี้ มะยมไม่ค่อยมีสมาธิ....เหมือนมีอะไรมารบกวนจิตใจตลอดเวลา

คงจะช่วยม่ายหวายหรอกค่ะ คุณมะยม หัวเราไม่ไปทางนี้เลยจิงๆ แหะ แหะ อยากจะบอกว่าชอบประโยคนี้จัง...

.......แว่วเสียงรัตติยาม
กระซิบล้อพ้อลมไหว......

อ่านแล้วทำให้รู้สึกและสัมผัสได้น่ะค่ะ
ยังไงก็ขอให้อะไรอะไรที่มารบกวนจิตใจอยู่มลายหายไปในเร็ววัน แล้วรีบกลับมาแต่งต่อให้จนะคะ จะรออ่านค่ะ หรือว่าคุณ Plin จะมาช่วยดี ^O^

คุณMaple....ดีใจจังที่เข้ามาคุยด้วย มะยมกำลังเบื่อและก็เซ็งน่ะ จะทำงานก็คิดอะไรไม่ออก ก็เลยแว้บเข้ามาฟังเพลง เผื่อจะดีขึ้นบ้าง

ปลายสัปดาห์นี้ จะไปนอนเล่นในป่า น่าจะทำให้มีอารมณ์แต่งกลอนให้จบได้ค่ะ......คิดว่านะ

คุณMaple....ดีใจจังที่เข้ามาคุยด้วย มะยมกำลังเบื่อและก็เซ็งน่ะ จะทำงานก็คิดอะไรไม่ออก ก็เลยแว้บเข้ามาฟังเพลง เผื่อจะดีขึ้นบ้าง

ปลายสัปดาห์นี้ จะไปนอนเล่นในป่า น่าจะทำให้มีอารมณ์แต่งกลอนให้จบได้ค่ะ......คิดว่านะ

จะไปนอนเล่นในป่าแถวไหนคะคุณมะยม
ยังไงก็นอนเผื่อเราด้วยก็แล้วกันนะ
คิดถึง...ป่าเขียวๆ ดอกไม้หอมๆ สายน้ำรินไหล แล้วก็เสียงนกร้องจัง...อิจฉาคุณมะยม...@^^@

รู้สึกถึงต้นไม้ ต้นสูง ๆ มีสีเขียวเต็มไปหมด
มีเหงาเล็กน้อย เหมือนเดินคนเดียวแต่สงบ
ผ่านกระท่อมหลังเล็ก เดินไปเรื่อย มีความเย็นจากต้นไม้
แล้วก็เจอลำธาร มองเห็นน้ำตกเล็ก ๆ อยู่ไกล ๆ
เป็นภาพที่แวบเข้ามาระหว่างฟัง หรือ จินตนาการนี้แหละ

ออกจะเศร้านิดหน่อย แต่ก็ชอบค่ะ
ขอบคุณค่ะ

เพลงบรรเลงก็ดีอย่างนี้แหละ
คนไหนฟัง ก็จะได้ภาพในจินตนาการต่าง ๆ กัน

ก็ไปนอนเล่นในป่าแถวๆริมแม่น้ำยม..และก็แม่น้ำน่าน..ค่ะ

ใจก็อยากจะไปให้ครบทั้งแม่น้ำปิงและก็แม่น้ำวังค้วย แต่ก็คงได้แค่ผ่าน เพราะต้องรีบกลับมาทำงานอีก

บรรยากาศก็เหมือนกับภาพที่คุณเฟื่องฟุ้งบรรยายแหละค่ะ โดยเฉพาะช่วงนี้ฝนตก ต้นไม้จะผลิใบ...เขียวสวยมาก และก็มีเสียงจั๊กจั่นร้องดังง....จนความเหงาวิ่งหนีกระเจิงเชียวแหละค่ะ

ที่ไปคราวนี้....ไปทำงานด้วย คราวหน้าถ้าไปแบบส่วนตัวจะชวนคุณ Maple ไปด้วยนะคะ

คุณมะยมพูดแล้วห้ามคืนคำเน้อ เรื่องที่จะชวนเราไปเที่ยวน่ะ อ้อ...แล้วอย่าลืมหอบกลิ่นป่ามาฝากกันมั่งนะคะ

^O^

สงบลึกเป็นสุขล้ำ ดื่มด่ำในความงาม
แว่วเสียงรัตติยาม กระซิบล้อ..พ้อลมไหว

โลมลมประสมกลิ่น อุ่นอวลดินละอองไอ
มองดาวราวฟ้าไกล กระพริบพรายใต้ฟ้างาม

ดาวดวงช่วงโชตินัก คิดถึงรัก...มิหักห้าม
คิดถึงใครที่ไกลคาม คิดถึงล้ำ...น้ำตาคลอ

เสี้ยวจันทร์..นั้นช่างหมอง เสียงป่าก้องกล่อมห้องหอ
หรีดหริ่งเรไรคลอ ดุจตัดพ้อ...เจ้าดวงเดือน

คิดถึงคนที่ไกลแสน ถ้าหากแม้นว่าใจเหมือน
ชมจันทร์อยู่เป็นเพื่อน อีกด้านเดือนดวงเดียวกัน

เย็นย่ำ...น้ำรินไหล สะท้อนใสใต้เงาฝัน
ระยิบยับวับวาวจันทร์ ฝากบอก...ฉันนั้นคิดถึง



เฮ้อ.....มะยมแต่งกลอนให้จบเสียที เพิ่งมีเวลาแต่งเย็นนี้เองค่ะ แต่ก็พยายามนึกถึงบรรยากาศยามค่ำคืนนั้น

คราวหน้ามะยมจะชวนคุณ Maple และคุณจอยจริงๆด้วย ส่วนคุณ Plin ก็ชวนเหมือนกัน แต่ต้องหาเพื่อนผู้ชายไปเองนะคะ ไม่งั้นจะเป็นดาวล้อมเดือนแน่ๆ เพราะมะยมไม่มีเพื่อนผู้ชายให้คุณ Plin เลย...

ช่วงนี้ไม่ว่างไปไหนเลยขอรับ

ถ้าจะชวนจริง อาจจะต้องรออีกสัก 2 ปี

สองปี...แป๊บเดียวเองค่ะ รีบทำธุระสำคัญให้เสร็จก่อน

แล้วจะสร้างกระท่อมในป่าให้หลังนึง...นะคะ

เวลาฟังเพลงในป่าจะให้ความรู้สึกที่เต็มอิ่มทั้งความสุขและความเศร้า บางครั้งบีบคั้นอารมณ์มาก มิน่าล่ะคนโบราณเค้าถึงให้มีสติตื่นเต็มที่.....เวลาอยู่ป่า โดยเฉพาะเวลาพระจันทร์เต็มดวง คือเป็นนิทานน่ะค่ะ ไมรู้ว่าเคยได้ฟังนิทานพวกนี้มั๊ยคะ

ไม่เคยเลยครับ

ลืมไปว่า ที่กรุงเทพฯไม่มีเรื่องป่า...มาเล่าให้ลูกหลานฟัง เอาเป็นว่าถ้าได้ไปเที่ยวในป่า ค่อยฟังนิทานก็แล้วกันนะคะ

ที่บ้าน...กำลังหัดสร้างกระท่อมดินเหนียวกันค่ะ สนุกสนานมากเพราะการสร้างบ้านดิน...ต้องช่วยกันทุกคนทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เด็กๆก็ช่วยกันย่ำดินผสมฟางให้เหนียว...สนุกเค้าหละ

ผู้ใหญ่ก็สนุกออกแบบห้องของตัวเอง หน้าตาก็คล้ายๆกับบ้านของเอสกิโมแหละค่ะ เพียงแต่เป็นดินเท่านั้นเอง ใช้เป็นที่ปลีกวิเวกเวลาเบื่อผู้คน.....

มะยมเคยอยู่บ้านดินเมื่อตอนทำงานที่อีสาน เย็นสบายดีค่ะ ไม่ต้องใช้แอร์เลย ทนกว่ากระท่อมไม้ไผ่ด้วย บ้านดินที่สร้างดีๆใช้ได้เป็น 10-20 ปีเลยนะคะ

ไม่กลัวเชื้อโรคจากดินเหรอครับ

อืมม....น่าจะลองเก็บข้อมูลดูนะคะ ว่าอัตราการติดเชื้อที่น่าจะมาจากบ้านดินมี Evidence แค่ไหน? น่าสนใจค่ะ

ที่จริงมะยมมองว่าบ้านดินสะอาด เพราะส่วนประกอบของตัวบ้านทำมาจากดินเหนียว+ทราย+ฟางแห้ง ในสัดส่วน 3:2:3 แล้วทำเป็นอิฐดินที่"แห้ง"และแข็งแรง รวมทั้งการออกแบบที่โปร่งสบาย....

ไม่เคยเห็นบ้านดินจริง ๆ เลย

มีที่ไหนบ้างครับ แล้วก็ คนมีบ้านแบบนี้เยอะแค่ไหน

ที่เคยไปช่วยชาวบ้านเค้าลงมือทำจริงๆ ก็ที่บ้านศรีฐาน อ.ป่าติ้ว จ.ยโสธรค่ะ และก็ที่น่าน....

เข้าใจว่าในกทม.ก็มีคนสนใจอยากสร้าง เช่น ที่เสถียรธรรมสถาน ไม่ทราบว่าคุณแม่ชีท่านได้สร้างไว้แล้วยัง เพราะท่านเคยไปดูที่ศรีฐานค่ะ

เมื่อกี้ลอง search ดู.....คุณ Plin ลองเข้าไปดูที่นี่เลยค่ะ //www.baandin.org เป็นโครงการบ้านดินของอาศรมวงศ์สนิท อยู่ที่องครักษ์ (ใกล้บ้านใครก็ไม่รู้เนาะ)

เอ๊ะ คุ้น ๆ ชื่อแฮะ อาศรมวงศ์สนิท เหมือนจะเป็นห้องสมุด หรือไงเนี่ย แถวๆ คลอง 15

อืม ไม่เคยเข้าไปลึก ๆ เลย เคยแต่ นั่งกินกาแฟ แถว ๆ ร้านกาแฟกับต้นไม้ ที่คลอง 15
//www.photohobby.net/webboard/detail.php?topicid=2182

อาศรมวงศ์สนิท.....เป็นแหล่งรวมของนักคิดค่ะ เค้าบอกว่า.........สถานที่แห่งนี้เป็นที่แสวงหามิติที่ลึกซึ้งทางจิตวิญญาณของคนรุ่นใหม่ และเป็นที่พักในยามเหนื่อยล้าของนักกิจกรรมทางสังคม.....

ทีจริงมะยมมองว่า ที่นี่เหมาะสำหรับการบ่มเพาะความคิด ความฝันที่จะสร้างสังคมใหม่ เหมาะสำหรับคนที่มีความคิดที่แบบ...Uranus...เป็นความคิดเพื่อสังคม เพื่อคนกลุ่มใหญ่ในสังคม

ถ้ามีโอกาสควรได้ไปแลกเปลี่ยนความคิดหรือร่วมกิจกรรมด้วยนะคะ...จะได้อะไรดีดีกลับมา นอกเหนือจากบ้านดินค่ะ

คุณมะยม เริ่มกลอนได้สวย แต่จบเศร้าๆ เหงาๆ จังค่ะ คิดถึงใครอยู่น้อ....

อยากทำบ้านดินอยู่เลยค่ะ กำลังเข็นให้คุณพ่อไปศึกษาและลงมืออยู่ เพราะท่านว่างจากงานประจำแล้ว แต่ไม่แน่ใจว่าจะสำเร็จรึป่าว ไม่ได้จะกินแรงท่านนะคะ เพียงแต่ให้ท่านเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงเท่านั้น เราจะเป็นฝ่ายสนับสนุนให้ แหะ แหะ

โอ้โห คุณ Plin จะไม่ว่างอีก 2 ปี เชียวเหรอ แล้วจะหาเวลาจากไหนไปชาร์จแบตล่ะคะเนี่ย...

เดี๋ยวเซ็ง ๆ ก็คงเอาเพลงมา post ไม่ก็เอารูปมา post น่ะครับ

คุณ Maple ต้องช่วยกันเชียร์ให้คุณ Plin ให้เข้ามา Up blog ด้วยนะคะ ไม่งั้นเราไม่มีที่คุยกันแน่เลย...

ส่วนเรื่องกลอนที่จบแบบเศร้าก็เพราะว่า ช่วงนั้นเป็นวันเกิดพอดี มีแต่คนอื่นๆห้อมล้อมอยู่เต็ม แต่คนที่เราคิดถึงอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้...

คุณ Maple ก็พาคุณพ่อไปดูบ้านดินที่อาศรมฯสิคะ ไม่แน่นะท่านอาจจะได้เพื่อนคุยที่ถูกคอก็ได้ เพราะแถวนี้ นักคิดชั้นหนึ่งทั้งนั้นค่ะ

...แล้วคุณจอยหายไปไหนอีกแล้วคะเนี่ย เข้ามาคุยกันหน่อยค่ะ จะได้นัดเที่ยวกันด้วยไง...

ดิฉัน ...นางสาวจอย...รายงานตัวครับผม !!!!

เรื่องเที่ยวป่าเนี๊ย จอย ฉนัดนักเชียว .... ที่เรียนมาก็เทือก เทือกนี้แหละ ยังไงคุณมะยมกับคุณ Maple จะไปเที่ยวที่ไหนก็ให้บอกนะคะ หากไปอุทยานแห่งชาติจอยพอจะช่วยดูแลได้บ้างค่ะ อย่าลืมบอกกันนะคะ

คุณ Plin เมื่อกี๊แวะไปดูรูปร้านกาแฟที่ว่ามา .... สวยดีนะ
สำหรับเรื่องบ้านดิน ตอนนี้ โรงแรม และ resort หลายๆ แห่งก็สร้างห้องพักแบบ บ้านดินกันนะ

ลองดูที่โรงแรมนี้นะ Six-Senses-Destination-Spa-Phuket คือเพื่อนสนิทจอยทำงานที่โรงแรมนี้ เค้าบอกว่าสวยมาก ในห้องเนี๊ย แทบไม่ต้องเปิด air เลย เพราะในบ้านดินอากาศเย็นดีค่ะ

Cheerio!!!
จอย

โอ้โฮ.....มากันครบทีมแล้ว ต่อไปก็เชิญเจ้าของบ้านกล่าวต้อนรับได้แล้วครับ...เอ๊ยค่ะ

ท่าทางคุณจอยจะเรียนมาทาง Botany นะคะเนี่ย ชอบค่ะ....และก็ดีใจที่มีคนรู้จักบ้านดิน นึกว่ามะยมจะเป๋ออยู่คนเดียวซะอีก

คุณมะยม เราก็อยากให้คุณ Plin up blog บ่อยๆนะ แต่คุณ Plin บอกว่า "เดี๋ยวเซ็ง ๆ ก็คงเอาเพลงมา post ไม่ก็เอารูปมา post น่ะครับ" อืม...อยากอ่าน blog ก็อยาก แต่ไม่อยากให้คุณ Plin เซ็งนี่นา เอาไงดีล่ะหว่า.....

หวัดดีค่ะคุณจอย ดีใจจังมีเพื่อนเที่ยวป่าเพิ่มขึ้น ช่วงหลังๆหาเพื่อนร่วมอุดมการณ์ยากค่ะ ลากเราเที่ยวทะเลยันเตเลย คุณมะยม...คุณจอยมารายงานตัวแล้ว อย่าลืมเรื่องเที่ยวของเราเน้อ ถ้าโปรแกรมเจ๋งๆ คุณ Plin อาจเปลี่ยนใจก็ได้นะ แต่อย่าเผลอไปบอกนะ ว่าไปหลายๆคนแล้ว จะได้ราคาถูกลง อิอิ

ตะกี้นั่งเปิดแผนที่ ไป อาศรมวงศ์สนิท
คือ มีแต่ ไปไม่ถึงเพราะนั่งร้านกาแฟ

กับเลย ไป วัดประสิทธิ์ฯ ตลอดเลย

ลองตั้งใจเข้าไปดูค่ะ แล้วมาเล่าให้พวกเราฟังด้วยว่าบ้านดินที่นี่เป็นไงบ้าง และก็ได้ Idea อื่นๆด้วยมั๊ย

ได้อีก Entry นึงเลยนะคะเนี่ย แต่ก็แล้วแต่เวลาของคุณ Plin ค่ะ รอได้....

คงอีกนานกว่าจะได้ไปน่ะครับ