ศาสนา อยู่ที่ใจ พระสงฆ์ ไม่ควรมายุ่งกับเรื่องทางโลก ยิ่งเรื่องการเมือง มันร้อน และ เกี่ยวพันกันมนุษย์ทุกหมู่เหล่า
...

ช่วงที่ความคิดเห็นร้อนกันทั่ว การค้นคว้าความรู้ทางประวัติศาสตร์ทำให้การแสดงความเห็นมีเหตุผลขึ้น เช่น ธรรมะชุดนี้ ฟังแล้วเกิดเมตตา (พระสงฆ์ที่ปฏิบัติดี แม้กระแสเสียงก็ยังมีเมตตาแผ่ออกให้รับรู้ได้) ปรารถนาให้เกิดความสุขของส่วนรวม และวางใจเป็นกลาง

ผมมองว่าหน้าที่หนึ่งของพระสงฆ์คือ การสั่งสอนศีลธรรมแก่มวลมนุษย์ วิธีการสอนคงต้องแตกต่างกันไปตามสมัย พระมอบธรรมมะให้คนฟังรู้จักลดละเลิกบางอย่างบางเรื่องหรือทุกเรื่อลงบ้าง พระจึงหนีไม่พ้นต้องบทบาทต่อสังคม ไม่ว่าเรื่องการเมือง และเรื่องอื่นใดก็ตาม... บนพื้นฐานแห่งธรรม

ที่นี่วุ่นวายหนอ ที่นี่ขัดข้องหนอ
เหตุใดจึงวุ่นวาย เหตุใดจีงขัดข้อง
ทำอย่างไรจึงจะไม่วุ่นวาย ทำอย่างไรจึงจะไม่ขัดข้อง
ตัวเราต้องทำอย่างไรจึงจะไม่วุ่นวาย จึงจะไม่ขัดข้อง
คนเรามีปัญญา แต่ไม่มีสติ
มากปัญญาก็ไม่มีประโยชน์ มีแต่จะถกเถียงกันวุ่นวาย
มีแต่คนเก่ง แต่ไม่มีคนยอม